Make sure you address the reader by

Make sure you address the reader by his or her correct name and job title. You might call the

company president "Maxi" on the golf course or in an informal note, but "Rita Maxwell,

President" would be more appropriate for a formal memo. Be specific and concise in your

subject line. For example, "Clothes" as a subject line could mean anything from a dress code

update to a production issue. Instead use something like, "Fall Clothes Line Promotion."

Opening segment

The purpose of a memo is usually found in the opening paragraph and includes: the purpose of

the memo, the context and problem, and the specific assignment or task. Before indulging the

reader with details and the context, give the reader a brief overview of what the memo will be

about. Choosing how specific your introduction will be depends on your memo plan style. The

more direct the memo plan, the more explicit the introduction should be. Including the purpose

of the memo will help clarify the reason the audience should read this document. The

introduction should be brief, and should be approximately the length of a short paragraph.

The context is the event, circumstance, or background of the problem you are solving. You may

use a paragraph or a few sentences to establish the background and state the problem. Oftentimes

it is sufficient to use the opening of a sentence to completely explain the context, such as,

"Through market research and analysis..."

Include only what your reader needs, but be sure it is clear.

One essential portion of a memo is the task statement where you should describe what you are

doing to help solve the problem. If the action was requested, your task may be indicated by a
หน้า 1 จาก 61 Welcome to the Purdue OWL This page is brought to you by the OWL at Purdue (https://owl.english.purdue.edu/). When printing this page, you must include the entire legal notice at bottom. Contributors:Courtnay Perkins, Allen Brizee. Summary: This handout will help you solve your memo-writing problems by discussing what a memo is, describing the parts of memos, and providing examples and explanations that will make your memos more effective. Audience and Purpose Memos have a twofold purpose: they bring attention to problems and they solve problems. They accomplish their goals by informing the reader about new information like policy changes, price increases, or by persuading the reader to take an action, such as attend a meeting, or change a current production procedure. Regardless of the specific goal, memos are most effective when they connect the purpose of the writer with the interests and needs of the reader. Choose the audience of the memo wisely. Ensure that all of the people that the memo is addressed to need to read the memo. If it is an issue involving only one person, do not send the memo to the entire office. Also, be certain that material is not too sensitive to put in a memo; sometimes the best forms of communication are face-to-face interaction or a phone call. Memos are most effectively used when sent to a small to moderate number of people to communicate company or job objectives. Contributors:Courtnay Perkins, Allen Brizee. Summary: This handout will help you solve your memo-writing problems by discussing what a memo is, describing the parts of memos, and providing examples and explanations that will make your memos more effective.
หน้า 2 จาก 62 Parts of a Memo Standard memos are divided into segments to organize the information and to help achieve the writer's purpose. Heading Segment The heading segment follows this general format: TO: (readers' names and job titles) FROM: (your name and job title) DATE: (complete and current date) SUBJECT: (what the memo is about, highlighted in some way) Make sure you address the reader by his or her correct name and job title. You might call the company president "Maxi" on the golf course or in an informal note, but "Rita Maxwell, President" would be more appropriate for a formal memo. Be specific and concise in your subject line. For example, "Clothes" as a subject line could mean anything from a dress code update to a production issue. Instead use something like, "Fall Clothes Line Promotion." Opening Segment The purpose of a memo is usually found in the opening paragraph and includes: the purpose of the memo, the context and problem, and the specific assignment or task. Before indulging the reader with details and the context, give the reader a brief overview of what the memo will be about. Choosing how specific your introduction will be depends on your memo plan style. The more direct the memo plan, the more explicit the introduction should be. Including the purpose of the memo will help clarify the reason the audience should read this document. The introduction should be brief, and should be approximately the length of a short paragraph. Context The context is the event, circumstance, or background of the problem you are solving. You may use a paragraph or a few sentences to establish the background and state the problem. Oftentimes it is sufficient to use the opening of a sentence to completely explain the context, such as, "Through market research and analysis..." Include only what your reader needs, but be sure it is clear. Task Segment One essential portion of a memo is the task statement where you should describe what you are doing to help solve the problem. If the action was requested, your task may be indicated by a sentence opening like,
หน้า 3 จาก 63 "You asked that I look at...." If you want to explain your intentions, you might say, "To determine the best method of promoting the new fall line, I will...." Include only as much information as is needed by the decision-makers in the context, but be convincing that a real problem exists. Do not ramble on with insignificant details. If you are having trouble putting the task into words, consider whether you have clarified the situation. You may need to do more planning before you're ready to write your memo. Make sure your purpose- statement forecast divides your subject into the most important topics that the decision-maker needs. Summary Segment If your memo is longer than a page, you may want to include a separate summary segment. However, this section not necessary for short memos and should not take up a significant amount of space. This segment provides a brief statement of the key recommendations you have reached. These will help your reader understand the key points of the memo immediately. This segment may also include references to methods and sources you have used in your research. Discussion Segments The discussion segments are the longest portions of the memo, and are the parts in which you include all the details that support your ideas. Begin with the information that is most important. This may mean that you will start with key findings or recommendations. Start with your most general information and move to your specific or supporting facts. (Be sure to use the same format when including details: strongest to weakest.) The discussion segments include the supporting ideas, facts, and research that back up your argument in the memo. Include strong points and evidence to persuade the reader to follow your recommended actions. If this section is inadequate, the memo will not be as effective as it could be. Closing Segment After the reader has absorbed all of your information, you want to close with a courteous ending that states what action you want your reader to take. Make sure you consider how the reader will benefit from the desired actions and how you can make those actions easier. For example, you might say, "I will be glad to discuss this recommendation with you during our Tuesday trip to the spa and follow through on any decisions you make." Necessary Attachments Make sure you document your findings or provide detailed information whenever necessary. You can do this by attaching lists, graphs, tables, etc. at the end of your memo. Be sure to refer
หน้า 4 จาก 64 to your attachments in your memo and add a notation about what is attached below your closing, like this: Attached: Focus Group Results, January- May 2007 Contributors: Courtnay Perkins, Allen Brizee. Summary: This handout will help you solve your memo-writing problems by discussing what a memo is, describing the parts of memos, and providing examples and explanations that will make your memos more effective. Format The format of a memo follows the general guidelines of business writing. A memo is usually a page or two long, should be single spaced and left justified. Instead of using indentations to show new paragraphs, skip a line between sentences. Business materials should be concise and easy to read. Therefore it is beneficial to use headings and lists to help the reader pinpoint certain information. You can help your reader understand your memo better by using headings for the summary and the discussion segments that follow it. Write headings that are short but that clarify the content of the segment. For example, instead of using "Summary" for your heading, try "New Advertising Recommendations," which is much more specific. The major headings you choose are the ones that should be incorporated in your purpose-statement in the opening paragraph. For easy reading, put important points or details into lists rather than paragraphs when possible. This will draw the readers' attention to the section and help the audience remember the information better. Using lists will help you be concise when writing a memo. The segments of the memo should be allocated in the following manner:  Header: 1/8 of the

Make sure you address the reader by his or her correct name and job title. You might call the

company president "Maxi" on the golf course or in an informal note, but "Rita Maxwell,

President" would be more appropriate for a formal memo. Be specific and concise in your

subject line. For example, "Clothes" as a subject line could mean anything from a dress code

update to a production issue. Instead use something like, "Fall Clothes Line Promotion."

