What could explain the attitude–beh

What could explain the attitude–behavior gap? In attitude research, people
often give socially desirable answers. Ulrich and Sarasin (1995) somewhat
cynically claimed not to do any research and not to ask the public any question
on this subject because the answers are never reliable and often useless, if
not misleading. Especially in situations in which respondents want to make
a good impression on the researcher or want to conform to social norms,
attitudes measured tend to be more positive than actual behavior (King
and Bruner 2000). Moreover, attitudes are traditionally measured by means
of explicit attitude measures, mostly self-reported paper-and-pencil tasks.
Respondents are not always able and willing to report their attitudes and convictions
accurately, especially in the case of socially sensitive issues such as
ethical consumption behavior (Greenwald and Banaji 1995; Maison 2002).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

อะไรจะอธิบายช่องว่างทัศนคติ – พฤติกรรม งานวิจัยทัศนคติ คนมักจะให้คำตอบที่สังคมปรารถนา Ulrich และสารสิน (1995) ค่อนข้างอ้างไม่ทำวิจัยใด ๆ และไม่ถามคำถามใด ๆ สาธารณะ cynicallyในเรื่องนี้เนื่องจากคำตอบไม่น่าเชื่อถือ และมักจะไม่มี ประโยชน์ ถ้าไม่หลอกลวง โดยเฉพาะอย่างยิ่งในสถานการณ์ที่ผู้ตอบต้องการให้ความประทับใจในนักวิจัยหรือต้องการสอดคล้องกับบรรทัดฐานทางสังคมทัศนคติวัดมักจะ เป็นบวกมากขึ้นกว่าลักษณะจริง (คิงก Bruner 2000) นอกจากนี้ ทัศนคติซึ่งวัด โดยวิธีวัด ทัศนคติอย่างชัดเจนส่วนใหญ่ตนเองรายงานงานกระดาษ และดินสอผู้ตอบมักไม่สามารถ และเต็มใจที่จะรายงานการเรียนและทัศนคติของพวกเขาถูกต้อง โดยเฉพาะอย่างยิ่งในกรณีของสังคมถึงปัญหาเช่นพฤติกรรมการใช้จริยธรรม (Greenwald และ Banaji 1995 เม 2002)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

สิ่งที่สามารถอธิบายได้ว่าช่องว่างทัศนคติพฤติกรรมหรือไม่
ในการวิจัยทัศนคติที่คนมักจะให้คำตอบที่น่าพอใจสังคม อูลและสารสิน (1995)
ค่อนข้างอ้างแกมที่จะไม่ทำวิจัยใดๆ และไม่ขอให้ประชาชนคำถามใด ๆเกี่ยวกับเรื่องนี้เพราะคำตอบจะไม่เคยเชื่อถือได้และมักจะไม่มีประโยชน์ถ้าไม่ทำให้เข้าใจผิด โดยเฉพาะอย่างยิ่งในสถานการณ์ที่ผู้ตอบแบบสอบถามต้องการที่จะทำให้การแสดงผลที่ดีในการวิจัยหรือต้องการที่จะเป็นไปตามบรรทัดฐานทางสังคมทัศนคติวัดมีแนวโน้มที่จะเป็นบวกมากกว่าพฤติกรรมที่เกิดขึ้นจริง(กิ่งและบรูเนอร์ 2000) นอกจากนี้ทัศนคติที่วัดแบบดั้งเดิมโดยวิธีการของมาตรการทัศนคติอย่างชัดเจนส่วนใหญ่ที่ตนเองรายงานงานกระดาษและดินสอ. ผู้ตอบแบบสอบถามที่ไม่เคยสามารถและเต็มใจที่จะรายงานทัศนคติและความเชื่อมั่นของพวกเขาได้อย่างถูกต้องโดยเฉพาะอย่างยิ่งในกรณีของปัญหาที่สำคัญต่อสังคมเช่นจริยธรรมพฤติกรรมการบริโภค (วาล์ดและ Banaji 1995; Maison 2002)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

สิ่งที่สามารถอธิบายทัศนคติและพฤติกรรมช่องว่าง ? ในการวิจัยทัศนคติคน
มักจะให้คำตอบที่พึงประสงค์ของสังคม อุลริช สารสิน ( 1995 ) และค่อนข้าง
cynically อ้างว่าไม่ทำวิจัยใด ๆ และไม่ต้องถามคำถาม
สาธารณะใด ๆในเรื่องนี้ เพราะคำตอบไม่เคยเชื่อถือได้ และมักจะไร้ประโยชน์ ถ้า
ไม่ได้เข้าใจผิด โดยเฉพาะอย่างยิ่งในสถานการณ์ที่ผู้ตอบแบบสอบถามต้องการให้
ความประทับใจที่ดีต่อนักวิจัย หรือต้องการเพื่อให้สอดคล้องกับบรรทัดฐานทางสังคม
ทัศนคติวัดมักจะเป็นบวกมากกว่าพฤติกรรมที่แท้จริง ( และกษัตริย์
เบอร์ 2000 ) นอกจากนี้ ทัศนคติ เป็นประเพณีวัดโดยวิธีการ
มาตรการทัศนคติชัดเจน ส่วนใหญ่ self-reported งานกระดาษและดินสอ .
ผู้ตอบแบบสอบถามจะไม่เสมอสามารถและเต็มใจที่จะรายงานทัศนคติและความเชื่อมั่น
ได้อย่างถูกต้องโดยเฉพาะอย่างยิ่งในกรณีของปัญหาทางสังคมที่อ่อนไหว เช่น พฤติกรรมการบริโภคจริยธรรม ( กรีนวอลด์ และ banaji 1995 ; Maison 2002 )