Second, in January 2005 the Japanes

Second, in January 2005 the Japanese government deported two UNHCR “mandated” refugees. Until then the Japanese government had respected the principle of non-refoulement under Article 33 of the Convention but the unprecedented deportation of two “mandated” Kurdish asylum seekers was a serious departure from previous policy. The deportations prompted a strong rebuke from UNHCR. It stated that the deportations were “contrary to Japan’s obligations under international law” and were in contrast with Japan’s humanitarian assistance towards refugees and disaster victims abroad. The Ministry of Justice claimed that UNHCR’s criteria for granting mandate status are far wider than that for refugee status and accordingly Japan was not in breach of its obligations under international law. However, this overlooks the importance of the UNHCR mandate in assisting “persons of concern”. In such cases a mandated refugee would normally receive humanitarian status. The political nature of these two refoulement cases is highlighted by the fact that the MoJ did not grant SPR but instead chose deportation. At the time there were a further 25 mandated refugees not recognized by the government. Comments reported in the press at the time suggested not only a political reluctance on behalf of the Japanese government to honour its obligations under international law, but also some confusion as to the legal nature and content of those obligations. In this context it is also important to note that to date no Kurds have been granted refugee status in Japan.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ที่สอง ในเดือน 2005 มกราคม รัฐบาลญี่ปุ่นเช่นผู้ลี้ภัยที่ยูเอ็นเอชซี "บังคับ" สอง จนแล้ว รัฐบาลญี่ปุ่นได้รับการยอมรับหลักการไม่ใช่ refoulement ใต้ 33 บทอนุสัญญา แต่เนรเทศประวัติการณ์สอง "บังคับ" เคิร์ดลี้ภัยถูกการเดินทางที่ร้ายแรงจากนโยบายก่อนหน้านี้ Deportations การพร้อมท์ตำหนิแรงจากยูเอ็นเอชซี มันระบุไว้ว่า deportations ที่ "ขัดกับภาระหน้าที่ของญี่ปุ่นภายใต้กฎหมายระหว่างประเทศ" และมีสีของญี่ปุ่นความช่วยเหลือด้านมนุษยธรรมต่อผู้ลี้ภัยและผู้ประสบภัยในต่างประเทศ กระทรวงยุติธรรมอ้างว่า ใหญ่ฯ เงื่อนไขการมอบอำนาจสถานะจะกว้างกว่าสถานะผู้ลี้ภัย และตาม ญี่ปุ่นไม่ละเมิดภาระผูกพันตามกฎหมายระหว่างประเทศ อย่างไรก็ตาม นี้สามารถมองเห็นความสำคัญของยูเอ็นเอชซีข้อบังคับในการช่วยเหลือ "คนกังวล" ในกรณี ผู้ลี้ภัยบังคับโดยปกติจะได้รับสถานะด้านมนุษยธรรม ลักษณะทางการเมืองของสอง refoulement กรณีถูกเน้นความจริงที่ว่า ไม่ให้คอฟฟี่ช็อป MoJ แต่แทน เลือกเนรเทศ ในขณะมีอีก 25 บังคับผู้ที่ไม่รู้จัก โดยรัฐบาล ความคิดเห็นในการกดในเวลาแนะนำไม่เพียงแต่เลี้ยงทางการเมืองในนามของรัฐบาลญี่ปุ่นเพื่อเป็นเกียรติแก่ตามกฎหมายระหว่างประเทศ แต่ยังบางความสับสนในเรื่องกฎหมายธรรมชาติและเนื้อหาของข้อผูกพันเหล่านั้น ในบริบทนี้ ก็ยังเป็นสิ่งสำคัญโปรดสังเกตว่า วัน Kurds ไม่ได้รับสถานะผู้ลี้ภัยในประเทศญี่ปุ่น