Opening segment

The purpose of a memo is usually found in the opening paragraph and includes: the purpose of

the memo, the context and problem, and the specific assignment or task. Before indulging the

reader with details and the context, give the reader a brief overview of what the memo will be

about. Choosing how specific your introduction will be depends on your memo plan style. The

more direct the memo plan, the more explicit the introduction should be. Including the purpose

of the memo will help clarify the reason the audience should read this document. The

introduction should be brief, and should be approximately the length of a short paragraph.

The context is the event, circumstance, or background of the problem you are solving. You may

use a paragraph or a few sentences to establish the background and state the problem. Oftentimes

it is sufficient to use the opening of a sentence to completely explain the context, such as,

"Through market research and analysis..."

Include only what your reader needs, but be sure it is clear.

One essential portion of a memo is the task statement where you should describe what you are

doing to help solve the problem. If the action was requested, your task may be indicated by a
หน้า 1 จาก 61 Welcome to the Purdue OWL This page is brought to you by the OWL at Purdue (https://owl.english.purdue.edu/). When printing this page, you must include the entire legal notice at bottom. Contributors:Courtnay Perkins, Allen Brizee. Summary: This handout will help you solve your memo-writing problems by discussing what a memo is, describing the parts of memos, and providing examples and explanations that will make your memos more effective. Audience and Purpose Memos have a twofold purpose: they bring attention to problems and they solve problems. They accomplish their goals by informing the reader about new information like policy changes, price increases, or by persuading the reader to take an action, such as attend a meeting, or change a current production procedure. Regardless of the specific goal, memos are most effective when they connect the purpose of the writer with the interests and needs of the reader. Choose the audience of the memo wisely. Ensure that all of the people that the memo is addressed to need to read the memo. If it is an issue involving only one person, do not send the memo to the entire office. Also, be certain that material is not too sensitive to put in a memo; sometimes the best forms of communication are face-to-face interaction or a phone call. Memos are most effectively used when sent to a small to moderate number of people to communicate company or job objectives. Contributors:Courtnay Perkins, Allen Brizee. Summary: This handout will help you solve your memo-writing problems by discussing what a memo is, describing the parts of memos, and providing examples and explanations that will make your memos more effective.
หน้า 2 จาก 62 Parts of a Memo Standard memos are divided into segments to organize the information and to help achieve the writer's purpose. Heading Segment The heading segment follows this general format: TO: (readers' names and job titles) FROM: (your name and job title) DATE: (complete and current date) SUBJECT: (what the memo is about, highlighted in some way) Make sure you address the reader by his or her correct name and job title. You might call the company president "Maxi" on the golf course or in an informal note, but "Rita Maxwell, President" would be more appropriate for a formal memo. Be specific and concise in your subject line. For example, "Clothes" as a subject line could mean anything from a dress code update to a production issue. Instead use something like, "Fall Clothes Line Promotion." Opening Segment The purpose of a memo is usually found in the opening paragraph and includes: the purpose of the memo, the context and problem, and the specific assignment or task. Before indulging the reader with details and the context, give the reader a brief overview of what the memo will be about. Choosing how specific your introduction will be depends on your memo plan style. The more direct the memo plan, the more explicit the introduction should be. Including the purpose of the memo will help clarify the reason the audience should read this document. The introduction should be brief, and should be approximately the length of a short paragraph. Context The context is the event, circumstance, or background of the problem you are solving. You may use a paragraph or a few sentences to establish the background and state the problem. Oftentimes it is sufficient to use the opening of a sentence to completely explain the context, such as, "Through market research and analysis..." Include only what your reader needs, but be sure it is clear. Task Segment One essential portion of a memo is the task statement where you should describe what you are doing to help solve the problem. If the action was requested, your task may be indicated by a sentence opening like,
หน้า 3 จาก 63 "You asked that I look at...." If you want to explain your intentions, you might say, "To determine the best method of promoting the new fall line, I will...." Include only as much information as is needed by the decision-makers in the context, but be convincing that a real problem exists. Do not ramble on with insignificant details. If you are having trouble putting the task into words, consider whether you have clarified the situation. You may need to do more planning before you're ready to write your memo. Make sure your purpose- statement forecast divides your subject into the most important topics that the decision-maker needs. Summary Segment If your memo is longer than a page, you may want to include a separate summary segment. However, this section not necessary for short memos and should not take up a significant amount of space. This segment provides a brief statement of the key recommendations you have reached. These will help your reader understand the key points of the memo immediately. This segment may also include references to methods and sources you have used in your research. Discussion Segments The discussion segments are the longest portions of the memo, and are the parts in which you include all the details that support your ideas. Begin with the information that is most important. This may mean that you will start with key findings or recommendations. Start with your most general information and move to your specific or supporting facts. (Be sure to use the same format when including details: strongest to weakest.) The discussion segments include the supporting ideas, facts, and research that back up your argument in the memo. Include strong points and evidence to persuade the reader to follow your recommended actions. If this section is inadequate, the memo will not be as effective as it could be. Closing Segment After the reader has absorbed all of your information, you want to close with a courteous ending that states what action you want your reader to take. Make sure you consider how the reader will benefit from the desired actions and how you can make those actions easier. For example, you might say, "I will be glad to discuss this recommendation with you during our Tuesday trip to the spa and follow through on any decisions you make." Necessary Attachments Make sure you document your findings or provide detailed information whenever necessary. You can do this by attaching lists, graphs, tables, etc. at the end of your memo. Be sure to refer
หน้า 4 จาก 64 to your attachments in your memo and add a notation about what is attached below your closing, like this: Attached: Focus Group Results, January- May 2007 Contributors: Courtnay Perkins, Allen Brizee. Summary: This handout will help you solve your memo-writing problems by discussing what a memo is, describing the parts of memos, and providing examples and explanations that will make your memos more effective. Format The format of a memo follows the general guidelines of business writing. A memo is usually a page or two long, should be single spaced and left justified. Instead of using indentations to show new paragraphs, skip a line between sentences. Business materials should be concise and easy to read. Therefore it is beneficial to use headings and lists to help the reader pinpoint certain information. You can help your reader understand your memo better by using headings for the summary and the discussion segments that follow it. Write headings that are short but that clarify the content of the segment. For example, instead of using "Summary" for your heading, try "New Advertising Recommendations," which is much more specific. The major headings you choose are the ones that should be incorporated in your purpose-statement in the opening paragraph. For easy reading, put important points or details into lists rather than paragraphs when possible. This will draw the readers' attention to the section and help the audience remember the information better. Using lists will help you be concise when writing a memo. The segments of the memo should be allocated in the following manner:  Header: 1/8 of the

0/5000

จาก: -

เป็น: -

ผลลัพธ์ (ไทย) 1: [สำเนา]

คัดลอก!

