Does therapy work with older adults

Does therapy work with older adults?
Before turning to psychological interventions, which are the main focus of this resource guide, it should be noted that psychological assessment with older adults is more specialized than are interventions. The higher prevalence of the dementias in late life make some level of neuropsychological screening essential. The higher prevalence of medical disorders makes attention to physical causes of symptoms and to iatrogenic effects of medications as causes of symptoms highly important as well. For more on geropsychological assessment see Lichtenberg (1999).
Gatz et al. (1998) reported that behavioral and environmental interventions for older adults with dementia met the standards proposed at that time for well-established empirically supported therapy. Probably efficacious therapies for the older adult included cognitive behavioral treatment of sleep disorders and psychodynamic, cognitive, and behavioral treatments for clinical depression. For nonsyndromal problems of aging, memory retraining and cognitive training are probably efficacious in slowing cognitive decline. Life review and reminiscence are probably efficacious in improvement of depressive symptoms or in producing higher life satisfaction. Scogin & McElreath (1994) reported a meta-analysis of psychological interventions for the treatment of depression in later life which showed an aggregate effect size (d = .78) roughly equal to that found in another meta-analysis for anti-depressant medications (d = .57, Schneider, 1994) and roughly equal to that found for younger adults in meta-analyses using cognitive-behavioral approaches (d = .73; Robinson, Berman, & Neimeyer, 1990; some studies overlap with those used in Scogin & McElreath, 1994). In general, then, available evidence supports the effectiveness of psychological interventions with older adults, for those interventions that have been studied.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ไม่รักษาด้วยการทำงานร่วมกับผู้ใหญ่รุ่นเก่าก่อนที่จะเปลี่ยนไปรักษาทางจิตใจ ซึ่งเป็นโฟกัสหลักของคู่มือนี้ทรัพยากร มันควรจดบันทึกว่า ประเมินทางจิตวิทยากับผู้ใหญ่อายุมากขึ้นความกว่าแทรกแซง ความชุกสูงของ dementias ในช่วงปลายชีวิตได้บางระดับของ neuropsychological คัดกรองจำเป็น ความชุกสูงของความผิดปกติทางการแพทย์ให้ความสนใจจริงสาเหตุของอาการ และ iatrogenic ผลของยาที่เป็นสาเหตุของอาการสำคัญมากเช่น สำหรับข้อมูลเพิ่มเติมเกี่ยวกับ geropsychological ประเมินดูลิคเต็นเบิร์ก (1999) Gatz et al. (1998) รายงานว่า งานวิจัยพฤติกรรม และสิ่งแวดล้อมสำหรับผู้ใหญ่รุ่นเก่ากับสมองเสื่อมไปตามมาตรฐานที่นำเสนอในขณะนั้นสำหรับการสนับสนุน empirically บำบัดดีขึ้น บ็อชคงรักษาสำหรับผู้ใหญ่เก่ารวมรับรู้พฤติกรรมบำบัดโรคนอนหลับและรักษาโรคซึมเศร้าทางคลินิก psychodynamic รับรู้ และพฤติกรรม Nonsyndromal ปัญหาของริ้วรอย retraining หน่วยความจำและการฝึกอบรมที่รับรู้ได้คงบ็อชในการปฏิเสธการรับรู้ช้า ทบทวนชีวิตและความทรงจำเป็นบ็อชคงปรับปรุงอาการ depressive หรือผลิตความพึงพอใจชีวิตที่สูงขึ้น Scogin & McElreath (1994) รายงาน meta-analysis ของมาตรการทางจิตวิทยาสำหรับการรักษาโรคซึมเศร้าในชีวิตภายหลังที่พบมีขนาดผลรวม (d =.78) ประมาณเท่ากับที่พบในการวิเคราะห์ meta อื่นสำหรับยาต้าน depressant (d =.57 ชไนเดอร์ 1994) และประมาณเท่ากับที่พบในผู้ใหญ่อายุน้อยกว่าใน meta-วิเคราะห์โดยใช้วิธีรับรู้พฤติกรรม (d = 73 โรบินสัน Berman, & Neimeyer, 1990 ศึกษาบางส่วนทับซ้อนกับที่ใช้ใน Scogin & McElreath, 1994) ทั่วไป แล้ว มีหลักฐานสนับสนุนประสิทธิผลของมาตรการทางจิตวิทยากับผู้ใหญ่สูงอายุ งานวิจัยเหล่านั้นที่มีการศึกษา

