Follow-up dataNine patients (13%) h

Follow-up data

Nine patients (13%) had available follow-up PSG data, ranging from one day to six weeks (mean 10 days) after the previous PSG. The most common indications for subsequent sleep studies were the presence of moderate to severe obstructive sleep apnea (89%) and periodic limb movements of sleep (33%) on previous sleep studies. Follow-up studies were performed after recommendations were implemented 6 weeks to three months from initial PSG (i.e., ear, nose, and throat referral with removal of causes of upper airway obstruction [adenotonsillectomy], CPAP and BiPAP initiation, administration of iron for periodic limb movements of sleep, neuroleptics for diaphragmatic flutter). There was statistically significant improvement in the apnea-hypopnea index, nadir saturation, and arousal index found on the follow-up PSG (Table 4). Two patients with familial dysautonomia had three follow-up studies during flare-ups without any specific intervention and were excluded from this assessment.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ติดตามข้อมูลผู้ป่วยเก้า (13%) มีติดตามผลนับข้อมูล ตั้งแต่วันหนึ่งถึงหกสัปดาห์ (หมายถึง 10 วัน) หลังจากนับก่อนหน้านี้ สรรพคุณทั่วไปนอนมาศึกษาของปานกลางถึงรุนแรงหยุดหายใจขณะหลับ (89%) และการเคลื่อนไหวขาประจำงวดของการนอนหลับ (33%) บนนอนได้ ติดตามผลการศึกษาได้ดำเนินการหลังจากที่แนะนำมีดำเนินการ 6 สัปดาห์ถึงสามเดือนจากพูเริ่มต้น (เช่น หู จมูก และอ้างอิงคอกับการกำจัดสาเหตุของการเดินหายใจส่วนบนอุดตัน [adenotonsillectomy], CPAP และ BiPAP การเริ่มต้น ดูแลเหล็กเคลื่อนขาประจำงวดของการนอนหลับ neuroleptics สำหรับกระพือกระบัง) มีการปรับปรุงอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติในดัชนี hypopnea แสง ความเข้มจุดจอมดิน และดัชนีความตื่นตัวในการติดตามผลพู (ตาราง 4) สองผู้ป่วย มีภาวะ dysautonomia มีการศึกษาติดตามผลสามระหว่าง flare-ups ใด ๆ โดยเฉพาะ และถูกแยกออกจากการประเมินนี้

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ข้อมูลการติดตามผู้ป่วยที่เก้า (13%) มีข้อมูลติดตาม PSG ตั้งแต่วันที่ 1-6 สัปดาห์ที่ผ่านมา (ค่าเฉลี่ย 10 วัน) หลังจากที่ก่อนหน้านี้เปแอสเช ตัวชี้วัดที่พบมากที่สุดสำหรับการศึกษาการนอนหลับที่ตามมาก็ปรากฏตัวของระดับปานกลางในการหยุดหายใจขณะหลับรุนแรง (89%) และการเคลื่อนไหวของแขนขาเป็นระยะของการนอนหลับ (33%) การศึกษาการนอนหลับก่อนหน้านี้ การศึกษาติดตามได้ดำเนินการหลังจากที่คำแนะนำได้ดำเนินการ 6 สัปดาห์ถึงสามเดือนจาก PSG เริ่มต้น (เช่นหูจมูกและการอ้างอิงคอกับการกำจัดสาเหตุของทางเดินหายใจอุดตันบน [adenotonsillectomy] CPAP และการเริ่มต้น BiPAP การบริหารงานของเหล็กเป็นระยะ ๆ การเคลื่อนไหวของแขนขาของการนอนหลับอินซูลินสำหรับกระบังลมกระพือ) มีการปรับปรุงอย่างมีนัยสำคัญในดัชนีภาวะหยุดหายใจขณะ-hypopnea ที่อิ่มตัวจุดต่ำสุดและดัชนีความตื่นตัวที่พบใน PSG ติดตามเป็น (ตารางที่ 4) สองผู้ป่วยที่มี dysautonomia ครอบครัวมีสามการศึกษาติดตามในช่วงป๊ลุกโดยไม่มีการแทรกแซงที่เฉพาะเจาะจงใด ๆ และได้รับการยกเว้นจากการประเมินนี้

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ติดตามข้อมูลเก้าคน ( 13% ) มี PSG ข้อมูลติดตามที่มีตั้งแต่หนึ่งถึงหกสัปดาห์วัน ( เฉลี่ย 10 วัน ) หลังจาก PSG ก่อนหน้า ตัวชี้วัดที่พบบ่อยที่สุดสำหรับการศึกษาการนอนหลับตามมาเป็นตนของปานกลางถึงรุนแรงภาวะหยุดหายใจขณะหลับ ( 89% ) และระยะการเคลื่อนไหวของรยางค์นอน ( 33% ) ในการศึกษานอนก่อนหน้านี้ ติดตามศึกษาการดำเนินตามข้อ 6 สัปดาห์ถึงสามเดือนแรก PSG ( เช่น หู คอ จมูก อ้างอิงกับการกำจัดสาเหตุของบนทางเดินหายใจอุดตัน [ adenotonsillectomy ] , CPAP bipap การบริหารและการเคลื่อนไหวของขาเหล็กสำหรับระยะเวลานอนหลับ ยากล่อมประสาทสำหรับใต้กระบังลมกระพือ ) อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติในการปรับปรุงดัชนี apnea hypopnea ท้ายน้ำความอิ่มตัวของสี และกระตุ้นดัชนีที่พบในการติดตาม PSG ( ตารางที่ 4 ) สองผู้ป่วยครอบครัว dysautonomia สามการศึกษาติดตามผลในระหว่าง ups ลุกโชติช่วง โดยไม่มีการขัดจังหวะโดยเฉพาะใด ๆ และได้รับการยกเว้นจากการประเมินนี้