-----------------------------------

-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

The wave gently brushed over to the shore. The peaceful sound of the waves calmed most. But it did not calm a certain young lady. Her (h/l) (h/c) flew gently according to the wind's direction. She was covered by a beige long coat with a hoodie covering her hair, only a few strands shown. Clutching something in her small, (s/t) hands, she sighed softly, "I couldn't myself. Doing such things I though so idiotic... God.. may this works.." She whispered, closing her eyes, as a droplet of tear escaped her (e/c) eyes. It was an old traditions hundreds of years before she existed. Once, it was humans who done this. It won't be wrong if she, a modified human was the one to try this, would it?

A man with long, slightly purple red hair, and sapphire eyes, told her, "My friend had this weird tradition. Writing wishes on a piece of parchment and place it in a little bottle." She had listened. Of course, it was the one she loved so much, how could she not listen? "And then?" She asked curiously, resting her head on her hands, "Let it flow to the sea, and someday, your wish will come true." She tilted her head to the side, a smile was visible on her beautiful face. "Have you tried?" Takio chuckled and shook his head, "Nope. Maybe someday."

She placed the bottle to the sea and letted it flow along with the waves, farther away from the shore. Tucking a strand of her hair behind her ear, she watched as the little glass bottle disappeared quietly on the other side of the horizon. "...Takio..." She whispered, frowning slightly. Again, she sighed.

He had always protected her, did everything she wanted. Had everything her way. But the truth, she had always been so selfish and troublesome to him, she did not realize what she had caused him to got through. Protect me. I want this. I want that. Takio buy me this. Takio buy me that. Takio help me. Takio cook me something. Takio this Takio that. She sobbed, tears flowing form her (e/c) orbs, and becoming one with the sea. Why was she so selfish. Why didn't she consider her actions?

Now that he was no longer there for her. She was on her own. She had to deal with everything herself. (Y/n) against the whole world who despised her. She looked up to the sky, as if begging for an answer. Everything that she had done to him. Was it even worth it? Was he even happy with it. Takio's friend, Tao and M-21 were disappointed in her. Frankenstein and Raizel too. Oh, the Nobles were after her, weren't they? It'd be stupid to send a family leader to brought down one failed modified human. Her thoughts, that were placed in a little bottle, flowing on the sea.

She placed the bottle to the sea and letted it flow along with the waves, farther away from the shore. Her tears kept flowing and they did not even stop. Regret. Was that what she was feeling? Ah.. The world is cruel indeed. For everything had already over when she realized her sins.

"Flow along... my wish.." She whispered. As she kept trying to hold the tears back, they'd just kept flowing down and she could no longer hold herself up, she fell onto her knees, into the shallow part of the sea, near the shore. She cried, "God... Please.. grant my wish." She pleaded, screaming out all her feelings, letting them out, away into the cruel world. Everyone was happy, so why was it only her to had the cruel life she had to go through? Was this God's punishment for her? She had no friends to hold on to anymore.

"If we were to be reborn.." She yelled out, her hands curled into a fist, placed on her chest as she stared wide eyed at the evening sky.

