Part 1[edit](November 10th – Oahu –

Part 1[edit]
(November 10th – Oahu – New Honolulu International Airport Customs Gate – From security camera footage.)

Though it was neither the middle of the summer tourist season nor the middle of the winter tourist season, the area around the gate was packed with people. Since one of Hawaii’s main industries was tourism, holding that many people up for so long could easily be seen as a breakdown in the system.
The crowd was mostly made up of tourists, businessmen, transportation workers, and people with cards hanging from their necks that were here most likely to conduct research into volcanoes or tropical fish. However a few people in the crowd clearly did not fit into any of those categories.
For instance, there was a spiky-haired Asian.
And there was the #3 Level 5 walking beside him.
While the two could probably be classified as tourists, a boy and girl wandering through an international airport without a guide or parents was peculiar.
“…I guess Birdway and the others aren’t here yet. This is where we were supposed to meet up with them, though,” muttered the boy, Kamijou Touma.
For how little of the English language he knew, he seemed oddly used to being overseas. However, just a few minutes before while on the plane, he had been trembling in his seat. From what he muttered about things like parachutes and speeds of 7000 kph, he must have had some dreadful memories related to airplanes.
As for the girl, Misaka Mikoto…
“(…Wah wah wah!! I-I did spontaneously tell him that he wouldn't be alone this time, but I didn’t expect to end up overseas all of a sudden! The dorm supervisor and Kuroko aren’t watching. What do I do!? I doubt this is just a day trip; we’re probably going to be spending the night. What do I do, what do I do!?)”
The unparalleled “Onee-sama”—when viewed from the eyes of a middle school girl—was blushing and panicking, but Kamijou showed no sign of noticing as he sat on his suitcase and fanned himself with his hand.
The girl was so psyched that she could barely keep up with the present, so she was wholly incapable of asking herself questions about what they were doing there, and why they were meeting up with others who had flown in small groups on separate flights.
An electronic tone sounded from the announcement speakers set up in various places around the airport.
Kamijou Touma looked up, but he frowned upon hearing a woman’s voice speaking fluent English.
“…What is she saying?”
“I can’t believe you would cross the ocean without knowing that much. How did you manage to answer the questions of the officials at customs?” Mikoto muttered in disbelief, but she added more quietly to herself, “(…Does that mean he has no choice but to rely on my knowledge of English? Fwoh!? Has the time finally come for me to seize the initiative in our actions here!?)”
As she mumbled to herself, she started to tremble for some reason.
Part 2[edit]

