Wetlands are valuable ecosystems be

Wetlands are valuable ecosystems because they harbor a huge biodiversity and provide key services to societies. When natural or human factors degrade wetlands, ecological restoration is often carried out to recover biodiversity and ecosystem services (ES). Although such restorations are routinely performed, we lack systematic, evidence-based assessments of their effectiveness on the recovery of biodiversity and ES. Here we performed a meta-analysis of 70 experimental studies in order to assess the effectiveness of ecological restoration and identify what factors affect it. We compared selected ecosystem performance variables between degraded and restored wetlands and between restored and natural wetlands using response ratios and random-effects categorical modeling. We assessed how context factors such as ecosystem type, main agent of degradation, restoration action, experimental design, and restoration age influenced post-restoration biodiversity and ES. Biodiversity showed excellent recovery, though the precise recovery depended strongly on the type of organisms involved. Restored wetlands showed 36% higher levels of provisioning, regulating and supporting ES than did degraded wetlands. In fact, wetlands showed levels of provisioning and cultural ES similar to those of natural wetlands; however, their levels of supporting and regulating ES were, respectively, 16% and 22% lower than in natural wetlands. Recovery of biodiversity and of ES were positively correlated, indicating a win-win restoration outcome. The extent to which restoration increased biodiversity and ES in degraded wetlands depended primarily on the main agent of degradation, restoration actions, experimental design, and ecosystem type. In contrast, the choice of specific restoration actions alone explained most differences between restored and natural wetlands. These results highlight the importance of comprehensive, multi-factorial assessment to determine the ecological status of degraded, restored and natural wetlands and thereby evaluate the effectiveness of ecological restorations. Future research on wetland restoration should also seek to identify which restoration actions work best for specific habitats

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

พื้นที่ชุ่มน้ำเป็นระบบนิเวศที่มีคุณค่า เพราะว่า harbor ความหลากหลายทางชีวภาพมาก และให้บริการหลักสังคม เมื่อปัจจัยธรรมชาติ หรือมนุษย์เป็นการลดทอนพื้นที่ชุ่มน้ำ ฟื้นฟูระบบนิเวศมักจะดำเนินการกู้คืนความหลากหลายทางชีวภาพและระบบนิเวศบริการ (ES) แม้ว่าดำเนินการคืนค่าดังกล่าวเป็นประจำ เราขาดระบบ ประเมินผลตามหลักฐานของประสิทธิภาพในการฟื้นตัวของความหลากหลายทางชีวภาพและ ES ที่นี่เราทำ meta-analysis ของ 70 การศึกษาทดลองเพื่อประเมินประสิทธิภาพของระบบนิเวศ และระบุปัจจัยใดมีผลต่อมัน เราเปรียบเทียบระบบนิเวศเลือกตัวแปรประสิทธิภาพการทำงาน ระหว่างพื้นที่ชุ่มน้ำเสื่อมโทรม และคืน และ ระหว่างพื้นที่ชุ่มน้ำธรรมชาติ และคืนที่ใช้อัตราส่วนผลตอบรับและสุ่มผลแน่ชัดแบบจำลอง เราประเมินว่าปัจจัยบริบทเช่นระบบนิเวศชนิด ตัวแทนหลักของย่อยสลาย การฟื้นฟู ออก แบบการทดลอง และฟื้นฟูอายุผลหลังฟื้นฟูความหลากหลายทางชีวภาพและ ES ความหลากหลายทางชีวภาพพบว่ากู้คืนดี แม้ว่าการฟื้นตัวที่ชัดเจนพร้อมอย่างยิ่งในชนิดของสิ่งมีชีวิตที่เกี่ยวข้อง คืนค่าพื้นที่ชุ่มน้ำที่พบระดับสูงขึ้น 36% เตรียม ควบคุม และสนับสนุน ES มากกว่าไม่เสื่อมโทรมพื้นที่ชุ่มน้ำ ในความเป็นจริง พื้นที่ชุ่มน้ำพบว่าระดับของ ES เตรียมใช้งาน และวัฒนธรรมใกล้เคียงกับพื้นที่ชุ่มน้ำธรรมชาติ อย่างไรก็ตาม ระดับการสนับสนุน และควบคุม ES ได้ ตามลำดับ 16% และ 22% ต่ำกว่าในพื้นที่ชุ่มน้ำธรรมชาติ กู้คืน ความหลากหลายทางชีวภาพ และ ES ได้บวก correlated แสดงผลลัพธ์คืนค่าเป็นชนะ ขอบเขตการคืนค่าที่ ES ในพื้นที่ชุ่มน้ำเสื่อมโทรมและความหลากหลายทางชีวภาพเพิ่มขึ้นขึ้นอยู่กับการเป็นตัวแทนหลักของการออก แบบการทดลอง ย่อยสลาย การดำเนินการคืนค่า และชนิดของระบบนิเวศ ในทางตรงข้าม เลือกการดำเนินการคืนค่าเฉพาะเพียงอย่างเดียวอธิบายความแตกต่างส่วนใหญ่ระหว่างพื้นที่ชุ่มน้ำธรรมชาติ และคืน ผลลัพธ์เหล่านี้เน้นความสำคัญของการประเมินหลายแฟก ครอบคลุม การกำหนดสถานะระบบนิเวศของพื้นที่ชุ่มน้ำเสื่อมโทรม คืน และธรรมชาติเพื่อประเมินประสิทธิภาพของการคืนค่าระบบนิเวศ วิจัยฟื้นฟูพื้นที่ชุ่มน้ำในอนาคตควรยังพยายามระบุงานการดำเนินการคืนค่าที่สุดสำหรับการอยู่อาศัย

