The dome is one of the largest of i

The dome is one of the largest of its type[clarification needed] in the world. Externally, it appears as a large white marquee with twelve 100 m-high yellow support towers, one for each month of the year, or each hour of the clock face, representing the role played by Greenwich Mean Time. In plan view it is circular, 365 m (one metre for each day in a standard year) in diameter. It has become one of the United Kingdom's most recognisable landmarks. It can easily be seen on aerial photographs of London. Its exterior is reminiscent of the Dome of Discovery built for the Festival of Britain in 1951.

The architect was Richard Rogers and the contractor was a joint venture company, McAlpine/Laing Joint Venture (MLJV) formed between Sir Robert McAlpine and Laing Management.[3] The building structure was engineered by Buro Happold, and the entire roof structure weighs less than the air contained within the building. Although referred to as a dome it is not strictly one as it is not self-supporting, but is in fact a giant Big Top, the canopy being supported by a dome-shaped cable network, from twelve king posts.[4] For this reason, it has been disparagingly referred to as the Millennium Tent.[5][6][7] The twelve posts represent the twelve months of the year, another reference to time in its dimensions, alongside its height and diameter.[8]

The canopy is made of PTFE-coated glass fibre fabric, a durable and weather-resistant plastic, and is 52 m high in the middle – one metre for each week of the year. Its symmetry is interrupted by a hole through which a ventilation shaft from the Blackwall Tunnel rises. As with all tent canopies, the roof has a finite, weathering, life and once this is reached the decision will need to be made, either to replace it, at enormous cost, or to remove the entire structure.

The critic Jonathan Meades has scathingly referred to the Millennium Dome as a "Museum of Toxic Waste",[9] and apart from the dome itself, the project included the reclamation of the entire Greenwich Peninsula. The land was previously derelict and contaminated by toxic sludge from East Greenwich Gas Works that operated from 1889 to 1985. The clean-up operation was seen by the then Deputy Prime Minister Michael Heseltine as an investment that would add a large area of useful land to the crowded capital. This was billed as part of a larger plan to regenerate a large, sparsely populated area to the east of London and south of the River Thames, an area initially called the East Thames Corridor but latterly marketed as the "Thames Gateway".

Background to the Dome project[edit]
The Dome project was conceived, originally on a somewhat smaller scale, under John Major's Conservative government, as a Festival of Britain or World's Fair-type showcase to celebrate the third millennium. The incoming Labour government elected in 1997 under Tony Blair greatly expanded the size, scope and funding of the project.[citation needed] It also significantly increased expectations of what would be delivered. Just before its opening Blair claimed the Dome would be "a triumph of confidence over cynicism, boldness over blandness, excellence over mediocrity".[10] In the words of BBC correspondent Robert Orchard, "the Dome was to be highlighted as a glittering New Labour achievement in the next election manifesto".

However, before its opening, The Dome was excoriated in Iain Sinclair's diatribe, Sorry Meniscus – Excursions to the Millennium Dome (Profile Books: London 1999, ISBN 1-86197-179-6), which accurately forecast the hype, the political posturing and the eventual disillusion. The post-exhibition plan had been to convert The Dome into a football stadium which would last for 25 years: Charlton Athletic at one point considered a possible move but instead chose to redevelop their own stadium. Fisher Athletic were a local team interested in moving to the Dome, but they were considered to have too small a fan base to make this feasible. The Dome was planned to take over the functions performed by the London Arena, after its closure. This is the function which The O2 Arena has now undertaken.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