"It will be nice for us to be couples again.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------คลื่นเบา ๆ แปรงผ่านไปยังชายฝั่ง เสียงคลื่นที่สงบมากที่สุด แต่มันไม่ได้สงบหญิงสาวที่บาง เธอ (h/l) (h/c) ค่อย ๆ บินตามทิศทางของลม เธอถูกปกคลุม ด้วยเสื้อยาวสีเบจกับ hoodie ที่ครอบคลุมผมของเธอ เพียงไม่กี่เส้นแสดง กำอะไรในมือของเธอ (s/t) ขนาดเล็ก เธอถอนหายใจเบา ๆ "ฉันไม่สามารถตอบตัวเอง ทำสิ่งต่าง ๆ ฉันก็ idiotic ... พระเจ้า... อาจทำงานนี้..." เธอกระซิบ ปิดดวงตาของเธอ เป็นหยดของน้ำตาหนีดวงตาของเธอ (e/c) มันเป็นประเพณีเก่าแก่หลายร้อยปีก่อนเธออยู่ มันเคยมนุษย์ที่ทำ มันจะไม่ผิดหากเธอ มนุษย์แก้ไขเป็นหนึ่งที่ลองนี้ มันจะคนที่ มีผมสีแดงสีม่วงยาว เล็กน้อย และตาแซฟไฟร์ บอก "เพื่อนของฉันมีประเพณีแปลกนี้ เขียนความปรารถนาบนชิ้นส่วนของกระดาษ และวางไว้ในขวดเล็กๆ" เธอได้ฟัง แน่นอน มันเป็นคนที่เธอรักมากมาย วิธีอาจเธอฟัง "แล้ว" เธอถามซอกแซก พักหัวของเธอบนมือของเธอ "ปล่อยให้มันไหลไปทะเล และสักวันหนึ่ง ในของคุณจะเป็นจริง" เธอเอียงหัวของเธอไปด้านข้าง มีรอยยิ้มปรากฏบนใบหน้าของเธอสวยงาม "คุณพยายาม" Takio เบา ๆ และส่ายหัวของเขา "Nope บางทีสักวันหนึ่ง"เธอวางขวดกับทะเล และ letted มันไหลไปพร้อมกับคลื่น ให้ห่างจากชายฝั่ง กล่าวของผมหลังหูของเธอ เธอดูเหมือนเป็นขวดแก้วเล็ก ๆ หายไปเงียบ ๆ ในด้านอื่น ๆ ของเส้นขอบฟ้า "... Takio..." เธอกระซิบ frowning เล็กน้อย อีกครั้ง เธอถอนหายใจเขาได้ป้องกันเธอ ทำทุกอย่างที่เธอต้องการ มีทุกอย่างทางของเธอ แต่ความจริง เธอได้เสมอดังนั้นเห็นแก่ตัว และลำบากกับเขา เธอรู้ไม่ว่าสิ่งที่เธอได้เกิดเขาได้ผ่าน ปกป้องฉัน ฉันต้องการนี้ ฉันต้องการที่ Takio ซื้อฉันนี้ Takio ซื้อฉันที่ Takio ช่วยฉัน Takio ปรุงฉันบางสิ่งบางอย่าง Takio Takio นี้ที่ เธอ sobbed น้ำตาไหลแบบลูกกลม (e/c) ของเธอ และเป็นหนึ่งกับทะเล ทำไมเธอไม่เห็นแก่ตัวเพื่อให้ ทำไมเธอจึงไม่พิจารณาการกระทำของเธอขณะที่เขาเป็นไม่มีสำหรับเธอ เธอเป็นของตนเอง เธอจะจัดการกับตัวเอง (Y/n) กับโลกทั้งโลกที่ดูหมิ่นเธอ เธอมองขึ้นไปบนฟ้า ขอทานสำหรับคำตอบว่า ทุกอย่างที่เธอทำกับเขา คือว่าจะคุ้ม เขามีความสุขแม้กับมัน เพื่อนของ Takio เต่าและ M-21 ผิดหวังในตัวเธอได้ แฟรงเกนสไตน์และ Raizel เกินไป โอ้ ขุนนางได้หลังจากเธอ พวกเขาไม่ มันจะโง่ไปส่งผู้นำครอบครัวไปลงมนุษย์แก้ไขหนึ่งล้มเหลว ความคิดของเธอ ที่ใส่ในขวดน้อย ไหลในทะเลเธอวางขวดกับทะเล และ letted มันไหลไปพร้อมกับคลื่น ให้ห่างจากชายฝั่ง เก็บไหลน้ำตาของเธอ และพวกเขาก็ไม่ได้หยุดแม้ เสียใจ เป็นที่สิ่งที่เธอรู้สึก อา... โลกจะโหดร้ายแน่นอน ทุกอย่างมีอยู่แล้วผ่านเมื่อเธอรู้ว่าบาปของเธอ "ไหลตาม...ท่าน..." เธอกระซิบบอก เธอเก็บไว้พยายามเก็บน้ำตากลับมา พวกเขามีเพียงเก็บไหลลง และเธออาจไม่ถือตัวเองขึ้น เธอล้มลงบนหัวเข่าของเธอ ในส่วนตื้นของทะเล ใกล้ชายฝั่ง ร่ำไห้ "พระเจ้า... กรุณา... ให้ท่าน" เธอวิงวอน ร้องความรู้สึกของเธอออก ให้ออก ห่างออกไปในโลกที่โหดร้าย ทุกคนมีความสุข ดังนั้น ทำไมถึงเป็นอย่างเดียวที่เธอมีชีวิตโหดร้ายที่เธอต้องผ่าน เป็นการลงโทษของพระเจ้านี้สำหรับเธอ เธอมีเพื่อนไม่คงอยู่อีกต่อไป "ถ้าเราเกิดเป็น..." เธอตะโกน มือของเธอโค้งเป็นกำปั้น วางบนอกของเธอขณะที่เธอจ้องตากว้างท้องฟ้ายามเย็น "มันจะดีสำหรับเราเป็นคู่รักอีกครั้ง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

