Fat is an important component of th

Fat is an important component of the human diet but current levels of intake in the UK are considered too high and the overall fatty acid composition is unbalanced (Department of Health and Social Security, 1994). There is an excessive intake of saturated fatty acids (S) relative to polyunsaturated fatty acids (PUFA, P), expressed usually as the P:S ratio, and the consumption of n-3 PUFA is too low relative to n-6 PUFA. Meat, both muscle and adipose tissue, is a major source of fat in the human diet and there is interest in modifying the composition of meat by dietary means, to improve its nutritional value. This is possible in all meat species but easier in non-ruminants (dietary fatty acids being absorbed unchanged from the intestine) than in ruminants, where dietary fatty acids are hydrogenated in the gut ( Wood, Enser, Fisher, Nute, Richardson & Sheard, 1999). Some fatty acids respond more readily to dietary change than others. For example, in pigs, saturated and monounsaturated fatty acids are synthesised in vivo and, as a result, are less readily influenced by diet than the polyunsaturated fatty acids, linoleic (18:2, n-6) and α-linolenic (18:3, n-3), which cannot be synthesised and, therefore, reflect dietary change. The longer chain (C20-22) fatty acids of the n-6 and n-3 series can also be synthesised from their dietary precursors, linoleic and α-linolenic acid, respectively. A potential benefit, therefore, of feeding diets rich in α-linolenic acid is that its increased deposition could also lead to higher levels of the n-3 fatty acids involved in decreasing the thrombogenicity of blood, especially eicosapentaenoic acid (EPA, 20:5) and docosahexaenoic acid (DHA, 22:6). Previous studies aimed at increasing EPA and DHA levels via the diet have used either fish oils

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ไขมันเป็นส่วนประกอบที่สำคัญของอาหารมนุษย์ แต่ระดับปัจจุบันของการบริโภคในอังกฤษถือว่าสูงเกินไปและโดยรวมองค์ประกอบกรดไขมันสมดุล ( กรมสุขภาพและความมั่นคงทางสังคม , 1994 ) มีการบริโภคที่มากเกินไปของกรดไขมันอิ่มตัว ( s ) เทียบกับกรดไขมันไม่อิ่มตัว ( PUFA , p ) , แสดงมักจะเป็น P : S อัตราส่วนและการบริโภคของ n-3 PUFA ต่ำเกินไปเมื่อเทียบกับ n-6 PUFA . เนื้อ เยื่อ ทั้งกล้ามเนื้อและไขมันเป็นแหล่งของไขมันในอาหารของมนุษย์และมีความสนใจในการปรับเปลี่ยนองค์ประกอบของอาหารเนื้อสัตว์โดยวิธีการเพื่อปรับปรุงคุณค่าทางโภชนาการของมันนี้เป็นไปได้ในชนิดเนื้อทั้งหมด แต่ง่ายในสัตว์เคี้ยวเอื้อง ( ไม่เสริมกรดไขมันถูกดูดซึมไม่เปลี่ยนแปลงจากลำไส้ ) มากกว่าในสัตว์เคี้ยวเอื้องที่บริโภคกรดไขมันไฮโดรเจนในลำไส้ ( ไม้ , enser ฟิชเชอร์นุย , ริชาร์ด&แชร์ด , 1999 ) มีกรดไขมันที่ตอบสนองมากขึ้นพร้อมที่จะเปลี่ยนใยอาหารมากกว่าคนอื่น ๆ ตัวอย่างเช่น ในสุกรไขมันอิ่มตัวและกรดไขมัน monounsaturated จะสังเคราะห์ได้ในหลอดทดลอง และ ผล จะ น้อย พร้อมได้รับอิทธิพลจากอาหารมากกว่ากรดไขมันไลโนเลอิก ( 18 : 2 n-6 , ) และแอลฟาไลโนเลนิก ( 18 : 3 n-3 , ) , ซึ่งไม่สามารถสังเคราะห์ได้ จึงสะท้อนให้เห็นถึงการเปลี่ยนแปลง ห่วงโซ่อีกต่อไป ( c20-22 ) กรดไขมัน n-3 และ n-6 ของชุดยังสามารถสังเคราะห์ได้จากสารตั้งต้นของอาหารแอลฟาไลโนเลนิก และกรดไลโนเลอิก ตามลำดับ ผลประโยชน์ที่มีศักยภาพ ดังนั้น การให้อาหารที่อุดมไปด้วยกรดไลโนเลนิกแอลฟาคือ การเพิ่มขึ้นของยังสามารถนำไปสู่ระดับที่สูงขึ้นของ n-3 กรดไขมันที่เกี่ยวข้องในการลด Device and Module ของเลือด โดยเฉพาะกรด eicosapentaenoic ( EPA , 20 : 5 ) และ docosahexaenoic acid ( DHA , 22 : 6 )การศึกษานี้มีวัตถุประสงค์เพื่อเพิ่มระดับโดย EPA และ DHA อาหารมีทั้ง ปลา น้ำมันที่ใช้