2"Professor"Moriarty"Sherlock Holme

2"
Professor"Moriarty"
Sherlock Holmes was busy with other cases for the
next three weeks. There were no new murders in
Whitechapel, but people were frightened and angry
with the police, who were no nearer to finding the
killer than before.
My own life was happy enough. I visited my dear
Mary Morstan, and kept this visit a secret from Holmes
- something which made me feel unusually clever!
One day Holmes and I had just finished breakfast
together.
He was standing by the window, when suddenly he
gave a cry. 'What is it, Holmes?' I asked. 'What's the
matter?'
He turned towards me. His face was white and the
look in his eyes was terrible.
'May I have an hour of your time, Watson?' he asked
in a low voice.
'Of course, but .. .'
'Then get your hat and coat.'
He ran out of the house. I followed him quickly and
the next two hours passed in a wild chase all over
London. We jumped into a cab, out of it again and
onto a train, ran down narrow streets and in and out
of a big hotel. Finally we came to rest in the peace
of a London park.
'You are a true friend, Watson,' Holmes said at last.
'You came with me without a question. Did you
realize that someone was following us?'
'I thought so. But who?' 'Can you not guess?' 'No.'
'He calls himself Jack the Ripper.'
'Holmes!' For a moment I found it difficult to speak.
Then I asked, 'Did you see him through the window?
Where was he?'
'In the empty house opposite ours. He was watching
our rooms, Watson. He knows that I am looking for
him. We must be very careful. He is one of the most
dangerous criminals in Europe.'
'But who is he?' I cried.
'Have you ever heard of Professor Moriarty?'
'Never.'
'That is the strangest and most terrible thing about
him.' Holmes laughed angrily. 'He is everywhere, but
nobody knows him. Like his crimes, he is fantastic.'
I listened in silence as Holmes told me about Moriarty.
'He is an extraordinarily intelligent man. At the age of
twenty-one he was a professor of mathematics. For
years he was one of the most important men in the
world of mathematics. Then he disappeared from
university life. Soon after that I began to realize that
crime in London was changing. Someone was telling
criminals - who are usually stupid and uninteresting
little men - what to do. They were obeying the orders
of a mastermind. It could only be Moriarty. But I
could never catch him. I hate his crimes, but I
recognize his intelligence. He is the only criminal who
interests me, because he is the only criminal who is as
intelligent as I am.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

