The most serious deficiency in this

The most serious deficiency in this industry is:
1. Lack of basic business skills (for example, failure to carry out feasibility studies)
2. Lack of partially derived knowledge ( for example, failure to understand key
parameters that affected product quality)
3. Lack of Organizational skills (for example, failure to ensure sufficient supply of raw
materials); and
4. Poor communication with suppliers and customers (for example, failure to size and
match equipment components).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

บกพร่องที่ร้ายแรงที่สุดในอุตสาหกรรมนี้คือ:1. ขาดทักษะพื้นฐานทางธุรกิจ (เช่น ความล้มเหลวในการดำเนินการศึกษาความเป็นไป)2. ขาดความรู้บางส่วนที่ได้รับ (เช่น ความล้มเหลวคีย์เข้าใจพารามิเตอร์ที่ได้รับผลกระทบคุณภาพ)3. ขาดทักษะขององค์กร (เช่น ความล้มเหลวให้พอดิบวัสดุ); และ4. ยากจนสื่อสารกับลูกค้าและซัพพลายเออร์ (เช่น ความล้มเหลวขนาด และตรงส่วนประกอบ)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ขาดที่ร้ายแรงที่สุดในอุตสาหกรรมนี้คือ:
1 ขาดทักษะทางธุรกิจขั้นพื้นฐาน (ตัวอย่างเช่นความล้มเหลวในการดำเนินการศึกษาความเป็นไป)
2 การขาดความรู้ที่ได้มาบางส่วน (เช่นความล้มเหลวที่จะเข้าใจคีย์
พารามิเตอร์ที่มีผลต่อคุณภาพของผลิตภัณฑ์)
3 ขาดทักษะองค์กร (ตัวอย่างเช่นความล้มเหลวเพื่อให้แน่ใจว่าอุปทานที่เพียงพอของวัตถุดิบ
วัสดุ); และ
4 การสื่อสารที่ดีกับซัพพลายเออร์และลูกค้า (เช่นความล้มเหลวในขนาดและ
อุปกรณ์การแข่งขัน)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ข้อบกพร่องที่ร้ายแรงที่สุดในอุตสาหกรรมนี้ คือ1 . ขาดทักษะพื้นฐานธุรกิจ ( เช่นความล้มเหลวที่จะดำเนินการศึกษาความเป็นไปได้ )2 . การขาดซึ่งความรู้บางส่วน ( เช่นความล้มเหลวที่จะเข้าใจหลักพารามิเตอร์ที่มีผลต่อคุณภาพของผลิตภัณฑ์3 . ขาดทักษะในองค์กร ( เช่นความล้มเหลวเพื่อให้มั่นใจว่าอุปทานเพียงพอของวัตถุดิบวัสดุ ) ; และ4 . การสื่อสารที่ดีกับลูกค้าและซัพพลายเออร์ ( ตัวอย่างเช่น ความล้มเหลวในขนาดและส่วนราคาอุปกรณ์ )