Xu Qing stood next to Meng Hao, cov

Xu Qing stood next to Meng Hao, covering her smile with a hand. She remembered all of the things Meng Hao had done back in the Reliance Sect, and as she looked at him now, her smile only grew sweeter.

“They’re going to be sorry,” said Meng Hao, clearing his throat a few times. “I really did have good intentions just now.” He looked blinking at Xu Qing, and her smile grew wider. Shaking her head, she flew over to grab a vine, then sank down into the pit.

Meng Hao wasn’t the last person on the outside. Some of the people chose not to attempt to enter the Fourth Plane. Some decided to just give up where they were.

Seeing that no one else was going to enter the pit, Meng Hao walked around the edge of it, eventually decided on a position somewhat in the center. He reached out to grab a vine, then produced a magical item which he slowly pushed onto its surface. As it absorbed the item, the vine began to grow, taking him down at high speed into the pitch black of the pit.

As soon as he entered the pit, Meng Hao could sense coldness coming from all around him. At the same time, he saw that it was not completely pitch black. Glittering dots of glowing light could be seen in the walls, making everything in the area visible.

Around Meng Hao could be seen dozens of vines sinking downward, upon each one was a South Heaven Cultivator.

Far down below was completely pitch black, and it was impossible to see. Occasionally, a roaring sound could be heard, shooting up from down below like a wild wind. When that happened, everyone held tightly to their vines to stabilize their shaking bodies.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

Xu Qing ยืนถัดจากเมงเฮา รอยยิ้มของเธอ ด้วยมือที่ครอบคลุม เธอจดจำทุกสิ่งที่ทำเมงเฮาในนิกายพึ่ง และขณะที่เธอมองเขาอยู่ รอยยิ้มของเธอเท่านั้นเติบโตหวาน"พวกเขากำลังจะขอโทษ กล่าวว่า เมงเฮา ล้างคอของเขากี่ครั้ง "จริง ๆ ไม่ได้เจตนาดีเพียงแค่ตอนนี้" เขามองกะพริบที่ Xu Qing และรอยยิ้มของเธอขยายตัวกว้างขึ้น สั่นหัวของเธอ เธอบินผ่านไปคว้าไม้เลื้อย แล้วจมลงในหลุมเฮา เมงไม่ใช่คนสุดท้ายด้านนอก บางคนเลือกที่จะไม่พยายามที่จะป้อนเครื่องบินสี่ บางคนตัดสินใจที่จะเพียงแค่ให้ค่าเห็นว่าไม่มีใครจะไปใส่หลุม เมงเฮาเดินรอบขอบของมัน ในที่สุดตัดสินใจในตำแหน่งค่อนข้างในศูนย์ด้วย เขาถึงกับคว้าไม้เลื้อย นั้นผลิตสินค้ามีมนต์ขลังซึ่งเขาค่อย ๆ ผลักลงบนพื้นผิวของมัน ขณะที่มันดูดซึมสินค้า เถาเริ่มเติบโต นำเขาลงที่ความเร็วสูงเข้าไปในสนามของหลุมดำทันทีที่เขาป้อนหลุม เมงเฮาสามารถสัมผัสความหนาวเย็นมาจากเขา ในเวลาเดียวกัน เขาเห็นว่า เป็นการไม่สมบูรณ์สนามสีดำ จุดประกายเรืองแสงอาจจะเห็นในผนัง ทำทุกอย่างในพื้นที่มองเห็นได้รอบเมงเฮาอาจจะเห็นหลายสิบขององุ่นที่จมลง เมื่อแต่ละคนเป็นเกษตรกรเป็น สวรรค์ ใต้ไกลลงด้านล่างได้อย่างสมบูรณ์สนามดำ และก็เข้าไป บางครั้ง เสียงคำรามอาจจะได้ยิน การถ่ายภาพขึ้นลงด้านล่างเช่นเป็นลมป่า เมื่อเกิดขึ้น ที่ทุกคนจัดให้เถาของตนเพื่อรักษาเสถียรภาพสั่นร่างกายแน่น

