Buddhadasa Bhikkhu (Servant of the

Buddhadasa Bhikkhu (Servant of the Buddha) went forth as a bhikkhu (Buddhist monk) in 1926, at the age of twenty. After a few years of study in Bangkok, which convinced him "purity is not to be found in the big city," he was inspired to live close with nature in order to investigate the Buddha-Dhamma. Thus, he established Suan Mokkhabalarama (The Grove of the Power of Liberation) in 1932, near his hometown of Pum Riang (now in Chaiya District). At that time, it was the only forest Dhamma Center and one of the few places dedicated to vipassana meditation in Southern Thailand. Word of Buddhadasa Bhikkhu, his work, and Suan Mokkh spread over the years so that they are easily described as "one of the most influential events of Buddhist history in Siam." Here, we can only mention some of the most interesting services he has rendered Buddhism.

Ajahn Buddhadasa worked painstakingly to establish and explain the correct and essential principles of what he called "pristine Buddhism," that is, the original realization of the Lord Buddha before it was buried under commentaries, ritualism, clerical politics, and the like. His work was based in extensive research of the Pali texts (Canon and commentary), especially of the Buddha's Discourses (Sutta Pitaka), followed by personal experiment and practice with these teachings. Then he taught whatever he could say truly quenches dukkha (dissatisfaction, suffering). His goal was to produce a complete set of references for present and future research and practice. His approach was always scientific, straight-forward, and practical.

Although his formal education only went as far as ninth grade and beginning Pali studies, he was given five Honorary Doctorates by Thai universities. His books, both written and transcribed from talks, fill a room at the National Library and influence all serious Thai Buddhists in Siam. Doctoral dissertations are still being written about him and his legacy. His books can be found in bookstores around the country and are favorites as gifts at cremations.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

Buddhadasa Bhikkhu (คนรับใช้ของพระพุทธเจ้า) ออกไปเป็นภิกขุ (พระสงฆ์) ในปี 1926 ที่อายุยี่สิบ หลังจากไม่กี่ปีของการศึกษาในกรุงเทพฯซึ่งเขาเชื่อว่า "ความบริสุทธิ์ไม่ได้ที่จะพบในเมืองใหญ่" เขาเป็นแรงบันดาลใจที่จะอยู่ใกล้ชิดกับธรรมชาติในการสั่งซื้อเพื่อตรวจสอบ Buddha-ธรรม ดังนั้นเขาเป็นที่ยอมรับ suan mokkhabalarama (ดงพลังของการปลดปล่อย) ในปี 1932,ใกล้บ้านเกิดของ pum Riang (ตอนนี้ในอำเภอไชยา) ของเขา ในเวลานั้นมันเป็นป่าธรรมเพียงศูนย์และเป็นหนึ่งในสถานที่ไม่กี่ที่ทุ่มเทให้กับการทำสมาธิวิปัสสนาในภาคใต้ของประเทศไทย คำพูดของ Buddhadasa Bhikkhu การทำงานของเขาและ suan mokkh แผ่กระจายไปทั่วปีที่ผ่านมาเพื่อให้พวกเขามีคำอธิบายได้อย่างง่ายดายเป็น "หนึ่งในกิจกรรมที่มีอิทธิพลมากที่สุดของประวัติศาสตร์พุทธศาสนาในสยาม." ที่นี่,เราสามารถพูดถึงบางส่วนของบริการที่น่าสนใจที่สุดที่เขาได้กลายเป็นพุทธศาสนา.

Ajahn Buddhadasa ทำงานอย่างระมัดระวังเพื่อสร้างและอธิบายหลักการที่ถูกต้องและที่สำคัญของสิ่งที่เขาเรียกว่า "พุทธศาสนาที่เก่าแก่" นั่นคือการก่อให้เกิดดั้งเดิมของพระสัมมาสัมพุทธเจ้าก่อน มันถูกฝังอยู่ใต้ข้อคิดเห็นพิธีการเมืองเสมียนและไม่ชอบผลงานของเขามีพื้นฐานในการวิจัยที่กว้างขวางของตำราภาษาบาลี (ศีลและอรรถกถา) โดยเฉพาะอย่างยิ่งจากวาทกรรมของพระพุทธเจ้า (Pitaka ซูต) ตามด้วยการทดลองส่วนบุคคลและการปฏิบัติกับคำสอนเหล่านี้ แล้วเขาก็สอนสิ่งที่เขาจะพูดอย่างแท้จริงดับทุกข์ (ความไม่พอใจความทุกข์ทรมาน) เป้าหมายของเขาคือการผลิตชุดสมบูรณ์ของการอ้างอิงสำหรับการวิจัยในปัจจุบันและอนาคตและการปฏิบัติวิธีการของเขามักจะเป็นทางวิทยาศาสตร์ตรงไปข้างหน้าและการปฏิบัติ.