-------------------------------------------------- -------------------------------------------------- ---------------------------

คลื่นเบา ๆ แปรงไปยังฝั่ง เสียงที่เงียบสงบของคลื่นสงบมากที่สุด แต่มันไม่ได้สงบหญิงสาวบาง เธอ (H / L) (H / C) บินเบา ๆ ไปตามทิศทางลมของ เธอถูกปกคลุมด้วยเสื้อคลุมยาวสีเบจกับหมวกคลุมผมของเธอเพียงไม่กี่เส้นแสดง กำอะไรบางอย่างในขนาดเล็ก (S / T) มือของเธอเธอถอนหายใจเบา ๆ "ฉันจะไม่ได้ตัวเอง. ทำสิ่งต่างๆผมว่างี่เง่ามากเลย ... .. พระเจ้าอาจนี้ทำงาน .. " เธอกระซิบปิดตาของเธอ เป็นหยดน้ำตาหนี (E / C) ตาของเธอ มันเป็นประเพณีเก่าหลายร้อยปีก่อนที่เธอจะมีชีวิตอยู่ เมื่อมันเป็นมนุษย์ที่กระทำเช่นนี้ มันจะไม่ผิดถ้าเธอเป็นมนุษย์ที่ถูกปรับเปลี่ยนเป็นคนหนึ่งที่จะลองนี้จะได้หรือไม่

คนที่มีผมยาวสีแดงสีม่วงเล็กน้อยและตาไพลินบอกเธอว่า "เพื่อนของฉันมีประเพณีแปลกนี้. เขียนมีความประสงค์ได้ที่ ชิ้นส่วนของกระดาษและวางไว้ในขวดเล็ก ๆ น้อย ๆ . " เธอได้ฟัง แน่นอนว่ามันเป็นหนึ่งที่เธอรักมากวิธีที่เธอจะได้ฟัง? "แล้ว?" เธอถามซอกแซกวางหัวของเธอบนมือของเธอ "ปล่อยให้มันไหลไปในทะเลและในวันหนึ่งความปรารถนาของคุณจะเป็นจริงขึ้นมา." เธอเอียงหัวของเธอไปด้านข้างมีรอยยิ้มปรากฏบนใบหน้าที่สวยงามของเธอ "คุณได้ลอง?" Takio หัวเราะและส่ายหัว "Nope. อาจจะสักวันหนึ่ง."

เธอวางขวดเพื่อทะเลและ letted มันไหลไปพร้อมกับคลื่นห่างออกไปจากชายฝั่ง tucking เส้นผมของเธอหลังใบหูของเธอเธอดูเป็นขวดแก้วเล็ก ๆ น้อย ๆ หายไปอย่างเงียบ ๆ ในด้านอื่น ๆ ของเส้นขอบฟ้า " ... Takio ... " เธอกระซิบมุ่ยเล็กน้อย อีกครั้งเธอถอนหายใจ.

เขาได้รับการคุ้มครองเธอเคยทำทุกอย่างที่เธอต้องการ มีทุกอย่างที่ทางของเธอ แต่ความจริงที่เธอได้เสมอเพื่อให้ความเห็นแก่ตัวและลำบากกับเขาเธอไม่ได้ตระหนักถึงสิ่งที่เธอได้ทำให้เขาได้ผ่าน ปกป้องฉัน. ฉันต้องการสิ่งนี้. ฉันต้องการสิ่งนั้น. Takio ซื้อฉันนี้ Takio ซื้อผมว่า Takio ช่วยฉัน Takio ปรุงอาหารอะไรบางอย่าง Takio Takio นี้ว่า เธอร้องไห้น้ำตาไหลในรูปแบบของเธอ (E / C) ลูกกลมและกลายเป็นหนึ่งเดียวกับท้องทะเล ทำไมเธอจึงเห็นแก่ตัว เธอไม่ได้พิจารณาการกระทำของเธอทำไม

