Nagelkerke’s R2 = .02, v2(3) = 0.21

Nagelkerke’s R2 = .02, v2(3) = 0.211, p = .64. The second block was significant, Nagelkerke’s R2 = .24, v2(3) = 23.68, p < .01. Specifically, children were significantly more likely to lie in the Absent condition compared with the Present condition, ß = 1.88, Wald = 21.29, p < .01. However, the third block (Age Condition) was also significant, Nagelkerke’s R2 = .28, v2(3) = 4.67, p < .01. Further inspection of the final logistic equation revealed that only the age (in months) by condition interaction was a significant predictor of children’s lie-telling behavior, indicating that as age increased children were significantly more likely to lie in the Absent condition, ß = 1.04, Wald = 4.47, p < .01, odds ratio = 2.82. Specifically, the odds ratio indicates that for every 1-month increase in age, children were at least 2 times more likely to lie in the Absent condition compared with the Present condition.
To assess where this age difference in deception occurred, children were divided into three age categories (3-, 4-, and 5-year-olds) and chi-square analyzes were performed between lie telling and condition for each age group. Results revealed that whereas 4- and 5-year-olds were significantly more likely to lie in the Absent condition compared with the Present condition (v2 = 11.02, p < .05, and v2 = 13.49, p < .05, respectively), 3-year-olds were not significantly more likely to lie in one condition over the other (v2 = 2.93, p = .12) (see Fig. 1). The results indicate that children as young as 4 years were able to adjust their decision to lie based on whether there was a potential informant in the room. However, although the pattern of 3-year-olds’ responses was in the same direction as that of 4- and 5year-olds’ responses, 3-year-olds as a group failed to adjust their decision to lie according to whether they had a potential informant on hand. Furthermore, in the Present condition, 40% of 3-year-olds told a lie, whereas only 20 and 25% of 5- and 4-year-olds, respectively, told a lie.
One possible alternative explanation for the lack of significant difference between 3-year-olds’ lietelling rates in the Present and Absent conditions, as well as their relatively high rate of lie telling in the Present condition, is that 3-year-olds might be more likely to believe that the eyewitness would not reveal their transgression to the experimenter, whereas the older children might be more likely to suspect that the eyewitness would tell on them. Thus, it is possible that 3-year-olds failed to differentiate the Present and Absent conditions in their decision to lie because they did not understand that the confederate could reveal their transgression to the lie recipient. To eliminate the potential confound of young children not understanding that the confederate could reveal their transgression, Experiment 2 was performed.
Experiment 2
Rather than using the absence or presence of the confederate to manipulate the experimenter’s knowledge about children’s transgression indirectly, Experiment 2 made clear whether the experimenter actually obtained genuine information about children’s transgression. Specifically, we manipulated whether the lie recipient appeared to be genuinely knowledgeable or merely bluffing about her knowledge of children’s transgression. In the Informant condition, the experimenter told children that

