- ข้อความ
- ประวัติศาสตร์
The Maasai people are generally con
The Maasai people are generally considered a typical example
of a pastoralist society. Over centuries, they have developed
a close-knit social and cultural structure and a livelihood strategy
suitable for rearing cattle and small livestock in the vast
arid and semiarid rangelands of East Africa. Since colonial
times, however, their traditional way of life has faced many
challenges such as political issues like land privatization or
forced (re)settlement, pressure from increasing populations of
non-Maasai people, evermore severe climatic conditions and
shocks, loss of grazing areas and access to water sources, and
more recently markets and prices. In order to satisfy the family’s
food requirement and meet its other needs, strategies like home
production and market purchase need to be explored. Various
studies tackle this subject and show that the Maasai progressively
diversify their livelihood activities
The main strategies are own cultivation
of crops and increased commercialization of livestock products likemilk
or meat . Hence,the Maasai may be considered as pastoralists in transition.
When assessing the marketing practices of the Maasai, it is
important to note their societal distinction between male and
female roles. Similar to other pastoralist societies (e.g., Fulani,
Gabra), everyday tasks are clearly divided between genders.
Usually, it is the man (husband) and the sons who manage
the livestock as the family’s main means of production and
the woman (wife) who takes care of family issues and who is
responsible for milking the cows. She also decides on the use
of the milk, i.e., the shares consumed by the enkaji, left for the
calves, or sold in local markets. Balancing these different uses
of the available milk is particularly important because it plays
a major role in the Maasai diet and contributes significantly
to energy and protein intake. While milk and meat continue to be
seen as the most important food items, the growing importance
of maize is well documented However, in-depth literature on Maasai diet and nutrition is
rather limited. A clear and current, yet somewhat superficialinsight into the widened dietary spectrum could only be found
in Oiye et al. (2009) and Hansen et al. (2010). They both list
maize, several other staples, beans, vegetables, and a range
of other foodstuffs as regularly included in meals. In terms
of food security, other studies either discuss issues of caloric
terms of trade (Degen et al., 1998; Dietz et al., 2003; Zaal,
1999) or compare different wealth groups (e.g., Brockington,
2001; Grandin, 1988). Findings of these differentiate from each
other and argue that milk is either sold out of necessity, i.e.,
poor households need to make use of the caloric terms of trade
to satisfy home consumption needs; or sold by choice, i.e., rich
households choose to make use of good market conditions to
earn money. Both sides are recognized most clearly by Dietz
et al. (2003). Nevertheless, there is no study known to the
authors that focuses on the effect that selling milk has on home
consumption and diet variety.
of a pastoralist society. Over centuries, they have developed
a close-knit social and cultural structure and a livelihood strategy
suitable for rearing cattle and small livestock in the vast
arid and semiarid rangelands of East Africa. Since colonial
times, however, their traditional way of life has faced many
challenges such as political issues like land privatization or
forced (re)settlement, pressure from increasing populations of
non-Maasai people, evermore severe climatic conditions and
shocks, loss of grazing areas and access to water sources, and
more recently markets and prices. In order to satisfy the family’s
food requirement and meet its other needs, strategies like home
production and market purchase need to be explored. Various
studies tackle this subject and show that the Maasai progressively
diversify their livelihood activities
The main strategies are own cultivation
of crops and increased commercialization of livestock products likemilk
or meat . Hence,the Maasai may be considered as pastoralists in transition.
When assessing the marketing practices of the Maasai, it is
important to note their societal distinction between male and
female roles. Similar to other pastoralist societies (e.g., Fulani,
Gabra), everyday tasks are clearly divided between genders.
Usually, it is the man (husband) and the sons who manage
the livestock as the family’s main means of production and
the woman (wife) who takes care of family issues and who is
responsible for milking the cows. She also decides on the use
of the milk, i.e., the shares consumed by the enkaji, left for the
calves, or sold in local markets. Balancing these different uses
of the available milk is particularly important because it plays
a major role in the Maasai diet and contributes significantly
to energy and protein intake. While milk and meat continue to be
seen as the most important food items, the growing importance
of maize is well documented However, in-depth literature on Maasai diet and nutrition is
rather limited. A clear and current, yet somewhat superficialinsight into the widened dietary spectrum could only be found
in Oiye et al. (2009) and Hansen et al. (2010). They both list
maize, several other staples, beans, vegetables, and a range
of other foodstuffs as regularly included in meals. In terms
of food security, other studies either discuss issues of caloric
terms of trade (Degen et al., 1998; Dietz et al., 2003; Zaal,
1999) or compare different wealth groups (e.g., Brockington,
2001; Grandin, 1988). Findings of these differentiate from each
other and argue that milk is either sold out of necessity, i.e.,
poor households need to make use of the caloric terms of trade
to satisfy home consumption needs; or sold by choice, i.e., rich
households choose to make use of good market conditions to
earn money. Both sides are recognized most clearly by Dietz
et al. (2003). Nevertheless, there is no study known to the
authors that focuses on the effect that selling milk has on home
consumption and diet variety.