2"อาจารย์ "ในมุมไบ"เชอร์ล็อกโฮลมส์ไม่ว่างกับกรณีอื่น ๆ สำหรับการสามสัปดาห์ถัดไป มีฆาตกรรมไม่ใหม่ในเจ็ต แต่คนที่กลัว และโกรธตำรวจ ที่ที่ถูกไม่เอื้อมไปหานักฆ่าก่อน ชีวิตของตัวเองมีความสุขพอ ผมเยี่ยมชมรักของฉันMary Morstan และเก็บไว้เป็นความลับนี้ไปจากโฮล์มส์-สิ่งที่ทำให้ผมรู้สึกผิดปกติฉลาดวันหนึ่งโฮล์มส์และได้เสร็จสิ้นเพียงแค่อาหารเช้าร่วมกันเขายืนหน้าต่าง เมื่อจู่ ๆ เขาทำให้ร้องไห้ ' นี้คืออะไร โฮล์มส์?' ถาม ' อะไรมีการเรื่อง?'เขาเปิดใช้ต่อผม ใบหน้าของเขาเป็นสีขาวและในดวงตาของเขามองหาของกิน'ฉันอาจมีชั่วโมงของเวลาของคุณ Watson ' เขาถามเสียงต่ำ' แน่นอน แต่... .''รับหมวกและเสื้อโค้ตแล้ว'วิ่งออกจากบ้าน ตามเขาอย่างรวดเร็ว และสองชั่วโมงถัดไปผ่านในการไล่ล่าที่ป่าทั้งหมดลอนดอน เราไปในห้องโดยสาร จากอีก และบนรถไฟ วิ่ง ลงถนนแคบ และเข้าถึงความสะดวกในการ สุดท้าย เรามาพักผ่อนในความสงบสวนลอนดอนโฮลมส์ 'คุณจะเป็นเพื่อนแท้ วัตสัน กล่าวว่า ในที่สุด' คุณมากับฉันโดยไม่คำถามนี้ ไม่ได้คุณรู้ว่า มีคนตามเราบ้าง '' ผมคิดว่า นั้น แต่ใคร?' 'คุณสามารถไม่เดา' 'เลข''เขาเรียกตัวเองแจ็ค Ripper ที่''โฮลมส์' ช่วง พบมันยากที่จะพูดแล้วผมถาม, ' คุณไม่ดูเขาผ่านหน้าต่างที่ถูกเขา?'' ในบ้านว่างตรงข้ามกับเรา เขาได้รับการดูห้องพัก Watson เขารู้ว่า ฉันมองหาเขา เราต้องระมัดระวังมาก เขาเป็นหนึ่งในสุดอาชญากรที่อันตรายในยุโรป ''แต่เขาเป็นใคร' ฉันร้องไห้'คุณเคยเคยได้ยินในมุมไบศาสตราจารย์''ไม่'' นั่นคือสิ่งที่แปลกประหลาด และน่ากลัวที่สุดเกี่ยวกับเขา ' โฮลมส์หัวเราะด้วยความโกรธ ' เขาอยู่ทุกที่ แต่ไม่มีใครรู้เขา เช่นก่ออาชญากรรมของเขา เขาจะยอดเยี่ยม 'ผมฟังในความเงียบโฮล์มส์บอกฉันเกี่ยวกับในมุมไบ' เขาเป็นคนอัจฉริยะมาก ๆ ที่อายุตัวเขาถูกอาจารย์ของคณิตศาสตร์ สำหรับปีเขาเป็นหนึ่งในคนสำคัญที่สุดในการโลกของคณิตศาสตร์ แล้ว เขาหายไปจากมหาวิทยาลัยชีวิต หลังจากนั้น ผมเริ่มตระหนักว่าอาชญากรรมในลอนดอนมีการเปลี่ยนแปลง มีคนบอกอาชญากร - ที่มักโง่ และไม่น่าทึ่งชายน้อย - สิ่งที่ต้องทำ พวกเขาได้เชื่อฟังคำสั่งการบงการ มันอาจจะในมุมไบ แต่อาจไม่เคยจับเขา ฉันเกลียดการก่ออาชญากรรมของเขา แต่รู้จักปัญญา เขาเป็นอาญาเฉพาะที่สนใจฉัน เพราะเขาเป็นอาชญากรเท่านั้นที่เป็นอัจฉริยะฉัน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

2 "
ศาสตราจารย์" อริอาร์ตี้ "
เชอร์ล็อกโฮล์มส์ก็กำลังยุ่งอยู่กับกรณีอื่น ๆ สำหรับ
สามสัปดาห์ถัดไป. ไม่มีการฆาตกรรมใหม่ใน
Whitechapel แต่คนกลัวและโกรธ
กับตำรวจที่ไม่ใกล้กับการหา
นักฆ่ากว่าก่อน.
ของตัวเอง ชีวิตก็มีความสุขพอผมเข้าเยี่ยมชมที่รักของฉัน.
แมรี่ Morstan และเก็บไว้นี้เยี่ยมชมความลับจากโฮล์มส์
- สิ่งที่ทำให้ฉันรู้สึกฉลาดผิดปกติ
วันหนึ่งโฮล์มส์และฉันเพิ่งเสร็จสิ้นการรับประทานอาหารเช้า
. ด้วยกัน
เขากำลังยืนอยู่ริมหน้าต่างเมื่อจู่ ๆ เขา
ให้ร้องไห้. 'มันคืออะไรโฮล์มส์' ฉันถาม. 'อะไรคือ
เรื่อง? "
เขาหันมาทางผม. ใบหน้าของเขาเป็นสีขาวและ
มองในสายตาของเขาเป็นที่น่ากลัว.
" ผมอาจจะมีชั่วโมงของเวลาของคุณวัตสัน? เขาถาม
เสียงต่ำ.
'แน่นอน แต่ .. .'
'จากนั้นได้รับหมวกและเสื้อโค้ทของคุณ.'
