Chapter 5: The Theory of Perception

Chapter 5: The Theory of Perception
The Perceptive Apparatus
Perception is a process of the consciousness of an object. It is one of the means of valid knowledge in the world and consists in an inseparable relation of the perceptive consciousness with its content. The objects that are seen in the world are considered by the common man to be existing outside his body and the senses, and he feels that the objects are reflected, as it were, in his mind in perception. The object itself does not enter the eye, for example, in the act of seeing, but there is a transmission of vibration from the object, with which his consciousness comes in contact, which becomes a content of his consciousness, and on account of which he is said to know the existence of the external object. This perception is caused by the operations of a mind whose existence as a mediator between the Atman within and the object outside is evident from the fact of the synthesis of sensations and of the possibility of the absence of perception at certain times. “Sense-knowledge is the product of the connection between the mind and the sensory organs. That is why there is no simultaneity of the knowledge of the impressions received through the various sensory organs. People say: ‘My mind was elsewhere, I did not see that.’ The impossibility of this simultaneity of knowledge through various sensory organs is an indication of the existence of the mind.” “Between the Atman and the organs of sense a connecting link is necessary. If we do not admit the internal organ, there would result either perpetual perception or perpetual non-perception, the former when there is a conjunction of the Atman, the senses and the object, the three constituting the causes of perception, and the latter when, even on the conjunction of these three causes, the effect did not follow. But neither is the truth. We have, therefore, to acknowledge the existence of an internal organ on whose attention and non-attention perception and non-perception take place” (Mind and Its Mysteries: p. 188). “The mind is with parts and can move in space. It is a changing and differentiating thing. It is capable of moving from place to place and assuming the forms of the objects of perception. This going out to an object and taking its shape is actual. There is nothing static in Nature. Every modification of the root Natural Principle is active and moving. The mind, in particular, is always undergoing conscious and unconscious modifications. The mind is a radiant, transparent and light substance and can travel like a ray of light outside through a sense-organ. The mind is thus an active force, a form of the general active Power or Sakti. As the brain, the organ of the mind, is enclosed in an organic envelope, solid and in appearance closed, the imagination has a tendency to picture it as being isolated from the exterior world, though in truth it is in constant contact with it through a subtle and constant exchange of secret activities. The