ตอนนี้เขาไม่ได้มีเธอ เธอเป็นของเธอเอง เธอต้องจัดการกับตัวเองทุกอย่าง (Y / N) กับโลกทั้งโลกที่เกลียดเธอ เธอมองขึ้นไปบนท้องฟ้าเช่นถ้าขอทานสำหรับคำตอบ ทุกอย่างที่เธอเคยทำกับเขา คือมันก็คุ้มค่าหรือไม่ คือเขายังมีความสุขกับมัน เพื่อน Takio ของเต่าและ M-21 ผิดหวังในตัวเธอ Frankenstein และ Raizel เกินไป โอ้ขุนนางเป็นหลังจากที่เธอถูกพวกเขาไม่? มันต้องการจะโง่ที่จะส่งผู้นำครอบครัวเพื่อนำมาลงหนึ่งของมนุษย์การแก้ไขล้มเหลว ความคิดของเธอที่ถูกวางไว้ในขวดเล็ก ๆ น้อย ๆ ที่ไหลในทะเล.

เธอวางขวดเพื่อทะเลและ letted มันไหลไปพร้อมกับคลื่นห่างออกไปจากชายฝั่ง น้ำตาของเธอเก็บไว้ไหลและพวกเขาไม่ได้หยุด เสียใจ. นั่นคือสิ่งที่เธอรู้สึก? อ่า .. โลกนี้โหดร้ายแน่นอน สำหรับทุกสิ่งที่มีอยู่แล้วมากกว่าเมื่อเธอรู้บาปของเธอ.

"ไหลไปตาม ... ความปรารถนาของฉัน .. " เธอกระซิบ ขณะที่เธอเก็บไว้พยายามที่จะถือน้ำตากลับพวกเขาต้องการเพียงแค่เก็บไว้ไหลลงมาและเธอก็ไม่สามารถที่จะถือตัวเองขึ้นมาเธอตกลงไปบนหัวเข่าของเธอลงไปในส่วนที่ตื้นของทะเลใกล้ฝั่ง เธอร้องไห้ "พระเจ้า ... กรุณา .. ให้ความประสงค์ของฉัน." เธออ้อนวอนกรีดร้องออกมาจากความรู้สึกของเธอที่ทุกคนปล่อยให้พวกเขาออกไปในโลกที่โหดร้าย ทุกคนมีความสุขดังนั้นทำไมมันเป็นคนเดียวของเธอที่จะมีชีวิตที่โหดร้ายที่เธอต้องไปผ่าน? นี้คือการลงโทษของพระเจ้าสำหรับเธอ? เธอมีเพื่อนไม่มีค้างไว้อีกต่อไป.

"ถ้าเราจะเกิดใหม่ .. " เธอตะโกนออกมือของเธอขดเป็นกำปั้นที่วางอยู่บนหน้าอกของเธอขณะที่เธอจ้องตากว้างท้องฟ้ายามเย็น.

