Macro we need to get to that boatBu

Macro we need to get to that boat
But macro was still.And George realized that his friend had used every last ounce of strength.He’d gotten George off the sinking ship, and across the ice waters.
It was up to George now.
He tucked the rope under his body and started paddling.The water seared his hands and arms.It was so cold it felt boling hot,like lava.
But he didn’t stop until he reached the boat.
It wasn't a regular wooden lifeboat. It was much smaller,and made of canvas cloth.There were about ten people crowd ed inside,mostly men.They all seemed dazed and frozen. Nobody spoke as George paddled up and grabbed hold of the side.
But somebody pushed his hand off.
"Get back" a voice said weakly."You'll put us all in the water."
"Please," George said."We need help,"
George put his hand up again, but again
someone pushed it off
And so George pulled Marco to the other side of the boat.He tried again
Nobody helped him. but this time nobody stop him.
It took him to three tries, but he managed to hoist himself over the side and tumber into the boat.
And now for Marco.
He got up on his knees and leaned over. bracing his legs against the side of the boat as he grabbed Marco under arms .He pulled, but Marco was attached to the crate by the rope.He tried again,yanking the rope’digging at the knot with his frozen fingers.But the knot was like rusted metal. George struggled,and water sloshed over the side of the boat.
“Just let him go,”one of the men said weakly.”It’s hopeless”
But George kept working on the rope, trying now to break it away form the crate.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เราต้องไปเรือที่แมโครแต่โคก็ยัง และจอร์จรับรู้ว่า เพื่อนของเขาได้ใช้สุดท้ายทุกออนซ์ของความแข็งแรง เขามีอากาศจอร์จ ออกเรือ sinking และน้ำแข็งได้ถึงจอร์จเดี๋ยวนี้เขาซ่อนตัวเชือกภายใต้ร่างของเขา และเริ่มใช่แค่ น้ำ seared มือและแขนของเขา เย็นนั้นมันรู้สึก boling ร้อน เช่นลาวาได้แต่เขาไม่หยุดจนเขาถึงเรือมันไม่ได้ lifeboat ไม้เป็นปกติ ขนาดเล็ก และผ้าทำได้ มีประมาณ 10 คนรุมเอ็ดภายใน คนส่วนใหญ่ พวกเขาทั้งหมดดูเหมือนงง และแช่แข็ง ไม่มีใครพูดถือเป็นจอร์จ paddled ขึ้น และคว้าของด้านแต่ใครบางคนผลักมือเขาออก"กลับ" เสียงว่า weakly " คุณจะใส่เราทั้งหมดในน้ำ""กรุณา จอร์จกล่าว" เราต้องช่วยจอร์จทนมืออีกครั้ง แต่อีก คนผลักออกและดังนั้น จอร์จดึงมาร์โคในด้านอื่น ๆ ของเรือ เขาพยายามอีกครั้ง ไม่มีใครช่วยเขา แต่เวลานี้ไม่มีใครหยุดเขา เขาใช้ไปสามพยายาม แต่เขาจัดการเพื่อติดตัวด้านและ tumber เป็นเรือและตอนนี้สำหรับมาร์โคเขามีค่าบนเข่าของเขา และเอง bracing ขากับด้านข้างของเรือเขาคว้ามาร์โคภายใต้อาร์ม เขาดึง แต่มาร์โคแนบกับบรรจุ ด้วยเชือก เขาพยายามอีกครั้ง yanking rope'digging การที่ปมด้วยมือของเขาแช่แข็ง แต่ปมที่เป็นเหมือนโลหะ rusted จอร์จต่อสู้ และน้ำ sloshed ผ่านด้านข้างของเรือ"แค่ปล่อยเขาไป, " คนหนึ่งกล่าวว่า weakly " มันเป็นตา"แต่จอร์จเก็บทำเชือก พยายามตอนนี้แยกแบบฟอร์มเก็บบรรจุ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

