The way we ordinarily use +, it mus

The way we ordinarily use +, it must have exactly two arguments: one on the left and one on the right.
The flexibility of prefix notation means that, in Lisp, + can take any number of arguments, including none:

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

วิธีเรามักใช้ + จะต้องมีอาร์กิวเมนต์ที่สอง: หนึ่งทางด้านซ้ายและบนขวายืดหยุ่นในการใช้เครื่องหมายนำหน้าหมายความ ว่า ในภาษาลิสป์ + สามารถใช้หมายเลขของอาร์กิวเมนต์ รวมถึงไม่มี:

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

วิธีที่เราใช้ปกติ + มันต้องมีสองอาร์กิวเมนต์:. หนึ่งทางด้านซ้ายและด้านขวา
ความยืดหยุ่นของสัญกรณ์คำนำหน้าหมายความว่าในเสียงกระเพื่อม + สามารถใช้ตัวเลขของการขัดแย้งใด ๆ รวมทั้งไม่มี:

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

วิธีที่เราใช้ตามปกติ มันต้องตรงสองอาร์กิวเมนต์ : หนึ่งบนด้านซ้ายและด้านขวา .
ความยืดหยุ่นของสัญกรณ์เติมหน้าแปลว่า , พูดไม่ชัด , สามารถใช้หมายเลขใด ๆของการขัดแย้ง รวมทั้งไม่มี :