0/5000
The Maasai people are generally considered a typical example
of a pastoralist society. Over centuries, they have developed
a close-knit social and cultural structure and a livelihood strategy
suitable for rearing cattle and small livestock in the vast
arid and semiarid rangelands of East Africa. Since colonial
times, however, their traditional way of life has faced many
challenges such as political issues like land privatization or
forced (re)settlement, pressure from increasing populations of
non-Maasai people, evermore severe climatic conditions and
shocks, loss of grazing areas and access to water sources, and
more recently markets and prices. In order to satisfy the family’s
food requirement and meet its other needs, strategies like home
production and market purchase need to be explored. Various
studies tackle this subject and show that the Maasai progressively
diversify their livelihood activities
The main strategies are own cultivation
of crops and increased commercialization of livestock products likemilk
or meat . Hence,the Maasai may be considered as pastoralists in transition.
When assessing the marketing practices of the Maasai, it is
important to note their societal distinction between male and
female roles. Similar to other pastoralist societies (e.g., Fulani,
Gabra), everyday tasks are clearly divided between genders.
Usually, it is the man (husband) and the sons who manage
the livestock as the family’s main means of production and
the woman (wife) who takes care of family issues and who is
responsible for milking the cows. She also decides on the use
of the milk, i.e., the shares consumed by the enkaji, left for the
calves, or sold in local markets. Balancing these different uses
of the available milk is particularly important because it plays
a major role in the Maasai diet and contributes significantly
to energy and protein intake. While milk and meat continue to be
seen as the most important food items, the growing importance
of maize is well documented However, in-depth literature on Maasai diet and nutrition is
rather limited. A clear and current, yet somewhat superficialinsight into the widened dietary spectrum could only be found
in Oiye et al. (2009) and Hansen et al. (2010). They both list
maize, several other staples, beans, vegetables, and a range
of other foodstuffs as regularly included in meals. In terms
of food security, other studies either discuss issues of caloric
terms of trade (Degen et al., 1998; Dietz et al., 2003; Zaal,
1999) or compare different wealth groups (e.g., Brockington,
2001; Grandin, 1988). Findings of these differentiate from each
other and argue that milk is either sold out of necessity, i.e.,
poor households need to make use of the caloric terms of trade
to satisfy home consumption needs; or sold by choice, i.e., rich
households choose to make use of good market conditions to
earn money. Both sides are recognized most clearly by Dietz
et al. (2003). Nevertheless, there is no study known to the
authors that focuses on the effect that selling milk has on home
consumption and diet variety.
of a pastoralist society. Over centuries, they have developed
a close-knit social and cultural structure and a livelihood strategy
suitable for rearing cattle and small livestock in the vast
arid and semiarid rangelands of East Africa. Since colonial
times, however, their traditional way of life has faced many
challenges such as political issues like land privatization or
forced (re)settlement, pressure from increasing populations of
non-Maasai people, evermore severe climatic conditions and
shocks, loss of grazing areas and access to water sources, and
more recently markets and prices. In order to satisfy the family’s
food requirement and meet its other needs, strategies like home
production and market purchase need to be explored. Various
studies tackle this subject and show that the Maasai progressively
diversify their livelihood activities
The main strategies are own cultivation
of crops and increased commercialization of livestock products likemilk
or meat . Hence,the Maasai may be considered as pastoralists in transition.
When assessing the marketing practices of the Maasai, it is
important to note their societal distinction between male and
female roles. Similar to other pastoralist societies (e.g., Fulani,
Gabra), everyday tasks are clearly divided between genders.
