Let's begin by considering what pos

Let's begin by considering what positivism is. In its broadest sense, positivism is a rejection of metaphysics (I leave it you to look up that term if you're not familiar with it). It is a position that holds that the goal of knowledge is simply to describe the phenomena that we experience. The purpose of science is simply to stick to what we can observe and measure. Knowledge of anything beyond that, a positivist would hold, is impossible. When I think of positivism (and the related philosophy of logical positivism) I think of the behaviorists in mid-20th Century psychology. These were the mythical 'rat runners' who believed that psychology could only study what could be directly observed and measured. Since we can't directly observe emotions, thoughts, etc. (although we may be able to measure some of the physical and physiological accompaniments), these were not legitimate topics for a scientific psychology. B.F. Skinner argued that psychology needed to concentrate only on the positive and negative reinforcers of behavior in order to predict how people will behave -- everything else in between (like what the person is thinking) is irrelevant because it can't be measured.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ขอเริ่มต้น ด้วยการพิจารณาคือ positivism อะไร ในความรู้สึกที่กว้างที่สุด positivism คือ การปฏิเสธของอภิปรัชญา (ผมปล่อยให้คุณค้นหาคำว่าถ้าคุณไม่คุ้นเคยกับมัน) จะเป็นตำแหน่งที่ถือว่า เป้าหมายของความรู้เป็นเพียงการ อธิบายปรากฏการณ์ที่เราพบ วัตถุประสงค์ของวิทยาศาสตร์เป็นเพียงการ ยึดติดกับสิ่งที่เราสามารถสังเกต และวัด รู้อะไรมากกว่านั้น จะถือแบบ positivist เป็นไปไม่ได้ เมื่อนึก positivism (และปรัชญาที่เกี่ยวข้องของแบบตรรกะ positivism) ผมคิดว่า ของ behaviorists ในกลาง 20 ศตวรรษจิตวิทยา คนเหล่านี้ที่เป็นตำนาน 'หนูวิ่ง' ที่เชื่อว่าจิตวิทยาที่สามารถเรียนอะไรอาจตรงสังเกต และวัดได้ เนื่องจากเราไม่สามารถสังเกตอารมณ์ ความคิด ฯลฯ โดยตรง (แม้ว่าเราอาจสามารถวัดของที่ตั้งทางกายภาพ และทางสรีรวิทยา) คนเหล่านี้ไม่ถูกต้องหัวข้อสำหรับจิตวิทยาเป็นวิทยาศาสตร์ คือ B.F. โต้เถียงว่า จิตวิทยาที่ต้องมุ่งเน้น reinforcers บวก และลบของการทำงานเพื่อที่จะทำนายว่า ท่านจะทำงาน - ทุกอย่างอื่นในระหว่าง (เช่นคนคิดอะไร) ไม่เกี่ยวข้องเนื่องจากไม่สามารถวัด

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ขอเริ่มต้นด้วยการพิจารณาสิ่งที่เป็น positivism ในความหมายกว้าง positivism คือการปฏิเสธของอภิปรัชญา (ผมปล่อยให้มันคุณจะมองขึ้นคำว่าถ้าคุณไม่คุ้นเคยกับมัน) มันเป็นตำแหน่งที่ถือได้ว่าเป้าหมายของความรู้ที่เป็นเพียงการอธิบายปรากฏการณ์ที่เรามีประสบการณ์ วัตถุประสงค์ของว​​ิทยาศาสตร์เป็นเพียงการยึดติดอยู่กับสิ่งที่เราสามารถสังเกตและวัด ความรู้เกี่ยวกับอะไรเกินกว่าที่เป็น positivist จะถือเป็นไปไม่ได้ เมื่อฉันคิดว่า positivism (และปรัชญาที่เกี่ยวข้องกับตรรกะ positivism) ผมคิดว่าพฤติกรรมในช่วงกลางศตวรรษที่ 20 จิตวิทยา เหล่านี้เป็นตำนาน 'นักวิ่งหนู' ที่เชื่อว่าจิตวิทยาเท่านั้นที่สามารถศึกษาสิ่งที่อาจจะสังเกตเห็นได้โดยตรงและวัด เนื่องจากเราไม่สามารถสังเกตอารมณ์, ความคิด, ฯลฯ (แม้ว่าเราอาจจะไม่สามารถที่จะวัดบางส่วนของตุ้มทางกายภาพและทางสรีรวิทยา) เหล่านี้ไม่ได้ถูกต้องตามกฎหมายสำหรับหัวข้อจิตวิทยาทางวิทยาศาสตร์ BF หนังถกเถียงกันอยู่ว่าจิตวิทยาความจำเป็นที่จะมีสมาธิเฉพาะใน reinforcers บวกและลบของพฤติกรรมในการสั่งซื้อที่จะคาดการณ์ว่าคนที่จะทำงาน - ทุกอย่างอื่นในระหว่าง (เช่นสิ่งที่คนที่มีความคิด) เป็นที่ไม่เกี่ยวข้องเพราะมันไม่สามารถวัดได้

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เริ่มโดยพิจารณาสิ่งที่ปฏิฐานนิยม คือ ในการเพิ่มความรู้สึก ปฏิฐานนิยม คือการปฏิเสธอภิปรัชญา ( ฝากให้คุณดูที่ระยะยาว ถ้าคุณไม่คุ้นเคยกับมัน ) มันเป็นตำแหน่งที่ถือว่า เป้าหมายของความรู้เป็นเพียงการอธิบายปรากฏการณ์ที่เราสัมผัส วัตถุประสงค์ของวิทยาศาสตร์ก็คือการยึดติดกับสิ่งที่เราสามารถสังเกตและวัดได้ ความรู้อะไรที่นอกเหนือจากนั้น positivist จะถือ มันเป็นไปไม่ได้หรอก เมื่อฉันคิดว่าของปฏิฐานนิยม ( และที่เกี่ยวข้องกับปรัชญาปฏิฐานนิยมเชิงตรรกะ ) ฉันคิดของ behaviorists จิตวิทยาศตวรรษที่ 20 - กลาง . เหล่านี้เป็น " นักวิ่ง " หนูที่เชื่อว่าจิตวิทยาจะศึกษาอะไรโดยตรง สังเกตและวัดได้ เนื่องจากเราไม่สามารถโดยตรง สังเกตอารมณ์ ความคิด ฯลฯ ( แม้ว่าเราอาจจะสามารถที่จะวัดบางส่วนของ accompaniments ทางกายภาพและสรีรวิทยา ) เหล่านี้ไม่ใช่เรื่องที่ถูกต้องสำหรับจิตวิทยาวิทยาศาสตร์ b.f. สกินเนอร์ได้โต้เถียงว่า จิตวิทยา ต้องมีสมาธิใน reinforcers บวกและลบของพฤติกรรมในการ ทำนายว่าผู้ที่จะทำ -- ทุกอย่างในระหว่าง ( เหมือนสิ่งที่เขาคิด ) ไม่ได้เป็นเพราะมันไม่สามารถวัดได้