โดมเป็นหนึ่งใหญ่ที่สุดของชนิดของ [ชี้แจงจำเป็น] ในโลกนี้ ภายนอก จะปรากฏเป็นตัวอักษรวิ่ง ด้วยอาคารสิบสอง 100 เมตรสูงสนับสนุนเหลืองขาวใหญ่ หนึ่งสำหรับแต่ละเดือนของปี หรือแต่ละชั่วโมงของหน้าปัดนาฬิกา แสดงบทบาทเล่นตามเวลามาตรฐานกรีนิช ในมุมมองแผน มันเป็นวงกลม 365 ม (หนึ่งเมตรแต่ละวันในปีมาตรฐาน) มันได้กลายเป็นหนึ่งในสหราชอาณาจักรล้วนสถาน จะเห็นบนภาพถ่ายทางอากาศของลอนดอนง่าย ภายนอกเป็นของโดม Discovery ที่สร้างสำหรับเทศกาลสหราชอาณาจักรในปี 1951สถาปนิกริชาร์ดโรเจอร์ส และผู้รับเหมาเป็นบริษัทร่วมทุน แมคอัล ไพน์/Laing กิจการ (MLJV) ที่เกิดขึ้นระหว่างเซอร์โรเบิร์ตแมคอัลไพน์ Laing จัดการ [3 โครงสร้างอาคาร]ถูกออกแบบ โดย Buro Happold น้ำหนักโครงสร้างหลังคาทั้งหมดน้อยกว่าอากาศที่อยู่ภายในอาคาร แต่เรียกว่าโดมไม่ใช่อย่างมันไม่สนับสนุนตนเอง แต่ในความเป็นจริง ยักษ์ใหญ่ด้านบน หลังคาที่ได้รับการสนับสนุน โดยเครือข่ายเคเบิลรูปโดม จากโพสต์พระสิบสอง [4] ด้วยเหตุผลนี้ มันได้ถูก disparagingly เรียกว่าเต็นท์มิลเลนเนียม [5] [6] [7] ที่โพสต์สิบสองหมายถึงเดือนสิบสองของปี อ้างอิงอีกครั้งในขนาด ความสูงและเส้นผ่าศูนย์กลางของการ [8]ร่มทำจากผ้าใยแก้วเคลือบ พลาสติกทนทาน และ ทนต่อสภาพอากาศ และ 52 เมตรสูงกลาง – หนึ่งเมตรแต่ละสัปดาห์ของปี สมมาตรของถูกขัดจังหวะ ด้วยหลุมซึ่งเพลาระบายจากอุโมงค์ Blackwall เพิ่มขึ้น ซีรี่ส์ทั้งหมดในเต็นท์ หลังคามีการจำกัด ผุ ชีวิต และเมื่อนี้จะถึง การตัดสินใจที่จะต้องทำ แทน ทุนมหาศาล หรือเอาโครงสร้างทั้งหมดนักวิจารณ์ Jonathan Meades ได้ scathingly เรียกว่ามิลเลนเนียมโดมเป็น "พิพิธภัณฑ์ของ ขยะพิษ", [9] และนอก จากโดมเอง โครงการรวมถมคาบสมุทรกรีนวิชทั้งหมด ที่ดินถูกก่อนหน้านี้ปะทะ และปนเปื้อน โดยกากสารพิษจากตะวันออกกรีนิชก๊าซทำงานที่ดำเนินจาก 1889-1985 การดำเนินการล้างข้อมูลที่เห็น โดย Michael Heseltine แล้วของรองนายกรัฐมนตรีเป็นการลงทุนที่จะเพิ่มพื้นที่ของที่ดินขนาดใหญ่ทุนหนาแน่น นี้เรียกเก็บเงินเป็นส่วนหนึ่งของแผนการใหญ่ในการสร้างพื้นที่ขนาดใหญ่ ด้านตะวันออก ของกรุงลอนดอน และทางใต้ ของแม่น้ำเทมส์ พื้นที่เริ่มต้นเรียกว่าเดินทั้งตะวันออก แต่ latterly วางตลาดเป็น "เกตเวย์เทมส์"พื้นหลังโครงการโดม [แก้]โครงการโดมรู้สึก เดิมในขนาดเล็กค่อนข้าง ภายใต้รัฐบาลอนุรักษ์นิยมจอห์นเมเจอร์ เป็นการแสดงเทศกาลสหราชอาณาจักรหรือธรรมของโลกประเภทฉลองมิลเลนเนียมสาม รัฐบาลแรงงานเข้ารับการเลือกตั้งในปี 1997 ภายใต้โทนีแบลร์มากขยายขนาด ขอบเขตและเงินทุนของโครงการ [อ้างจำเป็น] นอกจากนี้มันยังเพิ่มความคาดหวังว่าจะส่ง ก่อนเปิด แบลร์อ้างว่า โดมจะเป็น "ชัยชนะของความเชื่อมั่นมากกว่ามนุษย์ ความกล้าหาญมากกว่า blandness ความเป็นเลิศเหนือความสามัญธรรมดา" ในคำพูดของข่าว BBC ออร์ชาร์ด Robert "โดมไม่เน้นเป็นความสำเร็จแรงใหม่เป็นดวงในประกาศเลือกตั้งถัดไป"อย่างไรก็ตาม ก่อนที่จะเปิด เดอะโดม excoriated ในซินแคลร์ Iain diatribe ขอแบ่ง – ไปมิลเลนเนียมโดม (รายละเอียดหนังสือ: ลอนดอนปี 1999, ISBN 1-86197-179-6), การคาดการณ์แม่นยำ hype, posturing เมือง และงมงายสุด แผนนิทรรศการหลังได้รับการ แปลงเดอะโดมเป็นสนามฟุตบอลที่สุด 25 ปี: ถือว่าเป็นการย้ายไปชาร์ลตันแอธเลติกจุดหนึ่ง แต่แต่ เลือกที่จะ redevelop สนามของตนเอง ฟิชเชอร์กีฬาเป็นทีมท้องถิ่นที่สนใจย้ายไปโดม แต่พวกเขาพิจารณาว่ามีพัดลมขนาดเล็กเกินไปฐานให้เป็นไป โดมวางแผนจะผ่านฟังก์ชั่นที่ทำ โดยเวทีลอนดอน ซึ่ง นี่คือฟังก์ชันซึ่งขณะนี้ได้ดำเนินการ O2 Arena