เขาวิ่งออกจากบ้าน. ฉันตามเขาไปได้อย่างรวดเร็วและ
ถัดไปสองชั่วโมงผ่านในการไล่ล่าในป่าทั่ว
ลอนดอน เรากระโดดลงไปในรถแท็กซี่ออกมาจากมันอีกครั้งและ
ลงบนรถไฟวิ่งลงถนนแคบและในและนอก
ของโรงแรมขนาดใหญ่. สุดท้ายเรามาพักผ่อนในความสงบ
ของสวนสาธารณะในกรุงลอนดอน.
'คุณเป็นเพื่อนแท้ของวัตสัน 'โฮล์มส์กล่าวว่าที่ผ่านมา.
' คุณมาพร้อมกับฉันโดยไม่มีคำถาม. คุณไม่
ทราบว่ามีคนมาต่อไปนี้เรา? '
' ผมคิดว่าอย่างนั้น. แต่ใคร? ' 'คุณไม่สามารถคาดเดา? ครั้ง '
' เขาเรียกตัวเองว่าแจ็คเดอะริปเปอร์. '
' โฮล์มส์ ' สำหรับช่วงเวลาที่ผมพบว่ามันยากที่จะพูด.
แล้วฉันถามว่า 'คุณไม่เห็นเขาผ่านหน้าต่าง?
ที่ไหนเขา?'
'ในบ้านที่ว่างเปล่าตรงข้ามของเรา. เขาถูกเฝ้าดู
ห้องพักของเราวัตสัน. เขารู้ดีว่าฉันกำลังมองหา สำหรับ
เขา. เราจะต้องระมัดระวังมาก. เขาเป็นหนึ่งในที่สุด
อาชญากรอันตรายในยุโรป. '
' แต่เขาเป็นใคร? ฉันร้องไห้.
'คุณเคยได้ยินของศาสตราจารย์อริอาร์ตี้'
'ไม่.'
'นั่นคือสิ่งที่แปลกประหลาดและน่ากลัวมากที่สุดเกี่ยวกับ
เขา. โฮล์มส์หัวเราะด้วยความโกรธ. 'เขาเป็นทุกที่ แต่
ไม่มีใครรู้ว่าเขา. เช่นเดียวกับการก่ออาชญากรรมของเขาเขาเป็นที่ยอดเยี่ยม.
ผมฟังในความเงียบเป็นโฮล์มส์บอกฉันเกี่ยวกับโมริอาร์.
' เขาเป็นคนฉลาดเป็นพิเศษ. เมื่ออายุ
ยี่สิบเอ็ดเขา . เป็นอาจารย์ของคณิตศาสตร์สำหรับ
ปีเขาเป็นหนึ่งในคนที่สำคัญที่สุดใน
. โลกของคณิตศาสตร์แล้วเขาก็หายไปจาก
ชีวิตในมหาวิทยาลัยไม่นานหลังจากที่ผมเริ่มตระหนักว่า.
อาชญากรรมในกรุงลอนดอนก็เปลี่ยนบางคนก็บอก.
อาชญากร - ที่อยู่ มักจะโง่และไม่น่าทึ่ง
ชายน้อย -. ว่าจะทำอย่างไรพวกเขาได้รับการเชื่อฟังคำสั่ง
ของผู้บงการมันอาจจะเป็นเพียงอริอาร์ตี้ แต่ผม..
ไม่สามารถจับเขาฉันเกลียดการก่ออาชญากรรมของเขา แต่ฉัน.
ตระหนักถึงความฉลาดของเขาเขาเป็นความผิดทางอาญาเพียงคนเดียวที่.