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ส่วนที่ 1 [แก้](10 พฤศจิกายน – ฮู –ใหม่โฮโนลูลูอินเตอร์เนชั่นแนลสนามบินศุลกากรประตู – จากภาพกล้องรักษาความปลอดภัย)ว่ามันไม่ตรงกลางของฤดูท่องเที่ยวหรือตรงกลางของฤดูการท่องเที่ยวฤดูหนาว บริเวณประตูถูกเต็มไป ด้วยคน ตั้งแต่การท่องเที่ยว ถือได้ว่าเป็นหนึ่งในอุตสาหกรรมหลักของฮาวาย สำหรับหลายคนนาน มาก อาจเห็นได้ง่ายเป็นการแบ่งในระบบฝูงชนส่วนใหญ่ประกอบด้วยนักท่องเที่ยว นักธุรกิจ คนงานขนส่ง และคนกับบัตรที่ห้อยจากคอของพวกเขาที่นี่ส่วนใหญ่มักจะดำเนินการวิจัยในภูเขาหรือปลา อย่างไรก็ตาม คนส่วนน้อยในฝูงชนได้อย่างชัดเจนไม่พอดีในประเภทเหล่าใดตัวอย่างเช่น ถูกเอเชียที่แหลมคมผม#3 และระดับ 5 ที่เดินอยู่ข้างเขาในขณะที่ทั้งสองอาจจะสามารถจำแนกเป็นนักท่องเที่ยว เด็กชายและหญิงสาวที่หลงผ่านสนามบินนานาชาติโดยคำแนะนำหรือผู้ปกครองถูกแปลก“… ผมคิดว่า Birdway และคนอื่นนี่ยังไม่ แม้ว่า นี้เป็นสิ่งที่เราควรจะพบกับพวกเขา ญี่ปุ่นเด็กชาย Kamijou Toumaสำหรับวิธีเล็ก ๆ น้อย ๆ ของภาษาอังกฤษเขารู้ เขาดูเหมือนผิดปกติใช้การต่างประเทศ อย่างไรก็ตาม เพียงไม่กี่นาทีก่อนในขณะที่บนเครื่องบิน เขามีการสั่นในที่นั่งของเขา จากสิ่งที่เขาญี่ปุ่นเกี่ยวกับสิ่งต่าง ๆ เช่นร่มและความเร็วในการเคพีเอชอพาร์ 7000 เขาต้องมีความทรงจำบาง dreadful ที่เกี่ยวกับเป็นสาว สวนมิซากะหล่อ...“(… วาวาวา!! ผม-ผมเป็นธรรมชาติบอกเขาว่า เขาจะไม่เป็นคนเดียวในเวลานี้ แต่ฉันไม่ได้คาดว่าจะจบลงต่างประเทศทันที ไม่ได้ชมผู้ดูแลหอพักและ Kuroko ทำอย่างไร ผมสงสัยเป็นเพียงทริ เราอาจจะใช้จ่ายคืน ทำอะไรทำอย่างไร ทำอย่างไร?) "การพบ "Onee จา" — เมื่อมองจากสายตาของสาวมัธยม — แดง และตื่นตระหนก แต่ Kamijou แสดงให้เห็นว่าไม่มีสัญญาณของการสังเกตเห็นเขานั่งอยู่บนกระเป๋าเดินทางของเขา และได้กระตุ้นตัวหล่อนเอง ด้วยมือของเขาหญิงสาวถูก psyched ว่า เธออาจแทบไม่ทันปัจจุบัน ดังนั้นเธอก็หมดความสามารถในการถามตัวเองเกี่ยวกับสิ่งที่ทำให้พวกเขามี และทำไมพวกเขาได้พบปะสังสรรค์กับผู้อื่นที่มีบินในกลุ่มเล็ก ๆ บนเที่ยวบินที่แยกต่างหากเสียงอิเล็กทรอนิกส์การฟังจากลำโพงประกาศตั้งในสถานต่าง ๆ ทั่วสนามบินKamijou Touma มองขึ้น แต่เขานรถไฟได้ยินเสียงผู้หญิงพูดภาษาอังกฤษได้อย่างคล่องแคล่ว“… สิ่งเธอพูดหรือไม่""ผมไม่เชื่อคุณจะข้ามมหาสมุทรโดยไม่ทราบมากว่านี้ วิธีคุณจัดการที่จะตอบคำถามของเจ้าหน้าที่ศุลกากร" หล่อญี่ปุ่นในศรัทธา แต่เธอเพิ่มมากขึ้นอย่างเงียบ ๆ เพื่อตัวเอง "... มีความหมาย ว่า เขาไม่มีตัวเลือกแต่จะพึ่งพาความรู้ภาษาอังกฤษของฉัน Fwoh มีเวลามาในที่สุด ฉันจะยึดความคิดริเริ่มในการกระทำของเรา)"ขณะที่เธอ mumbled ไปเอง เธอเริ่มสั่นเครือด้วยเหตุผลบางอย่างส่วนที่ 2 [แก้]

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ส่วนที่ 1 [แก้ไข]
(10 พฤศจิกายน - โออาฮู - ใหม่ท่าอากาศยานนานาชาติโฮโนลูลูประตูศุลกากร -. จากภาพจากกล้องรักษาความปลอดภัย)