ตรวจสอบให้แน่ใจว่า คุณอ่านตามเขา หรือเธอถูกต้องชื่อและงานชื่อเรื่อง คุณอาจเรียกการ บริษัทเพรสซิเดนท์ "แม็กซี่" ในสนามกอล์ฟ หรือในบันทึกย่อไม่เป็นทางการ แต่ "ริต้าแมกซ์เวลล์ ประธาน"จะเป็นที่เหมาะสมสำหรับบันทึกอย่างเป็นทางการ เฉพาะเจาะจง และกระชับในการ บรรทัดเรื่อง ตัวอย่าง "เสื้อผ้า" เป็นบรรทัดชื่อเรื่องอาจหมายถึง อะไรจากการแต่งกาย ปรับปรุงปัญหาการผลิต ใช้แทน สิ่งที่ชอบ "ฤดูใบไม้ร่วงเสื้อผ้ารายการโปรโมชั่น"เปิดเซ็กเมนต์วัตถุประสงค์ของใบโดยปกติจะอยู่ในย่อหน้าเปิด และรวมถึง: วัตถุประสงค์ของ ใบ บริบท และ ปัญหา และกำหนดเฉพาะ หรืองาน ก่อนสระ อ่านรายละเอียดและบริบท ให้อ่านคร่าว ๆ ของสิ่งที่ใบจะมี เกี่ยวกับการ เลือกวิธีการแนะนำของคุณจะขึ้นอยู่กับลักษณะของแผนบันทึก ที่ เพิ่มเติมตรงแผนบันทึก ยิ่งชัดเจนแนะนำควร รวมทั้งวัตถุประสงค์ ของบันทึกจะได้ชี้แจงเหตุผลที่ผู้ชมควรอ่านเอกสารนี้ ที่ แนะนำควรจะกระชับ และควรประมาณความยาวของย่อหน้าสั้น ๆบริบทเป็นเหตุการณ์ สถานการณ์ หรือพื้นหลังของคุณจะแก้ปัญหา คุณอาจ ใช้ไม่กี่ประโยคหรือย่อหน้าเพื่อสร้างพื้นหลัง และระบุปัญหา อาจเกิด มันเพียงพอที่จะใช้เปิดประโยคสมบูรณ์อธิบายบริบท เช่น"ผ่านการวิจัยตลาดและวิเคราะห์..."รวมเท่า ที่อ่านของคุณต้อง แต่ให้แน่ใจว่า เป็นที่ชัดเจนงบงานที่คุณควรอธิบายสิ่งที่คุณกำลังเป็นส่วนสำคัญหนึ่งของการบันทึก ทำให้ช่วยแก้ปัญหา ถ้าการดำเนินการที่ร้องขอ งานของคุณอาจจะระบุเป็นหน้า 1 จาก 61 ยินดีต้อนรับสู่นกฮูกเพอร์ดูเพจนี้ถูกนำมาให้คุณ โดยนกฮูกที่เพอร์ดู (ส่วน https://owl.english.purdue.edu/) เมื่อพิมพ์หน้านี้ คุณต้องมีเงื่อนไขทางกฎหมายทั้งหมดที่ด้านล่าง ระบุวันร่วมสมทบ: Courtnay, Brizee อัลเลน สรุป: คู่มือนี้จะช่วยคุณแก้ปัญหาของคุณเขียนบันทึก โดยสนทนาบันทึกอะไร อธิบายส่วนของบันทึก และตัวอย่างและคำอธิบายที่จะทำให้บันทึกของคุณมีประสิทธิภาพมากขึ้น ผู้ชมและบันทึกวัตถุประสงค์มีวัตถุประสงค์อยู่สองประการ: ช่วยนำความสนใจไปที่ปัญหา และปัญหาเหล่านั้น พวกเขาบรรลุเป้าหมายของพวกเขา โดยการบอกผู้อ่านเกี่ยวกับข้อมูลใหม่เช่นการเปลี่ยนแปลงนโยบาย ขึ้นราคา หรือจูงใจผู้อ่านดำเนินการ เช่นเข้าร่วมประชุม หรือเปลี่ยนกระบวนการผลิตปัจจุบัน โดยเป้าหมายที่เจาะจง บันทึกมีประสิทธิภาพสูงสุดเมื่อเชื่อมต่อวัตถุประสงค์ของผู้เขียน มีความสนใจ และความต้องการของผู้อ่าน เลือกชมของใบอย่างชาญฉลาด ให้แน่ใจว่าทุกคนที่เป็นที่อยู่บันทึกต้องอ่านบันทึก ถ้าเป็นประเด็นที่เกี่ยวข้องกับบุคคลหนึ่งเท่านั้น ไม่ส่งใบไปยังสำนักงานทั้งหมด ยัง ให้แน่ใจว่า วัสดุไม่สำคัญเกินไปใส่ในใบ บางครั้งรูปแบบการสื่อสารมีโทรศัพท์หรือการโต้ตอบแบบพบปะ บันทึกได้อย่างมีประสิทธิภาพมากที่สุดใช้เมื่อส่งไปเล็กปานกลางจำนวนคนสื่อสารวัตถุประสงค์ของบริษัทหรืองานนั้น ระบุวันร่วมสมทบ: Courtnay, Brizee อัลเลน สรุป: คู่มือนี้จะช่วยคุณแก้ปัญหาของคุณเขียนบันทึก โดยสนทนาบันทึกอะไร อธิบายส่วนของบันทึก และตัวอย่างและคำอธิบายที่จะทำให้บันทึกของคุณมีประสิทธิภาพมากขึ้นหน้า 2 จาก 62 ส่วนของบันทึกบันทึกมาตรฐานแบ่งออกเป็นเซ็กเมนต์ เพื่อจัดระเบียบข้อมูล และช่วยให้บรรลุวัตถุประสงค์ของผู้เขียน ส่วนหัวส่วนหัวตามรูปแบบทั่วไปนี้: การ: (ของผู้อ่านชื่อและตำแหน่งงาน) จาก: (ชื่อของคุณชื่อและงาน) วัน: (วันปัจจุบัน และสมบูรณ์) เรื่อง: (บันทึกสิ่งที่เน้นเกี่ยวกับ ในบางวิธี) ให้แน่ใจว่า คุณอ่านตามเขา หรือเธอถูกต้องชื่อและงานชื่อเรื่อง คุณอาจติดต่อบริษัทเพรสซิเดนท์ "แม็กซี่" ในสนามกอล์ฟ หรือ ในบันทึก ย่อไม่เป็นทางการ แต่ "ริต้าแมกซ์เวลล์ ประธาน" น่าจะเหมาะสมมากขึ้นสำหรับบันทึกอย่างเป็นทางการ สามารถระบุ และกระชับในบรรทัดหัวเรื่องของคุณ ตัวอย่าง "เสื้อผ้า" เป็นบรรทัดชื่อเรื่องอาจหมายถึง อะไรจากการปรับปรุงแต่งปัญหาผลิต ใช้แทน สิ่งที่ชอบ "ฤดูใบไม้ร่วงเสื้อผ้ารายการโปรโมชั่น" เปิดส่วนวัตถุประสงค์ของใบโดยปกติจะอยู่ในย่อหน้าเปิด และรวมถึง: วัตถุประสงค์ของใบ บริบท และ ปัญหา และกำหนดเฉพาะ หรืองาน ก่อนสระอ่านรายละเอียดและเนื้อหา ให้อ่านคร่าว ๆ ของสิ่งบันทึกจะ เลือกวิธีการแนะนำของคุณจะขึ้นอยู่กับลักษณะของแผนบันทึก ยิ่งตรงแผนบันทึก ยิ่งชัดเจนแนะนำควร รวมทั้งวัตถุประสงค์ของบันทึกจะช่วยชี้แจงเหตุผลที่ผู้ชมควรอ่านเอกสารนี้ แนะนำควรจะกระชับ และควรประมาณความยาวของย่อหน้าสั้น ๆ บริบทบริบทคือ เหตุการณ์ สถานการณ์ หรือพื้นหลังของคุณจะแก้ปัญหา คุณอาจใช้ย่อหน้าหรือกี่ประโยคเพื่อสร้างพื้นหลัง และระบุปัญหา อาจเกิดได้เพียงพอที่จะใช้เปิดประโยคอธิบายบริบท เช่น "ผ่านการวิจัยตลาดและวิเคราะห์..." อย่างสมบูรณ์ รวมเท่า ที่อ่านของคุณต้อง แต่ให้แน่ใจว่า เป็นที่ชัดเจน งานจำเป็นส่วนหนึ่งแบ่งส่วนของใบสั่งงานซึ่งคุณควรอธิบายสิ่งที่คุณทำเพื่อช่วยแก้ปัญหาได้ ถ้าการดำเนินการที่ร้องขอ งานของคุณอาจจะระบุ โดยประโยคเปิดเช่นหน้า 3 จาก 63 "You asked that I look at...." If