Usually, it is the man (husband) and the sons who manage
the livestock as the family’s main means of production and
the woman (wife) who takes care of family issues and who is
responsible for milking the cows. She also decides on the use
of the milk, i.e., the shares consumed by the enkaji, left for the
calves, or sold in local markets. Balancing these different uses
of the available milk is particularly important because it plays
a major role in the Maasai diet and contributes significantly
to energy and protein intake. While milk and meat continue to be
seen as the most important food items, the growing importance
of maize is well documented However, in-depth literature on Maasai diet and nutrition is
rather limited. A clear and current, yet somewhat superficialinsight into the widened dietary spectrum could only be found
in Oiye et al. (2009) and Hansen et al. (2010). They both list
maize, several other staples, beans, vegetables, and a range
of other foodstuffs as regularly included in meals. In terms
of food security, other studies either discuss issues of caloric
terms of trade (Degen et al., 1998; Dietz et al., 2003; Zaal,
1999) or compare different wealth groups (e.g., Brockington,
2001; Grandin, 1988). Findings of these differentiate from each
other and argue that milk is either sold out of necessity, i.e.,
poor households need to make use of the caloric terms of trade
to satisfy home consumption needs; or sold by choice, i.e., rich
households choose to make use of good market conditions to
earn money. Both sides are recognized most clearly by Dietz
et al. (2003). Nevertheless, there is no study known to the
authors that focuses on the effect that selling milk has on home
consumption and diet variety.
การแปล กรุณารอสักครู่..
มาซายได้รับการพิจารณาโดยทั่วไปเป็นตัวอย่างทั่วไป
ของสังคมคลาด ตลอดหลายศตวรรษที่พวกเขาได้พัฒนา
โครงสร้างแน่นแฟ้นทางสังคมและวัฒนธรรมและกลยุทธ์การทำมาหากิน
ที่เหมาะสมสำหรับการเลี้ยงวัวและปศุสัตว์ขนาดเล็กในที่กว้างใหญ่
rangelands แห้งแล้งและกึ่งแห้งแล้งของแอฟริกาตะวันออก ตั้งแต่ยุคอาณานิคม
ครั้ง แต่วิธีการดั้งเดิมชีวิตของพวกเขาได้เผชิญหน้ากับหลาย
ท้าทายเช่นปัญหาทางการเมืองเช่นการแปรรูปที่ดินหรือ
บังคับ (อีกครั้ง) การตั้งถิ่นฐาน, แรงกดดันจากประชากรที่เพิ่มขึ้นของ
คนที่ไม่ใช่มาไซตลอดสภาพภูมิอากาศที่รุนแรงและ
แรงกระแทก, การสูญเสียของพื้นที่ทุ่งเลี้ยงสัตว์ และการเข้าถึงแหล่งน้ำและ
เมื่อเร็ว ๆ นี้ตลาดและราคา เพื่อตอบสนองความครอบครัวของ
ความต้องการอาหารและการตอบสนองความต้องการอื่น ๆ ของกลยุทธ์เหมือนบ้าน
การผลิตและการจัดซื้อการตลาดต้องมีการสำรวจ ต่างๆ
การศึกษารับมือกับเรื่องนี้และแสดงให้เห็นว่าชาวมาไซก้าวหน้า
กระจายกิจกรรมการทำมาหากินของพวกเขา
กลยุทธ์หลักคือการเพาะปลูกของตัวเอง
ของพืชและการค้าที่เพิ่มขึ้นของผลิตภัณฑ์ปศุสัตว์ likemilk
หรือเนื้อสัตว์ ดังนั้นเผ่ามาอาจได้รับการพิจารณาเป็น pastoralists ในการเปลี่ยนแปลง.
เมื่อประเมินการปฏิบัติทางการตลาดของเผ่ามานั้นมันเป็น
สิ่งสำคัญที่จะต้องทราบความแตกต่างทางสังคมของพวกเขาระหว่างเพศชายและเพศ
หญิงมีบทบาทสำคัญ คล้ายกับสังคมคลาดอื่น ๆ (เช่นลานิ,
Gabra) งานในชีวิตประจำวันจะถูกแบ่งออกอย่างชัดเจนระหว่างเพศ.
