Two hours passed. Wyatt was up on t

Two hours passed. Wyatt was up on the roof of the post office
building with Dawson and
Causton. It was a tall
building, and they could see right across Santego Bay to Cap Sarrat.
The sky began to grow
lighter in the east.
There were no clouds, and no wind, but it was very hot. Manning came
up on to the roof to see
Wyatt.
'Any news?' he asked. Wyatt shook his head.
Suddenly, Causton said, 'What's happening at the US Base? Look!'
They looked, and saw plane after plane taking off from Cap Sarrat.
They saw first one ship,
then another and
another, begin to move out to sea. The US Navy was on the move.
'Brooks is leaving the Base,' Wyatt said excitedly. 'They'll have the
latest satellite pictures of
Mabel. They must
know that she's changed direction!'
'My God!' shouted Manning. 'There is going to be a hurricane.'

The room downstairs was full of people. 'So, the big wind is coming,'
said Favel. 'What should
we do, Mr Wyatt?'
'Get everybody out of the city,' Wyatt said at once. 'Perhaps
Serrurier will agree to stop
fighting while
The soldiers laughed. 'Serrurier?' said Favel. 'He doesn't care about
the people. And he knows
that we don't have
hurricanes here. He told you - remember? No, we must continue
fighting
and hold back his
army, while we get the
people out.' He turned to Manning. 'Charles, this is your job. I want
you to get everybody out
of the city, except the
army. Send the people up the Negrito valley, but keep them well away
from the river. You can
have two thousand
soldiers to help you.'
'Julio!' said Manning. He held his head between his hands. 'We can't
do it! We haven't enough
Ä'
'If the people won't move,' continued Favel, 'push them. If
necessary, you'll have to shoot a
few. There's no time to
explain or to argue with them. Just get them out. In ten hours from
now I want every man,
woman, and child out of St
Pierre.'
'Impossible!' said Manning.
Favel looked at him. 'Do it, Charles,' he said softly.
Manning closed his eyes. 'OK,' he said. 'We get them out. Then what?'
'Then we'll let Serrurier and his army take St Pierre. For the first
time ever, a hurricane will
become a weapon of war.'
Favel smiled, gently.
The room was silent for a second. Then Wyatt found his voice. 'You
can't do that!' he said
shakily.
'Can't I?' Favel turned his fierce blue eyes on Wyatt. 'I've been
trying to kill those men with
bullets and with bombs.
And they want to kill me and my men. Why shouldn't I let the
hurricane