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

Nagelkerke ของ R2 = 0.02, v2 (3) = 0.211, p = 0.64 บล็อกที่สองอย่างมีนัยสำคัญ, Nagelkerke ของ R2 = 0.24, v2 (3) = 23.68, p <0.01 โดยเฉพาะเด็ก ๆ อย่างมีนัยสำคัญมีแนวโน้มที่จะอยู่ในสภาพที่ขาดเมื่อเทียบกับสภาพปัจจุบัน฿ = 1.88, Wald = 21.29, p <0.01 แต่บล็อกที่สาม (เงื่อนไขอายุ) ก็ยังเป็นอย่างมีนัยสำคัญของ Nagelkerke R2 = 0.28, v2 (3) = 4.67, p <0.01 การตรวจสอบต่อไปของสมการโลจิสติกขั้นสุดท้ายพบว่ามีเพียงอายุ (ในเดือน) โดยมีปฏิสัมพันธ์สภาพเป็นปัจจัยบ่งชี้ที่สำคัญของพฤติกรรมโกหกบอกเด็กแสดงให้เห็นว่าเป็นเด็กที่เพิ่มขึ้นอายุอย่างมีนัยสำคัญมีแนวโน้มที่จะอยู่ในสภาพที่ขาด฿ = 1.04 , Wald = 4.47, p <0.01, odds ratio = 2.82 โดยเฉพาะอัตราส่วนแสดงให้เห็นว่าการเพิ่มขึ้นทุก 1 เดือนในวัยเด็กอย่างน้อย 2 ครั้งมีแนวโน้มที่จะอยู่ในสภาพที่ขาดเมื่อเทียบกับสภาพปัจจุบัน.
เพื่อประเมินที่แตกต่างของอายุในการหลอกลวงนี้เกิดขึ้นเด็กถูกแบ่งออกเป็น สามประเภทอายุ (3- 4, และ 5 ปี olds) และการวิเคราะห์ไคสแควร์ได้ดำเนินการระหว่างโกหกบอกและเงื่อนไขในแต่ละกลุ่มอายุ ผลการศึกษาพบว่าในขณะที่ 4 และ 5 ปี olds อย่างมีนัยสำคัญมีแนวโน้มที่จะอยู่ในสภาพที่ขาดเมื่อเทียบกับสภาพปัจจุบัน (v2 = 11.02, p <0.05 และ v2 = 13.49, p <0.05 ตามลำดับ) 3 ปี olds ไม่ได้อย่างมีนัยสำคัญมีแนวโน้มที่จะอยู่ในเงื่อนไขหนึ่งในช่วงอื่น ๆ (v2 = 2.93, p = 0.12) (ดูรูปที่ 1). ผลการวิจัยพบว่าเด็กเป็นสาวเป็น 4 ปีที่มีความสามารถในการปรับการตัดสินใจของพวกเขาที่จะโกหกขึ้นอยู่กับว่ามีการแจ้งที่อาจเกิดขึ้นในห้องพัก อย่างไรก็ตามแม้ว่ารูปแบบของ 3 ปี olds 'การตอบสนองเป็นไปในทิศทางเดียวกันกับที่ 4- และ 5year เอ๊าะ' ตอบสนอง 3 ปี olds เป็นกลุ่มล้มเหลวในการปรับการตัดสินใจของพวกเขาที่จะอยู่ตามที่ว่าพวกเขามี แจ้งที่อาจเกิดขึ้นในทางกลับกัน นอกจากนี้ในสภาพปัจจุบัน 40% ของ 3 ปี olds บอกโกหกขณะที่มีเพียง 20 และ 25% ของ 5- และ 4 ขวบตามลำดับบอกโกหก.
คำอธิบายหนึ่งทางเลือกที่เป็นไปได้สำหรับการขาดอย่างมีนัยสำคัญ ความแตกต่างระหว่าง 3 ปี olds อัตรา lietelling ในสภาพปัจจุบันและขาดเช่นเดียวกับอัตราที่ค่อนข้างสูงของพวกเขาโกหกบอกในสภาพปัจจุบันคือ 3 ปี olds อาจจะมีแนวโน้มที่จะเชื่อว่าพยานจะไม่ เปิดเผยการละเมิดของเขาที่จะทดลองในขณะที่เด็กอาจจะมีแนวโน้มที่จะสงสัยว่าพยานจะบอกกับพวกเขา ดังนั้นจึงเป็นไปได้ว่า 3 ปี olds ล้มเหลวที่จะแยกความแตกต่างสภาพปัจจุบันและขาดในการตัดสินใจของพวกเขาที่จะโกหกเพราะพวกเขาไม่เข้าใจว่าพันธมิตรสามารถเปิดเผยการละเมิดของเขาไปยังผู้รับโกหก เพื่อขจัดความฉิบหายที่มีศักยภาพของเด็กเล็กไม่เข้าใจว่าพันธมิตรสามารถเปิดเผยการละเมิดของเขาการทดลองที่ 2 ได้ดำเนินการ.
การทดลองที่ 2
แทนที่จะใช้กรณีที่ไม่มีหรือปรากฏตัวของพันธมิตรในการจัดการความรู้ของการทดลองเกี่ยวกับการล่วงละเมิดเด็กทางอ้อมในการทดลองที่ 2 แสดงให้เห็นชัดเจนว่า ทดลองจริงที่ได้รับข้อมูลเกี่ยวกับการละเมิดของแท้เด็ก โดยเฉพาะเราจัดการไม่ว่าจะเป็นผู้รับเรื่องโกหกที่ดูเหมือนจะเป็นความรู้อย่างแท้จริงหรือเป็นเพียง bluffing เกี่ยวกับความรู้ของเธอจากการล่วงละเมิดเด็ก ในสภาพที่แจ้ง, ทดลองบอกเด็กว่า