มักจะเป็นคน (สามี) และลูกหลานที่จัดการ
ปศุสัตว์เป็นวิธีหลักของคนในครอบครัวของการผลิตและ
ผู้หญิง (ภรรยา) ที่จะดูแลปัญหาครอบครัวและผู้ที่
รับผิดชอบในการรีดนมวัว นอกจากนี้เธอยังตัดสินใจเกี่ยวกับการใช้
ของนมเช่นหุ้นที่บริโภคโดย enkaji ซ้ายสำหรับ
น่องหรือขายในตลาดท้องถิ่น สมดุลการใช้งานที่แตกต่างกันเหล่านี้
ของนมที่มีอยู่เป็นสิ่งสำคัญโดยเฉพาะอย่างยิ่งเพราะมันเล่น
บทบาทสำคัญในการรับประทานอาหารที่ชาวมาไซและมีส่วนสำคัญ
ในการใช้พลังงานและการบริโภคโปรตีน ในขณะที่นมและเนื้อสัตว์ยังคงถูก
มองว่าเป็นสิ่งที่สำคัญที่สุดรายการอาหารสำคัญของการเติบโต
ของข้าวโพดเป็นเอกสารที่ดี แต่ในเชิงลึกวรรณกรรมเกี่ยวกับอาหารและโภชนาการมาไซเป็น
ค่อนข้าง จำกัด ที่ชัดเจนและปัจจุบันยังค่อนข้าง superficialinsight เป็นสเปกตรัมอาหารกว้างขึ้นเท่านั้นที่จะได้พบ
ใน Oiye และคณะ (2009) และแฮนเซนและคณะ (2010) พวกเขาทั้งสองรายการ
ข้าวโพดลวดเย็บกระดาษอื่น ๆ อีกหลาย, ถั่ว, ผัก, และช่วง
ของอาหารอื่น ๆ ที่รวมอยู่เป็นประจำในอาหาร ในแง่
ของความมั่นคงด้านอาหาร, การศึกษาอื่น ๆ ทั้งหารือเกี่ยวกับประเด็นของแคลอรี่
แง่ของการค้า (Degen et al, 1998;.. ดิเอทซ์และคณะ, 2003; ซาว์,
1999) หรือเปรียบเทียบกลุ่มมั่งคั่งที่แตกต่างกัน (เช่น Brockington,
2001; แกรน 1988 ) การค้นพบเหล่านี้แตกต่างจากแต่ละ
อื่น ๆ และยืนยันว่านมทั้งขายออกที่มีความจำเป็นเช่น
ผู้ประกอบการที่ไม่ดีจำเป็นต้องใช้ประโยชน์จากข้อตกลงการค้าแคลอรี่
ที่จะตอบสนองความต้องการการบริโภคบ้าน; หรือขายโดยทางเลือกคืออุดมไปด้วย
ผู้ประกอบการเลือกที่จะใช้ประโยชน์จากสภาพตลาดที่ดีที่จะ
ได้รับเงิน ทั้งสองฝ่ายได้รับการยอมรับมากที่สุดอย่างชัดเจนโดยดิเอทซ์
และคณะ (2003) อย่างไรก็ตามมีการศึกษาไม่มีที่รู้จักกัน
ผู้เขียนที่มุ่งเน้นไปที่ผลกระทบที่ขายนมได้ในบ้านของ
การบริโภคอาหารและความหลากหลาย
ของสังคมคลาด ตลอดหลายศตวรรษที่พวกเขาได้พัฒนา
โครงสร้างแน่นแฟ้นทางสังคมและวัฒนธรรมและกลยุทธ์การทำมาหากิน
ที่เหมาะสมสำหรับการเลี้ยงวัวและปศุสัตว์ขนาดเล็กในที่กว้างใหญ่
rangelands แห้งแล้งและกึ่งแห้งแล้งของแอฟริกาตะวันออก ตั้งแต่ยุคอาณานิคม
ครั้ง แต่วิธีการดั้งเดิมชีวิตของพวกเขาได้เผชิญหน้ากับหลาย
ท้าทายเช่นปัญหาทางการเมืองเช่นการแปรรูปที่ดินหรือ
บังคับ (อีกครั้ง) การตั้งถิ่นฐาน, แรงกดดันจากประชากรที่เพิ่มขึ้นของ
คนที่ไม่ใช่มาไซตลอดสภาพภูมิอากาศที่รุนแรงและ
แรงกระแทก, การสูญเสียของพื้นที่ทุ่งเลี้ยงสัตว์ และการเข้าถึงแหล่งน้ำและ
เมื่อเร็ว ๆ นี้ตลาดและราคา เพื่อตอบสนองความครอบครัวของ
ความต้องการอาหารและการตอบสนองความต้องการอื่น ๆ ของกลยุทธ์เหมือนบ้าน
การผลิตและการจัดซื้อการตลาดต้องมีการสำรวจ ต่างๆ
การศึกษารับมือกับเรื่องนี้และแสดงให้เห็นว่าชาวมาไซก้าวหน้า
กระจายกิจกรรมการทำมาหากินของพวกเขา
กลยุทธ์หลักคือการเพาะปลูกของตัวเอง
ของพืชและการค้าที่เพิ่มขึ้นของผลิตภัณฑ์ปศุสัตว์ likemilk
หรือเนื้อสัตว์ ดังนั้นเผ่ามาอาจได้รับการพิจารณาเป็น pastoralists ในการเปลี่ยนแปลง.