have them? Many of my men will die while we fight to give the people
time to get out.'
'I warned you about the hurricane in order to save lives,' said
Wyatt, 'not to take them.'
'Think, man!' said Favel angrily. 'What do you want me to do? Leave
my men in the city to
drown in the floods? I
must take my men out, and when we leave the city, of course
Serrurier's army will come in.
I'm not asking them to
come in.'
'How far out of the city will you go?' asked Wyatt.
'We will stop on the hills around the city, at the 25 metre contour
line. You told us that we'll be
just above the floods
there.'
'If you go higher, then Serrurier's soldiers can follow you to higher
ground, where they'll be
safe.' Wyatt was almost
shouting now.
'No!' Favel banged his hand down on the table. 'I don't wish to fight
any more battles. Let the
hurricane do its work.'
'But it's murder!' Wyatt said wildly.
Favel stared at him. 'War is murder,' he said.
Wyatt spent most of the morning on the roof, staring miserably at the
clear blue sky. He
wanted desperately to go
and look for Julie. Where was she? Would she find a safe place to
shelter during the
hurricane? He tried not to think
about Favel's terrible plan.
At one o'clock Causton came up to see him. 'Anything happening?' he
asked.
'Mabel's on her way,' said Wyatt. 'Look at those clouds.'
A few thin, high clouds were appearing in the south. The air was hot
and heavy. There was no
wind at all.
Causton looked at Wyatt's unhappy face. 'You're still angry with
Favel, aren't you?'
'He's as bad as Serrurier.'
'Look, Wyatt,' Causton said, 'you're not thinking clearly. It's not
an easy plan, you know. Favel
has five thousand
men against Serrurier's fifteen thousand. He was lucky to take St
Pierre at all, and he hasn't
won the war yet.
Serrurier's army is already beginning to attack, from the west and
the south east. Favel has
only three thousand
men to fight, while the other two thousand get the people out of the
city. And then Favel has to
get his men out, and
up to the 25 metre line - if Serrurier's guns haven't killed them
first.'
Both men were silent for a while. Then Wyatt asked, 'Have they
finished moving the people
out?'
'No. It's difficult to move sixty thousand people in a few hours.'
Causton said no more. He had
been out in the city all
morning. Favel's soldiers were pulling people from their homes, and
driving them like sheep
along the streets. There
was no time to explain, to be patient. People who tried to turn back
fell under the feet of the
crowds. People who
argued were shot. Dead bodies lay at every street corner. It was
terrible, cruel, violent. But it
was necessary.
At three o'clock heavy, grey clouds began to move across the sky. It
was hotter than ever, and
there was a thin
circle of cloud around the sun. Wyatt went down to see Favel.
'Mabel will hit at about five o'clock,' he told Favel. 'You'll have
winds of about a hundred
kilometres an hour, and
they'll get worse very quickly. The tidal wave will hit probably soon

after six o'clock. And in the next twenty four hours you'll have
between twelve and
twenty five centimetres of rain.'
Favel turned to Manning. 'We'll have to hurry, Charles. Start moving
our men out now.'
'Serrurier is pushing hard from the south,' said Manning tiredly.
'I'll do my best, Julio.' He left
the room quickly.
Favel turned back to Wyatt. 'Thank you, Mr Wyatt,' he said calmly.
'Please inform me at once
of any change.'
The sound of guns was now much louder, as Serrurier's army fought its
way back into the city.
Slowly, Favel's
soldiers moved backwards street by street, while the last of the
people were pushed out of the
city. Many soldiers
died. At four o'clock Favel ordered his men to blow up the big guns.
There was no time to
move them. Twenty
minutes later Favel gave the order to leave the city. From the back
of Favel's army car, Wyatt
looked back through
the window to the south. Low, grey clouds now covered the sky, and
the smoke from burning
buildings was driven
sideways by the rising wind. It was half past four in the afternoon.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