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

nagelkerke เป็น R2 = . 02 , V2 ( 3 ) = 0.211 , p = . 64 บล็อกที่สองเป็นสำคัญ nagelkerke เป็น R2 = 24 , V2 ( 3 ) = 23.68 , P < . 01 โดยเฉพาะเด็กอย่างมีนัยสำคัญมีแนวโน้มที่จะอยู่ในภาวะขาดเมื่อเทียบกับสภาพปัจจุบันß = 1.88 , Wald = 21.29 , P < . 01 แต่บล็อกที่สาม ( เงื่อนไขอายุ ) ก็สำคัญ nagelkerke เป็น R2 = 28 , V2 ( 3 ) = 4.67 , P < . 01การตรวจสอบเพิ่มเติมของสมการลอจิสติกสุดท้ายเปิดเผยว่าอายุ ( เดือน ) โดยเงื่อนไขคือตัวแปรสำคัญของการปฏิสัมพันธ์ของเด็กกับพฤติกรรมโกหก แสดงว่าเป็นเด็กอายุเพิ่มขึ้นอย่างมีนัยสำคัญมีแนวโน้มที่จะอยู่ในภาวะขาดß = 1.04 , Wald = 4.47 , p < . 01 , Odds Ratio = 2.82 . โดยเฉพาะราคาอัตราส่วน พบว่า ทุก ๆ 1 เดือน เมื่ออายุเพิ่มมากขึ้น เด็กอย่างน้อย 2 ครั้งมีแนวโน้มที่จะอยู่ในภาวะขาดเมื่อเทียบกับสภาพปัจจุบัน
ประเมินที่อายุต่างกันในการหลอกลวงเกิดขึ้น เด็ก แบ่งเป็น 3 หมวด ( อายุ 3 - 4 - ,เด็กห้าขวบ ) และไคสแควร์ และการวิเคราะห์การ ระหว่าง โกหกบอกและเงื่อนไขสำหรับแต่ละกลุ่มอายุ ผลการศึกษาพบว่า ในขณะที่ 4 - และเด็กห้าขวบอย่างมีนัยสำคัญมีแนวโน้มที่จะอยู่ในภาวะขาดเมื่อเทียบกับสภาพปัจจุบัน ( V2 = 11.02 , p < . 05 และ V2 = 13.49 , p < . 05 ตามลำดับ )3-year-olds ไม่ได้อย่างมีนัยสำคัญมีแนวโน้มที่จะอยู่ในภาวะหนึ่งมากกว่าอื่น ๆ ( V2 = 2.93 , p = . 12 ) ( ดูรูปที่ 1 ) ผลการศึกษาพบว่า เด็กเป็นสาวเป็น 4 ปี สามารถที่จะปรับการตัดสินใจโกหกตามว่ามีแหล่งข่าวที่อาจเกิดขึ้นในห้อง อย่างไรก็ตามถึงแม้ว่ารูปแบบของ 3-year-olds ' การตอบสนองในทิศทางเดียวกับที่ 4 - 5year มี ' คำตอบ 3-year-olds เป็นกลุ่มล้มเหลวที่จะปรับการตัดสินใจโกหกตามว่าพวกเขาได้ให้ข้อมูลที่มีในมือ นอกจากนี้ ในภาวะปัจจุบันที่ 40% ของ 3-year-olds โกหก แต่แค่ 20 และ 25% ของ 5 และ 4-year-olds ตามลำดับ โกหก
ทางเลือกหนึ่งที่เป็นไปได้สำหรับการขาดของคำอธิบายความแตกต่างระหว่าง 3-year-olds ' lietelling อัตราใน สภาพปัจจุบันและขาด รวมทั้งอัตราค่อนข้างสูงของพวกเขาโกหก บอก ใน สภาพปัจจุบัน คือ 3-year-olds อาจมีแนวโน้มที่จะเชื่อว่าเหตุการณ์จะไม่เปิดเผยการละเมิดของเขากับการทดลอง ,ในขณะที่เด็กที่มีอายุมากกว่าอาจมีแนวโน้มที่จะสงสัยว่าพยานจะบอกกับพวกเขา ดังนั้น เป็นไปได้ว่า 3-year-olds ล้มเหลวที่จะแยกแยะในสภาวะปัจจุบันขาดในการตัดสินใจของพวกเขาที่จะโกหก เพราะพวกเขาไม่เข้าใจว่า พันธมิตรได้เปิดเผยถึงเรื่องการละเมิดของเขาโกหกของผู้รับการลดศักยภาพอัปยศของเด็กไม่เข้าใจว่าพันธมิตรได้เปิดเผยถึงเรื่องการละเมิดของเขา การทดลองที่ 2 กำหนด การทดลองที่ 2

แทนที่จะใช้ขาดหรือการแสดงตนของพันธมิตรเพื่อจัดการความรู้ของผู้ทดลองเกี่ยวกับการละเมิดเด็กทางอ้อมการทดลองที่ 2 ให้ชัดเจนว่าจะนำข้อมูลเกี่ยวกับการทดลองจริงแท้เด็กละเมิด โดยเฉพาะ เราจัดการว่าโกหกผู้รับปรากฏเป็นอย่างแท้จริงหรือเพียงแค่โกหกเกี่ยวกับความรู้ความรู้ของเธอเด็กละเมิด ในแจ้งเงื่อนไขการทดลอง บอกเด็กว่า