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เสี่ยวชิงยืนอยู่ติดกับเม้งเฮาครอบคลุมรอยยิ้มของเธอกับมือ เธอจำได้ว่าทุกสิ่งที่เม้งเฮาได้ทำกลับมาอยู่ในการพึ่งนิกายและขณะที่เธอมองไปที่เขาตอนนี้รอยยิ้มของเธอเท่านั้นเติบโตหวาน

"พวกเขากำลังจะต้องเสียใจ" เม้งเฮากล่าวว่าการล้างลำคอของเขาไม่กี่ครั้ง "ผมไม่ได้มีความตั้งใจที่ดีเพียงแค่ตอนนี้." เขามองกระพริบที่เสี่ยวชิงและรอยยิ้มของเธอขยายตัวกว้างขึ้น สั่นศีรษะของเธอเธอบินไปที่จะคว้าเถาแล้วจมลงไปในหลุม

เม้ง Hao ไม่ได้เป็นคนสุดท้ายที่อยู่ด้านนอก บางคนเลือกที่จะไม่พยายามที่จะเข้าไปในเครื่องบินที่สี่ บางคนตัดสินใจที่จะเพียงแค่ให้ขึ้นพวกเขาอยู่ที่ไหน

เห็นว่าไม่มีใครจะไปใส่หลุมเม้งเฮาเดินไปรอบ ๆ ขอบของมันในที่สุดก็ตัดสินใจอยู่กับตำแหน่งค่อนข้างในศูนย์ เขาเอื้อมมือออกไปคว้าเถา แล้วผลิตรายการที่มีมนต์ขลังซึ่งเขาค่อย ๆ ผลักลงบนพื้นผิวของมัน ในขณะที่มันดูดซึมรายการเถาเริ่มที่จะเติบโตพาเขาลงที่ความเร็วสูงลงไปในสีดำสนิทของหลุม

ทันทีที่เขาเข้าไปในหลุมเม้งเฮารู้สึกได้ถึงความเย็นที่มาจากรอบตัวเขา ในเวลาเดียวกันเขาเห็นว่ามันไม่ได้อย่างสมบูรณ์สีดำสนิท จุดของแสงอร่ามเรืองแสงอาจจะเห็นในผนังทำให้ทุกอย่างในพื้นที่ที่มองเห็นได้