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

พื้นที่ชุ่มน้ำเป็นระบบนิเวศที่มีคุณค่าเพราะพวกเขาปิดบังความหลากหลายทางชีวภาพอย่างมากและให้บริการที่สำคัญในสังคม เมื่อปัจจัยทางธรรมชาติหรือมนุษย์ลดพื้นที่ชุ่มน้ำในการฟื้นฟูระบบนิเวศที่มักจะถูกดำเนินการที่จะกู้คืนความหลากหลายทางชีวภาพและระบบนิเวศบริการ (ES) แม้ว่าการบูรณะดังกล่าวจะดำเนินการเป็นประจำเราขาดระบบการประเมินผลตามหลักฐานของความมีประสิทธิผลของพวกเขาในการฟื้นตัวของความหลากหลายทางชีวภาพและ ES ที่นี่เราดำเนินการวิเคราะห์ข้อมูลจากการศึกษาทดลอง 70 เพื่อประเมินประสิทธิผลของการฟื้นฟูระบบนิเวศและระบุสิ่งที่ปัจจัยที่ส่งผลกระทบต่อมัน เราเมื่อเทียบกับผลการดำเนินงานที่เลือกตัวแปรระบบนิเวศพื้นที่ชุ่มน้ำในระหว่างการสลายและการบูรณะและระหว่างการบูรณะและพื้นที่ชุ่มน้ำตามธรรมชาติโดยใช้อัตราส่วนการตอบสนองและผลกระทบสุ่มแบบเด็ดขาด เราประเมินว่าปัจจัยบริบทเช่นชนิดของระบบนิเวศตัวแทนหลักของการย่อยสลายการดำเนินการบูรณะการออกแบบการทดลองและอายุการฟื้นฟูผลกระทบหลังการฟื้นฟูความหลากหลายทางชีวภาพและ ES ความหลากหลายทางชีวภาพที่แสดงให้เห็นการฟื้นตัวที่ดีแม้ว่าการฟื้นตัวที่ชัดเจนขึ้นอย่างมากกับชนิดของสิ่งมีชีวิตที่เกี่ยวข้องกับ พื้นที่ชุ่มน้ำในการบูรณะแสดงให้เห็นว่าระดับ 36% สูงขึ้นของการจัดเตรียมการควบคุมและการสนับสนุน ES กว่าพื้นที่ชุ่มน้ำที่เสื่อมโทรม ในความเป็นจริงพื้นที่ชุ่มน้ำที่แสดงให้เห็นว่าระดับของการสำรองและ ES ทางวัฒนธรรมที่คล้ายคลึงกับที่ของพื้นที่ชุ่มน้ำธรรมชาติ แต่ระดับของการสนับสนุนและการควบคุม ES ได้ตามลำดับ 16% และ 22% ต่ำกว่าในพื้นที่ชุ่มน้ำธรรมชาติ การฟื้นตัวของความหลากหลายทางชีวภาพและ ES มีความสัมพันธ์ในทางบวกแสดงให้เห็นผลการฟื้นฟูชนะ ขอบเขตที่เพิ่มขึ้นการฟื้นฟูความหลากหลายทางชีวภาพและ ES ในพื้นที่ชุ่มน้ำที่เสื่อมโทรมขึ้นหลักในตัวแทนหลักของการย่อยสลายการกระทำการบูรณะการออกแบบการทดลองและประเภทของระบบนิเวศ ในทางตรงกันข้ามทางเลือกของการดำเนินการฟื้นฟูที่เฉพาะเจาะจงเพียงอย่างเดียวที่อธิบายความแตกต่างระหว่างการบูรณะและธรรมชาติในพื้นที่ชุ่มน้ำ ผลการศึกษานี้เน้นความสำคัญของการประเมินหลายปัจจัยที่จะตรวจสอบสถานะของระบบนิเวศของเสื่อมโทรมบูรณะและพื้นที่ชุ่มน้ำธรรมชาติและจึงประเมินประสิทธิผลของการบูรณะนิเวศ การวิจัยในอนาคตในการฟื้นฟูพื้นที่ชุ่มน้ำที่ยังควรพยายามที่จะระบุว่าการดำเนินการฟื้นฟูที่ดีที่สุดสำหรับที่อยู่อาศัยที่เฉพาะเจาะจง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ชายเลนเป็นระบบนิเวศที่มีคุณค่า เพราะท่าเรือความหลากหลายทางชีวภาพขนาดใหญ่และให้บริการกุญแจสู่สังคม เมื่อธรรมชาติหรือมนุษย์ปัจจัยที่ทำให้ชายเลนฟื้นฟูระบบนิเวศมักดำเนินการกู้คืนความหลากหลายทางชีวภาพและบริการ ( ES ) แม้ว่าเช่นบูรณะตรวจดำเนินการ เราขาดระบบตามหลักฐานการประเมินประสิทธิผลของพวกเขาในการกู้คืนของความหลากหลายทางชีวภาพและ ES ที่นี่เราแสดงการวิเคราะห์อภิมาน 70 การศึกษาเพื่อประเมินประสิทธิผลของการฟื้นฟูระบบนิเวศ และระบุว่าปัจจัยที่มีผลต่อมันเปรียบเทียบประสิทธิภาพระหว่างตัวแปรคัดสรร ระบบนิเวศเสื่อมโทรมและการเรียกคืนพื้นที่ชุ่มน้ำและระหว่างการบูรณะและชายเลนธรรมชาติโดยใช้อัตราส่วนการตอบสนองและผลการสุ่มอย่างแท้จริงแบบ เราประเมินว่าบริบทปัจจัยเช่นชนิดของระบบนิเวศ ตัวแทนหลักของการย่อยสลาย ฟื้นฟูการกระทำ , การออกแบบการทดลองและการฟื้นฟูบูรณะหลังอายุมีอิทธิพลต่อความหลากหลายทางชีวภาพและ ESความหลากหลายทางชีวภาพ มีการฟื้นตัวที่ดี แม้ว่าการฟื้นตัวที่ชัดเจน ขึ้นอยู่กับชนิดของสิ่งมีชีวิตและที่เกี่ยวข้อง เรียกคืนพื้นที่ชุ่มน้ำพบระดับ 36% สูงกว่าของธนาคาร ดูแลและสนับสนุนและกว่าชายเลนเสื่อมโทรม . ในความเป็นจริงเพื่อแสดงให้เห็นระดับของความต้องการทางวัฒนธรรมและคล้ายกับบรรดาของพื้นที่ชุ่มน้ำธรรมชาติ อย่างไรก็ตามระดับของการสนับสนุนและควบคุม ES , ตามลำดับ , 16% และ 22% ต่ำกว่าในพื้นที่ชุ่มน้ำธรรมชาติ การกู้คืนของความหลากหลายทางชีวภาพและของ ES มีความสัมพันธ์ ซึ่งได้บูรณะขึ้น ขอบเขตที่เพิ่มขึ้นและฟื้นฟูความหลากหลายทางชีวภาพในพื้นที่เสื่อมโทรมและขึ้นอยู่กับหลักในตัวแทนหลักของการย่อยสลาย ฟื้นฟู , การกระทำ , การออกแบบการทดลองและประเภทของระบบนิเวศ ในทางตรงกันข้าม ทางเลือกของการกระทำฟื้นฟูเฉพาะคนเดียวอธิบายที่สุดความแตกต่างระหว่างการบูรณะและพื้นที่ชุ่มน้ำธรรมชาติ ผลลัพธ์เหล่านี้เน้นความสำคัญของครอบคลุมหลายแบบประเมินเพื่อตรวจสอบสถานะของระบบนิเวศเสื่อมโทรม คืน และพื้นที่ชุ่มน้ำธรรมชาติ และเพื่อประเมินประสิทธิผลของการฟื้นฟูสิ่งแวดล้อมการวิจัยในอนาคตเกี่ยวกับการฟื้นฟูพื้นที่ชุ่มน้ำควรแสวงหาเพื่อระบุการกระทำงานฟื้นฟูที่ดีที่สุดสำหรับเฉพาะถิ่น