Historically, segregation has been

Historically, segregation has been a policy and practice of discrimination. When the
inequalities associated with segregation practices could no longer be discounted, its official
support receded. Yet, blacks remain the most highly segregated group in America
(Massey & Denton, 1993). Inner-city public schools are substantially inferior to their suburban
neighbors (Kozol, 1991). Although surveys demonstrate that many whites prefer
not to live near blacks, blacks prefer integration (Farley et al., 1978), suggesting that
blacks are not explicitly choosing to self-segregate. Policies that locate public housing in
black neighborhoods not only increase poverty concentration, but help maintain residential
segregation. Widespread housing discrimination (Massey & Denton, 1993) and
suburban employment discrimination (Wilson, 1996) prevent many blacks from moving
away from urban ghettos. Nevertheless, many blacks do manage to escape ghetto life.
Unfortunately, these tend to be the better educated and professionally employed. Thus,
middle-class black out-migration further concentrates poverty and increases the social
isolation of ghetto residents (Wilson, 1987).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ประวัติ การแบ่งแยกได้รับนโยบายและปฏิบัติของการเลือกปฏิบัติ เมื่อการความเหลื่อมล้ำทางที่เกี่ยวข้องกับการแบ่งแยกไม่หัก ปฏิบัติราชการของสนับสนุน receded ยัง ดำยังคงอยู่ กลุ่มจำแนกสูงสุดในอเมริกา(Massey และ Denton, 1993) ภายในโรงเรียนมีน้อยมากไปชานเมืองของพวกเขาเพื่อนบ้าน (Kozol, 1991) แม้ว่าการสำรวจแสดงให้เห็นถึงว่า ขาวมากชอบไม่ให้อยู่ใกล้ดำ ดำต้องการรวม (Farley et al., 1978), แนะนำที่ดำไม่ชัดเจนทาให้ตนเอง segregate นโยบายที่การเคหะในการค้นหาละแวกใกล้เคียงสีดำไม่เพียงแต่เพิ่มความเข้มข้นของความยากจน แต่ช่วยรักษาที่อยู่อาศัยแบ่งแยก อย่างแพร่หลายที่อยู่อาศัย (Massey และ Denton, 1993) และเลือกปฏิบัติงานชานเมือง (Wilson, 1996) ป้องกันไม่ให้ดำมากย้ายจาก ghettos เมือง อย่างไรก็ตาม ดำมากจัดการเพื่อหนีชีวิตในสลัมอับ เหล่านี้มักจะมีการศึกษาดี และเจ้าของอย่างมืออาชีพ ดังนั้นชั้นกลางสีดำ out-เพิ่มเติมเรื่องความยากจน และสังคมเพิ่มขึ้นแยกของชาวสลัม (Wilson, 1987)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ในอดีตการแยกจากกันได้รับนโยบายและการปฏิบัติของการเลือกปฏิบัติ เมื่อความไม่เท่าเทียมกันที่เกี่ยวข้องกับการปฏิบัติที่แยกจากกันไม่สามารถที่จะได้รับการลดอย่างเป็นทางการของการสนับสนุนลด แต่คนผิวดำยังคงเป็นกลุ่มที่แยกสูงที่สุดในอเมริกา(Massey และ Denton, 1993) เขตเมืองชั้นในโรงเรียนของรัฐเป็นอย่างมากรองลงมาจากชานเมืองของพวกเขาเพื่อนบ้าน (Kozol, 1991) แม้ว่าการสำรวจแสดงให้เห็นว่าคนผิวขาวจำนวนมากต้องการไม่ได้ที่จะอยู่ใกล้กับคนผิวดำคนผิวดำที่ต้องการบูรณาการ (ฟาร์ลี่ย์ et al., 1978) ชี้ให้เห็นว่าคนผิวดำจะไม่ชัดเจนเลือกที่จะแยกตัวเอง นโยบายที่หาอยู่อาศัยของประชาชนในละแวกใกล้เคียงสีดำไม่เพียง แต่เพิ่มความเข้มข้นของความยากจน แต่ช่วยรักษาที่อยู่อาศัยแยก การเลือกปฏิบัติอย่างกว้างขวางที่อยู่อาศัย (Massey และ Denton, 1993) และการแบ่งแยกการจ้างงานชานเมือง(วิลสัน, 1996) ป้องกันไม่ให้คนผิวดำจำนวนมากจากการย้ายออกไปจากสลัมในเมือง อย่างไรก็ตามหลายคนผิวดำจะจัดการที่จะหลบหนีชีวิตสลัม. แต่น่าเสียดายที่เหล่านี้มีแนวโน้มที่จะมีการศึกษาที่ดีขึ้นและการจ้างงานอย่างมืออาชีพ ดังนั้นชนชั้นกลางสีดำถิ่นออกมุ่งต่อความยากจนและเพิ่มทางสังคมการแยกของผู้อยู่อาศัยในชุมชนแออัด(วิลสัน, 1987)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ในอดีต การได้รับนโยบายและการปฏิบัติของการเลือกปฏิบัติ เมื่อ
อสมการเกี่ยวข้องกับแยกการปฏิบัติ อาจไม่สามารถลดการสนับสนุนอย่างเป็นทางการ
ของมันห่าง . ยังดำอยู่สูงที่สุดในกลุ่ม โดยอเมริกา
( Massey & Denton , 1993 ) โรงเรียนในเมืองเป็นอย่างมากที่ด้อยกว่าตนชานเมือง
เพื่อนบ้าน ( kozol , 1991 )แม้ว่าการสำรวจแสดงให้เห็นว่าหลาย whites ชอบ
อย่าอยู่ใกล้คนผิวดำดำชอบบูรณาการ ( ฟาร์ et al . , 1978 ) แนะนำว่าไม่เลือก
ดำอย่างชัดเจนด้วยตนเองแยก . นโยบายที่ค้นหาการเคหะ
ย่านดำไม่เพียง แต่เพิ่มความเข้มข้น ความยากจน แต่ช่วยรักษาแยกที่อยู่อาศัย

มีการแบ่งแยกหมู่บ้าน ( Massey & Denton ,1993 ) และการจ้างงาน (
ชานเมืองวิลสัน , 1996 ) ป้องกันหลายคนผิวดำจากการย้าย
ห่างจากเมืองสลัม . อย่างไรก็ตาม หลายคนผิวดำ จัดการเพื่อหนีชีวิตสลัม .
แต่เหล่านี้มักจะเป็นมากกว่าการศึกษา และ อาชีพลูกจ้าง ดังนั้น การโยกย้ายเพิ่มเติม
ชนชั้นกลางสีดำเข้มข้นความยากจนและเพิ่มสังคม
แยกสลัมอาศัยอยู่ ( Wilson , 1987 )