เมื่อประเมินการปฏิบัติทางการตลาดของเผ่ามานั้นมันเป็น
สิ่งสำคัญที่จะต้องทราบความแตกต่างทางสังคมของพวกเขาระหว่างเพศชายและเพศ
หญิงมีบทบาทสำคัญ คล้ายกับสังคมคลาดอื่น ๆ (เช่นลานิ,
Gabra) งานในชีวิตประจำวันจะถูกแบ่งออกอย่างชัดเจนระหว่างเพศ.
มักจะเป็นคน (สามี) และลูกหลานที่จัดการ
ปศุสัตว์เป็นวิธีหลักของคนในครอบครัวของการผลิตและ
ผู้หญิง (ภรรยา) ที่จะดูแลปัญหาครอบครัวและผู้ที่
รับผิดชอบในการรีดนมวัว นอกจากนี้เธอยังตัดสินใจเกี่ยวกับการใช้
ของนมเช่นหุ้นที่บริโภคโดย enkaji ซ้ายสำหรับ
น่องหรือขายในตลาดท้องถิ่น สมดุลการใช้งานที่แตกต่างกันเหล่านี้
ของนมที่มีอยู่เป็นสิ่งสำคัญโดยเฉพาะอย่างยิ่งเพราะมันเล่น
บทบาทสำคัญในการรับประทานอาหารที่ชาวมาไซและมีส่วนสำคัญ
ในการใช้พลังงานและการบริโภคโปรตีน ในขณะที่นมและเนื้อสัตว์ยังคงถูก
มองว่าเป็นสิ่งที่สำคัญที่สุดรายการอาหารสำคัญของการเติบโต
ของข้าวโพดเป็นเอกสารที่ดี แต่ในเชิงลึกวรรณกรรมเกี่ยวกับอาหารและโภชนาการมาไซเป็น
ค่อนข้าง จำกัด ที่ชัดเจนและปัจจุบันยังค่อนข้าง superficialinsight เป็นสเปกตรัมอาหารกว้างขึ้นเท่านั้นที่จะได้พบ
ใน Oiye และคณะ (2009) และแฮนเซนและคณะ (2010) พวกเขาทั้งสองรายการ
ข้าวโพดลวดเย็บกระดาษอื่น ๆ อีกหลาย, ถั่ว, ผัก, และช่วง
ของอาหารอื่น ๆ ที่รวมอยู่เป็นประจำในอาหาร ในแง่
ของความมั่นคงด้านอาหาร, การศึกษาอื่น ๆ ทั้งหารือเกี่ยวกับประเด็นของแคลอรี่
แง่ของการค้า (Degen et al, 1998;.. ดิเอทซ์และคณะ, 2003; ซาว์,
1999) หรือเปรียบเทียบกลุ่มมั่งคั่งที่แตกต่างกัน (เช่น Brockington,
2001; แกรน 1988 ) การค้นพบเหล่านี้แตกต่างจากแต่ละ
อื่น ๆ และยืนยันว่านมทั้งขายออกที่มีความจำเป็นเช่น
ผู้ประกอบการที่ไม่ดีจำเป็นต้องใช้ประโยชน์จากข้อตกลงการค้าแคลอรี่
ที่จะตอบสนองความต้องการการบริโภคบ้าน; หรือขายโดยทางเลือกคืออุดมไปด้วย
ผู้ประกอบการเลือกที่จะใช้ประโยชน์จากสภาพตลาดที่ดีที่จะ
ได้รับเงิน ทั้งสองฝ่ายได้รับการยอมรับมากที่สุดอย่างชัดเจนโดยดิเอทซ์
และคณะ (2003) อย่างไรก็ตามมีการศึกษาไม่มีที่รู้จักกัน
ผู้เขียนที่มุ่งเน้นไปที่ผลกระทบที่ขายนมได้ในบ้านของ
การบริโภคอาหารและความหลากหลาย
การแปล กรุณารอสักครู่..