แม้ว่าการศึกษาอย่างเป็นทางการของเขาไปไกลเท่าที่เกรดเก้าและเริ่มต้นการศึกษาภาษาบาลีเขาได้รับปริญญาดุษฎีบัณฑิตกิตติมศักดิ์ห้าโดยมหาวิทยาลัยของไทย หนังสือทั้งการเขียนและการคัดลอกมาจากการพูดคุยของเขาเติมเต็มห้องพักที่ห้องสมุดแห่งชาติและมีอิทธิพลต่อทั้งหมดร้ายแรงไทยพุทธในสยามปริญญาเอกยังคงถูกเขียนเกี่ยวกับเขาและมรดกของเขา หนังสือของเขาสามารถพบได้ในร้านหนังสือทั่วประเทศและเป็นรายการโปรดเป็นของขวัญที่ cremations

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

หลวงพ่อพุทธทาส Bhikkhu (คนรับใช้ของพระพุทธเจ้า) ไปมาเป็น bhikkhu (ไทยธรรม) ใน 1926 อายุยี่สิบ จากการศึกษาในกรุงเทพมหานคร ซึ่งมั่นใจเขา "ความบริสุทธิ์จะไม่พบในเมืองใหญ่" เขาได้แรงบันดาลใจอยู่ใกล้กับธรรมชาติเพื่อตรวจสอบพระพุทธธรรม ดังนั้น เขาก่อตั้งสวน Mokkhabalarama (เดอะโกรฟของพลังงานปลดปล่อย) ในปี 1932 ใกล้บ้านเกิดของเขาของปุ้มเรียง (ปัจจุบันอยู่ในอำเภอไชยา) ในขณะนั้น มันเป็นตัวธรรมะป่าเท่านั้นและหนึ่งในสถานไม่กี่ที่ทุ่มเทในการทำสมาธิ vipassana ในประเทศไทย คำพุทธทาส Bhikkhu เขาทำงาน และ Mokkh สวนกระจายปีเพื่อที่จะได้อธิบายไว้ว่าเป็น "หนึ่งของเหตุการณ์มีอิทธิพลมากที่สุดในประวัติศาสตร์พุทธศาสนาในสยาม" ที่นี่ เราสามารถเพียงพูดบางบริการน่าสนใจมากที่สุด เขาได้แสดงในพระพุทธศาสนาได้

พระพุทธทาสทำงานบรรจงสร้าง และอธิบายหลักการถูกต้อง และจำเป็นของเขาเรียกอะไร "บริสุทธิ์พุทธ นั่นคือ สำนึกดั้งเดิมของพระพุทธเจ้าก่อนที่จะถูกฝังอยู่ใต้อรรถกถา ritualism เสมียนเมือง และเช่นกัน งานของเขาขึ้นในการวิจัยของข้อความบาลี (แคนนอนและอรรถกถา), โดยเฉพาะอย่างยิ่งของประการของพระพุทธเจ้า (สุตตันตปิฎก), ตาม ด้วยการทดลองส่วนตัวและด้วยธรรมเหล่านี้ แล้วเขาสอนเขาว่าพูดจริง quenches dukkha (ความไม่พอใจ ความทุกข์) เป้าหมายของเขาในการ ผลิตชุดของข้อมูลอ้างอิงสำหรับปัจจุบัน และอนาคตและปฏิบัติได้ วิธีของเขาอยู่เสมอทางวิทยาศาสตร์ ตรงไปข้างหน้า และทางปฏิบัติ

แต่ศึกษาอย่างเป็นทางการเท่านั้นไปไกลเป็นเกรด 9 และเริ่มศึกษาบาลี เขาได้รับ Doctorates 5 กิตติมศักดิ์มหาวิทยาลัยไทย หนังสือ เขียน และทับศัพท์จากเจรจา กรอกข้อมูลห้องพักที่หอสมุดแห่งชาติ และมีอิทธิพลต่อทั้งหมดร้ายไทยพุทธในสยาม Dissertations เอกจะยังคงกำลังเขียนเกี่ยวกับพระองค์และมรดกของเขา หนังสือของเขาจะมายังทั่วประเทศ และเป็นรายการโปรดเป็นของขวัญที่ cremations