สองชั่วโมงผ่านไป Wyatt ได้บนดาดฟ้าของทำการไปรษณีย์อาคารกับดอว์สัน และCauston มันเป็นสูง อาคาร และพวกเขาสามารถดูขวาข้ามอ่าว Santego เพื่อ Sarrat หมวกท้องฟ้าเริ่มที่จะเติบโตเบาในตะวันออก มีเมฆไม่ และไม่มีลม แต่ก็ร้อนมาก มาธุระขึ้นไปบนดาดฟ้าเพื่อดูWyatt 'ข่าว "เขาถาม Wyatt จับศีรษะของเขา ทันใดนั้น Causton กล่าวว่า, "สิ่งที่เกิดขึ้นที่เราฐาน ดู!' พวกเขามอง และเห็นเครื่องบินหลังจากบินขึ้นจากฝา Sarratเห็นเรือลำหนึ่งก่อนอีก และ อื่น เริ่มไปออกทะเล กองทัพเรือสหรัฐฯ ในการย้ายได้ 'บรู๊คส์ออกฐาน Wyatt กล่าวขึ้ง ' พวกเขาจะมีการภาพดาวเทียมล่าสุดของMabel พวกเขาต้อง รู้ว่า เธอได้เปลี่ยนทิศทาง!' 'พระ ' ตะโกนเป็นการ 'มีกำลังเป็น พายุเฮอริเคน' ห้องชั้นล่างเต็มไปด้วยคน 'ดังนั้น ลมใหญ่มาFavel กล่าวว่า ' อะไรควรเราทำ นาย Wyatt ?' 'ได้รับทุกคนออกจากเมือง Wyatt กล่าวครั้ง ' บางทีSerrurier จะยอมรับการหยุดในขณะต่อสู้ ทหารหัวเราะ Favel 'Serrurier ' กล่าว ' เขาไม่สนใจคน และเขารู้ว่าว่า เราไม่ได้ พายุที่นี่ เขาบอกคุณ - จำได้ไหม ไม่ เราต้องดำเนินต่อการต่อสู้และเหนี่ยวรั้งของเขากองทัพ ในขณะที่เราได้รับการ คนที่ออกมา ' เขาก็หันไปเป็น "ชาร์ลส์ นี้เป็นงานของคุณ ฉันต้องการคุณจะได้รับทุกคนเมือง ยกเว้นการ กองทัพ ส่งคนขึ้นวัล Negrito แต่ให้ดีไปจากแม่น้ำ คุณสามารถได้สองพัน ทหารจะช่วยให้คุณ ' 'จูลิโอ ' กล่าวว่า เป็น เขาจัดศีรษะระหว่างมือของเขา ' เราไม่ลงมือสิ! เรายังไม่พอÄ' 'ถ้าคนไม่ย้าย Favel ต่อ ' ผลักดัน หากจำเป็น คุณจะต้องยิงเป็นไม่กี่ มีเวลาในการ อธิบายหรือ การโต้เถียงกับพวกเขา เพียงแค่ให้พวกเขาออก ใน 10 ชั่วโมงตอนนี้ อยากให้ทุกคนหญิง และเด็กออกจากเซนต์ Pierre ' "ไม่ ' ว่า เป็น Favel มองที่เขา 'ทำ ชาร์ลส์ เขากล่าวเบา ๆ เป็นปิดตาของเขา "ตกลง เขากล่าว ' เราเรียกออกมา แล้วอะไร?' ' แล้วเราจะให้ Serrurier และ Pierre เซนต์ใช้กองทัพของเขา สำหรับครั้งแรกเวลาพายุเฮอริเคนเคยเป็นอาวุธสงคราม ' Favel ยิ้ม เบา ๆ ห้องพักถูกเงียบแป๊บ แล้ว Wyatt พบเสียงของเขา ' คุณไม่!' เขากล่าวshakily 'ไม่สามารถฉัน" Favel เปิดตาสีฟ้าของเขารุนแรง Wyatt ' ผมเคยพยายามฆ่าคนเหล่านั้นด้วยกระสุนและ กับระเบิด และพวกเขาต้องการฆ่าฉันและคนของฉัน ทำไมไม่ควรฉันให้พายุเฮอริเคน ให้หรือไม่ หลายคนของฉันจะตายในขณะที่เราต่อสู้เพื่อให้คนเวลาออกไป ' 'ฉันเตือนคุณเกี่ยวกับพายุหมุนเพื่อบันทึกชีวิต กล่าวว่าWyatt, 'ไม่ถึงที่จะไป' 'คิดว่า ผู้ชาย ' กล่าวว่า Favel angrily ' คุณต้องการฉันทำอย่างไร ปล่อยให้ผู้ชายของฉันในเมืองเพื่อจมน้ำตายในน้ำท่วมหรือไม่ ฉัน ต้องใช้คนของฉันออก และเมื่อเราออกจากเมือง แน่นอนกองทัพของ Serrurier จะมาในผมกำลังขอให้ มา ' 'วิธีไกลออกจากเมือง จะไปหรือไม่' ถาม Wyatt 'We will stop on the hills around the city, at the 25 metre contourline. You told us that we'll bejust above the floods there.' 'If you go higher, then Serrurier's soldiers can follow you to higherground, where they'll besafe.' Wyatt was almost shouting now. 'No!' Favel banged his hand down on the table. 'I don't wish to fightany more battles. Let thehurricane do its work.' 'But it's murder!' Wyatt said wildly. Favel stared at him. 'War is murder,' he said. Wyatt spent most of the morning on the roof, staring miserably at theclear blue sky. Hewanted desperately to go and look for Julie. Where was she? Would she find a safe place toshelter during thehurricane? He tried not to think about Favel's terrible plan. At one o'clock Causton came up to see him. 