มาโครที่เราต้องการที่จะได้รับเรือที่
แมโคร แต่เป็น still.And จอร์จรู้ว่าเพื่อนของเขาได้ใช้ทุกออนซ์สุดท้ายของ strength.He'd อากาศที่จอร์จออกจากเรือที่กำลังจมและข้ามน้ำศ.
มันก็ขึ้นอยู่กับจอร์จในขณะนี้
เขาซุกเชือกภายใต้ร่างกายของเขาและเริ่มอ่อน paddling.The น้ำมือของเขาและ arms.It จึงเย็นมันให้ความรู้สึก Boling ร้อนเหมือนลาวา.
แต่เขาไม่หยุดจนกว่าเขาไปถึงเรือ.
มันไม่ได้เป็นปกติที่ทำจากไม้ เรือชูชีพ มันเป็นขนาดเล็กมากและทำจากผ้าใบ cloth.There ประมาณสิบคนฝูงชนเอ็ดภายในส่วนใหญ่ men.They ทั้งหมดดูเหมือนมึนงงและแช่แข็ง ไม่มีใครพูดถึงจอร์จพายเรือขึ้นและคว้าถือของด้านข้าง.
แต่คนที่ผลักดันให้มือของเขาออก.
"รับกลับ" เสียงกล่าวอย่างอ่อน. "คุณจะใส่พวกเราทุกคนในน้ำ."
"โปรด" จอร์จกล่าว. "เรา ต้องการความช่วยเหลือ "
จอร์จใส่มือของเขาขึ้นมาอีกครั้ง แต่อีก
คนผลักมันออก
และเพื่อดึงจอร์จมาร์โกไปทางด้านอื่น ๆ ของ boat.He พยายามอีกครั้ง
ไม่มีใครช่วยเขา แต่เวลานี้ไม่มีใครหยุดเขา.
มันพาเขาไปสามพยายาม แต่เขามีการจัดการที่จะยกตัวเองมากกว่าด้านข้างและ tumber ลงเรือ.
และตอนนี้สำหรับมาร์โก.
เขาได้ขึ้นไปบนหัวเข่าและโน้มตัวไปข้างของเขา สดชื่นขาของเขากับด้านข้างของเรือในขณะที่เขาคว้ามาร์โกใต้วงแขนเขาดึง แต่มาร์โกถูกแนบมากับลังโดย rope.He พยายามอีกครั้งลาก rope'digging ที่มีปมแช่แข็ง fingers.But ปมของเขา เป็นเหมือนสนิมโลหะ จอร์จพยายามและน้ำ sloshed มากกว่าด้านข้างของเรือ.
"เพียงแค่ปล่อยให้เขาไป" ชายคนหนึ่งกล่าวอย่างอ่อน. "มันเป็นเรื่องที่สิ้นหวัง"
แต่จอร์จยังคงทำงานบนเชือกพยายามในขณะนี้ที่จะทำลายมันออกไปในรูปแบบลัง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

มาโคร เราต้องไปที่เรือ
แต่มาโครอยู่ และจอร์จรู้ว่าเพื่อนของเขาได้ใช้ทั้งหมดของความแข็งแรง เขาจะได้ จอร์จ ออกจากเรือที่กำลังจม และข้ามน้ำแข็งน้ำ .
มันขึ้นอยู่กับจอร์จแล้ว .
เขาเหน็บเชือกใต้ร่างของเขาและเริ่มพายเรือ . น้ําชา มือ และแขน มันหนาวมันรู้สึกโบลิงร้อนเหมือนลา .
แต่เขาไม่ได้หยุดจนไปถึงเรือ .
มันไม่ใช่ปกติไม้เรือชูชีพ . มันมีขนาดเล็กมากและทำจากผ้าใบผ้า มีประมาณสิบคนรุมเอ็ดข้างใน คนส่วนใหญ่ พวกเขาทั้งหมดดูเหมือนมึนงงและแช่แข็ง ไม่มีใครพูด เช่น จอร์จ paddled ขึ้นและคว้าถือของข้าง .
แต่ใครบางคนผลักมือของเขาออก .
" กลับ " เสียงกล่าวอย่างอ่อน " จะทำให้เราอยู่ในน้ำ "
" ได้โปรด" จอร์จกล่าวว่า . " เราต้องการความช่วยเหลือ "
จอร์จ เอามือของเขาอีกครั้ง แต่อีก

มีคนผลักมันออกแล้วจอร์จดึงมาร์โกไปยังด้านอื่น ๆของเรือ เขาพยายามอีกครั้ง
ไม่มีใครช่วยเขาได้ แต่เวลานี้ไม่มีใครหยุดเขา .
มันเอาเขาสามครั้ง แต่เขาจัดการกางตัวเองมากกว่า และด้าน tumber ลงเรือ .
และตอนนี้สำหรับ Marco .
เขาลุกขึ้นคุกเข่าและโน้ม .รัดขาของเขากับด้านข้างของเรือที่เขาคว้ามาภายใต้แขน เขาดึง แต่มาร์โก แนบกับลังโดยเชือก เขาพยายามอีกครั้ง กระชากที่ rope'digging ที่ปมด้วยของเขาแช่นิ้วมือ แต่ปมเหมือนสนิมโลหะ จอร์จ ต่อสู้ และน้ำเมามากกว่าด้านข้างของเรือ .
" ปล่อยเค้าไป " คนหนึ่งพูดอย่างอ่อน " หมดหวัง "
.แต่จอร์จทำงานบนเชือก พยายามแล้วที่จะแบ่งออกไปจากกรง