ผมสนใจเพราะเขาเป็นความผิดทางอาญาเพียงคนเดียวที่เป็น
อัจฉริยะเป็นฉัน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

2 "" ศาสตราจารย์มอริอาตี้ "เชอร์ล็อค โฮล์มส์ ยุ่งกับกรณีอื่น ๆ สำหรับอีกสามสัปดาห์ ไม่มีคดีใหม่ในไวท์ชาเพล แต่คนที่ตกใจและโกรธกับตำรวจที่ไม่ใกล้การหานักฆ่ามากกว่าก่อนชีวิตก็มีความสุขแล้ว ฉันไปที่รักแมรี่ morstan และเก็บเรื่องนี้ไว้เป็นความลับจาก โฮล์ม เยี่ยมชม- อะไรที่ทำให้ผมรู้สึกฉลาดผิดปกติ !วันหนึ่ง โฮมส์ และผมเพิ่งเสร็จจากอาหารเช้าด้วยกันเขายืนอยู่ริมหน้าต่าง เมื่อจู่ ๆ เขาร้อง” มันคืออะไร โฮล์มส์ " ? ผมถาม . . . อะไรอะไร ? "เขาหันมาทางฉัน ใบหน้าของเขาขาวและมองในสายตาของเขาแย่มาก" ผมมีชั่วโมงของเวลาของคุณ , วัตสัน ? เขาถามว่าในเสียงต่ำ" แน่นอน แต่ . . . . . . . " " และ" แล้วรับหมวกและเสื้อของคุณ .เขาวิ่งออกไปจากบ้าน ฉันตามเขาไปอย่างรวดเร็ว และอีกสองชั่วโมงผ่านไปในการไล่ล่าในป่าทั่วลอนดอน เรากระโดดขึ้นรถแท็กซี่ ออกมาอีกบนรถไฟที่วิ่งลงถนนแคบและในและนอกของโรงแรมใหญ่ ในที่สุดเราก็มาถึงส่วนที่เหลือในสันติภาพของลอนดอน Parkคุณมีเพื่อนแท้ วัตสัน " โฮล์มส์กล่าวในที่สุดคุณมากับผมโดยไม่ถาม คุณทราบว่า มีบางคนตามพวกเรามา ?" ฉันคิดว่าดังนั้น แต่ใคร ? " " คุณไม่คิดว่า ? " " . .เขาเรียกตัวเองว่า แจ็ค เดอะ ริปเปอร์”" " โฮล์มส์ ! ตอนนี้ผมพบว่าเป็นเรื่องยากที่จะพูดแล้วผมถามว่า " คุณเห็นเขาผ่านทางหน้าต่างเขาไปไหน ?" บ้านว่างตรงข้ามกับเรา เขาดูห้องพักของเรา วัตสัน เขารู้ว่าผมกำลังมองหาเขา เราต้องระวังให้มาก เขาเป็นหนึ่งในมากที่สุดอาชญากรที่เป็นอันตรายในยุโรป”แต่เขาคือใคร ? ฉันร้องไห้" คุณเคยได้ยินของศาสตราจารย์มอริอาตี้ ?" " ไม่เคยเลย" ที่แปลกประหลาดและน่ากลัวที่สุดเกี่ยวกับเขา " " โฮล์มส์หัวเราะอย่างโกรธเกรี้ยว แต่เขาอยู่ทุกหนทุกแห่งไม่มีใครรู้จักเขา เช่น อาชญากรรมของเขา เขาเป็นยอดฉันเชื่อในความเงียบขณะที่โฮล์มส์บอกฉันเกี่ยวกับ โมริอาร์ตี้" เขาเป็นคนฉลาดเป็นพิเศษ ที่อายุของซึ่งเขาเป็นอาจารย์ของคณิตศาสตร์ สำหรับปี เขาเป็นหนึ่งในผู้ชายที่สำคัญที่สุดในโลกของคณิตศาสตร์ จากนั้นเขาก็หายไปจากชีวิตในมหาวิทยาลัย หลังจากนั้นไม่นาน ผมเริ่มตระหนักว่าอาชญากรรมในลอนดอนมีการเปลี่ยนแปลง บางคนบอกอาชญากร - ที่มักจะโง่ และไม่น่าสนใจมนุษย์น้อย - สิ่งที่ต้องทำ พวกเขาเชื่อฟังคำสั่งเป็นคนวางแผน มันอาจจะเป็น มอริอาตี้ แต่ฉันไม่เคยจับเขาได้ ฉันเกลียดการกระทำของเขา แต่ฉันจำความฉลาดของเขา เขาเป็นแค่อาชญากรที่ผมสนใจ เพราะเขาเป็นเพียงคนที่เป็นฉลาดเหมือนฉัน