โดยมาซายจะพิจารณาโดยทั่วไป
ตัวอย่างทั่วไปของสังคมคนเลี้ยงปศุสัตว์ . กว่าศตวรรษ พวกเขาได้พัฒนา
ปิดถักโครงสร้างทางสังคมและวัฒนธรรมและกลยุทธ์เหมาะสำหรับเลี้ยงวัวและความเป็นอยู่
ปศุสัตว์ขนาดเล็กในกว้างใหญ่และแห้งแล้ง semiarid
rangelands ของแอฟริกาตะวันออก ตั้งแต่ยุคอาณานิคม
ครั้ง อย่างไรก็ตาม วิธีแบบดั้งเดิมของพวกเขาในชีวิตได้พบกับ
ความท้าทาย เช่น ปัญหาทางการเมือง เช่น การแปรรูปที่ดินหรือ
บังคับ ( อีกครั้ง ) นิคม ความดันจากการเพิ่มจำนวนประชากรของ
ไม่มาซายตลอดไป สภาพอากาศที่รุนแรงและ
กระแทก , การสูญเสียของการแทะเล็มและพื้นที่แหล่งน้ำและ
มากขึ้นเมื่อเร็ว ๆนี้ตลาดและราคา เพื่อตอบสนองความต้องการอาหารของครอบครัวและตอบสนองของความต้องการอื่น ๆ
ชอบบ้าน กลยุทธ์การผลิตและการตลาดที่ต้องสำรวจ การศึกษาต่างๆ
รับมือกับเรื่องนี้และแสดงให้เห็นว่า Maasai ทุกที
มีกิจกรรมการดำรงชีวิตของพวกเขากลยุทธ์หลักคือ การเพาะปลูกพืชและเพิ่มเอง
likemilk การค้าสินค้าปศุสัตว์ หรือเนื้อ ด้วยเหตุนี้ , Maasai อาจจะถือว่าเป็น pastoralists
เปลี่ยนเมื่อประเมินการตลาดการปฏิบัติของ Maasai , มันเป็นสิ่งสำคัญที่จะทราบความแตกต่างทางสังคมของพวกเขา
บทบาทระหว่างชายและหญิง คล้ายกับสังคมคนเลี้ยงปศุสัตว์อื่น ๆ ( เช่น ฟูลานี
, gabra ) งานทุกวันจะแบ่งชัดเจนระหว่างเพศ .
มักจะเป็นผู้ชาย ( สามี ) และบุตรชายที่จัดการ
ปศุสัตว์เป็นหลักของครอบครัว หมายถึง การผลิตและ
ผู้หญิง ( ภรรยา ) ที่ดูแลปัญหาครอบครัว และใครคือ
รับผิดชอบรีดนมวัว เธอตัดสินใจจะใช้
ของนม เช่น หุ้นบริโภคโดย enkaji ซ้ายสำหรับ
ลูกวัว หรือขายในตลาดท้องถิ่น ความสมดุลที่แตกต่างกันเหล่านี้ใช้
ของนมใช้ได้เป็นสิ่งสำคัญโดยเฉพาะอย่างยิ่งเพราะมันเล่น
สำคัญในอาหารและมีส่วนช่วยอย่างมาก
ชนเผ่ามาซายให้พลังงานและโปรตีน . ในขณะที่นมและเนื้อสัตว์ยังคงเป็น
เห็นเป็นสินค้าอาหารที่สำคัญ ความสำคัญที่เพิ่มมากขึ้น
( มีเอกสารดี แต่วรรณกรรมเชิงลึกเกี่ยวกับ Maasai อาหารและโภชนาการคือ
ค่อนข้างจำกัด ที่ชัดเจนและปัจจุบันยังค่อนข้าง superficialinsight กว้างขึ้นสเปกตรัมในอาหารจะพบ
ใน oiye et al . ( 2009 ) และ Hansen et al . ( 2010 )ทั้งสองรายการ
ข้าวโพด , ลวดเย็บกระดาษ , อื่น ๆหลาย ๆ ถั่ว ผัก และอาหารอื่น ๆช่วง
เป็นประจำรวมอยู่ในอาหาร ในแง่
ของความมั่นคงด้านอาหาร การศึกษาอื่น ๆ ทั้งเรื่องของข้อตกลงการค้าพลังงาน
( เดเก้น et al . , 1998 ; Dietz et al . , 2003 ; zaal
, 1999 ) หรือเปรียบเทียบความมั่งคั่งของกลุ่มที่แตกต่างกัน ( เช่น brockington
, 2001 ; แกรนดิน , 1988 ) ข้อมูลเหล่านี้แตกต่างจากแต่ละ
อื่น ๆ และยืนยันว่า นม คือ ทั้ง หมดความจำเป็น เช่น
ครัวเรือนยากจนต้องใช้ประโยชน์จากข้อตกลงการค้า
เพื่อตอบสนองการบริโภคแคลอรี่ความต้องการบ้าน หรือขาย โดยเลือก เช่น ครอบครัวรวย
เลือกที่จะใช้ประโยชน์จากสภาพตลาดดี
หาเงิน ทั้งสองได้รับการยอมรับอย่างชัดเจนที่สุดโดย Dietz
et al . ( 2003 ) อย่างไรก็ตาม ยังไม่มีการศึกษาที่รู้จัก
ผู้เขียนที่มุ่งเน้นผลที่ขายนมมีการบริโภคที่บ้าน
และอาหารหลากหลาย