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

โดมเป็นหนึ่งในที่ใหญ่ที่สุดของชนิด [ต้องการชี้แจง] ในโลก ภายนอกก็จะปรากฏเป็นกระโจมสีขาวขนาดใหญ่ที่มีสิบสองอาคาร 100 เมตรสูงสีเหลืองสนับสนุนหนึ่งสำหรับแต่ละเดือนของปีหรือแต่ละชั่วโมงของหน้าปัดนาฬิกาเป็นตัวแทนของบทบาทที่เล่นโดย Greenwich Mean Time ในมุมมองของแผนมันเป็นวงกลม 365 เมตร (หนึ่งเมตรในแต่ละวันในปีมาตรฐาน) มีขนาดเส้นผ่าศูนย์กลาง มันได้กลายเป็นหนึ่งในสถานที่ที่รู้จักมากที่สุดของสหราชอาณาจักร มันสามารถมองเห็นได้บนภาพถ่ายทางอากาศของกรุงลอนดอน ด้านนอกเป็นที่ระลึกของโดมแห่งการค้นพบที่สร้างขึ้นสำหรับเทศกาลแห่งสหราชอาณาจักรในปี 1951 สถาปนิกริชาร์ดโรเจอร์สและผู้รับเหมาเป็น บริษัท ร่วมทุน McAlpine / แลง Joint Venture (MLJV) เกิดขึ้นระหว่างเซอร์โรเบิร์ต McAlpine และการจัดการแลง. [ 3] โครงสร้างอาคารที่ได้รับการออกแบบโดย Buro แฮพโพลและโครงหลังคาทั้งหมดมีน้ำหนักน้อยกว่าอากาศที่มีอยู่ภายในอาคาร แม้ว่าจะเรียกว่าโดมมันไม่ได้เป็นอย่างเคร่งครัดตามที่มันเป็นตัวเองไม่ได้สนับสนุน แต่ในความเป็นจริงเป็นยักษ์ใหญ่ด้านบนหลังคาได้รับการสนับสนุนจากเครือข่ายเคเบิลรูปโดมจากสิบสองโพสต์กษัตริย์. [4] สำหรับเรื่องนี้ เหตุผลที่จะได้รับการเรียกเหยียบย่ำว่าเต็นท์มิลเลนเนียม. [5] [6] [7] สิบสองโพสต์เป็นตัวแทนของสิบสองเดือนของปีที่อ้างอิงอีกครั้งเพื่อให้เวลาในมิติของตนควบคู่ไปกับความสูงและเส้นผ่าศูนย์กลาง. [8] หลังคาทำจาก PTFE เคลือบผ้าใยแก้ว, พลาสติกทนทานและทนต่อสภาพอากาศและเป็น 52 เมตรสูงในช่วงกลาง - หนึ่งเมตรในแต่ละสัปดาห์ของปี สัดส่วนถูกขัดจังหวะโดยหลุมผ่านที่ช่องระบายอากาศจากแบล็กวออุโมงค์อาคารสูง เช่นเดียวกับทุกหลังคาเต็นท์หลังคามี จำกัด ตากลมชีวิตและครั้งนี้จะมาถึงการตัดสินใจที่จะต้องมีการทำอย่างใดอย่างหนึ่งที่จะแทนที่ค่าใช้จ่ายมหาศาลหรือการเอาโครงสร้างทั้งหมด. นักวิจารณ์โจนาธานมี้ดมีดูถูก เรียกว่ามิลเลนเนียมโดมเป็น "พิพิธภัณฑ์ของเสียที่เป็นพิษ" [9] และนอกเหนือจากโดมเองโครงการถมรวมของทั้งคาบสมุทรกรีนวิช ที่ดินถูกทิ้งร้างและก่อนหน้านี้ปนเปื้อนด้วยสารพิษกากตะกอนจาก