But adapting the two-laser approach

But adapting the two-laser approach to curing photoresists wasn't easy. when our group at KIT started to look into the possibility in 2008, there were no photoresists that had been specific cally developed to support the approach. One complication we encountered early on was that photoinitiators are designed to be efficient; after they're hit by photons, they react in almost no time at all, too fast for a second laser beam to de-excite the molecule and stop the polymerization reaction. It took about a year of research and some trial and error, but we eventually found a photoinitiator- a dye molecule that had been used only sparingly for lithography up until that point-that would do the job.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

แต่ดัดแปลงวิธีเลเซอร์ 2 การบ่ม photoresists ไม่ง่าย เมื่อกลุ่มของเราในชุดเริ่มต้นให้ดูในโอกาสในปี 2008 มีถูก photoresists ไม่ได้เฉพาะ cally พัฒนาเพื่อสนับสนุนวิธีการ ภาวะแทรกซ้อนหนึ่งที่เราพบช่วงต้นถูกว่า photoinitiators ถูกออกแบบมาให้มีประสิทธิภาพ หลังจากที่พวกเขากำลังตี โดย photons พวกเขาตอบสนองในเวลาเกือบทั้งหมด สำหรับแสงเลเซอร์สองการกระตุ้นโมเลกุลยกเลิก และหยุดปฏิกิริยา polymerization เร็วเกินไป ใช้เกี่ยวกับปีวิจัยและบางลองผิด แต่เราก็พบ photoinitiator แบบโมเลกุลสีย้อมที่มีการใช้เฉพาะเท่าที่จำเป็นสำหรับภาพพิมพ์หินจนถึงจุดที่-ที่ทำงาน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

แต่การปรับวิธีการสองเลเซอร์เพื่อรักษา photoresists ก็ไม่ใช่เรื่องง่าย เมื่อกลุ่มของเราได้ที่ชุดเริ่มที่จะมองเข้าไปในความเป็นไปได้ในปี 2008 มี photoresists ไม่มีที่ได้รับการพัฒนาที่เฉพาะเจาะจงถอนรากถอนโคนเพื่อสนับสนุนวิธีการ หนึ่งภาวะแทรกซ้อนที่เราพบในช่วงต้นของการที่ photoinitiators ถูกออกแบบมาให้มีประสิทธิภาพ หลังจากที่พวกเขากำลังโดนโฟตอนที่พวกเขาตอบสนองในเวลาที่เกือบทั้งหมดเร็วเกินไปสำหรับแสงเลเซอร์ที่สองที่จะยกเลิกการกระตุ้นโมเลกุลและหยุดการเกิดปฏิกิริยาพอลิเมอ มันต้องใช้เวลาประมาณหนึ่งปีของการวิจัยและการทดลองและข้อผิดพลาดบาง แต่ในที่สุดเราก็พบ photoinitiator-โมเลกุลสีย้อมที่ได้รับใช้เฉพาะเท่าที่จำเป็นเพื่อการพิมพ์หินขึ้นไปจนถึงจุดที่จะทำงาน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

แต่การปรับเลเซอร์สองวิธีการรักษา photoresists ไม่ง่ายเลย เมื่อกลุ่มของเราในชุดเริ่มที่จะมองเข้าไปในความเป็นไปได้ใน 2008 , ไม่มี photoresists ที่ได้รับเฉพาะการพัฒนาคอลลี่ เพื่อสนับสนุนแนวทาง ภาวะแทรกซ้อนหนึ่งเราพบในช่วงต้นที่ photoinitiators ถูกออกแบบมาให้มีประสิทธิภาพ ; หลังจากที่พวกเขาถูกตีโดยโฟตอน พวกเขาตอบสนองในเกือบจะไม่มีเวลาเลยเร็วเกินไปสำหรับแสงเลเซอร์ที่สอง de กระตุ้นโมเลกุลและหยุดการเกิดปฏิกิริยา มันใช้เวลาประมาณหนึ่งปีของการวิจัยและการทดลองและข้อผิดพลาด แต่ในที่สุดเราพบ photoinitiator - ย้อมโมเลกุลที่ถูกใช้เพียงสำหรับรุ่นที่ประหยัด จนถึงจุดที่ต้องทำ