'Anything happening?' heasked. 'Mabel's on her way,' said Wyatt. 'Look at those clouds.' A few thin, high clouds were appearing in the south. The air was hotand heavy. There was nowind at all. Causton looked at Wyatt's unhappy face. 'You're still angry withFavel, aren't you?' 'He's as bad as Serrurier.' 'Look, Wyatt,' Causton said, 'you're not thinking clearly. It's notan easy plan, you know. Favelhas five thousand men against Serrurier's fifteen thousand. He was lucky to take StPierre at all, and he hasn'twon the war yet. Serrurier's army is already beginning to attack, from the west andthe south east. Favel hasonly three thousand men to fight, while the other two thousand get the people out of thecity. And then Favel has toget his men out, and up to the 25 metre line - if Serrurier's guns haven't killed themfirst.' Both men were silent for a while. Then Wyatt asked, 'Have theyfinished moving the peopleout?' 'No. It's difficult to move sixty thousand people in a few hours.'Causton said no more. He hadbeen out in the city all morning. Favel's soldiers were pulling people from their homes, anddriving them like sheepalong the streets. There was no time to explain, to be patient. People who tried to turn backfell under the feet of thecrowds. People who argued were shot. Dead bodies lay at every street corner. It wasterrible, cruel, violent. But itwas necessary. At three o'clock heavy, grey clouds began to move across the sky. Itwas hotter than ever, andthere was a thin circle of cloud around the sun. Wyatt went down to see Favel. 'Mabel will hit at about five o'clock,' he told Favel. 'You'll havewinds of about a hundredkilometres an hour, and they'll get worse very quickly. The tidal wave will hit probably soon after six o'clock. And in the next twenty four hours you'll havebetween twelve andtwenty five centimetres of rain.' Favel turned to Manning. 'We'll have to hurry, Charles. Start movingour men out now.' 'Serrurier is pushing hard from the south,' said Manning tiredly.'I'll do my best, Julio.' He leftthe room quickly. Favel turned back to Wyatt. 'Thank you, Mr Wyatt,' he said calmly.'Please inform me at onceof any change.' The sound of guns was now much louder, as Serrurier's army fought itsway back into the city.Slowly, Favel's soldiers moved backwards street by street, while the last of thepeople were pushed out of thecity. Many soldiers died. At four o'clock Favel ordered his men to blow up the big guns.There was no time tomove them. Twenty minutes later Favel gave the order to leave the city. From the backof Favel's army car, Wyattlooked back through the window to the south. Low, grey clouds now covered the sky, andthe smoke from burningbuildings was driven sideways by the rising wind. It was half past four in the afternoon.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