ตัวอย่างทั่วไปของสังคมคนเลี้ยงปศุสัตว์ . กว่าศตวรรษ พวกเขาได้พัฒนา
ปิดถักโครงสร้างทางสังคมและวัฒนธรรมและกลยุทธ์เหมาะสำหรับเลี้ยงวัวและความเป็นอยู่
ปศุสัตว์ขนาดเล็กในกว้างใหญ่และแห้งแล้ง semiarid
rangelands ของแอฟริกาตะวันออก ตั้งแต่ยุคอาณานิคม
ครั้ง อย่างไรก็ตาม วิธีแบบดั้งเดิมของพวกเขาในชีวิตได้พบกับ
ความท้าทาย เช่น ปัญหาทางการเมือง เช่น การแปรรูปที่ดินหรือ
บังคับ ( อีกครั้ง ) นิคม ความดันจากการเพิ่มจำนวนประชากรของ
ไม่มาซายตลอดไป สภาพอากาศที่รุนแรงและ
กระแทก , การสูญเสียของการแทะเล็มและพื้นที่แหล่งน้ำและ
มากขึ้นเมื่อเร็ว ๆนี้ตลาดและราคา เพื่อตอบสนองความต้องการอาหารของครอบครัวและตอบสนองของความต้องการอื่น ๆ
ชอบบ้าน กลยุทธ์การผลิตและการตลาดที่ต้องสำรวจ การศึกษาต่างๆ
รับมือกับเรื่องนี้และแสดงให้เห็นว่า Maasai ทุกที
มีกิจกรรมการดำรงชีวิตของพวกเขากลยุทธ์หลักคือ การเพาะปลูกพืชและเพิ่มเอง
likemilk การค้าสินค้าปศุสัตว์ หรือเนื้อ ด้วยเหตุนี้ , Maasai อาจจะถือว่าเป็น pastoralists
เปลี่ยนเมื่อประเมินการตลาดการปฏิบัติของ Maasai , มันเป็นสิ่งสำคัญที่จะทราบความแตกต่างทางสังคมของพวกเขา
บทบาทระหว่างชายและหญิง คล้ายกับสังคมคนเลี้ยงปศุสัตว์อื่น ๆ ( เช่น ฟูลานี
, gabra ) งานทุกวันจะแบ่งชัดเจนระหว่างเพศ .
มักจะเป็นผู้ชาย ( สามี ) และบุตรชายที่จัดการ
ปศุสัตว์เป็นหลักของครอบครัว หมายถึง การผลิตและ
ผู้หญิง ( ภรรยา ) ที่ดูแลปัญหาครอบครัว และใครคือ
รับผิดชอบรีดนมวัว เธอตัดสินใจจะใช้
ของนม เช่น หุ้นบริโภคโดย enkaji ซ้ายสำหรับ
ลูกวัว หรือขายในตลาดท้องถิ่น ความสมดุลที่แตกต่างกันเหล่านี้ใช้
ของนมใช้ได้เป็นสิ่งสำคัญโดยเฉพาะอย่างยิ่งเพราะมันเล่น
สำคัญในอาหารและมีส่วนช่วยอย่างมาก
ชนเผ่ามาซายให้พลังงานและโปรตีน . ในขณะที่นมและเนื้อสัตว์ยังคงเป็น
เห็นเป็นสินค้าอาหารที่สำคัญ ความสำคัญที่เพิ่มมากขึ้น
( มีเอกสารดี แต่วรรณกรรมเชิงลึกเกี่ยวกับ Maasai อาหารและโภชนาการคือ
ค่อนข้างจำกัด ที่ชัดเจนและปัจจุบันยังค่อนข้าง superficialinsight กว้างขึ้นสเปกตรัมในอาหารจะพบ
ใน oiye et al . ( 2009 ) และ Hansen et al . ( 2010 )ทั้งสองรายการ
ข้าวโพด , ลวดเย็บกระดาษ , อื่น ๆหลาย ๆ ถั่ว ผัก และอาหารอื่น ๆช่วง
เป็นประจำรวมอยู่ในอาหาร ในแง่
ของความมั่นคงด้านอาหาร การศึกษาอื่น ๆ ทั้งเรื่องของข้อตกลงการค้าพลังงาน
( เดเก้น et al . , 1998 ; Dietz et al . , 2003 ; zaal
, 1999 ) หรือเปรียบเทียบความมั่งคั่งของกลุ่มที่แตกต่างกัน ( เช่น brockington
, 2001 ; แกรนดิน , 1988 ) ข้อมูลเหล่านี้แตกต่างจากแต่ละ
อื่น ๆ และยืนยันว่า นม คือ ทั้ง หมดความจำเป็น เช่น
ครัวเรือนยากจนต้องใช้ประโยชน์จากข้อตกลงการค้า
เพื่อตอบสนองการบริโภคแคลอรี่ความต้องการบ้าน หรือขาย โดยเลือก เช่น ครอบครัวรวย
เลือกที่จะใช้ประโยชน์จากสภาพตลาดดี
หาเงิน ทั้งสองได้รับการยอมรับอย่างชัดเจนที่สุดโดย Dietz
et al . ( 2003 ) อย่างไรก็ตาม ยังไม่มีการศึกษาที่รู้จัก
ผู้เขียนที่มุ่งเน้นผลที่ขายนมมีการบริโภคที่บ้าน
และอาหารหลากหลาย
การแปล กรุณารอสักครู่..
