The relationship between the number

The relationship between the number of infectious viruses and the
number of genome copies detected by RT-qPCR is not a constant, mainly
in food samples, since this ratio may vary depending on environmental
conditions. Several studies have reported that the reduction in the number
of infectious viruses does not correlate with the number of genomes
detected by RT-qPCR (Baert et al., 2008; Butot et al., 2008, 2009; Hewitt
and Greening, 2004).
Several different approaches to assess virus infectivity using PCR have
been evaluated (reviewed by Hamza et al., 2011; Knight et al., 2013;
Rodriguez et al., 2009). The detection of the whole or specific region of
a viral genome may indicate that the virus capsid is protecting the genome
from degradation, hence measuring infectivity (Bhattacharya
et al., 2004). Another alternative strategy to increase the likelihood of detecting
intact and potentially infectious viruses is to pretreat them with
nucleases and/or proteolytic enzymes prior to nucleic acid extraction,
thereby eliminating the detection of free nucleic acids or nucleic acids associated
with damaged or inactivated viruses. This approach was first
introduced by Nuanualsuwan and Cliver (2003) and consists of an
enzymatic pretreatment with RNase, in some instances combined with
a proteinase K treatment. Nuanualsuwan and Cliver (2003) applied this
pretreatment to differentiate successfully between intact viruses (HAV,
poliovirus and feline calicivirus) and viruses inactivated by ultraviolet
light, chlorine disinfection, and thermal treatment at 72 °C. Later
on, this approach has been applied for assessing norovirus (NoV)

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ความสัมพันธ์ระหว่างจำนวนของโรคติดเชื้อไวรัสและจำนวนของสำเนาพันธุที่ตรวจพบ โดย RT qPCR ไม่คงที่ ส่วนใหญ่ในตัวอย่างอาหาร ตั้งแต่อัตราส่วนนี้อาจแตกต่างกันขึ้นอยู่กับสิ่งแวดล้อมเงื่อนไขการ หลายการศึกษาได้รายงานว่า การลดจำนวนติดเชื้อไวรัสความสัมพันธ์กับจำนวน genomesตรวจพบ โดย RT-qPCR (Baert et al. 2008 Butot et al. 2008, 2009 Hewittและ สรรค์ 2004)มีหลายวิธีต่างประเมิน infectivity ไวรัสโดยใช้ PCRการประเมิน (ทบทวนโดยเติม et al. 2011 อัศวิน et al. 2013เกซ et al. 2009) การตรวจสอบของภูมิภาคทั้งหมด หรือเฉพาะที่พันธุไวรัสอาจบ่งชี้ว่า capsid ไวรัสปกป้องจีโนดังนั้นจากการลด การวัด infectivity (Bhattacharyaet al. 2004) กลยุทธ์ทางเลือกอื่นเพื่อเพิ่มโอกาสของการตรวจจับเหมือนเดิม และอาจติดเชื้อไวรัสคือการ pretreat ด้วยnucleases หรือเอนไซม์ได้ก่อนการสกัดกรดนิวคลีอิกจึงช่วยลดการตรวจพบกรดนิวคลีอิกอิสระหรือกรดนิวคลีอิกที่เกี่ยวข้องไวรัสเสียหาย หรือการใช้งาน วิธีการนี้เป็นครั้งแรกแนะนำ โดย Nuanualsuwan และ Cliver (2003) และประกอบด้วยการเอนไซม์ปรับสภาพกับ RNase ในบางกรณีรวมกับการรักษา proteinase K Nuanualsuwan และ Cliver (2003) ใช้นี้ปรับสภาพให้เรียบร้อยแล้วแตกไวรัสเหมือนเดิม (HAVpoliovirus และแมว calicivirus) และไวรัสที่ยก โดยรังสีอัลตราไวโอเลตแสง คลอรีนฆ่าเชื้อโรค และการรักษาความร้อนที่ 72 องศาเซลเซียส ในภายหลังวิธีการนี้ได้ถูกใช้สำหรับการประเมิน norovirus (พฤศจิกายน)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ความสัมพันธ์ระหว่างจำนวนของไวรัสติดเชื้อและที่
จำนวนสำเนาจีโนมที่ตรวจพบโดย RT-qPCR ไม่ได้เป็นคงที่ส่วนใหญ่
ในตัวอย่างอาหารเนื่องจากอัตราส่วนนี้อาจแตกต่างกันไปขึ้นอยู่กับสิ่งแวดล้อม
เงื่อนไข การศึกษาหลายแห่งได้รายงานว่าการลดจำนวนของ
ไวรัสติดเชื้อไม่ได้มีความสัมพันธ์กับจำนวนของจีโนม
ที่ตรวจพบโดย RT-qPCR (Baert et al, 2008;. Butot, et al, 2008, 2009;. เฮวิตต์
และบ่น, 2004)
วิธีการที่แตกต่างกันในการประเมินการติดเชื้อไวรัสโดยใช้วิธี PCR ได้
รับการประเมิน (การตรวจสอบโดย Hamza et al, 2011;. อัศวิน, et al, 2013;.
. Rodriguez et al, 2009) การตรวจสอบทั้งหมดหรือภูมิภาคที่เฉพาะเจาะจงของ
จีโนมของไวรัสอาจบ่งชี้ว่า capsid ไวรัสปกป้องจีโนม
จากการย่อยสลายด้วยเหตุนี้การวัดการติดเชื้อ (Bhattacharya
et al., 2004) อีกหนึ่งกลยุทธ์ทางเลือกในการเพิ่มโอกาสในการตรวจจับ
ไวรัสเหมือนเดิมและอาจติดเชื้อคือการ Pretreat พวกเขาด้วย
nucleases และ / หรือเอนไซม์โปรตีนก่อนที่จะมีนิวคลีอิกสกัดกรด
จึงช่วยลดการตรวจจับของกรดนิวคลีอิกฟรีหรือกรดนิวคลีอิกที่เกี่ยวข้อง
กับไวรัสที่เสียหายหรือการใช้งาน วิธีการนี้เป็นครั้งแรกที่
นำมาใช้โดย Nuanualsuwan และ Cliver (2003) และประกอบด้วยการ
ปรับสภาพของเอนไซม์ที่มี RNase ในบางกรณีรวมกับ
โปรรักษา K Nuanualsuwan และ Cliver (2003) นำมาใช้นี้
ปรับสภาพเพื่อความแตกต่างระหว่างการประสบความสำเร็จเหมือนเดิมไวรัส (HAV,
โปลิโอและแมว calicivirus) และไวรัสที่ใช้งานโดยอัลตราไวโอเลต
แสงคลอรีนฆ่าเชื้อโรคและการรักษาความร้อนที่ 72 องศาเซลเซียส ต่อมา
ในแนวทางนี้ได้ถูกนำมาใช้สำหรับการประเมิน Norovirus ( พ.ย. )

