In their study dealing with iron ef

In their study dealing with iron effects on DNA strand breaks, Flemmig and Arnhold show that plasmid strand breaks is not mediated by hydroxyl radical produced from hydrogen peroxide in Fenton reaction but essentially by iron [18]. To determine working conditions so that DNA degradation is induced by •OH, in our study the reaction mixture proposed by Kitts et al. was used [17]. In order to observe pUC18 strand breaks only induced by •OH production, an assay with no iron effect was developed (Figure 1). To that end, the mixture were incubated 20 min at 37 °C and various EDTA and FeSO4 concentrations were tested keeping a molar ratio of 0.53 between EDTA and FeSO4 as specified by Repine et al. [22]. In this assay, we looked for a condition wherein the supercoiled form (form I) was totally degraded by H2O2 addition and then protected by adding an antioxidant compound, the trolox. In this approach, final concentrations of 0.33 mM of FeSO4 and 0.62 mM of EDTA were identified as optimal conditions to evaluate aqueous extracts •OH nicking protection capacity (lanes 11–13) (Figure 1). However, using this conditions we can notice that using FeSO4 and EDTA alone induce the formation of plasmid open circular form (form II), but did not induce plasmid linearization (form III) (lane 11) (Figure 1). These results led us to quantify the percentage of pUC18 form I (native form) and form III (nicked linear DNA) to evaluate both antioxidant or prooxidant capacity of extracts. Due to the slight over or under formation of the form II we chose to do not quantify its formation. The results obtained with pUC18 plasmid in this study confirmed the iron effect on strand breaks of the pBR322 plasmid already shown in Flemmig and Arnhold’s work [18]. Actually, if the iron concentration is not adapted, both plasmids (pUC18 and pBR322) are mostly cleaved by iron instead of •OH induced by the Fenton reaction.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ในการจัดการศึกษาของตนกับเหล็ก ผล DNA สแตรนแบ่ง Flemmig และ Arnhold แสดงว่า plasmid สาระแบ่งเป็นสื่อ โดยไฮดรอกผลิตจากไฮโดรเจนเปอร์ออกไซด์ในปฏิกิริยา Fenton แต่หลักเหล็ก [18] การตรวจสอบสภาพการทำงานเพื่อให้ย่อยสลายดีเอ็นเอจะเกิดจาก •OH ในการศึกษาของเรานำเสนอส่วนผสมของปฏิกิริยาโดยคิตส์ et al.ได้ใช้ [17] การสังเกตแบ่งสาระ pUC18 เฉพาะ เกิดจากการผลิต •OH การทดสอบมีเหล็กถูกพัฒนา (รูปที่ 1) ถึงที่สุด ส่วนผสมได้รับการกก 20 นาทีที่ 37 ° C และความเข้มข้น EDTA และ FeSO4 ต่าง ๆ ทดสอบการรักษาอัตราส่วนสบ 0.53 ระหว่าง EDTA และ FeSO4 ตามที่ระบุโดย Repine et al. [22] ในการทดสอบนี้ เรามองสำหรับเงื่อนไขนั้นฟอร์ม supercoiled (แบบผม) สลายตัวทั้งหมด โดยเพิ่ม H2O2 และป้องกัน โดยการเพิ่มสารต้านสาร trolox แล้ว ในวิธีการนี้ ระบุความเข้มข้นสุดท้ายของชิ้ FeSO4 และ 0.62 มม.ของ EDTA เป็นสภาวะที่เหมาะสมเพื่อประเมินสารละลายสารสกัด •OH nicking ป้องกันความจุ (เลน 11 – 13) (รูปที่ 1) อย่างไรก็ตาม ใช้เงื่อนไขนี้เราจะสังเกตเห็นว่า ใช้ FeSO4 และ EDTA เพียงอย่างเดียวทำให้เกิดการก่อตัวของ plasmid เปิดวงกลม (แบบที่สอง), แต่ไม่ก่อให้เกิด linearization plasmid (แบบฟอร์ม III) (เลน 11) (รูปที่ 1) ผลลัพธ์เหล่านี้นำเราไปปริมาณเปอร์เซ็นต์ของฟอร์ม pUC18 ฉัน (แม่แบบฟอร์ม) และแบบฟอร์ม III (nicked DNA เส้น) เพื่อประเมินสารต้านอนุมูลอิสระหรือจุ prooxidant สารสกัดจาก เนื่อง จากกว่าเล็กน้อย หรือภาย ใต้การก่อตัวของแบบฟอร์มที่สองเราเลือกที่จะกำหนดปริมาณก่อ ผลได้รับ pUC18 plasmid ในการศึกษานี้ยืนยันผลเหล็กในการแบ่งสาระของ plasmid pBR322 ที่แสดงให้เห็นแล้วในการทำงานของ Arnhold และ Flemmig [18] จริง ถ้าไม่มีปรับความเข้มข้นของเหล็ก ทั้ง plasmids (pUC18 และ pBR322) เป็นส่วนใหญ่แหวก โดยเหล็กแทน •OH ที่เกิดจากปฏิกิริยา Fenton

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ในการศึกษาของพวกเขาจัดการกับผลกระทบเหล็กแบ่งดีเอ็นเอเกลียว Flemmig และ Arnhold แสดงให้เห็นว่าพลาสมิดแบ่งสาระไม่ได้ไกล่เกลี่ยโดยไฮดรอกหัวรุนแรงที่ผลิตจากไฮโดรเจนเปอร์ออกไซด์ในปฏิกิริยาเฟนตัน แต่เป็นหลักโดยเหล็ก [18] เพื่อตรวจสอบสภาพการทำงานเพื่อให้ย่อยสลายดีเอ็นเอที่เกิดจาก• OH ในการศึกษาของเราผสมปฏิกิริยาที่เสนอโดยคิตส์และอัล ถูกนำมาใช้ [17] เพื่อที่จะสังเกต pUC18 แบ่งสาระที่เกิดจากการผลิต• OH เพียงการทดสอบที่มีผลกระทบเหล็กไม่ได้รับการพัฒนา (รูปที่ 1) ไปสิ้นสุดที่ผสมถูกบ่ม 20 นาทีที่ 37 องศาเซลเซียสและ EDTA ต่างๆและความเข้มข้น FeSO4 ได้มีการทดสอบการรักษาอัตราส่วน 0.53 ระหว่าง EDTA และ FeSO4 ตามที่ระบุโดยบ่น et al, [22] ในการทดสอบนี้เรามองสภาพนั้นรูปแบบ supercoiled (แบบผม) คือการย่อยสลายโดยสิ้นเชิงนอกจาก H2O2 และการป้องกันแล้วโดยการเพิ่มสารต้านอนุมูลอิสระที่ Trolox ในวิธีการนี​​้มีความเข้มข้นสุดท้ายของ 0.33 มิลลิเมตร FeSO4 และ 0.62 มิลลิเมตร EDTA ถูกระบุว่าเป็นสภาวะที่เหมาะสมในการประเมินสารสกัดด้วยน้ำ•ความจุป้องกัน OH nicking (เลน 11-13) (รูปที่ 1) อย่างไรก็ตามการใช้เงื่อนไขนี้เราสามารถสังเกตเห็นว่าการใช้ FeSO4 และ EDTA