Estimates of current-policy fiscal

Estimates of current-policy fiscal trajectories among the world’s advanced economies can be used to evaluate their long-term fiscal sustainability. Studying these economies, it is quite evident that though the short-term fiscal measures used in many countries, such as the debt-to-GDP ratio and the current budget deficit as a share of GDP, may in some cases be reasonably good indicators of long-run sustainability, as for Australia and South Korea, for example, they bear little relationship to the sustainability of policy for many others. This is true for Italy and Greece, which appear to be on relatively sustainable paths despite challenging short-run statistics, and for Japan and the United States, for which worrisome short-run measures nonetheless understate the magnitude of long-run challenges. Whilst one may be able to discount our negative long-term projections due to the uncertainty involved in such forecasts, based on the demographic transition that is underway, one cannot ignore their general negative direction.

Many advanced countries face fiscal challenges that — rather than primarily evolving from prior debt obligations — concern future obligations, with an increasing impact on primary deficits. These obligations are primarily associated with the cost of providing pensions and healthcare in the face of growing old-age dependency ratios. These ‘demographic and health’ deficits present a number of challenges to the formulation and implementation of future fiscal adjustments.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

สามารถใช้ประเมินนโยบายปัจจุบัน trajectories ทางการเงินระหว่างประเทศขั้นสูงของโลกเพื่อประเมินความยั่งยืนทางการเงินระยะยาว ศึกษาเศรษฐกิจเหล่านี้ ได้ค่อนข้างชัดว่า แม้ว่ามาตรการทางการเงินระยะสั้นใช้ในหลายประเทศ เช่นอัตราส่วนหนี้ต่อจีดีพีและการขาดดุลงบประมาณปัจจุบันเป็นส่วนแบ่งของ GDP ในบางกรณีอาจตัวบ่งชี้ที่สมเหตุสมผลดีอย่างยั่งยืนยาว สำหรับออสเตรเลียและเกาหลีใต้ ตัวอย่าง พวกเขาแบกความสัมพันธ์เล็กน้อยกับความยั่งยืนของนโยบายหลายคน นี้เป็นจริง สำหรับอิตาลีและกรีซ ซึ่งปรากฏอยู่บนเส้นทางที่ค่อนข้างยั่งยืนแม้มีสถิติสั้นท้าทาย และญี่ปุ่นและประเทศสหรัฐอเมริกา ที่ทางการค้ามาตรการสั้นกระนั้น understate ขนาดยาวความท้าทาย ขณะหนึ่งอาจสามารถลดประมาณระยะยาวของเราติดลบเนื่องจากความไม่แน่นอนเกี่ยวข้องกับการคาดการณ์ดังกล่าว ตามการเปลี่ยนแปลงประชากรที่ต้น หนึ่งไม่ข้ามทิศทางลบของพวกเขาทั่วไปหลายขั้นสูงหน้าท้าทายทางการเงินของประเทศที่ตัวแทนหลักพัฒนาจากก่อนหนี้ผูกพัน — เกี่ยวกับพันธกรณีในอนาคต มีผลกระทบต่อการเพิ่มขาดดุลหลัก พันธกรณีเหล่านี้ส่วนใหญ่เกี่ยวข้องกับต้นทุนให้ชีพและการดูแลสุขภาพหน้าชราขึ้นต่ออัตราการเจริญเติบโตได้ เหล่านี้ ' ประชากร และสุขภาพ ' ขาดดุลแสดงจำนวนของความท้าทายเพื่อการกำหนดและการดำเนินการปรับปรุงทางการเงินในอนาคต