mind is not something static, passive and merely receptive. It takes an active part in perception both by reason of its activity and the nature of that activity as caused by its latent tendencies (Samskaras). The following well-known illustration from the Vedanta-paribhasha gives an account of the nature of perception: ‘As water from a tank may flow through a channel into a plot of land and assume its shape (square, triangular or any other form), so the radiant mind (Taijasa-Antahkarana) goes out through the eye or any other sense-organ to the place where an object is, and gets transformed into the shape of that object. This modification of the mind-stuff is called a Vritti’” (Practice of Yoga: Vol. I, pp. 107-108).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

บทที่ 5: ทฤษฎีของการรับรู้
เครื่องตาต่ำ
รับรู้เป็นกระบวนการของจิตสำนึกของวัตถุ มันเป็นหนึ่งหมายถึงความรู้ที่ถูกต้องในโลก และประกอบด้วยในความสัมพันธ์ต่อของสติตาต่ำกับเนื้อหา วัตถุที่มองเห็นในโลกถือว่า โดยคนทั่วไปจะอยู่ภายนอกร่างกายของเขาและความรู้สึก และรู้สึกว่า วัตถุที่ปรากฏ มัน were ในจิตใจของเขาในการรับรู้ วัตถุไม่เข้าตา ตัวอย่าง ในการกระทำของการเห็น ได้มีการส่งผ่านแรงสั่นสะเทือนจากวัตถุ ที่สติของเขามาติดต่อ ซึ่งกลายเป็นเนื้อหา ของสำนึกของเขา และใน บัญชีที่ เขากล่าวทราบการมีอยู่ของวัตถุภายนอก รับรู้นี้เกิดจากการดำเนินงานของจิตใจการดำรงอยู่ที่เป็นกลางระหว่าง Atman ภายในและภายนอกวัตถุจะเห็นได้จากข้อเท็จจริงของสังเคราะห์สววรค์ และความเป็นไปได้ของการขาดงานของการรับรู้ในบางช่วงเวลา "ความรู้เป็นผลิตภัณฑ์ของการเชื่อมต่อระหว่างจิตใจและอวัยวะรับความรู้สึก นั่นคือเหตุผลที่มีไม่สัมพันธ์ของความรู้ความประทับใจที่ได้รับผ่านทางอวัยวะรับความรู้สึกต่าง ๆ คนพูด: "ใจของฉันเป็นอื่น ๆ ฉันไม่เห็นที่' เป็นไปได้ทำของนี้สัมพันธ์ความรู้ผ่านทางอวัยวะรับความรู้สึกต่าง ๆ เป็นตัวบ่งชี้ของการดำรงอยู่ของจิตใจ" "ระหว่าง Atman และอวัยวะความรู้สึก เชื่อมโยงเชื่อมต่อจำเป็นต้อง ถ้าเราไม่ยอมรับอวัยวะภายใน มีจะได้รับรู้ตลอดหรือถาวรไม่ใช่รู้ อดีตเมื่อร่วมของ Atman ความรู้สึก และวัตถุ สามค่าสาเหตุของการรับรู้ และหลังเมื่อ แม้ในการร่วมสามเหล่านี้ทำให้ ไม่ไม่มีติดตามผล แต่ไม่เป็นความจริง เรามี ดังนั้น การยอมรับการดำรงอยู่ของอวัยวะภายในการในการรับรู้ความสนใจและไม่สนใจและไม่รับรู้เกิดขึ้น" (จิตใจและความลึกลับเป็น: p. 188) "จิตใจเป็นส่วน และสามารถย้ายในพื้นที่ เป็นสิ่งที่เปลี่ยนแปลง และความแตกต่าง สามารถย้ายจากสถาน และสมมติว่ารูปแบบของการรับรู้ได้ นี้ไปออกวัตถุและถ่ายรูปได้จริง ไม่มีอะไรคงธรรมชาติ ปรับเปลี่ยนทุกรากหลักธรรมชาติเป็นใช้งานอยู่ และย้าย จิตใจ โดยเฉพาะ อยู่เสมอในระหว่างการปรับเปลี่ยนจิตสำนึก และสติ จิตใจจะสดใส โปร่งใส และแสงสาร และสามารถเดินทางเหมือนมีแสงไฟภายนอกผ่านความรู้สึกอวัยวะ จิตใจจึงเป็นแรงงาน รูปแบบของการใช้พลังงานที่ใช้ทั่วไปหรือสักติ เป็นสมอง อวัยวะของจิตใจ อยู่ภาย ในอินทรีย์ ซอง ของแข็ง และ ในลักษณะที่ปิด จินตนาการมีแนวโน้มที่จะใช้รูปภาพเป็นการแยกต่างหากจากโลกภายนอก แต่ในความจริง ก็คงติดต่อกับผ่านการแลกเปลี่ยนคง และรายละเอียดกิจกรรมลับ จิตใจไม่ใช่สิ่งถาวร แฝง และครอบครัวเพียง มันจะมีส่วนร่วมในการรับรู้ทั้ง by reason of ของกิจกรรมและลักษณะของกิจกรรมที่เป็นสาเหตุของแนวโน้มแฝงอยู่ (Samskaras) ภาพประกอบต่อไปนี้รู้จักจาก paribhasha เวดันให้องค์กรของลักษณะของการรับรู้: ' เป็นถังน้ำอาจไหลผ่านช่องทางเข้าสู่ที่ดิน และสมมติรูป (แบบฟอร์มสี่เหลี่ยม สามเหลี่ยม หรืออื่น ๆ), ดังนั้นจิตใจเปล่งปลั่ง (Taijasa-Antahkarana) ออกไปผ่านตาหรือใด ๆ อื่น ๆ รู้สึกอวัยวะที่วัตถุ และได้รับการแปลงเป็นรูปร่างของวัตถุนั้น นี้ปรับเปลี่ยนจิตใจสิ่งเรียกว่า Vritti เป็น ' " (ฝึกโยคะ: ปี , Pp 107-108)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

