3.1.7. Toxicity analysisThe eco-tox

3.1.7. Toxicity analysis
The eco-toxicity test was applied to the effluent before and after
the electrocoagulation process for the best operating conditions
referred before. The results obtained for EC20 and EC50 indicators
are shown in Table 2. One can observe that the addition of the electrolyte
NaCl increased the toxicity of the effluent by itself, reducing
EC20 from 10% to 9% and EC50 from 36% to 18%. After treatment,
even if the effluent remains toxic for bacteria a decrease on this
parameter is detected subsequently to the ECG with EC20 = 20%
and EC50 = 38%. Fulladosa et al. [36,37] determined EC20 and EC50
threshold values for Zn2+for Vibrio fischeri bacteria, which corresponded
to 0.46 ± 0.02 mg/L and 0.86 ± 0.11 mg/L, respectively.
The concentration of Zn2+ obtained in this work was 36 mg/L, value
that is above EC50 reported in literature. This aspect can be an
important contribution to the toxicity present in the effluent at
the end of the treatment.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

3.1.7. toxicity วิเคราะห์การทดสอบความเป็นพิษกับสิ่งแวดล้อมได้ถูกนำไปใช้กับน้ำก่อน และหลังการ electrocoagulation สำหรับส่วนปฏิบัติเงื่อนไขอ้างอิงก่อน ผลได้รับสำหรับตัวบ่งชี้ EC20 และ EC50จะแสดงในตารางที่ 2 หนึ่งสามารถสังเกตพบว่า การเพิ่มของอิเล็กโทรไลNaCl เพิ่มความเป็นพิษของน้ำ ด้วยตัวเอง ลดEC20 10% 9% และ EC50 จาก 36% เป็น 18% หลังการรักษาแม้ว่าน้ำจะเป็นพิษสำหรับแบคทีเรียที่ลดลงนี้พารามิเตอร์ตรวจพบในภายหลังให้ ECG ด้วย EC20 = 20%และ EC50 = 38% นั้น Fulladosa et al. [36,37] กำหนด EC20 และ EC50ค่าขีดจำกัด สำหรับ Zn2 + สำหรับผล fischeri แบคทีเรีย ที่ correspondedการ 0.46 ± 0.02 mg/L และ 0.86 ± 0.11 mg/L ตามลำดับความเข้มข้นของ Zn2 + ได้ในงานนี้มี 36 mg/L ค่าที่อยู่บนรายงานวรรณคดี EC50 ด้านนี้เป็นการมีส่วนสำคัญทำให้ความเป็นพิษในน้ำทิ้งที่สิ้นสุดการรักษา

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

3.1.7 การวิเคราะห์ความเป็นพิษการทดสอบเชิงนิเวศพิษถูกนำไปใช้น้ำทิ้งก่อนและหลังกระบวนการด้วยไฟฟ้าที่ดีที่สุดสำหรับสภาพการทำงานที่เรียกว่าก่อนที่จะ ผลที่ได้รับสำหรับ EC20 EC50 และตัวชี้วัดที่แสดงในตารางที่2 หนึ่งสามารถสังเกตว่าการเพิ่มขึ้นของอิเล็กโทรไลที่โซเดียมคลอไรด์ที่เพิ่มขึ้นความเป็นพิษของน้ำทิ้งด้วยตัวเองลดEC20 จาก 10% เป็น 9% และ EC50 จาก 36% เป็น 18% หลังจากการรักษาแม้ว่าน้ำทิ้งยังคงเป็นพิษต่อแบคทีเรียที่ลดลงเกี่ยวกับเรื่องนี้พารามิเตอร์ที่ตรวจพบภายหลังคลื่นไฟฟ้าหัวใจที่มีEC20 = 20% และ EC50 = 38% Fulladosa et al, [36,37] และกำหนด EC20 EC50 ค่าเกณฑ์สำหรับ Zn2 + สำหรับเชื้อแบคทีเรีย Vibrio fischeri ซึ่งตรงไป0.46 ± 0.02 มิลลิกรัม / ลิตรและ 0.86 ± 0.11 มิลลิกรัม / ลิตรตามลำดับ. ความเข้มข้นของ Zn2 + ได้รับในงานนี้คือ 36 มิลลิกรัม / L ค่าที่อยู่เหนือEC50 รายงานในวรรณคดี ด้านนี้อาจจะเป็นผลงานที่สำคัญที่จะนำเสนอความเป็นพิษในน้ำทิ้งที่จุดสิ้นสุดของการรักษา

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

3.1.7 . การวิเคราะห์ความเป็นพิษ การทดสอบความเป็นพิษ
โคใช้น้ำทิ้งก่อนและหลังกระบวนการรวมตะกอนด้วยไฟฟ้า

เรียกว่าสำหรับเงื่อนไขที่ดีที่สุดก่อน ผลลัพธ์ที่ได้สำหรับ ec20 และตัวชี้วัด ec50
แสดงในตารางที่ 2 หนึ่งสามารถสังเกตว่า นอกจากไลท์
เกลือเพิ่มความเป็นพิษของน้ำเอง ลด
ec20 จาก 10% ถึง 9% และ ec50 36 % ถึง 18 % หลังจากการรักษา
ถ้าน้ำยังคงเป็นพิษสำหรับแบคทีเรียลดลงในพารามิเตอร์นี้จะตรวจพบในภายหลัง
คลื่นไฟฟ้าหัวใจด้วย ec20 = 20 %
และ ec50 = 38 % fulladosa et al . [ 36,37 ] กำหนด ec20 และค่า ec50
เกณฑ์ zn2 บกพร่อง fischeri แบคทีเรีย ซึ่งสอดคล้องกับข้อ±
0.02 มิลลิกรัมต่อลิตร และ±เท่ากับ 0.11 mg / l ตามลำดับ
ความเข้มข้นของ zn2 ได้รับในงานนี้คือ 36 mg / l ค่า
ที่เหนือ ec50 รายงานในวรรณคดี ด้านนี้จะเป็นประโยชน์อย่างมากต่อความเป็นพิษ

อยู่ในน้ำที่จุดสิ้นสุดของการรักษา