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

แม้ท่านพุทธทา สภิกขุ (ผู้รับใช้ของพระพุทธเจ้า)ออกไปเป็น ภิกษุ ( พระภิกษุ )ในปี 1926 ที่มีอายุต่ำกว่า 20 หลังจากนั้นไม่กี่ปีที่ศึกษาอยู่ในกรุงเทพฯซึ่งเชื่อว่าเขาว่า"ความบริสุทธิ์ผุดผ่องไม่สามารถพบได้ในเมืองใหญ่ที่เขาได้รับแรงบันดาลใจในการใช้ชีวิตอยู่ใกล้กับธรรมชาติในการสั่งซื้อในการสืบสวน buddha-dhamma ได้ ทำให้เขาได้สร้างสวน mokkhabalarama (สวนพลังงานที่ของการปลดปล่อย)ในปีค.ศ .1932อยู่ใกล้กับบ้านเกิดของเขาของปุ่มอยู่ห่างริมถนน(ในไชยาเขตพื้นที่) ในช่วงเวลานั้นมันเป็นศูนย์ปฏิบัติธรรมป่าเท่านั้นและเป็นหนึ่งในสถานที่เพียงไม่กี่แห่งที่สร้างขึ้นเพื่อทำสมาธิวิปัสสนาใน ภาค ใต้ของไทย คำว่าของท่านพุทธทาส ภิกษุ ทำงานของเขาและสวน mokkh กระจายตัวอยู่โดยรอบปีที่ทำให้พวกเขาได้อย่างง่ายดายตามที่อธิบายไว้ใน"หนึ่งในกิจกรรมที่มีอิทธิพลมากที่สุดในประวัติศาสตร์ของพระพุทธศาสนาในสยาม"อยู่ที่นี่เราสามารถกล่าวถึงบริการที่น่าสนใจมากที่สุดเขาทำให้พระพุทธศาสนา.แม้ท่านพุทธทา สภิกขุ

พ.ศ.ทำงานพยายามเพื่อสร้างและอธิบายถึงหลักการที่ถูกต้องและเป็นสิ่งจำเป็นอย่างยิ่งที่ของสิ่งที่เขาเรียกว่า"พระพุทธศาสนาที่เก่าแก่"ที่จะทำให้เป็นจริงแบบดั้งเดิมของพระก่อนที่มันจะถูกฝังไว้ใต้วิพากษ์วิจารณ์การเมืองของเสมียนการใช้พิธีในศาสนาและเหมือนที่บางรุ่นเท่านั้นงานของเขาซึ่งใช้ในการวิจัยที่หลากหลายของข้อความที่ Na Pali (รับฟังคำบรรยายและ Canon )โดยเฉพาะวาทกรรมของพระพุทธรูป( sutta pitaka )ตามด้วยการปฏิบัติและการทดลองส่วนตัวที่พร้อมด้วยคำสอนเหล่านี้ จากนั้นเขาก็สอนให้ไม่ว่าเขาจะพูดอย่างแท้จริง quenches dukkha (ได้รับความทุกข์ทรมานไม่พอใจ) เป้าหมายของเขาในการผลิตที่ตั้งค่าให้เสร็จสมบูรณ์ในการอ้างอิงสำหรับปัจจุบันและการปฏิบัติและการวิจัยในอนาคตวิธีการของเขาเสมอทางวิทยาศาสตร์โดยตรงและในทางปฏิบัติ.

แม้ว่าการศึกษาอย่างเป็นทางการของเขาเท่านั้นก็ไปอยู่ในระยะไกลที่สุดเท่าที่เป็นการศึกษามัธยมและเริ่มต้น Na Pali เขาได้รับข่าวสารสำนักงานไทยห้าระดับปริญญาโทปริญญาเอกจากมหาวิทยาลัยไทย หนังสือของเขาทั้งสองอย่างเป็นลายลักษณ์อักษรและถอดสคริปต์จากการเจรจาเต็มห้องที่ห้องสมุดแห่งชาติและมีอิทธิพลต่อชาวพุทธไทยอย่างจริงจังโดยทั้งหมดอยู่ในสยามวิทยานิพนธ์ระดับปริญญาเอกได้รับการเขียนเกี่ยวกับตัวเขาและรุ่นเก่าของเขายังอยู่ หนังสือของเขาสามารถพบได้ในร้านหนังสือทั่วประเทศและได้รับความนิยมเป็นของขวัญที่ cremations