Mahiru was so glad that he could co

Mahiru was so glad that he could convince everybody not to visit the hot springs. He promised himself, that he would go one day but now he wasn’t ready for a place like that. He wanted to go somewhere that was outside where he could simply sit down and talk with everybody. No slippery surfaces or changing required. That was why Mahiru had suggested that they could all go to the park.

The weather outside screamed picnic so simply thinking that was the most logical choice anyways. The servamps and their Eves brought all of the shopping into Mahiru’s apartment and started making sandwiches for the picnic. They grabbed a basket and filled it with drinks, snacks and the sandwiches. Tetsu grabbed the basket and carried it all the way to a park that was close by.

“Let’s sit under that tree,” Misono suggested. Mahiru simply let himself be dragged there by his servamp. As soon as they sat down, Mahiru felt the anxiety creep up again. He felt as if everyone was looking at him, waiting for him to explain himself. He pushed the sunglasses further up his nose, hoping that they would to their job. The silence between him and his friends was agonizing. He took a deep breath for one second, trying to calm down. He was only in a park. He was really close to his home. The people around him were his friends. Nothing bad was gonna happen here.

“Mahiru? Do you want shaved ice cream?” Misono’s voice shook him out of his thoughts.

“I’m feeling generous today,” his friend added.

The Eve of Sloth nodded, “ I take watermelon if you don’t mind.”

Kuro settled on strawberry and everyone else went with Misono to have a look at the selection.

“It will take a while before we get back. The queue is ridiculous.”

Mahiru nodded and sat still, unsure of what to do now that everyone was gone.

He felt a hand grab his and immediately looked were he thought Kuro had to sit.

“Nearly…,” his servamp mumbled and turned his Eve’s face slightly left.

“Going outside is so troublesome,” Kuro complained “At least I get ice cream…”

Mahiru smiled slightly, glad that Kuro wasn’t changing after what had happened. The younger boy leaned forward and connected his lips with Kuro’s. He didn’t care, that he only managed to kiss the corner of Kuro’s lips and that the servamp has to readjust them. He didn’t care that they were both boys and kissing outside in public or that his friends could be back any second. Simply thinking, if they were both in love with each other then they should be allowed to kiss.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

Mahiru ฮาร์ดคอร์ก็ดีใจที่เขาสามารถโน้มน้าวให้ทุกคนไม่ได้ไปบ่อน้ำพุร้อน เขาสัญญาว่า ตัวเองว่า เขาจะไปหนึ่งวัน แต่ตอนนี้ เขายังไม่พร้อมสำหรับสถานเช่นนั้น เขาอยากไปไหนที่อยู่ด้านนอกซึ่งเขาอาจเพียงแค่นั่งลง และพูดคุยกับทุกคน พื้นไม่ลื่นหรือต้องการเปลี่ยน นั่นเป็นเหตุผลที่ mahiru ฮาร์ดคอร์ได้แนะนำว่า พวกเขาอาจทั้งหมดไปที่สวนอากาศภายนอกดังนั้นเพียงแค่คิดว่า เป็นตัวเลือกสุดหรือปิกนิกบิว ของตนก่อนวันหยุดเทศกาลและ servamps ที่นำทั้งหมดของการช้อปปิ้งในอพาร์ทเมนท์ของ mahiru ฮาร์ดคอร์ และเริ่มทำแซนด์วิชสำหรับปิกนิก พวกเขาคว้าตะกร้า และเต็มไป ด้วยเครื่องดื่ม อาหารว่าง และแซนด์วิช เท็ตสึคว้าตะกร้า และดำเนินทางไปสวนที่ถูกปิดโดยลองมานั่งพักผ่อนใต้ต้นไม้ที่ มิโซะโนะแนะนำ Mahiru ฮาร์ดคอร์เพียงแค่ให้ตัวเอง servamp ของเขาลากมี ทันทีที่พวกเขานั่งลง mahiru ฮาร์ดคอร์รู้สึกวิตกกังวลคืบขึ้นอีกครั้ง เขารู้สึกว่าทุกคนกำลังมองเขา รอเขาอธิบายตัวเอง เขาผลักแว่นเพิ่มเติมขึ้นจมูก หวังว่า พวกเขาจะให้งานของพวกเขา ความเงียบระหว่างเขาและเพื่อนของเขาถูกปราศ เขาได้หายใจลึก ๆ หนึ่งวินาที พยายามที่จะสงบลง เขาเป็นเพียงในสวน เขาเป็นจริง ๆ ใกล้บ้านของเขา คนเขาถูกเพื่อนของเขา อะไรที่ไม่ดีกำลังจะเกิดขึ้นที่นี่Mahiru "ฮาร์ดคอร์ ต้องโกนไอศกรีม" เสียงของมิโซะโนะส่ายเขาจากความคิดของเขา“I’m feeling generous today,” his friend added.The Eve of Sloth nodded, “ I take watermelon if you don’t mind.”Kuro settled on strawberry and everyone else went with Misono to have a look at the selection.“It will take a while before we get back. The queue is ridiculous.”Mahiru nodded and sat still, unsure of what to do now that everyone was gone.He felt a hand grab his and immediately looked were he thought Kuro had to sit.“Nearly…,” his servamp mumbled and turned his Eve’s face slightly left.“Going outside is so troublesome,” Kuro complained “At least I get ice cream…”Mahiru smiled slightly, glad that Kuro wasn’t changing after what had happened. The younger boy leaned forward and connected his lips with Kuro’s. He didn’t care, that he only managed to kiss the corner of Kuro’s lips and that the servamp has to readjust them. He didn’t care that they were both boys and kissing outside in public or that his friends could be back any second. Simply thinking, if they were both in love with each other then they should be allowed to kiss.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