East กรีนวิชโรงงานก๊าซที่ดำเนินการจาก 1889 1985 การดำเนินการทำความสะอาดขึ้นก็เห็นแล้วรองนายกรัฐมนตรีไมเคิล Heseltine เป็นเงินลงทุนที่จะเพิ่มพื้นที่ขนาดใหญ่ของที่ดินที่มีประโยชน์ไปยัง เมืองหลวงที่แออัด นี้ถูกเรียกเก็บเงินเป็นส่วนหนึ่งของแผนขนาดใหญ่ที่จะงอกใหม่ที่มีขนาดใหญ่พื้นที่ที่มีประชากรเบาบางไปทางทิศตะวันออกของกรุงลอนดอนและทิศใต้ของแม่น้ำเทมส์ซึ่งเป็นพื้นที่แรกที่เรียกว่าแม่น้ำเทมส์เดินตะวันออก แต่วางตลาดเร็ว ๆ นี้ว่า "เทมส์เกตเวย์". พื้นหลังไป โครงการโดม [แก้ไข] โครงการโดมคิดเดิมในขนาดเล็กภายใต้พรรครัฐบาลจอห์นเมเจอร์เป็นเทศกาลของสหราชอาณาจักรหรือ Fair-ประเภทตู้โชว์ของโลกเพื่อเฉลิมฉลองสหัสวรรษที่สาม เข้ามารัฐบาลได้รับการเลือกตั้งในปี 1997 ภายใต้โทนี่แบลขยายขนาด, ขอบเขตและการระดมทุนของโครงการ. [อ้างจำเป็น] นอกจากนี้ยังเพิ่มขึ้นอย่างมีนัยสำคัญความคาดหวังของสิ่งที่จะได้รับการส่งมอบ ก่อนที่จะเปิดตัวแบลร์อ้างว่าโดมจะเป็น "ชัยชนะของความเชื่อมั่นมากกว่ามนุษย์, ความกล้าหาญมากกว่าความอ่อนโยนความเป็นเลิศกว่าคนธรรมดา". [10] ในคำพูดของผู้สื่อข่าวบีบีซีโรเบิร์ตออชาร์ด "โดมก็จะเน้นเป็นอร่ามใหม่ ผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนแรงงานในแถลงการณ์การเลือกตั้งต่อไป ". อย่างไรก็ตามก่อนที่จะเปิดตัวโดมถูก excoriated ในเลนซินแคลด่าขออภัยวงเดือน - ท่องเที่ยวที่มิลเลนเนียมโดม (หนังสือส่วนตัว: ลอนดอน 1999 ISBN 1-86197-179-6) ซึ่ง ได้อย่างถูกต้องคาดการณ์ hype ที่บุญทางการเมืองและความเข้าใจในที่สุด แผนการโพสต์แสดงนิทรรศการได้รับการแปลงโดมเป็นสนามฟุตบอลซึ่งจะมีอายุการใช้งาน 25 ปี: ชาร์ลตันแอ ธ เลติกเมื่อถึงจุดหนึ่งการพิจารณาการย้ายเป็นไปได้ แต่เลือกที่จะพัฒนาสนามกีฬาของตัวเอง ฟิชเชอร์แอ ธ เลติกเป็นทีมท้องถิ่นที่สนใจในการย้ายไปอยู่ที่โดม แต่พวกเขาก็ถือว่ามีขนาดเล็กเกินไปฐานแฟนคลับที่จะทำให้เรื่องนี้เป็นไปได้ โดมก็วางแผนที่จะใช้เวลามากกว่าฟังก์ชั่นที่ดำเนินการโดย Arena ลอนดอนหลังจากปิด นี้เป็นฟังก์ชั่นที่ The O2 Arena ได้ดำเนินการในขณะนี้