When I was young, I was weak and I

When I was young, I was weak and I lived in hospital once a month. My mother stopped work to care me but she never complained. When I was hurt and want to cry she would hug me and said “I love you”. When I was five years old, I played with my sister in backyard while it was raining. That evening I was sick and unconscious. My mom was very shocked and she carried me to the hospital. When we arrived, her ring was lost but she always smiles. My mom said “You are the one most important”

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เมื่อหนุ่ม ผมอ่อน และผมอยู่ในโรงพยาบาลเดือนละครั้ง แม่หยุดงานดูแลฉัน แต่เธอไม่เคยแนะนำ เมื่อฉันถูกน้อย และต้องร้องไห้เธอจะกอดฉัน และกล่าวว่า "ฉันรักคุณ" เมื่ออายุ 5 ปี ฉันเล่นกับน้องในบ้านในขณะที่ฝนกำลังตก คืนนั้นผมป่วย และสติ แม่ของฉันตกใจมาก และเธอทำให้โรงพยาบาล เมื่อเรามาถึง สูญเสียแหวนของเธอ แต่เธอเสมอยิ้ม แม่ของฉันกล่าวว่า "คุณเป็นคนหนึ่งที่สำคัญที่สุด"

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เมื่อผมเป็นเด็กผมอ่อนแอและผมอยู่ในโรงพยาบาลเดือนละครั้ง แม่ของฉันหยุดการทำงานในการดูแลผม แต่เธอก็ไม่เคยบ่น เมื่อผมได้รับบาดเจ็บและต้องการที่จะร้องไห้เธอจะกอดฉันและพูดว่า "ฉันรักเธอ" เมื่อตอนที่ผมอายุได้ห้าขวบผมเล่นกับน้องสาวของฉันในสนามหลังบ้านขณะที่ฝนกำลังตก เย็นวันนั้นผมป่วยและหมดสติ แม่ของฉันก็ตกใจมากและเธอดำเนินฉันไปที่โรงพยาบาล เมื่อเรามาถึงแหวนของเธอก็หายไป แต่เธอมักจะยิ้ม แม่ของฉันกล่าวว่า "คุณเป็นหนึ่งที่สำคัญที่สุด"

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เมื่อฉันยังเด็ก ฉันอ่อนแอ และผมอยู่ในโรงพยาบาล เดือนละครั้ง แม่หยุดทำงาน เพื่อดูแลฉัน แต่เธอก็ไม่เคยบ่น เมื่อตอนที่ฉันบาดเจ็บและต้องการจะร้องไห้ เธอกอดผมและบอกว่า " ผมรักคุณ " เมื่อฉันอายุ 5 ขวบ ฉันเล่นกับน้องสาวในสวนหลังบ้านตอนฝนตก เย็นวันนั้นผมป่วยและไม่ได้สติ แม่ตกใจมาก เธอแบกฉันไปโรงพยาบาลเมื่อเราเดินทางมาถึง แหวนของเธอหายไป แต่เธอยิ้มอยู่เสมอ แม่ของฉันกล่าวว่า " คุณเป็นหนึ่งที่สำคัญที่สุด”