Mahiru ก็ดีใจที่เขาสามารถโน้มน้าวทุกคนไม่ได้ไปเยี่ยมชมบ่อน้ำพุร้อน เขาสัญญากับตัวเองว่าเขาจะไปในวันหนึ่ง แต่ตอนนี้เขายังไม่พร้อมสำหรับสถานที่เช่นนั้น เขาต้องการที่จะไปที่ไหนสักแห่งที่อยู่นอกที่เขาก็สามารถนั่งลงและพูดคุยกับทุกคน ไม่มีพื้นผิวลื่นหรือการเปลี่ยนแปลงที่จำเป็น นั่นคือเหตุผลว่าทำไม Mahiru ได้ชี้ให้เห็นว่าพวกเขาทั้งหมดจะไปที่สวนสาธารณะ.

นอกสภาพอากาศกรีดร้องปิกนิกดังนั้นเพียงแค่คิดว่าเป็นทางเลือกที่มากที่สุดตรรกะ anyways servamps และยั้วเยี้ยของพวกเขานำทั้งหมดของการช้อปปิ้งเข้าไปในอพาร์ตเมนต์ Mahiru และเริ่มทำแซนวิชสำหรับปิกนิก พวกเขาคว้าตะกร้าและเต็มไปด้วยเครื่องดื่มอาหารว่างและแซนวิช Tetsu คว้าตะกร้าและดำเนินการทุกอย่างไปที่สวนสาธารณะที่อยู่ใกล้โดย.

"Let 's นั่งอยู่ใต้ต้นไม้ที่" Misono ปัญหา Mahiru เพียงแค่ปล่อยให้ตัวเองถูกลากโดยมี servamp ของเขา ทันทีที่พวกเขานั่งลง Mahiru รู้สึกวิตกกังวลคืบคลานขึ้นมาอีกครั้ง เขารู้สึกราวกับว่าทุกคนกำลังมองไปที่เขารอให้เขาอธิบายตัวเอง เขาผลักแว่นตากันแดดเพิ่มเติมขึ้นจมูกของเขาหวังว่าพวกเขาจะอยู่กับงานของพวกเขา ความเงียบระหว่างเขาและเพื่อน ๆ ของเขาเป็นที่ทนทุกข์ทรมาน เขาเอาลมหายใจลึกสำหรับคนที่สองพยายามที่จะสงบลง เขาเป็นคนเดียวในสวนสาธารณะ เขาเป็นจริงใกล้เคียงกับบ้านของเขา คนรอบ ๆ ตัวเขาเป็นเพื่อนของเขา ไม่มีอะไรเลวร้ายกำลังจะเกิดขึ้นที่นี่.

"Mahiru? คุณต้องการไอศครีมโกน? "เสียงของ Misono ส่ายเขาออกมาจากความคิดของเขา.

" ฉันรู้สึกใจกว้างในวันนี้ "เพื่อนของเขาเพิ่ม.

คืนก่อนเฉื่อยชาพยักหน้า" ฉันใช้เวลาแตงโมถ้าคุณไม่รังเกียจ. "

Kuro ตัดสิน เกี่ยวกับสตรอเบอร์รี่และคนอื่น ๆ ไปกับ Misono มีลักษณะที่เลือกได้.

"มันจะใช้เวลาสักครู่ก่อนที่เราจะได้รับกลับมา คิวไร้สาระ. "

Mahiru พยักหน้าและนั่งยังคงไม่แน่ใจในสิ่งที่จะทำในขณะนี้ว่าทุกคนก็หายไป.

เขารู้สึกว่ามือคว้าของเขาและทันทีที่มองอยู่เขาคิดว่า Kuro ต้องนั่ง.

" เกือบ ... "servamp เขาพึมพำและหัน ใบหน้าของอีฟของเขาทิ้งเล็กน้อย.

"ออกไปข้างนอกจะลำบากมาก" Kuro บ่น "อย่างน้อยฉันจะได้รับไอศครีม ... "

Mahiru ยิ้มเล็กน้อยดีใจที่ Kuro ไม่ได้มีการเปลี่ยนแปลงหลังจากสิ่งที่เกิดขึ้น เด็กที่อายุน้อยกว่าโน้มตัวไปข้างหน้าและเชื่อมต่อริมฝีปากของเขากับของ Kuro เขาไม่ได้สนใจว่าเขามีการจัดการที่จะจูบมุมของริมฝีปาก Kuro และที่ servamp ที่มีการปรับให้พวกเขา เขาไม่สนใจว่าพวกเขาทั้งชายและจูบนอกในที่สาธารณะหรือที่เพื่อน ๆ ของเขาอาจจะกลับมาที่สองใด ๆ เพียงแค่คิดว่าถ้าพวกเขาทั้งสองในความรักกับแต่ละอื่น ๆ แล้วพวกเขาก็ควรจะได้รับอนุญาตให้จูบ