สองชั่วโมงผ่านไป ไวแอตต์ขึ้นบนหลังคาของที่ทำการไปรษณีย์อาคารที่มีดอว์สันและCauston มันเป็นความสูงอาคารและพวกเขาจะได้เห็นตรงข้าม Santego อ่าว Sarrat Cap. ท้องฟ้าเริ่มที่จะเติบโตเบาในภาคตะวันออก. มีเมฆไม่ได้และไม่มีลม แต่มันก็ร้อนมาก แมนนิ่งมาขึ้นไปบนหลังคาเพื่อดูไวแอตต์. ข่าวใด? ' เขาถาม. ไวแอตต์ส่ายหัว. ทันใดนั้น Causton กล่าวว่าสิ่งที่เกิดขึ้นที่ฐานสหรัฐ? มอง! 'พวกเขามองเห็นเครื่องบินหลังจากที่เครื่องบินจะออกจากหมวกSarrat. พวกเขาเห็นคนแรกเรือจากนั้นอีกและอีกเริ่มต้นที่จะย้ายออกไปในทะเล กองทัพเรือสหรัฐในการย้าย. 'บรูคส์จะออกจากฐาน' ไวแอตต์กล่าวว่าตื่นเต้น 'พวกเขาจะมีล่าสุดภาพจากดาวเทียมของเบล พวกเขาจะต้องรู้ว่าเธอเปลี่ยนทิศทาง! '' My God! ตะโกนแมนนิ่ง "มีเป็นไปได้ที่พายุเฮอริเคน. ห้องพักชั้นล่างก็เต็มไปด้วยผู้คน 'ดังนั้นลมขนาดใหญ่ที่กำลังจะมา' กล่าวว่า Favel 'สิ่งที่ควรเราทำนายไวแอตต์' 'รับทุกคนออกจากเมือง' ไวแอตต์กล่าวว่าในครั้งเดียว 'บางทีSerrurier จะตกลงที่จะหยุดการต่อสู้ในขณะที่ทหารหัวเราะ 'Serrurier? Favel กล่าวว่า 'เขาไม่สนใจเกี่ยวกับคน และเขารู้ว่าเราไม่ได้มีพายุเฮอริเคนที่นี่ เขาบอกคุณ - จำได้ไหม? ไม่มีเราจะต้องดำเนินการต่อสู้และถือหลังของกองทัพในขณะที่เราได้รับคนออก. เขาหันไปนิง 'ชาร์ลส์นี้เป็นงานของคุณ ฉันต้องการให้คุณได้รับทุกคนออกของเมืองยกเว้นกองทัพ ส่งคนขึ้นหุบเขา Negrito แต่ให้พวกเขาห่างจากแม่น้ำ คุณสามารถมีสองพันทหารเพื่อช่วยให้คุณ. '' จูลิโอ! แมนนิ่งบอก เขายกหัวของเขาระหว่างมือของเขา 'เราไม่สามารถทำมันได้! เรามีไม่เพียงพอÄ '' ถ้าคนจะไม่ย้าย 'ยังคง Favel' ผลักดันพวกเขา หากมีความจำเป็นที่คุณจะต้องยิงไม่กี่ มีเวลาที่จะไม่ได้อธิบายหรือจะเถียงกับพวกเขา เพียงแค่ให้พวกเขาออก ในสิบชั่วโมงจากตอนนี้ฉันต้องการทุกคนหญิงและเด็กออกจากเซนต์ปิแอร์. '' เป็นไปไม่ได้! กล่าวว่าแมนนิ่ง. Favel มองไปที่เขา 'มันไม่ชาร์ลส์ "เขาพูดเบา ๆ . แมนนิ่งปิดตาของเขา 'ตกลง' เขากล่าวว่า "เราให้พวกเขาออก แล้วสิ่งที่? '' จากนั้นเราจะแจ้งให้ Serrurier และกองทัพของเขาใช้เวลาเซนต์ปิแอร์ สำหรับครั้งแรกเวลาที่เคยเป็นพายุเฮอริเคนจะกลายเป็นอาวุธสงคราม. Favel ยิ้มเบา ๆ . ห้องพักเงียบเป็นครั้งที่สอง จากนั้นไวแอตต์พบว่าเสียงของเขา 'คุณไม่สามารถทำเช่นนั้น! เขากล่าวว่าตัวสั่น. 