you want to explain your intentions, you might say, "To determine the best method of promoting the new fall line, I will...." Include only as much information as is needed by the decision-makers in the context, but be convincing that a real problem exists. Do not ramble on with insignificant details. If you are having trouble putting the task into words, consider whether you have clarified the situation. You may need to do more planning before you're ready to write your memo. Make sure your purpose- statement forecast divides your subject into the most important topics that the decision-maker needs. Summary Segment If your memo is longer than a page, you may want to include a separate summary segment. However, this section not necessary for short memos and should not take up a significant amount of space. This segment provides a brief statement of the key recommendations you have reached. These will help your reader understand the key points of the memo immediately. This segment may also include references to methods and sources you have used in your research. Discussion Segments The discussion segments are the longest portions of the memo, and are the parts in which you include all the details that support your ideas. Begin with the information that is most important. This may mean that you will start with key findings or recommendations. Start with your most general information and move to your specific or supporting facts. (Be sure to use the same format when including details: strongest to weakest.) The discussion segments include the supporting ideas, facts, and research that back up your argument in the memo. Include strong points and evidence to persuade the reader to follow your recommended actions. If this section is inadequate, the memo will not be as effective as it could be. Closing Segment After the reader has absorbed all of your information, you want to close with a courteous ending that states what action you want your reader to take. Make sure you consider how the reader will benefit from the desired actions and how you can make those actions easier. For example, you might say, "I will be glad to discuss this recommendation with you during our Tuesday trip to the spa and follow through on any decisions you make." Necessary Attachments Make sure you document your findings or provide detailed information whenever necessary. You can do this by attaching lists, graphs, tables, etc. at the end of your memo. Be sure to referหน้า 4 จาก 64 to your attachments in your memo and add a notation about what is attached below your closing, like this: Attached: Focus Group Results, January- May 2007 Contributors: Courtnay Perkins, Allen Brizee. Summary: This handout will help you solve your memo-writing problems by discussing what a memo is, describing the parts of memos, and providing examples and explanations that will make your memos more effective. Format The format of a memo follows the general guidelines of business writing. A memo is usually a page or two long, should be single spaced and left justified. Instead of using indentations to show new paragraphs, skip a line between sentences. Business materials should be concise and easy to read. Therefore it is beneficial to use headings and lists to help the reader pinpoint certain information. You can help your reader understand your memo better by using headings for the summary and the discussion segments that follow it. Write headings that are short but that clarify the content of the segment. For example, instead of using "Summary" for your heading, try "New Advertising Recommendations," which is much more specific. The major headings you choose are the ones that should be incorporated in your purpose-statement in the opening paragraph. For easy reading, put important points or details into lists rather than paragraphs when possible. This will draw the readers' attention to the section and help the audience remember the information better. Using lists will help you be concise when writing a memo. The segments of the memo should be allocated in the following manner:  Header: 1/8 of the