ภาษาอื่น ๆ
การสนับสนุนเครื่องมือแปลภาษา: กรีก, กันนาดา, กาลิเชียน, คลิงออน, คอร์สิกา, คาซัค, คาตาลัน, คินยารวันดา, คีร์กิซ, คุชราต, จอร์เจีย, จีน, จีนดั้งเดิม, ชวา, ชิเชวา, ซามัว, ซีบัวโน, ซุนดา, ซูลู, ญี่ปุ่น, ดัตช์, ตรวจหาภาษา, ตุรกี, ทมิฬ, ทาจิก, ทาทาร์, นอร์เวย์, บอสเนีย, บัลแกเรีย, บาสก์, ปัญจาป, ฝรั่งเศส, พาชตู, ฟริเชียน, ฟินแลนด์, ฟิลิปปินส์, ภาษาอินโดนีเซี, มองโกเลีย, มัลทีส, มาซีโดเนีย, มาราฐี, มาลากาซี, มาลายาลัม, มาเลย์, ม้ง, ยิดดิช, ยูเครน, รัสเซีย, ละติน, ลักเซมเบิร์ก, ลัตเวีย, ลาว, ลิทัวเนีย, สวาฮิลี, สวีเดน, สิงหล, สินธี, สเปน, สโลวัก, สโลวีเนีย, อังกฤษ, อัมฮาริก, อาร์เซอร์ไบจัน, อาร์เมเนีย, อาหรับ, อิกโบ, อิตาลี, อุยกูร์, อุสเบกิสถาน, อูรดู, ฮังการี, ฮัวซา, ฮาวาย, ฮินดี, ฮีบรู, เกลิกสกอต, เกาหลี, เขมร, เคิร์ด, เช็ก, เซอร์เบียน, เซโซโท, เดนมาร์ก, เตลูกู, เติร์กเมน, เนปาล, เบงกอล, เบลารุส, เปอร์เซีย, เมารี, เมียนมา (พม่า), เยอรมัน, เวลส์, เวียดนาม, เอสเปอแรนโต, เอสโทเนีย, เฮติครีโอล, แอฟริกา, แอลเบเนีย, โคซา, โครเอเชีย, โชนา, โซมาลี, โปรตุเกส, โปแลนด์, โยรูบา, โรมาเนีย, โอเดีย (โอริยา), ไทย, ไอซ์แลนด์, ไอร์แลนด์, การแปลภาษา.
- เป้าหมายอีก 10 ปี
- he has captured the essence of the legen
- เป้าหมายอีก 10 ปี
- The effect of time and storage condition
- หลังเลิกเรียนพวกเขามักจะไปเรียนพิเศษ
- ใบส่งแฟกร์
- คุณใช่คนไทยหรือป่าว
- เรื่องการศึกษาความต้องการซื้อผลิตภัณฑ์ไห
- ใจดี
- ใบส่งแฟกร์
- หน่อไม้ทะเลเจียนน้ำแดง
- In a recent article, O’Boyle and Aguinis
- Prepare
- After incubation for 7 days at room temp
- เพื่อขยายตลาดต่อไป
- แต่มันกลายเป็นภาษาต่างดาว
- การรวมกันของประเทศในอาเซียน
- คือการ สร้างภาพลักษณ์ที่ดี ที่น่าจดจำ กา
- Horace had some hope because she seemed
- A shell-shocked Halep was utterly overwh
- Pick me?
- คือการ สร้างภาพลักษณ์ที่ดี ที่น่าจดจำ กา
- รักของเรา
- ทำให้ทุกคนสามารถอยู่ร่วมกันได้อย่างมีควา