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ประการที่สองในเดือนมกราคมปี 2005 รัฐบาลญี่ปุ่นเนรเทศสอง UNHCR "รับคำสั่ง" ผู้ลี้ภัย จนแล้วรัฐบาลญี่ปุ่นได้รับการเคารพหลักการของการไม่ refoulement ภายใต้มาตรา 33 ของอนุสัญญา แต่เนรเทศเป็นประวัติการณ์ของสอง "รับคำสั่ง" ผู้ลี้ภัยชาวเคิร์ดเป็นเดินทางอย่างรุนแรงจากนโยบายก่อนหน้านี้ เนรเทศออกนอกประเทศได้รับแจ้งตำหนิที่แข็งแกร่งจาก UNHCR มันระบุว่าเนรเทศออกนอกประเทศเป็น "ตรงกันข้ามกับภาระหน้าที่ของญี่ปุ่นภายใต้กฎหมายต่างประเทศ" และในทางตรงกันข้ามกับความช่วยเหลือด้านมนุษยธรรมของญี่ปุ่นที่มีต่อผู้ลี้ภัยและผู้ประสบภัยพิบัติในต่างประเทศ กระทรวงยุติธรรมอ้างว่าเกณฑ์ของ UNHCR สำหรับการอนุญาตให้สถานะอาณัติอยู่ห่างไกลกว้างกว่าที่สถานภาพผู้ลี้ภัยและตามญี่ปุ่นไม่ได้อยู่ในการละเมิดพันธกรณีภายใต้กฎหมายระหว่างประเทศ แต่สามารถมองเห็นวิวสำคัญของอาณัติ UNHCR ในการให้ความช่วยเหลือ "คนของความกังวล" ในกรณีดังกล่าวผู้ลี้ภัยได้รับคำสั่งตามปกติจะได้รับสถานะด้านมนุษยธรรม ธรรมชาติทางการเมืองของทั้งสองกรณี refoulement จะถูกเน้นด้วยความจริงที่ว่า MOJ ไม่ให้ SPR แต่แทนที่จะเลือกที่ถูกเนรเทศ ในขณะที่มีอีก 25 ผู้ลี้ภัยที่อยู่ในอาณัติไม่ได้รับการยอมรับจากรัฐบาล ความเห็นข่าวในหนังสือพิมพ์ในขณะที่ปัญหาไม่ได้เป็นเพียงการฝืนใจทางการเมืองในนามของรัฐบาลญี่ปุ่นเพื่อเป็นเกียรติกับพันธกรณีภายใต้กฎหมายต่างประเทศ แต่ยังสับสนบางอย่างเป็นธรรมชาติทางกฎหมายและเนื้อหาของภาระหน้าที่เหล่านั้น ในบริบทนี้ยังเป็นสิ่งสำคัญที่จะต้องทราบว่าวันที่ไม่มีชาวเคิร์ดได้รับสถานะผู้ลี้ภัยในประเทศญี่ปุ่น

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ประการที่สอง ในเดือนมกราคม 2548 รัฐบาลญี่ปุ่นเนรเทศสองแห่ง " บังคับ " ผู้ลี้ภัย จนกว่าจะถึงตอนนั้น รัฐบาลญี่ปุ่นได้ยอมรับหลักการของการไม่ refoulement ภายใต้มาตรา 33 ของอนุสัญญา แต่พฤติกรรมประวัติการณ์ 2 " บังคับ " ดิชลี้ภัยเป็นผู้โดยสารขาออกที่รุนแรงจากนโยบายเดิม ในประเทศให้แข็งแกร่ง จากประกาศของยูเอ็นเอชซีอาร์ มันกล่าวว่าประเทศเป็น " ขัดกับภาระหน้าที่ของญี่ปุ่นภายใต้กฎหมายระหว่างประเทศ " และเป็นในทางตรงกันข้ามกับญี่ปุ่นความช่วยเหลือด้านมนุษยธรรมต่อผู้อพยพและเหยื่อภัยพิบัติต่างประเทศ กระทรวงยุติธรรม กล่าวว่า เกณฑ์ของยูเอ็นเอชซีอาร์ทำให้อาณัติสถานะเป็นกว้างไกลกว่าที่สถานะผู้ลี้ภัยและตามญี่ปุ่นได้ในการละเมิดพันธกรณีตามกฎหมายระหว่างประเทศ อย่างไรก็ตาม , นี้สามารถมองเห็นความสำคัญของยูเอ็นเอชซีอาร์ อาณัติในการช่วยเหลือ " บุคคลที่เกี่ยวข้อง " ในกรณีดังกล่าวปกติจะได้รับสถานะผู้ลี้ภัยในด้านมนุษยธรรม ลักษณะทางการเมืองของทั้งสอง refoulement กรณีจะถูกเน้นโดยความจริงที่ว่าของฉันไม่ได้ให้สมบูรณ์ แต่แทนที่จะเลือกเนรเทศ เวลามีอีก 25 บังคับผู้ลี้ภัยที่ไม่ได้รับการยอมรับจากรัฐบาล ความคิดเห็นที่รายงานในหนังสือพิมพ์ในเวลาที่เสนอไม่เพียง แต่การเมืองครั้งแรกในนามของรัฐบาลญี่ปุ่นที่จะให้พันธกรณีตามกฎหมายระหว่างประเทศ แต่ยังมีความสับสนบางอย่างเป็นลักษณะทางกฎหมายและเนื้อหาของหน้าที่นั้น ในบริบทนี้มันยังเป็นสิ่งสำคัญที่จะทราบว่าวันที่ไม่มีรดได้รับสถานะผู้ลี้ภัยในญี่ปุ่น