'ไม่สามารถฉัน? Favel หันดวงตาสีฟ้าของเขาที่รุนแรงในไวแอตต์ 'ฉันได้รับการพยายามที่จะฆ่าคนผู้ที่มีกระสุนและระเบิด. และพวกเขาต้องการที่จะฆ่าฉันและผู้ชายของฉัน ทำไมไม่ควรปล่อยให้พายุเฮอริเคนมีพวกเขา? หลายคนของฉันจะตายในขณะที่เราต่อสู้เพื่อให้คนเวลาที่จะได้รับการออก. "ผมเตือนคุณเกี่ยวกับพายุเฮอริเคนในการที่จะช่วยชีวิตกล่าวว่าไวแอตต์ 'ไม่ได้ที่จะนำพวกเขา.' 'คิดว่าคน! Favel กล่าวว่าด้วยความโกรธ 'คุณต้องการให้ฉันทำอะไร? ปล่อยให้คนของฉันในเมืองที่จะจมน้ำตายในน้ำท่วมหรือไม่ ฉันต้องใช้ผู้ชายของฉันออกและเมื่อเราออกจากเมืองของหลักสูตรกองทัพSerrurier จะมา. ฉันไม่ได้ขอให้พวกเขามาใน. '' วิธีไกลจากเมืองที่คุณจะไป? ' ถามไวแอตต์. "เราจะหยุดอยู่บนเนินเขารอบ ๆ เมืองที่เส้น 25 เมตรสาย คุณบอกกับเราว่าเราจะอยู่เหนือน้ำท่วมมี. '' ถ้าคุณไปที่สูงขึ้นแล้วทหาร Serrurier สามารถทำตามที่คุณจะสูงกว่าพื้นดินที่พวกเขาจะปลอดภัย. ไวแอตต์เกือบตะโกนในขณะนี้. 'ไม่! Favel กระแทกมือของเขาลงบนโต๊ะ "ผมไม่ต้องการที่จะต่อสู้ใด ๆ การต่อสู้มากขึ้น ให้พายุเฮอริเคนจะทำงานของมัน. '' แต่มันเป็นฆาตกรรม! ไวแอตต์กล่าวว่าลำพอง. Favel จ้องมองมาที่เขา 'สงครามฆาตกรรม "เขากล่าว. ไวแอตต์ใช้เวลาส่วนใหญ่ตอนเช้าบนหลังคาจ้องมองอย่างน่าสังเวชที่ท้องฟ้าสีฟ้าใส เขาต้องการอย่างยิ่งที่จะไปและมองหาจูลี่ เธอเป็นที่ไหน? เธอจะหาสถานที่ที่ปลอดภัยที่จะพักพิงในช่วงที่พายุเฮอริเคน? เขาพยายามที่จะไม่คิดเกี่ยวกับแผนการที่น่ากลัวของ Favel. ที่ 01:00 Causton ขึ้นมาจะเห็นเขา 'สิ่งที่เกิดขึ้น? เขาถาม. 'เบลในทางของเธอ' ไวแอตต์กล่าวว่า 'ดูเมฆเหล่านั้น. ไม่กี่บางเมฆสูงปรากฏในภาคใต้ อากาศร้อนและหนัก ไม่มีเป็นลมเลย. Causton มองไปที่ใบหน้าของไวแอตต์ที่ไม่มีความสุข 'คุณยังโกรธFavel เป็นคุณไม่?' 'เขาเป็นคนไม่ดีเท่าที่ Serrurier.' 'ดูไวแอตต์' Causton กล่าวว่า 'คุณไม่ได้คิดอย่างชัดเจน มันไม่ได้แผนง่ายที่คุณรู้ว่า Favel มีห้าพันคนกับ Serrurier ของหนึ่งหมื่นห้าพัน เขาเป็นคนที่โชคดีที่จะใช้เวลาเซนต์ปิแอร์ที่ทุกคนและเขายังไม่ได้รับรางวัลสงครามยัง. กองทัพ Serrurier อยู่แล้วจุดเริ่มต้นที่จะถูกโจมตีจากทางทิศตะวันตกและทิศตะวันออกเฉียงใต้ Favel มีเพียงสามพันคนที่จะต่อสู้ในขณะที่อีกสองพันรับคนออกจากเมือง และแล้ว Favel มีการรับคนของเขาออกและถึงเส้น25 เมตร - ถ้าปืน Serrurier ยังไม่ฆ่าพวกเขา. ครั้งแรกทั้งสองคนเงียบในขณะที่ จากนั้นไวแอตต์ถามว่า 'พวกเขาได้เสร็จสิ้นการย้ายคนออก?' 