Drawing on this research, Schwartz

Drawing on this research, Schwartz et al. 2002 suggested a distinction between “maximizers,” who, when faced with large choice sets, experience behavioral paralysis as they vainly attempt to select the “best” option, and “satisficers” (Simon, 1955), who are prone to select the first option that passes some threshold of acceptability (and who, in surveys, report themselves to be happier and less prone to depression than maximizers).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

วาดในงานวิจัยนี้ Schwartz et al. 2002 แนะนำความแตกต่างระหว่าง "maximizers ที่ เมื่อต้องเผชิญกับหลากหลายชุด ประสบการณ์พฤติกรรมอัมพาตเป็น vainly พวกเขาพยายามที่จะเลือกตัวเลือกที่"สุด" และ"satisficers" (Simon, 1955), ที่มีแนวโน้มการเลือกครั้งแรกตัวเลือกที่ผ่านขีดจำกัดบางอย่างของ acceptability (และที่ ในการสำรวจ รายงานตัวเองจะมีความสุข และน้อย prone ซึมเศร้ากว่า maximizers)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

วาดภาพที่มีงานวิจัยนี้ชวาร์และคณะ 2002 ชี้ให้เห็นความแตกต่างระหว่าง "maximizers" ที่เมื่อต้องเผชิญกับทางเลือกชุดที่มีขนาดใหญ่ได้สัมผัสอัมพาตพฤติกรรมที่พวกเขาพยายามไม่จำเป็นต้องเลือก "ที่ดีที่สุดตัวเลือก" และ "satisficers" (Simon, 1955) ซึ่งมีแนวโน้มที่จะเลือกแรก ตัวเลือกที่ผ่านเกณฑ์ของการยอมรับบางคน (และผู้ที่อยู่ในการสำรวจรายงานว่าตัวเองจะมีความสุขและน้อยแนวโน้มที่จะเกิดภาวะซึมเศร้ากว่า maximizers)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เขียนงานวิจัย Schwartz et al . 2545 ชี้ให้เห็นความแตกต่างระหว่าง " maximizers " ใคร เมื่อเผชิญกับชุดตัวเลือกใหญ่ประสบการณ์พฤติกรรมอัมพาตขณะที่พวกเขาเก้อพยายามที่จะเลือก " ตัวเลือกที่ดีที่สุด " และ " satisficers " ( Simon , 1955 ) , ผู้ที่มักจะเลือกตัวเลือกแรก ที่ผ่านเกณฑ์ของการยอมรับบาง ( และที่ในการสำรวจรายงานตนเองให้มีความสุข และเสี่ยงน้อยกว่าภาวะซึมเศร้ามากกว่า maximizers )