"มันจะเป็นสิ่งที่ดี สำหรับเราที่จะคู่อีกครั้ง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------คลื่นแปรงเบา ๆไปที่ชายฝั่ง เสียงที่เงียบสงบของคลื่นสงบมากที่สุด แต่มันไม่สงบแน่นอน สาวน้อย เธอ ( H / L ) H / C ) บินเบา ๆตามทิศทางของลม เธอถูกปกคลุมด้วยขนยาวสีครีมมีฮู้ดคลุมเส้นผมของเธอเพียงไม่กี่เส้นแสดง กำบางอย่างในตัวเธอเล็ก ( S / T ) มือ เธอถอนหายใจเบาๆ " ฉันไม่ได้ ทำแบบนี้ฉันว่าโง่ . . . . . . . พระเจ้า . . . . . . . พฤษภาคม งานนี้ . . . . . . . " เธอกระซิบ หลับตาลง เป็นหยดของน้ำตาหนีของเธอ ( E / C ) ตา มันเป็นประเพณีเก่าแก่หลายร้อยปี ก่อนเธอมีตัวตน เมื่อมีคนที่ทำแบบนี้ มันก็ไม่ผิดหรอก ถ้าเธอถูกมนุษย์เป็นคนลองนี่ ใช่มั้ย ?ผู้ชายที่มีผมสีแดงยาวเล็กน้อย ดวงตาสีม่วง และ ไพลิน บอกเธอว่า " เพื่อนของฉันมีประเพณีแปลกๆ เขียนอวยพรบนชิ้นส่วนของกระดาษและวางไว้ในขวดเล็ก ๆน้อย ๆ " ที่เธอได้ฟัง แน่นอน มันเป็นคนเดียวที่เธอรักมาก ทำไมเธอไม่ฟัง ? แล้ว ? " เธอถามซอกแซก , พักหัวของเธอบนมือของเธอ , " ปล่อยให้มันไหลลงทะเล และวันหนึ่ง ความปรารถนาของคุณจะเป็นจริง . . . " เธอเอียงหัวไปด้านข้าง รอยยิ้มก็ปรากฏบนใบหน้าของเธอสวย . " มีคุณพยายาม ? takio หัวเราะแล้วส่ายหัว " ไม่ บางทีสักวันหนึ่ง .เธอวางขวดน้ำทะเลและ letted มันไหลตามคลื่น ห่างจากชายฝั่ง อาหารเส้นผมของเธอไว้หลังหูของเธอ เธอดูเป็นขวดแก้วเล็ก ๆน้อย ๆหายไปอย่างเงียบๆ ในอีกด้านหนึ่งของขอบฟ้า” . . . . . . . takio . . . . . . . " เธอกระซิบ มุ่ยเล็กน้อย อีกครั้ง เธอถอนใจเขามักจะปกป้องเธอทำทุกสิ่งที่เธอต้องการ มีทุกอย่างเลย แต่ความจริง เธอมักจะเห็นแก่ตัว และมีปัญหากับเขา เธอไม่ได้ตระหนักถึงสิ่งที่เธอได้ทำให้เขาได้ผ่าน ปกป้องฉัน ฉันต้องการสิ่งนี้ ฉันต้องการอย่างนั้น takio ซื้อนี้มา takio ซื้อฉัน takio ช่วยฉัน takio ทำอาหารหน่อยสิ takio นี้ takio . เธอสะอื้น น้ำตาไหลแบบเธอ ( E / C ) เทวทูต และกลายเป็นหนึ่งกับทะเล ทำไมเธอเห็นแก่ตัวแบบนี้ ทำไมเธอถึงไม่พิจารณาการกระทำของเธอตอนนี้เขาไม่อยู่กับเธอ เธอเป็นตัวของเธอเอง เธอต้องจัดการทุกอย่างเอง ( y / n ) กับโลกที่ดูถูกเหยียดหยามเธอ เธอมองขึ้นไปบนท้องฟ้า ราวกับว่าเป็นคำตอบ ทุกอย่างที่เธอทำเพื่อเขา แล้วมันคุ้มไหม เขามีความสุขกับมัน เพื่อน takio , เต่า และ m-21 ผิดหวังในตัวเธอ Frankenstein และ raizel เหมือนกัน โอ้ พวกขุนนางก็หลังจากที่เธอไม่ใช่เหรอ ? มันโง่ที่จะส่งผู้นำครอบครัวที่จะนำลงหนึ่งล้มเหลวในการเป็นมนุษย์ ความคิดของเธอที่ถูกวางไว้ในขวดเล็กๆ ที่ไหลในทะเลเธอวางขวดน้ำทะเลและ letted มันไหลตามคลื่น ห่างจากชายฝั่ง น้ำตาของเธอยังไหลและพวกเขาไม่ได้หยุด เสียใจ นั่นคือสิ่งที่เธอรู้สึกยังไง ? อ่า . . . . . . . โลกนี้มันโหดร้ายจริงๆ ทุกอย่างก็จบลงเมื่อเธอตระหนักบาปของเธอ" ไหลตาม . . . . . . . ความปรารถนาของฉัน . . . . . . . " เธอกระซิบ . เธอพยายามเก็บน้ำตากลับมาก็เอาแต่ไหลลงมา เธอไม่สามารถถือเองขึ้น เธอล้มลงบนเข่าของเธอในส่วนตื้นของทะเลใกล้ฝั่ง เธอร้องไห้ " พระเจ้า . . . . . . . ได้โปรด . . . . . . . ทำตามคำขอของฉัน . " เธออ้อนวอน กรีดร้องออกมา ความรู้สึกทั้งหมดของเธอให้พวกเขาออกไป , ออกไปสู่โลกที่โหดร้าย ทุกคนมีความสุข แล้วทำไมมันถึงแต่เธอมีชีวิตที่โหดร้าย เธอต้องผ่านอะไรมาบ้าง นี้คือพระเจ้าลงโทษเธอ เธอไม่มีเพื่อนไว้แล้ว" ถ้าเราได้เกิดใหม่ . . . . . . . " เธอตะโกนออกไป มือของเธอขดเป็นหมัด วางอยู่บนหน้าอกของเธอขณะที่เธอจ้องมองดวงตาเบิกกว้างในยามค่ำคืน" มันจะดีสำหรับเราที่จะเป็นหนุ่มอีกครั้ง