แม้ว่ามันจะเป็นค่ากลางของฤดูการท่องเที่ยวในช่วงฤดูร้อนหรือช่วงกลางของฤดูการท่องเที่ยวในช่วงฤดูหนาวที่บริเวณรอบ ๆ ประตูได้ เต็มไปด้วยผู้คน เนื่องจากเป็นหนึ่งในอุตสาหกรรมหลักของฮาวายเป็นการท่องเที่ยวถือได้ว่าหลาย ๆ คนขึ้นมานานได้อย่างง่ายดายถูกมองว่าเป็นความล้มเหลวในระบบ.
ฝูงชนที่ได้รับการทำส่วนใหญ่ขึ้นของนักท่องเที่ยวนักธุรกิจแรงงานการขนส่งและคนที่มีบัตรห้อยลงมาจากคอของพวกเขา ที่อยู่ที่นี่ส่วนใหญ่มีแนวโน้มที่จะดำเนินการวิจัยในภูเขาไฟหรือปลาเขตร้อน แต่ไม่กี่คนในฝูงชนอย่างชัดเจนไม่ได้ใส่ลงในหมวดหมู่ใด ๆ เหล่านั้น.
ยกตัวอย่างเช่นมีความแหลมคมผมเอเชีย.
และมี # 3 ระดับที่ 5 เดินเคียงข้างเขา.
ขณะที่ทั้งสองอาจอาจจะจัดเป็นนักท่องเที่ยว เด็กผู้ชายและเด็กผู้หญิงเดินผ่านสนามบินนานาชาติโดยไม่ต้องคู่มือหรือผู้ปกครองเป็นเฉพาะ.
" ... ผมคิดว่า Birdway และคนอื่น ๆ ไม่ได้เลยที่นี่ ซึ่งเป็นที่ที่เราควรจะได้พบกับพวกเขาแม้ว่า "พึมพำเด็ก Kamijou Touma.
สำหรับวิธีเล็ก ๆ น้อย ๆ ของภาษาอังกฤษที่เขารู้ว่าดูเหมือนว่าเขาใช้อย่างผิดปกติที่จะเป็นในต่างประเทศ แต่เพียงไม่กี่นาทีก่อนในขณะที่เครื่องบินที่เขาได้รับการสั่นสะเทือนในที่นั่งของเขา จากสิ่งที่เขาพึมพำเกี่ยวกับสิ่งที่เหมือนร่มชูชีพและความเร็ว 7000 กิโลเมตรต่อชั่วโมงเขาจะต้องมีความทรงจำที่น่ากลัวบางอย่างที่เกี่ยวข้องกับเครื่องบิน.
ในฐานะที่เป็นหญิงสาวที่ Misaka Mikoto ... "(
... Wah Wah Wah !! ครั้งที่สองไม่เป็นธรรมชาติบอกเขาว่าเขา wouldn ' T จะอยู่คนเดียวเวลานี้ แต่ผมไม่ได้คาดหวังว่าจะจบลงในต่างประเทศทั้งหมดในทันทีที่ผู้บังคับบัญชาและหอพัก Kuroko ไม่ได้ดูฉันจะทำอย่างไร !? ฉันสงสัยนี้เป็นเพียงการเดินทางวัน;!. เราอาจจะ จะเป็นการใช้จ่ายคืน. ฉันจะทำอะไรฉันจะทำอย่างไร !?) "
หาตัวจับยาก" onee-sama "ดูจากเมื่อมีสายตาของโรงเรียนมัธยมสาวถูกแดงและตื่นตระหนก แต่ Kamijou ทีท่าว่าจะไม่มี สังเกตเห็นในขณะที่เขานั่งอยู่บนกระเป๋าเดินทางของเขาและพัดตัวเองด้วยมือของเขา.
ผู้หญิงคนนั้นเพื่อให้กำลังใจว่าเธอแทบจะไม่สามารถให้ทันกับปัจจุบันเพื่อให้เธอเป็นเครือสามารถในการถามตัวเองคำถามเกี่ยวกับสิ่งที่พวกเขากำลังทำอะไรอยู่ที่นั่นและทำไมพวกเขากำลังประชุม ขึ้นกับผู้อื่นที่ได้บินในกลุ่มเล็ก ๆ ในเที่ยวบินที่แยกต่างหาก.
โทนอิเล็กทรอนิกส์ฟังจากลำโพงประกาศจัดตั้งขึ้นในสถานที่ต่างๆรอบสนามบิน.
Kamijou Touma เงยหน้าขึ้นมอง แต่เขาขมวดคิ้วเมื่อได้ยินเสียงของผู้หญิงที่พูดภาษาอังกฤษได้คล่อง.
" ... อะไร เธอบอกว่า? "
" ฉันไม่สามารถเชื่อว่าคุณจะข้ามมหาสมุทรโดยไม่ทราบว่ามาก คุณไม่จัดการที่จะตอบคำถามของเจ้าหน้าที่ที่ศุลกากรได้หรือไม่ "Mikoto พึมพำในการปฏิเสธศรัทธา แต่เธอก็เพิ่มมากขึ้นอย่างเงียบ ๆ กับตัวเอง" ( ... หมายความว่าเขาไม่มีทางเลือก แต่จะพึ่งพาความรู้เกี่ยวกับภาษาอังกฤษได้ไหม Fwoh !? มีเวลามาในที่สุดสำหรับผมที่จะยึดความคิดริเริ่มในการกระทำของเราที่นี่ !?) "
ขณะที่เธอพึมพำกับตัวเองเธอเริ่มสั่นด้วยเหตุผลบางอย่าง.
ส่วนที่ 2 [แก้ไข]