การแปล กรุณารอสักครู่..

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:[สำเนา]

คัดลอก!

ให้แน่ใจว่าคุณผู้อ่านที่อยู่ในชื่อของเขาหรือเธอที่ถูกต้องและชื่องาน คุณอาจจะเรียกประธาน บริษัท "Maxi" ในสนามกอล์ฟหรือในบันทึกทางการ แต่ "ริต้าแมกซ์เวลประธาน" จะมีความเหมาะสมมากขึ้นสำหรับการบันทึกอย่างเป็นทางการ เฉพาะเจาะจงและรัดกุมของคุณในบรรทัดเรื่อง ยกตัวอย่างเช่น "เสื้อผ้า" ที่บรรทัดเรื่องอาจหมายถึงอะไรจากการแต่งกายการปรับปรุงปัญหาการผลิต แทนที่จะใช้สิ่งที่ต้องการ "ฤดูใบไม้ร่วงเสื้อผ้าสายโปรโมชั่น." เปิดส่วนวัตถุประสงค์ของการบันทึกมักจะพบในการเปิดวรรคและรวมถึงวัตถุประสงค์ของการบันทึกบริบทและปัญหาที่เกิดขึ้นและการกำหนดที่เฉพาะเจาะจงหรืองาน ก่อนที่จะผ่อนคลายผู้อ่านมีรายละเอียดและบริบทที่ให้ผู้อ่านภาพรวมคร่าวๆของสิ่งที่จะได้รับการบันทึกเกี่ยวกับ การเลือกวิธีการเฉพาะการแนะนำของคุณจะขึ้นอยู่กับรูปแบบของแผนบันทึกของคุณ เพิ่มเติมโดยตรงแผนบันทึกที่ชัดเจนมากขึ้นแนะนำที่ควรจะเป็น รวมทั้งวัตถุประสงค์ของบันทึกจะช่วยให้ชี้แจงเหตุผลที่ผู้ชมควรอ่านเอกสารนี้ แนะนำควรจะเป็นช่วงสั้น ๆ และควรจะประมาณความยาวของย่อหน้าสั้น ๆ . the บริบทคือกรณีที่สถานการณ์หรือพื้นหลังของปัญหาที่คุณแก้ คุณอาจจะใช้วรรคหนึ่งหรือไม่กี่ประโยคเพื่อสร้างพื้นหลังและระบุปัญหาที่เกิดขึ้น บ่อยครั้งที่มันเพียงพอที่จะใช้เปิดประโยคเพื่ออธิบายบริบทเช่น"ผ่านการวิจัยตลาดและการวิเคราะห์ ... " รวมเฉพาะสิ่งที่ความต้องการของผู้อ่านของคุณ แต่ต้องแน่ใจว่ามันเป็นที่ชัดเจน. ส่วนหนึ่งที่สำคัญของการบันทึก เป็นคำสั่งงานที่คุณควรจะอธิบายสิ่งที่คุณกำลังทำเพื่อช่วยแก้ปัญหา หากการดำเนินการที่ได้รับการร้องของานของคุณอาจจะถูกระบุโดยหน้า 1 จาก 61 ยินดีต้อนรับสู่เพอร์ดูนกฮูกหน้านี้จะมาถึงคุณโดยนกฮูกที่เพอร์ดู (https://owl.english.purdue.edu/) เมื่อพิมพ์หน้านี้คุณต้องมีการแจ้งให้ทราบทางกฎหมายทั้งหมดที่อยู่ด้านล่าง ร่วมให้ข้อมูล: Courtnay Perkins, อัลเลน Brizee สรุป: เอกสารนี้จะช่วยคุณแก้ปัญหาการเขียนบันทึกของคุณโดยการพูดคุยสิ่งที่บันทึกเป็นอธิบายส่วนของบันทึกช่วยจำและการให้ตัวอย่างและคำอธิบายที่จะทำให้บันทึกช่วยจำของคุณมีประสิทธิภาพมากขึ้น ผู้ชมและบันทึกวัตถุประสงค์มีวัตถุประสงค์สองเท่าที่พวกเขาให้ความสนใจกับปัญหาที่เกิดขึ้นและพวกเขาแก้ปัญหา พวกเขาบรรลุเป้าหมายของพวกเขาโดยแจ้งให้ผู้อ่านเกี่ยวกับข้อมูลใหม่ ๆ เช่นการเปลี่ยนแปลงนโยบายการเพิ่มขึ้นของราคาหรือโดยการชักจูงให้ผู้อ่านที่จะดำเนินการเช่นการเข้าร่วมประชุมหรือมีการเปลี่ยนแปลงขั้นตอนการผลิตในปัจจุบัน โดยไม่คำนึงถึงเป้าหมายที่เฉพาะเจาะจง, บันทึกที่มีประสิทธิภาพมากที่สุดเมื่อพวกเขาเชื่อมต่อจุดประสงค์ของผู้เขียนที่มีความสนใจและความต้องการของผู้อ่าน เลือกผู้ชมบันทึกอย่างชาญฉลาด ตรวจสอบให้แน่ใจว่าทุกคนที่บันทึกจ่าหน้าถึงต้องอ่านบันทึก ถ้ามันเป็นปัญหาที่เกี่ยวข้องกับการเพียงคนเดียวที่ไม่ได้ส่งบันทึกช่วยจำไปยังสำนักงานทั้งหมด นอกจากนี้จะมั่นใจได้ว่าวัสดุที่ไม่ไวเกินไปที่จะใส่ในบันทึก; บางครั้งในรูปแบบที่ดีที่สุดของการสื่อสารมีปฏิสัมพันธ์ใบหน้าเพื่อใบหน้าหรือโทรศัพท์ บันทึกช่วยจำที่มีการใช้อย่างมีประสิทธิภาพมากที่สุดเมื่อถูกส่งไปยังที่มีขนาดเล็กถึงปานกลางจำนวนคนในการสื่อสาร บริษัท หรือวัตถุประสงค์ของงาน ร่วมให้ข้อมูล: Courtnay Perkins, อัลเลน Brizee สรุป:. เอกสารนี้จะช่วยคุณแก้ปัญหาการเขียนบันทึกของคุณโดยการพูดคุยสิ่งที่บันทึกเป็นอธิบายส่วนของบันทึกช่วยจำและการให้ตัวอย่างและคำอธิบายที่จะทำให้บันทึกช่วยจำของคุณมีประสิทธิภาพมากขึ้นหน้า2 จาก 62 ส่วนของบันทึกช่วยจำมาตรฐานบันทึกเป็น แบ่งออกเป็นกลุ่มการจัดระเบียบข้อมูลและเพื่อช่วยให้บรรลุวัตถุประสงค์ของนักเขียน มุ่งหน้าไปส่วนงานส่วนหัวข้อดังต่อไปนี้รูปแบบโดยทั่วไป: TO: (ชื่อของผู้อ่านและชื่องาน) จาก: (ชื่อและตำแหน่งงานของคุณ) วันที่: (สมบูรณ์และวันที่ปัจจุบัน) เรื่อง (สิ่งที่บันทึกเป็นเรื่องเกี่ยวกับไฮไลต์ในทางใดทางหนึ่ง ) ให้แน่ใจว่าคุณผู้อ่านที่อยู่ในชื่อของเขาหรือเธอที่ถูกต้องและชื่องาน คุณอาจจะเรียกประธาน บริษัท "Maxi" ในสนามกอล์ฟหรือในบันทึกทางการ แต่ "ริต้าแมกซ์เวลประธาน" จะมีความเหมาะสมมากขึ้นสำหรับการบันทึกอย่างเป็นทางการ เฉพาะเจาะจงและรัดกุมในบรรทัดเรื่องของคุณ ยกตัวอย่างเช่น "เสื้อผ้า" ที่บรรทัดเรื่องอาจหมายถึงอะไรจากการปรับปรุงการแต่งกายกับปัญหาการผลิต แทนที่จะใช้สิ่งที่ต้องการ "ฤดูใบไม้ร่วงเสื้อผ้าสายโปรโมชั่น." เปิด Segment วัตถุประสงค์ของการบันทึกมักจะพบในย่อหน้าแรกและรวมถึง: วัตถุประสงค์ของบันทึกที่บริบทและปัญหาที่เกิดขึ้นและการกำหนดที่เฉพาะเจาะจงหรืองาน ก่อนที่จะผ่อนคลายผู้อ่านมีรายละเอียดและบริบทที่ให้ผู้อ่านภาพรวมคร่าวๆของสิ่งที่บันทึกจะอยู่ที่ประมาณ การเลือกวิธีการเฉพาะการแนะนำของคุณจะขึ้นอยู่กับรูปแบบของแผนบันทึกของคุณ ยิ่งตรงแผนบันทึกที่ชัดเจนมากขึ้นแนะนำที่ควรจะเป็น รวมทั้งวัตถุประสงค์ของบันทึกจะช่วยชี้แจงเหตุผลที่ผู้ชมควรอ่านเอกสารนี้ แนะนำควรจะเป็นช่วงสั้น ๆ และควรจะประมาณความยาวของย่อหน้าสั้น ๆ บริบทบริบทเป็นกรณีที่สถานการณ์หรือพื้นหลังของปัญหาที่คุณแก้ คุณอาจจะใช้วรรคหนึ่งหรือไม่กี่ประโยคเพื่อสร้างพื้นหลังและระบุปัญหาที่เกิดขึ้น บ่อยครั้งที่มันเพียงพอที่จะใช้เปิดประโยคเพื่ออธิบายบริบทเช่น "ผ่านการวิจัยตลาดและการวิเคราะห์ ... " รวมเฉพาะสิ่งที่ความต้องการของผู้อ่านของคุณ แต่ต้องแน่ใจว่ามันเป็นที่ชัดเจน ส่วนงานงานส่วนหนึ่งที่สำคัญของการบันทึกเป็นคำสั่งงานที่คุณควรจะอธิบายสิ่งที่คุณกำลังทำเพื่อช่วยแก้ปัญหา หากการดำเนินการที่ได้รับการร้องของานของคุณอาจจะถูกระบุโดยการเปิดประโยคเหมือนหน้า 3 จาก 63 "คุณขอให้ฉันมองไปที่ .... " ถ้าคุณต้องการที่จะอธิบายความตั้งใจของคุณคุณอาจพูดว่า "การตรวจสอบที่ดีที่สุด วิธีการในการส่งเสริมการตกบรรทัดใหม่ฉันจะ .... "รวมเฉพาะข้อมูลมากที่สุดเท่าที่เป็นสิ่งจำเป็นโดยผู้มีอำนาจตัดสินใจในบริบท แต่น่าเชื่อว่าจะเป็นปัญหาจริงที่มีอยู่ อย่าเดินเล่นในที่ไม่มีนัยสำคัญโดยมีรายละเอียด หากคุณกำลังมีปัญหาในการวางงานลงไปในคำพิจารณาว่าคุณได้ชี้แจงสถานการณ์ คุณอาจจะต้องทำการวางแผนก่อนที่คุณพร้อมที่จะเขียนบันทึกของคุณ ให้แน่ใจว่าการคาดการณ์คำสั่งของคุณ purpose- แบ่งเรื่องของคุณลงไปในหัวข้อที่สำคัญที่สุดที่ตอบสนองความต้องการตัดสินใจ ส่วนงานอย่างย่อถ้าบันทึกของคุณมีความยาวมากกว่าหน้าคุณอาจต้องการที่จะรวมส่วนสรุปแยกต่างหาก แต่ส่วนนี้ไม่จำเป็นสำหรับการบันทึกในระยะสั้นและไม่ควรใช้เวลาถึงจำนวนเงินที่สำคัญของพื้นที่ ส่วนนี้จะให้คำสั่งสั้น ๆ ของคำแนะนำสำคัญที่คุณได้มาถึง เหล่านี้จะช่วยให้ผู้อ่านเข้าใจประเด็นสำคัญของการบันทึกทันที ส่วนนี้อาจจะมีการอ้างอิงถึงแหล่งที่มาวิธีการและคุณได้ใช้ในการวิจัยของคุณ ส่วนการอภิปรายกลุ่มการอภิปรายเป็นส่วนที่ยาวที่สุดของบันทึกและเป็นส่วนที่คุณรวมถึงรายละเอียดทั้งหมดที่สนับสนุนความคิดของคุณ เริ่มต้นด้วยข้อมูลที่เป็นสิ่งสำคัญที่สุด ซึ่งอาจหมายความว่าคุณจะเริ่มต้นด้วยการค้นพบที่สำคัญหรือคำแนะนำ เริ่มต้นด้วยข้อมูลทั่วไปมากที่สุดของคุณและย้ายไปยังข้อเท็จจริงที่เฉพาะเจาะจงหรือการสนับสนุนของคุณ (ให้แน่ใจว่าจะใช้รูปแบบเดียวกันเมื่อรวมทั้งรายละเอียด:. ที่แข็งแกร่งในการที่อ่อนแอที่สุด) ส่วนการอภิปรายรวมถึงการสนับสนุนความคิดข้อเท็จจริงและการวิจัยที่สำรองโต้แย้งของคุณในการบันทึก รวมถึงจุดแข็งและหลักฐานที่จะชักชวนให้ผู้อ่านที่จะทำตามการกระทำของคุณแนะนำ หากส่วนนี้ไม่เพียงพอ, บันทึกจะไม่เป็นผลเท่าที่ควร ปิดส่วนงานหลังจากที่ผู้อ่านมีการดูดซึมข้อมูลทั้งหมดของคุณที่คุณต้องการที่จะปิดด้วยตอนจบที่สุภาพที่ระบุว่าการกระทำที่คุณต้องการให้ผู้อ่านของคุณที่จะ ให้แน่ใจว่าคุณพิจารณาว่าผู้อ่านจะได้รับประโยชน์จากการกระทำที่ต้องการและวิธีการที่คุณสามารถทำให้การกระทำเหล่านั้นได้ง่ายขึ้น ตัวอย่างเช่นคุณอาจจะบอกว่า "ผมยินดีที่จะหารือเกี่ยวกับคำแนะนำนี้กับคุณในระหว่างการเดินทางของเราวันอังคารที่สปาและปฏิบัติตามผ่านกับการตัดสินใจใด ๆ ที่คุณทำ." ไฟล์แนบที่จำเป็นให้แน่ใจว่าคุณทำเอกสารผลการวิจัยของคุณหรือให้ข้อมูลรายละเอียดเมื่อจำเป็น คุณสามารถทำเช่นนี้โดยรายชื่อแนบกราฟตาราง ฯลฯ ในตอนท้ายของบันทึกของคุณ โปรดอ่านหน้า 4 จาก 64 ถึงสิ่งที่แนบมาของคุณในบันทึกของคุณและเพิ่มสัญกรณ์เกี่ยวกับสิ่งที่แนบมาด้านล่างปิดของคุณเช่นนี้ที่แนบมา: ผลการโฟกัสกลุ่มเดือนมกราคมพฤษภาคม 2007 ร่วม: Courtnay Perkins, อัลเลน Brizee สรุป: เอกสารนี้จะช่วยคุณแก้ปัญหาการเขียนบันทึกของคุณโดยการพูดคุยสิ่งที่บันทึกเป็นอธิบายส่วนของบันทึกช่วยจำและการให้ตัวอย่างและคำอธิบายที่จะทำให้บันทึกช่วยจำของคุณมีประสิทธิภาพมากขึ้น รูปแบบรูปแบบบันทึกการให้เป็นไปตามหลักเกณฑ์ทั่วไปของการเขียนทางธุรกิจ บันทึกมักจะเป็นหรือสองหน้ายาวควรจะเว้นระยะเดียวและทิ้งธรรม แทนการใช้รอยบุ๋มที่จะแสดงย่อหน้าใหม่ให้ข้ามเส้นแบ่งระหว่างประโยค วัสดุที่ธุรกิจควรจะกระชับและง่ายต่อการอ่าน ดังนั้นจึงเป็นประโยชน์ต่อการใช้หัวและรายการที่จะช่วยให้ผู้อ่านหาข้อมูลบางอย่าง คุณสามารถช่วยให้ผู้อ่านเข้าใจบันทึกของคุณดีขึ้นโดยใช้หัวข้อในการสรุปและอภิปรายกลุ่มที่ปฏิบัติตามมัน เขียนหัวเรื่องว่าจะสั้น แต่ที่ชี้แจงเนื้อหาของส่วนนี้ ตัวอย่างเช่นแทนที่จะใช้ "สรุป" สำหรับหัวข้อของคุณลอง "ข้อเสนอแนะการโฆษณาใหม่" ซึ่งมีมากเฉพาะเจาะจงมากขึ้น หัวข้อที่สำคัญที่คุณจะเลือกเป็นคนที่ควรจะรวมอยู่ในเป้าหมายที่คำสั่งของคุณในการเปิดวรรค สำหรับการอ่านง่ายใส่จุดที่สำคัญหรือรายละเอียดลงในรายการมากกว่าย่อหน้าเมื่อเป็นไปได้ นี้จะดึงดูดความสนใจของผู้อ่านที่ส่วนและช่วยให้ผู้ชมจดจำข้อมูลที่ดีกว่า ใช้รายการจะช่วยให้คุณกระชับเมื่อเขียนบันทึก ส่วนบันทึกควรได้รับการจัดสรรในลักษณะต่อไปนี้: ส่วนหัว: 1/8 ของ