บทที่ 5 : ทฤษฎีการรับรู้เครื่องมือ

เข้าใจเป็นกระบวนการของจิตของวัตถุ มันเป็นหนึ่งในวิธีการของความรู้ที่ถูกต้องในโลก และประกอบด้วยในการความสัมพันธ์ที่แนบแน่นของสติหยั่งรู้กับเนื้อหาของ วัตถุที่เห็นในโลกมีการพิจารณาโดยทั่วไปจะอยู่ภายนอกร่างกาย และมีสติและเขารู้สึกว่าวัตถุจะสะท้อน เหมือนคน ในใจของเขาในการรับรู้ วัตถุที่ไม่เข้าตา ตัวอย่างเช่น ในการกระทำที่เห็น แต่ก็มีการส่งผ่านการสั่นสะเทือนของวัตถุ ซึ่งสติเขามาติดต่อ ซึ่งเป็นเนื้อหาของจิตสำนึกของเขา และในบัญชีที่เขาบอกว่ารู้การดำรงอยู่ของวัตถุภายนอกการรับรู้นี้เกิดจากการดำเนินงานของจิตใจ ซึ่งอยู่ในฐานะคนกลางระหว่างอาตมันภายในและวัตถุภายนอกที่เห็นได้ชัดจากความเป็นจริงของการสังเคราะห์ของความรู้สึกและความเป็นไปได้ของการขาดการรับรู้ในบางครั้ง " ความรู้ความรู้สึกเป็นผลิตภัณฑ์ของการเชื่อมต่อระหว่างจิตใจและอวัยวะประสาทสัมผัสนั่นคือทำไมไม่มีพร้อมกันของความรู้ของการแสดงต่าง ๆที่ได้รับผ่านทางอวัยวะ คนกล่าวว่า ' กำลังคิดเรื่องอื่น ผมไม่ได้ดู ว่า เป็นไปไม่ได้ นี้พร้อมกันความรู้ผ่านอวัยวะต่างๆเป็นข้อบ่งชี้ของการมีอยู่ของจิตใจ . " " ระหว่างอาตมัน และอวัยวะรับความรู้สึก ต่อ ลิงค์เป็นสิ่งที่จำเป็นถ้าเราไม่ยอมรับอวัยวะภายใน ก็จะส่งผลการรับรู้ไม่ถาวร หรือถาวร อดีตเมื่อมีคำเชื่อมของอาตมัน ประสาทสัมผัส และ วัตถุทั้งสามประกอบสาเหตุของการรับรู้ และต่อมาเมื่อ แม้ในแต่ละเหล่านี้สามสาเหตุ ผลไม่ได้ตาม . แต่ก็เป็นความจริง เราได้ ดังนั้นที่จะยอมรับการดำรงอยู่ของอวัยวะภายในในที่มีความสนใจและการรับรู้ความสนใจไม่รับรู้ไม่เกิดขึ้น " ( จิตใจและความลึกลับของมัน : หน้า 188 ) " จิตกับชิ้นส่วนและสามารถย้ายในพื้นที่ มันเป็น การ เปลี่ยนแปลง และความแตกต่างของสิ่งที่ มันมีความสามารถในการเคลื่อนย้ายจากสถานที่ และกำหนดรูปแบบของวัตถุแห่งการรับรู้นี้จะออกกับวัตถุและการใช้รูปร่างของจริง ไม่มีอะไรที่คงที่ในธรรมชาติ ทุกการเปลี่ยนแปลงของรากธรรมชาติ หลักการทำงานและเคลื่อนไหวได้ จิตใจ โดยเฉพาะ มีการปรับเปลี่ยนอยู่เสมอ มีสติและสติ จิตใจที่สดใส ใส สารแสงและสามารถเดินทางเหมือนแสงภายนอกผ่านความรู้สึกของอวัยวะจิตจึงเป็นแรงที่ใช้งานแบบทั่วไปใช้พลังงานหรือผ่าน . เป็นสมอง อวัยวะของจิตใจ ใส่ในซองจดหมายอินทรีย์ ของแข็ง และในลักษณะปิด จินตนาการมีแนวโน้มให้ภาพมันเป็นแยกจากโลกภายนอก แต่ในความจริงมันอยู่ในคงติดต่อกับมันผ่านสีสัน และตราคงที่ของกิจกรรมที่เป็นความลับจิตใจเป็นสิ่งที่ไม่คงที่ เรื่อยๆ และอ่อนไหวเพียง . ก็จะมีส่วนร่วมในการรับรู้ทั้งโดยเหตุผลของการ กิจกรรม และลักษณะของกิจกรรมที่เป็นเกิดจากการแฝงตัว ( samskaras ) ต่อไปนี้เป็นที่รู้จัก ภาพประกอบจากอุปนิษัท paribhasha ให้บัญชีของธรรมชาติของการรับรู้ :' น้ำจากถังอาจไหลผ่านช่องในที่ดินและถือว่ารูปร่างสี่เหลี่ยม สามเหลี่ยม หรือ รูปแบบอื่น ๆ ) เพื่อให้จิตใจสดใส ( taijasa antahkarana ) ไปออกทางตา หรืออวัยวะประสาทสัมผัสอื่น ๆไปยังสถานที่ที่วัตถุ และถูกแปลงเป็นรูปร่างของวัตถุ ที่ นี้การเปลี่ยนแปลงของจิตใจ สิ่งที่เรียกว่า vritti ' " ( การปฏิบัติของโยคะ : . . ,107-108 )