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ทำงานกับการรักษาผู้สูงอายุ?
ก่อนที่จะหันไปใช้การแทรกแซงทางจิตวิทยาซึ่งเป็นจุดสนใจหลักของคู่มือทรัพยากรนี้มันควรจะตั้งข้อสังเกตว่าการประเมินทางจิตวิทยากับผู้สูงอายุเป็นพิเศษกว่าที่มีการแทรกแซง ความชุกสูงขึ้นของ dementias ในชีวิตช่วงปลายปีทำให้ระดับของการตรวจคัดกรองวิทยาบางส่วนที่สำคัญ ความชุกสูงของความผิดปกติทางการแพทย์ทำให้ความสนใจไปที่สาเหตุทางกายภาพของอาการและผลกระทบของยา iatrogenic เป็นสาเหตุของอาการที่สำคัญอย่างมากเช่นกัน สำหรับข้อมูลเพิ่มเติมเกี่ยวกับการประเมิน geropsychological เห็น Lichtenberg (1999).
Gatz et al, (1998) รายงานว่าการแทรกแซงพฤติกรรมและสิ่งแวดล้อมสำหรับผู้สูงอายุที่มีภาวะสมองเสื่อมพบกับมาตรฐานที่นำเสนอในช่วงเวลาที่ดีขึ้นการรักษาด้วยการสังเกตุการสนับสนุน การรักษาที่มีประสิทธิภาพน่าจะเป็นสำหรับผู้ใหญ่ที่มีอายุมากกว่ารวมถึงการรักษาความรู้ความเข้าใจพฤติกรรมความผิดปกติของการนอนหลับและจิตบำบัดภูมิปัญญาและการรักษาพฤติกรรมสำหรับโรคซึมเศร้า สำหรับปัญหา nonsyndromal ของริ้วรอย, การฝึกอบรมหน่วยความจำและการฝึกอบรมองค์ความรู้อาจจะมีประสิทธิภาพในการชะลอการลดลงของความรู้ความเข้าใจ ทบทวนชีวิตและความทรงจำอาจจะมีประสิทธิภาพในการปรับปรุงของอาการซึมเศร้าหรือในการผลิตพึงพอใจในชีวิตที่สูงขึ้น SCOGIN และ McElreath (1994) รายงาน meta-analysis ของการแทรกแซงทางจิตวิทยาสำหรับการรักษาของภาวะซึมเศร้าในชีวิตต่อมาที่แสดงให้เห็นขนาดของผลรวม (d = 0.78) เท่ากับที่พบในที่อื่นการวิเคราะห์อภิมาสำหรับยาป้องกัน depressant ( d = 0.57, ชไนเดอ 1994) และเท่ากับที่พบในผู้ใหญ่ที่อายุน้อยกว่าเมตาโดยใช้วิธีการวิเคราะห์ความรู้ความเข้าใจพฤติกรรม (d = 0.73; โรบินสัน Berman และ Neimeyer, 1990; การศึกษาบางส่วนทับซ้อนกับที่ใช้ใน SCOGIN และ McElreath, 1994) โดยทั่วไปแล้วมีหลักฐานสนับสนุนประสิทธิภาพของการแทรกแซงทางจิตวิทยากับผู้สูงอายุสำหรับการแทรกแซงผู้ที่ได้รับการศึกษา

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ไม่ทำงานการรักษาผู้สูงอายุ ?
ก่อนจะหันไปการแทรกแซงทางจิตวิทยาซึ่งเป็นโฟกัสหลักของคู่มือทรัพยากรนี้ มันควรจะสังเกตว่าจิตการประเมินผู้สูงอายุมากขึ้นเป็นพิเศษกว่าจะคล้อย สูงกว่าความชุกของ dementias ในชีวิตช้าทำให้บางระดับของการทดสอบการคัดกรองที่สําคัญthe higher prevalence อุ้ม medical makes เบรค causes physical ของ symptoms ( to effects iatrogenic ของ medications as ความบันเทิงของ symptoms highly important as ใหม่ . สำหรับข้อมูลเพิ่มเติมเกี่ยวกับการประเมิน geropsychological เห็นลิทช์เท่นเบิร์ค ( 1999 )
gatz et al .( 2541 ) รายงานว่า พฤติกรรม และสิ่งแวดล้อมผู้ป่วยผู้สูงอายุสมองเสื่อม พบกับมาตรฐานเสนอเวลาที่ใช้สำหรับเป็นที่รองรับการรักษา อาจรักษาได้สำหรับผู้ใหญ่มีพฤติกรรมทางปัญญาแก่การรักษาความผิดปกติของการนอนหลับ และ psychodynamic การรับรู้และพฤติกรรมการรักษาสำหรับภาวะซึมเศร้าทางคลินิกสำหรับปัญหา nonsyndromal ของอายุ , หน่วยความจำการฝึกอบรมและการฝึกอบรมปัญญาคงประสิทธิภาพในการชะลอการปฏิเสธ ทบทวนชีวิตและความจําจะคงประสิทธิภาพในการปรับปรุงอาการของโรคซึมเศร้า หรือการผลิต ความพึงพอใจในชีวิตสูงscogin &แม็กเคิลแรท ( 2537 ) รายงานการวิเคราะห์การแทรกแซงทางจิตวิทยาสำหรับการรักษาภาวะซึมเศร้าในชีวิตซึ่งมีขนาดของผลกระทบโดยรวม ( D = 78 ) ประมาณเท่ากับที่พบในการวิเคราะห์ยาต้าน depressant อื่น ( D = . 57 , ชไนเดอร์ ,1994 ) และประมาณเท่ากับที่พบในวัยผู้ใหญ่ โดยวิธีการวิเคราะห์เมต้าโดยใช้วิธีการรู้คิด ( D = . 73 ; โรบินสัน เบอร์แมน & neimeyer 1990 ; การศึกษาบางส่วนทับซ้อนกับที่ใช้ใน scogin &แม็กเคิลแรท , 1994 ) โดยทั่วไปแล้ว หลักฐานพร้อมสนับสนุนประสิทธิผลของการแทรกแซงทางจิตวิทยากับผู้สูงอายุ เพราะผู้จัดโปรแกรมได้

)