รอบเม้งเฮาอาจจะเห็นหลายสิบขององุ่นจมลงเมื่อแต่ละคนเป็นเกษตรกรใต้สวรรค์

ไกลลงมาด้านล่างเป็นสีดำสนามสมบูรณ์และเป็นไปไม่ได้ที่จะเห็น บางครั้งเสียงคำรามอาจจะได้ยินยิงขึ้นมาจากด้านล่างเหมือนลมป่า ที่เกิดขึ้นเมื่อทุกคนยึดไว้แน่นเพื่อเถาองุ่นของเขาเพื่อรักษาเสถียรภาพของร่างกายสั่นของพวกเขา เถาเริ่มที่จะเติบโตพาเขาลงที่ความเร็วสูงลงไปในสีดำสนิทของหลุม ทันทีที่เขาเข้าไปในหลุมเม้งเฮารู้สึกได้ถึงความเย็นที่มาจากรอบตัวเขา ในเวลาเดียวกันเขาเห็นว่ามันไม่ได้อย่างสมบูรณ์สีดำสนิท จุดของแสงอร่ามเรืองแสงอาจจะเห็นในผนังทำให้ทุกอย่างในพื้นที่ที่มองเห็นได้ รอบเม้งเฮาอาจจะเห็นหลายสิบขององุ่นจมลงเมื่อแต่ละคนเป็นเกษตรกรใต้สวรรค์ ไกลลงมาด้านล่างเป็นสีดำสนามสมบูรณ์และเป็นไปไม่ได้ที่จะเห็น บางครั้งเสียงคำรามอาจจะได้ยินยิงขึ้นมาจากด้านล่างเหมือนลมป่า ที่เกิดขึ้นเมื่อทุกคนยึดไว้แน่นเพื่อเถาองุ่นของเขาเพื่อรักษาเสถียรภาพของร่างกายสั่นของพวกเขา เถาเริ่มที่จะเติบโตพาเขาลงที่ความเร็วสูงลงไปในสีดำสนิทของหลุม ทันทีที่เขาเข้าไปในหลุมเม้งเฮารู้สึกได้ถึงความเย็นที่มาจากรอบตัวเขา ในเวลาเดียวกันเขาเห็นว่ามันไม่ได้อย่างสมบูรณ์สีดำสนิท จุดของแสงอร่ามเรืองแสงอาจจะเห็นในผนังทำให้ทุกอย่างในพื้นที่ที่มองเห็นได้ รอบเม้งเฮาอาจจะเห็นหลายสิบขององุ่นจมลงเมื่อแต่ละคนเป็นเกษตรกรใต้สวรรค์ ไกลลงมาด้านล่างเป็นสีดำสนามสมบูรณ์และเป็นไปไม่ได้ที่จะเห็น บางครั้งเสียงคำรามอาจจะได้ยินยิงขึ้นมาจากด้านล่างเหมือนลมป่า ที่เกิดขึ้นเมื่อทุกคนยึดไว้แน่นเพื่อเถาองุ่นของเขาเพื่อรักษาเสถียรภาพของร่างกายสั่นของพวกเขา ทันทีที่เขาเข้าไปในหลุมเม้งเฮารู้สึกได้ถึงความเย็นที่มาจากรอบตัวเขา ในเวลาเดียวกันเขาเห็นว่ามันไม่ได้อย่างสมบูรณ์สีดำสนิท จุดของแสงอร่ามเรืองแสงอาจจะเห็นในผนังทำให้ทุกอย่างในพื้นที่ที่มองเห็นได้ รอบเม้งเฮาอาจจะเห็นหลายสิบขององุ่นจมลงเมื่อแต่ละคนเป็นเกษตรกรใต้สวรรค์ ไกลลงมาด้านล่างเป็นสีดำสนามสมบูรณ์และเป็นไปไม่ได้ที่จะเห็น บางครั้งเสียงคำรามอาจจะได้ยินยิงขึ้นมาจากด้านล่างเหมือนลมป่า ที่เกิดขึ้นเมื่อทุกคนยึดไว้แน่นเพื่อเถาองุ่นของเขาเพื่อรักษาเสถียรภาพของร่างกายสั่นของพวกเขา ทันทีที่เขาเข้าไปในหลุมเม้งเฮารู้สึกได้ถึงความเย็นที่มาจากรอบตัวเขา ในเวลาเดียวกันเขาเห็นว่ามันไม่ได้อย่างสมบูรณ์สีดำสนิท จุดของแสงอร่ามเรืองแสงอาจจะเห็นในผนังทำให้ทุกอย่างในพื้นที่ที่มองเห็นได้ รอบเม้งเฮาอาจจะเห็นหลายสิบขององุ่นจมลงเมื่อแต่ละคนเป็นเกษตรกรใต้สวรรค์ ไกลลงมาด้านล่างเป็นสีดำสนามสมบูรณ์และเป็นไปไม่ได้ที่จะเห็น บางครั้งเสียงคำรามอาจจะได้ยินยิงขึ้นมาจากด้านล่างเหมือนลมป่า ที่เกิดขึ้นเมื่อทุกคนยึดไว้แน่นเพื่อเถาองุ่นของเขาเพื่อรักษาเสถียรภาพของร่างกายสั่นของพวกเขา ทำให้ทุกอย่างในพื้นที่ที่มองเห็นได้ รอบเม้งเฮาอาจจะเห็นหลายสิบขององุ่นจมลงเมื่อแต่ละคนเป็นเกษตรกรใต้สวรรค์ ไกลลงมาด้านล่างเป็นสีดำสนามสมบูรณ์และเป็นไปไม่ได้ที่จะเห็น บางครั้งเสียงคำรามอาจจะได้ยินยิงขึ้นมาจากด้านล่างเหมือนลมป่า ที่เกิดขึ้นเมื่อทุกคนยึดไว้แน่นเพื่อเถาองุ่นของเขาเพื่อรักษาเสถียรภาพของร่างกายสั่นของพวกเขา ทำให้ทุกอย่างในพื้นที่ที่มองเห็นได้ รอบเม้งเฮาอาจจะเห็นหลายสิบขององุ่นจมลงเมื่อแต่ละคนเป็นเกษตรกรใต้สวรรค์ ไกลลงมาด้านล่างเป็นสีดำสนามสมบูรณ์และเป็นไปไม่ได้ที่จะเห็น บางครั้งเสียงคำรามอาจจะได้ยินยิงขึ้นมาจากด้านล่างเหมือนลมป่า ที่เกิดขึ้นเมื่อทุกคนยึดไว้แน่นเพื่อเถาองุ่นของเขาเพื่อรักษาเสถียรภาพของร่างกายสั่นของพวกเขา