'ฉบับที่ มันยากที่จะย้ายหกหมื่นคนในเวลาไม่กี่ชั่วโมง. Causton กล่าวว่าไม่มีอะไรมาก เขาได้รับการออกในเมืองทุกเช้า ทหาร Favel ถูกดึงคนจากบ้านของพวกเขาและพวกเขาขับรถเหมือนแกะไปตามถนน มีเวลาที่จะอธิบายไม่ได้ที่จะเป็นผู้ป่วย คนที่พยายามที่จะหันหลังกลับตกอยู่ภายใต้เท้าของฝูงชน คนที่เป็นที่ถกเถียงกันถูกยิง ศพนอนอยู่ที่ทุกมุมถนน มันเป็นที่น่ากลัวโหดร้ายรุนแรง แต่มันก็เป็นสิ่งที่จำเป็น. ที่ 03:00 หนักเมฆสีเทาเริ่มที่จะย้ายข้ามฟากฟ้า มันก็ร้อนกว่าที่เคยและมีบางวงกลมของเมฆรอบดวงอาทิตย์ ไวแอตต์ลงไปจะเห็น Favel. 'เบลจะตีประมาณ 05:00 "เขาบอก Favel 'คุณจะมีลมประมาณร้อยกิโลเมตรต่อชั่วโมงและพวกเขาจะได้รับที่เลวร้ายยิ่งอย่างรวดเร็ว คลื่นยักษ์จะตีน่าจะเร็ว ๆ นี้หลังจากที่06:00 และในอีกยี่สิบสี่ชั่วโมงต่อไปคุณจะมีระหว่างสิบสองยี่สิบเซนติเมตรฝน. Favel หันไปนิง 'เราจะต้องรีบชาร์ลส์ เริ่มต้นการย้ายคนของเราออกตอนนี้. '' Serrurier มีการผลักดันอย่างหนักจากทางทิศใต้กล่าวว่าแมนนิ่งอย่างเหน็ดเหนื่อย. 'ฉันจะทำของฉันดีที่สุด, จูลิโอ. เขาออกจากห้องพักได้อย่างรวดเร็ว. Favel หันกลับไปไวแอตต์ 'ขอบคุณนายไวแอตต์ "เขากล่าวอย่างใจเย็น.' โปรดแจ้งผมในครั้งเดียวของการเปลี่ยนแปลงใด ๆ . เสียงปืนตอนนี้มากดังที่เป็นกองทัพ Serrurier ต่อสู้ของทางกลับเข้ามาในเมือง. ช้า Favel ของทหารย้ายไปข้างหลังถนนจากถนนในขณะที่สุดท้ายของคนที่ถูกผลักออกจากเมือง ทหารหลายคนเสียชีวิต ที่ 04:00 Favel สั่งให้คนของเขาที่จะระเบิดขึ้นปืนใหญ่. มีเวลาที่จะไม่ได้ย้ายไป ยี่สิบนาทีต่อมา Favel ออกคำสั่งให้ออกจากเมือง จากด้านหลังของรถกองทัพ Favel ของไวแอตต์หันกลับไปมองผ่านหน้าต่างไปทางทิศใต้ ต่ำ, เมฆสีเทาในขณะนี้ปกคลุมท้องฟ้าและควันจากการเผาไหม้อาคารได้รับแรงหนุนด้านข้างโดยลมที่เพิ่มขึ้น มันเป็น 04:30 ในช่วงบ่าย

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

Won national

.Won national

.Won national

.Won national

.Won national

.Won national

.Won national

.Won national

.Won national

.Won national

.