คนเดียวทำให้เกิดการก่อตัวของพลาสมิดรูปแบบวงกลมเปิด (แบบที่สอง) แต่ไม่ได้ทำให้เกิดพลาสมิดเชิงเส้น (แบบ III) (ช่องทาง 11) (รูปที่ 1) ผลลัพธ์เหล่านี้นำเราไปสู่​​ปริมาณร้อยละของรูปแบบ pUC18 ผม (แบบพื้นเมือง) และรูปแบบที่สาม (แหว่งดีเอ็นเอเชิงเส้น) ในการประเมินทั้งสารต้านอนุมูลอิสระหรือความจุ prooxidant ของสารสกัดจาก เนื่องจากการเล็กน้อยเกินหรือต่ำกว่าการก่อตัวของรูปแบบครั้งที่สองเราเลือกที่จะไม่ได้ปริมาณก่อตัวของมัน ผลที่ได้รับกับพลาสมิด pUC18 ในการศึกษาครั้งนี้ได้รับการยืนยันผลเหล็กบนแบ่งสาระของพลาสมิด pBR322 แสดงให้เห็นแล้วใน Flemmig และ Arnhold ทำงาน [18] ที่จริงถ้าความเข้มข้นของธาตุเหล็กที่ไม่ได้ดัดแปลงทั้งพลาสมิด (pUC18 และ pBR322) จะถูกตัดโดยส่วนใหญ่เป็นเหล็กแทน• OH เกิดจากปฏิกิริยาเฟนตัน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ในการศึกษาเกี่ยวกับเหล็กผลในการแบ่งเส้นดีเอ็นเอ และพบว่าพลาสมิด flemmig arnhold เส้นแบ่งเป็นคนกลาง โดยอนุมูลไฮดรอกซิลผลิตจากไฮโดรเจนเปอร์ออกไซด์ในปฏิกิริยาเฟนตันแต่เป็นหลัก โดยเหล็ก [ 18 ] ตรวจสอบสภาพการทำงานที่เกิดจากการย่อยสลายดีเอ็นเอ - โอ้ การศึกษาปฏิกิริยาผสมที่นำเสนอโดยเซนต์คิตส์ และคณะ ใช้ [ 17 ] เพื่อสังเกตเส้นแบ่งของเบสเท่านั้น - โอ้ การผลิต การตรวจสอบด้วย ไม่มีผลต่อเหล็กถูกพัฒนาขึ้น ( รูปที่ 1 ) ไปสิ้นสุดที่ ส่วนผสมเป็น 20 นาทีที่ 37 ° C ) และ EDTA ความเข้มข้นต่าง ๆ และ feso4 ทำการรักษาอัตราส่วนโดยโมลระหว่างและ 0.53 ตามลำดับ feso4 ตามที่ไม่พอใจ et al . [ 22 ] ในการทดสอบนี้เราดูเงื่อนไข ซึ่งรูปแบบ supercoiled ( แบบฉัน ) ถูกสลายโดยเติม H2O2 แล้วป้องกันโดยการเพิ่มสารประกอบ , สารต้านอนุมูลอิสระและสาร . ในแนวทางนี้ สุดท้ายความเข้มข้น 0.33 มม. feso4 และ 0.62 มม. EDTA ที่ถูกระบุว่าเป็นสภาวะที่เหมาะสมเพื่อประเมินสารสกัดน้ำ - โอ้ nicking ความจุป้องกัน ( ช่อง 11 – 13 ) ( รูปที่ 1 ) อย่างไรก็ตาม การใช้เงื่อนไขนี้ เราสามารถสังเกตได้ว่า การใช้ feso4 และ EDTA คนเดียวทำให้เกิดการก่อตัวของพลาสมิดเปิดแบบฟอร์ม ( แบบฟอร์มที่ 2 ) เป็นวงกลม แต่ไม่ได้ทำให้เกิดพลาสเชิงเส้น ( แบบ 3 ) ( ช่อง 11 ) ( รูปที่ 1 ) ผลเหล่านี้ทำให้เราวัดค่าเบสรูปแบบ ( รูปแบบดั้งเดิม ) และแบบฟอร์ม III ( แหว่งเส้นดีเอ็นเอ ) เพื่อประเมินผลทั้งสารต้านอนุมูลอิสระ หรือ prooxidant ความจุของสารสกัด เนื่องจากการก่อตัวของเล็กน้อยเหนือหรือใต้รูป 2 เราเลือกที่จะไม่แสดงปริมาณการส . ผลลัพธ์ที่ได้กับพลาสมิด pUC18 ในการศึกษานี้ยืนยันผลเหล็กบนเส้นแบ่งของ pbr322 พลาสมิดแล้วแสดงในงานและ flemmig arnhold [ 18 ] จริงๆ แล้ว ถ้าความเข้มข้นของเหล็กที่ไม่ได้ดัดแปลง ทั้ง เบส ( เบส และ pbr322 ) ส่วนใหญ่จะเป็นเหล็กแทน - โอ้เกิดจากปฏิกิริยาเฟนตัน .