การแปล กรุณารอสักครู่..

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:[สำเนา]

คัดลอก!

ให้แน่ใจว่าคุณที่อยู่ผู้อ่านของเขาหรือเธอชื่อที่ถูกต้องและชื่องาน คุณอาจเรียก

ประธานบริษัท " Maxi " ในสนามกอล์ฟหรือในแบบบันทึก แต่ " ริต้าแมกซ์เวล

ประธาน " จะเหมาะสมกว่า สำหรับแบบบันทึก เฉพาะเจาะจง และกระชับใน

เรื่องเส้น ตัวอย่างเช่น " เสื้อผ้า " เป็นบรรทัดเรื่องอาจหมายถึงอะไรจากรหัสชุด

ปรับปรุงการผลิต ปัญหา แทนที่จะใช้บางอย่างเช่น " ตกลงโปรโมชั่นเสื้อผ้า "

เปิด ส่วนวัตถุประสงค์ของการบันทึกมักจะพบในย่อหน้าเปิด และรวมถึงวัตถุประสงค์ของ

บันทึกบริบทและปัญหา และเฉพาะงาน หรืองาน ก่อนที่โอ๋

อ่านที่มีรายละเอียดและเนื้อหาให้อ่านเป็นภาพรวมคร่าวๆของสิ่งที่บันทึกจะ

เกี่ยวกับ การเลือกวิธีเฉพาะเจาะจง การแนะนำของคุณจะขึ้นอยู่กับรูปแบบแผน บันทึกของคุณ

โดยตรงมากกว่าการบันทึกแผนการ ยิ่งชัดเจน เบื้องต้นควรจะ รวมถึงวัตถุประสงค์

ของบันทึกจะช่วยชี้แจงเหตุผลที่คนดูควรอ่านเอกสารนี้

แนะนำควรจะสั้น และควรมีขนาดความยาวของย่อหน้าสั้น ๆ .

บริบทคือเหตุการณ์สภาพแวดล้อมหรือภูมิหลังของปัญหาที่คุณแก้ไข คุณอาจ

ใช้ย่อหน้าหรือสองสามประโยคเพื่อสร้างภูมิหลังและสภาพปัญหา บ่อยครั้งที่

ก็เพียงพอที่จะใช้เปิดประโยคที่สมบูรณ์อธิบายบริบท เช่น

" ผ่านการวิจัยตลาดและการวิเคราะห์ . . . . . . . "