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ความสัมพันธ์ระหว่างจำนวนของการติดเชื้อไวรัสและจำนวนโครโมโซมชุดตรวจโดย RT qpcr ไม่คงที่ ส่วนใหญ่ในตัวอย่างอาหาร เนื่องจากอัตราส่วนนี้อาจแตกต่างกันไปขึ้นอยู่กับสิ่งแวดล้อมเงื่อนไข การศึกษาหลายแห่งได้รายงานว่า การลดจำนวนของการติดเชื้อไวรัสไม่สัมพันธ์กับจำนวนของจีโนมตรวจพบโดย RT qpcr ( baert et al . , 2008 ; butot et al . , 2008 , 2009 ; ฮิววิตต์และ สีเขียว , 2004 )หลายวิธีที่แตกต่างกันเพื่อประเมินการติดเชื้อไวรัสใช้เทคนิคมีรับการประเมิน ( ตรวจสอบโดยฮัมซะฮ์ et al . , 2011 ; อัศวิน et al . , 2013 ;Rodriguez et al . , 2009 ) ตรวจหาทั้งหมดหรือเฉพาะเขตมีจีโนมไวรัสอาจบ่งชี้ว่าไวรัสเพลี้ยปกป้องจีโนมจากการย่อยสลาย ดังนั้นการวัดการติดเชื้อ ( bhattacharyaet al . , 2004 ) อีกหนึ่งกลยุทธ์ทางเลือกเพื่อเพิ่มโอกาสของการตรวจสอบเหมือนเดิม และอาจติดเชื้อไวรัสคือ pretreat พวกเขาด้วยnucleases และ / หรือโปรตีนเอนไซม์ก่อนการสกัดกรดนิวคลีอิกจึงช่วยขจัดการตรวจหากรดนิวคลีอิกกรดนิวคลีอิกที่ ฟรี หรือกับความเสียหาย หรืออนุภาคไวรัส วิธีนี้เป็นครั้งแรกแนะนำโดย nuanualsuwan และ cliver ( 2003 ) และประกอบด้วยการบำบัดด้วยเอนไซม์ เลส ในบางกรณี รวมกับเป็นโปรตีน , การรักษา และ nuanualsuwan cliver ( 2003 ) ที่ใช้นี้การแยกแยะระหว่างไวรัส ( มีความสมบูรณ์ ,โปลิโอไวรัสและแมวแคลลิสิไวรัส ) และไวรัสซึ่งจากรังสีอัลตราไวโอเลตแสง , คลอรีนฆ่าเชื้อโรค และการใช้ความร้อนที่ 72 องศา ในภายหลังในวิธีการนี้ได้ถูกนำไปใช้ในการประเมินรายการ ( พ.ย. )