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ประมาณการของไบบัญชีปัจจุบันนโยบายเศรษฐกิจในหมู่ที่ทันสมัยของโลกที่สามารถนำมาใช้ในการประเมินในระยะยาวความยั่งยืนทางการคลัง การศึกษาเศรษฐกิจเหล่านี้มันค่อนข้างชัดเจนว่าแม้มาตรการระยะสั้นการคลังมาใช้ในหลายประเทศเช่นอัตราส่วนหนี้สินต่อจีดีพีและการขาดดุลงบประมาณในปัจจุบันเป็นส่วนแบ่งของ GDP, ในบางกรณีอาจจะมีเหตุผลตัวชี้วัดที่ดีของ การพัฒนาอย่างยั่งยืนระยะยาวเช่นออสเตรเลียและเกาหลีใต้ยกตัวอย่างเช่นพวกเขาแบกความสัมพันธ์ของเล็ก ๆ น้อย ๆ เพื่อความยั่งยืนของนโยบายอื่น ๆ อีกมากมาย นี้เป็นจริงสำหรับอิตาลีและกรีซซึ่งปรากฏอยู่บนเส้นทางที่ค่อนข้างแม้จะมีสถิติที่ยั่งยืนในระยะสั้นท้าทายและญี่ปุ่นและสหรัฐอเมริกาซึ่งมาตรการระยะสั้นที่น่าเป็นห่วงอย่างไรก็ตามความจริงขนาดของความท้าทายในระยะยาวเรียกใช้ ขณะที่หนึ่งอาจจะไม่สามารถที่จะลดของเราในแง่ลบการคาดการณ์ในระยะยาวเนื่องจากความไม่แน่นอนที่เกี่ยวข้องกับการคาดการณ์ดังกล่าวอยู่บนพื้นฐานของการเปลี่ยนแปลงทางประชากรที่กำลังอยู่ระหว่างการอย่างใดอย่างหนึ่งไม่สามารถละเลยทิศทางเชิงลบของพวกเขาทั่วไป. ประเทศสูงหลายคนเผชิญกับความท้าทายทางการคลังที่ - มากกว่าเป็นหลัก พัฒนาจากภาระหนี้ก่อน - ความกังวลภาระผูกพันในอนาคตที่มีผลกระทบเพิ่มขึ้นเกี่ยวกับการขาดดุลหลัก ภาระหน้าที่เหล่านี้มีความสัมพันธ์เกี่ยวเนื่องกับค่าใช้จ่ายในการให้เงินบำนาญและการดูแลสุขภาพในหน้าของการเจริญเติบโตเก่าอายุอัตราส่วนการพึ่งพาที่ เหล่านี้ประชากรและสุขภาพ 'นำเสนอการขาดดุลจำนวนของความท้าทายในการกำหนดและการดำเนินการของการปรับงบการเงินในอนาคต

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ประมาณการปัจจุบันของนโยบายการคลังในวิถีเศรษฐกิจขั้นสูงของโลกสามารถใช้ประเมินความยั่งยืนทางการเงินของพวกเขาในระยะยาว เรียนที่ประเทศเหล่านี้จะค่อนข้างเด่น แม้ว่าระยะสั้นการคลังที่ใช้ในหลายประเทศ เช่น อัตราส่วนหนี้ต่อ GDP และการขาดดุลงบประมาณปัจจุบันเป็นส่วนแบ่งของผลิตภัณฑ์มวลรวมในบางกรณี อาจเป็นตัวบ่งชี้ที่ดีพอสมควรของความยั่งยืนในระยะยาว เช่น ออสเตรเลีย และเกาหลีใต้ ตัวอย่างเช่น พวกเขาทนหน่อยเพื่อความยั่งยืนของนโยบายอื่น ๆ อีกมากมาย นี้เป็นจริงสำหรับอิตาลีและกรีซ ซึ่งปรากฏอยู่บนเส้นทางค่อนข้างยั่งยืนแม้จะท้าทายสถิติระยะสั้น และสำหรับญี่ปุ่นและสหรัฐอเมริกาสำหรับมาตรการระยะสั้นที่น่าเป็นห่วง แต่บรรยายไม่เต็มที่ขนาดยาว ความท้าทาย ในขณะที่หนึ่งอาจจะได้ลดประมาณการระยะยาวของเราติดลบเนื่องจากความไม่แน่นอนที่เกี่ยวข้องกับการคาดการณ์ดังกล่าวอยู่บนพื้นฐานของการเปลี่ยนแปลงประชากรที่กำลังดำเนินอยู่ ไม่สนใจไม่ทิศทางเชิงลบของพวกเขาทั่วไป .

ประเทศที่เจริญแล้วหลายหน้าความท้าทายทางการเงินที่มากกว่าเป็นหลัก พัฒนาจากพันธกรณี - หนี้ปัญหาล่วงหน้าในอนาคต ด้วยการเพิ่มผลกระทบต่อผู้บริโภคปฐมภูมิ ภาระเหล่านี้เป็นหลักที่เกี่ยวข้องกับค่าใช้จ่ายของการให้เงินบำนาญและการดูแลสุขภาพในหน้าของวัยชราการเติบโตต่อเหล่านี้ส่วนบุคคลและสุขภาพ ทำให้ปัจจุบันจำนวนของความท้าทายในการกำหนดและการดำเนินการปรับงบประมาณในอนาคต