รวมเฉพาะสิ่งที่ผู้อ่านของคุณต้องการ แต่ให้แน่ใจว่ามันเป็นที่ชัดเจน

หนึ่งส่วนที่สำคัญของการบันทึกคำสั่งงานที่คุณควรอธิบายสิ่งที่คุณ

มาช่วยแก้ปัญหา ถ้าการกระทำที่ร้องขอ งานของคุณอาจจะระบุด้วย
หน้า 1 จาก 61 ยินดีต้อนรับสู่นกฮูก Purdue หน้านี้ถูกนำมาถึงคุณโดยนกฮูกที่ Purdue ( https : / / นกฮูก ภาษาอังกฤษ เพอร์ดู . edu / ) เมื่อพิมพ์หน้านี้ , คุณจะต้องรวมทั้งทางกฎหมาย สังเกตุที่ด้านล่างผู้สนับสนุน : courtnay Perkins , อัลเลน brizee . สรุป เอกสารนี้จะช่วยให้คุณแก้ไขปัญหาของคุณ เขียนบันทึกโดยพูดถึงสิ่งที่บันทึกคือ การอธิบายส่วนของบันทึก และให้ตัวอย่างและคำอธิบายที่ทำให้บันทึกของคุณมีประสิทธิภาพมากขึ้น มีผู้ชม และบันทึกมีวัตถุประสงค์สองประการ คือ พวกเขานำความสนใจกับปัญหาและแก้ไขปัญหาพวกเขาบรรลุเป้าหมายของตนโดยแจ้งให้ผู้อ่านเกี่ยวกับข้อมูลใหม่ เช่น การเปลี่ยนแปลงนโยบาย เพิ่มราคา หรือชักชวนให้ผู้อ่านที่จะลงมือ เช่น เข้าร่วมการประชุม หรือ เปลี่ยนขั้นตอนการผลิตปัจจุบัน ไม่ว่าเป้าหมายที่เฉพาะเจาะจง , บันทึกเป็นมีประสิทธิภาพมากที่สุดเมื่อพวกเขาเชื่อมต่อจุดประสงค์ของนักเขียนที่มีความสนใจและความต้องการของผู้อ่านเลือกผู้ชมของบันทึกอย่างชาญฉลาด ให้แน่ใจว่าทั้งหมดของ คน ที่ บันทึก ถึงต้องอ่านโน้ต ถ้ามันเป็นปัญหาที่เกี่ยวข้องกับคนๆ เดียว ไม่ส่งบันทึกไปยังสำนักงานทั้งหมด นอกจากนี้ ให้แน่ใจว่าวัสดุที่ไม่บอบบางเกินไปที่จะใส่ในบันทึก บางครั้งฟอร์มที่ดีที่สุดของการสื่อสารการปฏิสัมพันธ์แบบตัวต่อตัว หรือ โทรศัพท์คนส่วนใหญ่ใช้อย่างมีประสิทธิภาพเมื่อส่งไปยังขนาดเล็กจำนวนปานกลางของคนสื่อสาร บริษัท หรือวัตถุประสงค์ของงาน ผู้สนับสนุน : courtnay Perkins , อัลเลน brizee . สรุป เอกสารนี้จะช่วยให้คุณแก้ไขปัญหาของคุณ เขียนบันทึกโดยพูดถึงสิ่งที่บันทึกคือ การอธิบายส่วนของบันทึก และให้ตัวอย่างและคำอธิบายที่ทำให้
บันทึกของคุณมีประสิทธิภาพมากขึ้นหน้า 2 จาก 62 ส่วนของบันทึกมาตรฐานบันทึกแบ่งออกเป็นกลุ่มเพื่อจัดระเบียบข้อมูลและเพื่อให้บรรลุจุดประสงค์ของนักเขียน หัวเรื่อง ส่วนหัวส่วนตามรูปแบบทั่วไป : : ( อ่านชื่องาน ) จาก : ( ชื่อของคุณและชื่องาน ) วันที่ : ( สมบูรณ์ และวันที่ปัจจุบัน ) เรื่อง : ( สิ่งที่บันทึกเกี่ยวกับเน้นในบางวิธี ) ให้แน่ใจว่าคุณที่อยู่ผู้อ่านของเขาหรือเธอชื่อที่ถูกต้องและชื่องาน คุณอาจจะเรียกประธาน บริษัท แมกซี่ " ในสนามกอล์ฟหรือในบันทึกอย่างไม่เป็นทางการ แต่ " ริต้า แม็กซ์เวลล์ ประธาน " จะเหมาะสมกว่า สำหรับการบันทึกอย่างเป็นทางการ เฉพาะเจาะจง และกระชับในบรรทัดเรื่อง ตัวอย่างเช่น" เสื้อผ้า " เป็นบรรทัดเรื่องอาจหมายถึงอะไรจากชุดรหัสปรับปรุงการผลิต ปัญหา แทนที่จะใช้บางอย่างเช่น " ตกลงโปรโมชั่นเสื้อผ้า เปิด ส่วนวัตถุประสงค์ของการบันทึกมักจะพบในย่อหน้าเปิดและรวมถึงวัตถุประสงค์ของบันทึก บริบทและปัญหา และเฉพาะงาน หรืองาน ก่อนไปอ่านรายละเอียด และบริบทให้ผู้อ่านเป็นภาพรวมคร่าวๆของสิ่งที่บันทึกก็จะประมาณ การเลือกวิธีเฉพาะเจาะจง การแนะนำของคุณจะขึ้นอยู่กับรูปแบบแผน บันทึกของคุณ ยิ่งตรงบันทึกแผน ยิ่งชัดเจน เบื้องต้นควรจะ รวมถึงวัตถุประสงค์ของการบันทึกจะช่วยชี้แจงเหตุผลที่คนดูควรอ่านเอกสารนี้ เบื้องต้นควรสั้น ๆและควรมีขนาดความยาวของย่อหน้าสั้น ๆ บริบทบริบท คือ เหตุการณ์ สถานการณ์ หรือพื้นหลังของปัญหาที่คุณแก้ไข คุณอาจจะใช้ย่อหน้าหรือสองสามประโยคเพื่อสร้างภูมิหลังและสภาพปัญหา บ่อยครั้งที่มันจะเพียงพอที่จะใช้เปิดประโยคที่สมบูรณ์อธิบายบริบท เช่น " ผ่านการวิจัยตลาดและการวิเคราะห์ . . . . . . .

การแปล กรุณารอสักครู่..

ภาษาอื่น ๆ

การสนับสนุนเครื่องมือแปลภาษา: กรีก, กันนาดา, กาลิเชียน, คลิงออน, คอร์สิกา, คาซัค, คาตาลัน, คินยารวันดา, คีร์กิซ, คุชราต, จอร์เจีย, จีน, จีนดั้งเดิม, ชวา, ชิเชวา, ซามัว, ซีบัวโน, ซุนดา, ซูลู, ญี่ปุ่น, ดัตช์, ตรวจหาภาษา, ตุรกี, ทมิฬ, ทาจิก, ทาทาร์, นอร์เวย์, บอสเนีย, บัลแกเรีย, บาสก์, ปัญจาป, ฝรั่งเศส, พาชตู, ฟริเชียน, ฟินแลนด์, ฟิลิปปินส์, ภาษาอินโดนีเซี, มองโกเลีย, มัลทีส, มาซีโดเนีย, มาราฐี, มาลากาซี, มาลายาลัม, มาเลย์, ม้ง, ยิดดิช, ยูเครน, รัสเซีย, ละติน, ลักเซมเบิร์ก, ลัตเวีย, ลาว, ลิทัวเนีย, สวาฮิลี, สวีเดน, สิงหล, สินธี, สเปน, สโลวัก, สโลวีเนีย, อังกฤษ, อัมฮาริก, อาร์เซอร์ไบจัน, อาร์เมเนีย, อาหรับ, อิกโบ, อิตาลี, อุยกูร์, อุสเบกิสถาน, อูรดู, ฮังการี, ฮัวซา, ฮาวาย, ฮินดี, ฮีบรู, เกลิกสกอต, เกาหลี, เขมร, เคิร์ด, เช็ก, เซอร์เบียน, เซโซโท, เดนมาร์ก, เตลูกู, เติร์กเมน, เนปาล, เบงกอล, เบลารุส, เปอร์เซีย, เมารี, เมียนมา (พม่า), เยอรมัน, เวลส์, เวียดนาม, เอสเปอแรนโต, เอสโทเนีย, เฮติครีโอล, แอฟริกา, แอลเบเนีย, โคซา, โครเอเชีย, โชนา, โซมาลี, โปรตุเกส, โปแลนด์, โยรูบา, โรมาเนีย, โอเดีย (โอริยา), ไทย, ไอซ์แลนด์, ไอร์แลนด์, การแปลภาษา.