Chimpanzees have complex greetings

Chimpanzees have complex greetings and communications which depend on the social statuses of the communicating chimps. They communicate verbally using a variety of hoots, grunts, screams, pants, and other vocalizations. Most of their communication, however, is done through gestures and facial expressions. Many of their facial expressions – surprise, grinning, pleading, comforting – are the same as those of humans. However, humans smile by bearing their teeth, which is for chimps and many other animals a sign of aggression or danger. A much greater portion of human communication is done through vocalizations. Humans uniquely have complex vocal chords, allowing us a great range of sounds, but preventing us from drinking and breathing simultaneously like chimpanzees can. Moreover, we have very muscular tongues and lips, allowing us accurate manipulations of our voices. This is why we have pointy chins whereas chimps have receding chins – we attach our many lip muscles to the prominent lower chin, but chimpanzees lack many of these muscles and so do not need a protruding chin.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

Chimpanzees มีคำทักทายที่ซับซ้อนและการสื่อสารซึ่งขึ้นอยู่กับสถานะทางสังคมของ chimps สื่อสาร จะสื่อสารถึงใช้ hoots, grunts, screams กางเกง และ vocalizations อื่น ๆ ส่วนใหญ่การสื่อสาร อย่างไรก็ตาม แล้วท่าทางและหน้านิพจน์ หลายของพวกเขาหน้านิพจน์ – แปลกใจ grinning ขอ เก่า – เหมือนกับของมนุษย์ อย่างไรก็ตาม มนุษย์ยิ้ม โดยแบริ่งฟันของพวกเขา ซึ่งเป็น chimps และสัตว์อื่น ๆ เครื่องรุกรานหรืออันตราย มากมากกว่าส่วนของการสื่อสารที่มนุษย์จะกระทำผ่านทาง vocalizations มนุษย์โดยเฉพาะมีซับซ้อน vocal chords ทำให้เรามีเสียงดี ได้ป้องกันเราจากการดื่ม และหายใจพร้อม ๆ กันเช่นสามารถ chimpanzees นอกจากนี้ เรามีกล้ามเนื้อมากลิ้นและริมฝีปาก manipulations ความถูกต้องของเสียงของเราทำให้เรา นี่คือ ทำไมเราได้ชี้ chins โดย chimps มีเหตุ chins – เรากับกล้ามเนื้อ lip ของเราหลายชิ้นล่างเด่น แต่ chimpanzees ขาดของกล้ามเนื้อเหล่านี้ และ เพื่อต้องการชิ้นเกิน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ลิงชิมแปนซีมีการทักทายและการสื่อสารที่ซับซ้อนซึ่งขึ้นอยู่กับสถานะทางสังคมของการสื่อสารชิมแปนซี พวกเขาสื่อสารด้วยวาจาโดยใช้ความหลากหลายของอุคำรามเสียงกรีดร้อง, กางเกง, และเปล่งเสียงอื่น ๆ ที่สุดของการสื่อสารของพวกเขา แต่จะกระทำผ่านท่าทางและการแสดงออกทางสีหน้า หลายของการแสดงออกทางสีหน้าของพวกเขา - ประหลาดใจยิ้มขอร้องปลอบโยน - เป็นเช่นเดียวกับบรรดาของมนุษย์ แต่มนุษย์ยิ้มโดยแบกฟันของพวกเขาซึ่งเป็นชิมแปนซีและสัตว์อื่น ๆ อีกมากมายการเข้าสู่ระบบของการรุกรานหรืออันตราย ส่วนมากของการสื่อสารของมนุษย์จะกระทำผ่านการเปล่งเสียง มนุษย์ไม่ซ้ำกันมีสายเสียงที่ซับซ้อนทำให้เราช่วงที่ดีของเสียง แต่การป้องกันเราจากการดื่มและการหายใจไปพร้อม ๆ กันเช่นลิงชิมแปนซีสามารถ นอกจากนี้เรามีกล้ามเนื้อมากลิ้นและริมฝีปากทำให้เรากิจวัตรที่ถูกต้องของเสียงของเรา นี่คือเหตุผลที่เรามีคางแหลมชิมแปนซีในขณะที่มีการถอยคาง - เราแนบร​​ิมฝีปากกล้ามเนื้อจำนวนมากของเรากับคางที่ต่ำกว่าที่โดดเด่น แต่ลิงชิมแปนซีขาดหลายกล้ามเนื้อเหล่านี้และอื่น ๆ ไม่จำเป็นต้องมีคางยื่นออกมา

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ลิงชิมแปนซีมีคำทักทายที่ซับซ้อนและการสื่อสารที่ขึ้นอยู่กับสถานะทางสังคมของสื่อสารชิมแปนซี . พวกเขาสื่อสารด้วยวาจาโดยใช้ความหลากหลายของ hoots คำราม , ส่งเสียง , เปล่งเสียง , กางเกง , และอื่น ๆ ที่สุดของการสื่อสารของพวกเขา อย่างไรก็ตาม จะทำผ่านท่าทางและการแสดงออกทางสีหน้า . หลายของพวกเขามีสีหน้าแปลกใจและยิ้ม , ขอร้อง , ,อบอุ่นกว่าจะเหมือนพวกมนุษย์ อย่างไรก็ตาม มนุษย์ยิ้ม โดยมีฟันของพวกเขา ซึ่งเป็นลิงและสัตว์อื่น ๆมีสัญญาณของความก้าวร้าว หรืออันตราย ส่วนมากของการสื่อสารของมนุษย์ผ่านนกหว้า มนุษย์มีความซับซ้อนโดยเฉพาะเส้นเสียงให้เราช่วงที่ดีของเสียงแต่ป้องกันเราจากการดื่มและหายใจพร้อมกัน เช่น ลิงชิมแปนซีสามารถ นอกจากนี้เรายังมีกล้ามเนื้อลิ้นและริมฝีปาก ให้เราถูกต้อง manipulations เสียงของเรา นี่คือเหตุผลที่เราต้องมีคางแหลม ในขณะที่ชิมแพนซีมีถอยห่างเราแนบแก้ม–กล้ามเนื้อริมฝีปากหลายของเราเด่นล่างคาง แต่ชิมแปนซีขาดมากของกล้ามเนื้อเหล่านี้และเพื่อไม่ต้องยื่นคาง