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

Xu ชิงยืนอยู่ข้างๆ เมิ่งฮ่าวครอบคลุมยิ้มให้เธอกับมือ เธอยังจำสิ่งที่เมิ่งฮ่าวทำกลับในการอ้างอิง นิกาย และขณะที่เธอมองเขาตอนนี้ รอยยิ้มของเธอเพียงขยายตัวหวานกว่า" จะขอโทษ บอกว่า " เมิงเฮา เขากระแอมสองสามครั้ง " จริงๆ ผมมีความตั้งใจดี ตอนนี้ " เขาดูกระพริบที่ Xu ชิง และรอยยิ้มของเธอขยายตัวกว้างขึ้น สั่นศีรษะ เธอบินไปคว้าเถาวัลย์ แล้วจมดิ่งลงในหลุมเมิ่งเฮ่าไม่ได้คนสุดท้ายที่อยู่ข้างนอก หลายคนเลือกที่จะไม่พยายามที่จะใส่เครื่อง 4 บางคนตัดสินใจที่จะยอมแพ้พวกนั้นอยู่ที่ไหนเห็นว่าไม่มีใครอื่นจะใส่หลุม เมิ่งฮ่าวเดินรอบขอบของมัน ในที่สุดตัดสินใจในตำแหน่งที่ค่อนข้างในศูนย์ เขาเอื้อมมือออกไปคว้าเถาวัลย์ แล้วผลิตสินค้าซึ่งเขาค่อยๆ ผลักลงมนต์ขลังของพื้นผิว มันดูดซึมรายการเถาเริ่มเติบโต พาเขาลงมาด้วยความเร็วสูงเข้าสู่สนามของหลุมดำทันทีที่เขาเข้าพิท เมิ่งฮ่าวสัมผัสถึงความเย็นที่มาจากรอบๆตัวเขา ขณะเดียวกัน เขาเห็นว่ามันไม่สมบูรณ์สีดำ จุดของแสงเรืองรองระยิบระยับให้เห็นในผนัง ทำให้ทุกอย่างในพื้นที่ที่มองเห็นได้รอบๆเมิงเฮาอาจจะเห็นหลายสิบของเถา จม ลง เมื่อแต่ละคนเป็นสวรรค์ใต้กสิกร .ไกลลงด้านล่าง มันมืด และมันเป็นไปไม่ได้ที่จะเห็น บางครั้ง เสียงคำรามได้ยิงขึ้นจากข้างล่างเหมือนลมป่า เมื่อมันเกิดขึ้น ทุกคนถือไว้แน่นกับเถาองุ่นของเขาเพื่อรักษาเสถียรภาพของพวกเขาเขย่าร่าง