Environmental contamination in Cast

Environmental contamination in Castle Harbour, Bermuda, has been linked to the dissolution and leaching of contaminants from the adjacent marine landfill. This study expands the evidence for environmental impact of leachate from the landfill by quantitatively demonstrating elevated metal uptake over the last 30 years in corals growing in Castle Harbour. Coral Pb/Ca, Zn/Ca and Mn/Ca ratios and total Hg concentrations are elevated relative to an adjacent control site in John Smith's Bay. The temporal variability in the Castle Harbour coral records suggests that while the landfill has increased in size over the last 35 years, the dominant input of metals is through periodic leaching of contaminants from the municipal landfill and surrounding sediment. Elevated contaminants in the surrounding sediment suggest that resuspension is an important transport medium for transferring heavy metals to corals. Increased winds, particularly during the 1990s, were accompanied by higher coral metal composition at Castle Harbour. Coupled with wind-induced resuspension, interannual changes in sea level within the Harbour can lead to increased bioavailability of sediment-bound metals and subsequent coral metal assimilation. At John Smith's Bay, large scale convective mixing may be driving interannual metal variabil- ity in the coral record rather than impacts from land-based activities. Results from this study provide important insights into the coupling of natural variability and anthropogenic input of contaminants to the nearshore environment.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

สิ่งแวดล้อมปนเปื้อนในปราสาทฮาร์เบอร์ เบอร์มิวดา ได้รับเชื่อมโยงกับการยุบ และการละลายของสารปนเปื้อนจากฝังกลบมูลฝอยติดกับทะเล การศึกษานี้ขยายหลักฐานสำหรับสิ่งแวดล้อมของ leachate จากการฝังกลบ โดย quantitatively เห็นดูดซับโลหะสูงกว่า 30 ปีที่ผ่านมาในแนวปะการังที่เติบโตในปราสาทฮาร์เบอร์ อัตราส่วน Ca ปะการัง Pb, Zn/Ca และ Mn/Ca และความเข้มข้นของ Hg รวมยกระดับสัมพันธ์กับไซต์การควบคุมติดอ่าวจอห์นสมิธ สำหรับความผันผวนชั่วคราวในปราสาทฮาร์เบอร์ปะการังแนะนำขณะฝังกลบมูลฝอยได้เพิ่มขึ้นในขนาด 35 ปี ป้อนข้อมูลหลักของโลหะละลายของสารปนเปื้อนจากการฝังกลบมูลฝอยเทศบาลประจำงวดและตะกอนที่อยู่โดยรอบ สารปนเปื้อนสูงในตะกอนรอบ ๆ แนะนำในการ resuspension ตะกอนที่เป็นกลางการขนส่งที่สำคัญสำหรับการโอนย้ายโลหะหนักไปแนวปะการัง ลมเพิ่มขึ้น โดยเฉพาะอย่างยิ่งในช่วงปี 1990 ได้มาพร้อมกับส่วนประกอบโลหะปะการังสูงที่ฮาร์เบอร์ปราสาท เปลี่ยนแปลงระดับน้ำทะเลในอ่าว interannual ควบคู่ไปกับเกิดลมการ resuspension ตะกอน อาจทำให้ชีวปริมาณออกฤทธิ์เพิ่มขึ้นตะกอนผูกกับโลหะและต่อมาปะการังโลหะผสมกลมกลืน จอห์นสมิธเบย์ ผสมด้วยการพาขนาดใหญ่อาจจะขับรถ interannual โลหะ variabil-ity ในปะการังระเบียนแทนที่เป็นผลกระทบจากกิจกรรมใช้ที่ดิน ผลจากการศึกษาให้ลึกสำคัญคลัปความแปรผันตามธรรมชาติและการเข้ามาของมนุษย์ของสารปนเปื้อนในสิ่งแวดล้อม nearshore

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การปนเปื้อนสิ่งแวดล้อมในปราสาทฮาร์เบอร์, เบอร์มิวดาได้รับการเชื่อมโยงกับการสลายตัวและการละลายของสารปนเปื้อนจากการฝังกลบที่อยู่ติดทะเล การศึกษาครั้งนี้ขยายหลักฐานสำหรับผลกระทบต่อสิ่งแวดล้อมของน้ำชะขยะจากหลุมฝังกลบโดยแสดงให้เห็นถึงปริมาณการดูดซับโลหะสูงในช่วง 30 ปีที่ผ่านมาในแนวปะการังที่กำลังเติบโตใน Harbour Castle ปะการัง Pb / Ca, Zn / แคลเซียมและแมงกานีส / อัตราส่วน Ca และความเข้มข้นของปรอทรวมจะสูงเมื่อเทียบกับการควบคุมเว็บไซต์ที่อยู่ติดกันในจอห์นสมิ ธ เบย์ ความแปรปรวนในชั่วขณะ Harbour Castle บันทึกปะการังที่แสดงให้เห็นว่าในขณะที่ฝังกลบได้เพิ่มขึ้นในขนาดที่ผ่านมา 35 ปี, การป้อนข้อมูลที่โดดเด่นของโลหะคือผ่านการชะล้างระยะของการปนเปื้อนจากการฝังกลบของเทศบาลและตะกอนดินโดยรอบ สารปนเปื้อนในดินตะกอนสูงโดยรอบชี้ให้เห็นว่าการ resuspension เป็นสื่อการขนส่งที่สำคัญสำหรับการถ่ายโอนโลหะหนักที่จะปะการัง ลมที่เพิ่มขึ้นโดยเฉพาะในช่วงปี 1990 ที่ได้รับการพร้อมด้วยปะการังองค์ประกอบโลหะที่สูงขึ้นในปราสาทฮาร์เบอร์ ควบคู่ไปกับการ resuspension ลมเหนี่ยวนำให้เกิดการเปลี่ยนแปลง Interannual ในระดับน้ำทะเลภายในท่าเรือสามารถนำไปสู่​​การดูดซึมที่เพิ่มขึ้นของโลหะจากตะกอนและการดูดซึมโลหะปะการังที่ตามมา ที่จอห์นสมิ ธ เบย์ผสมไหลเวียนขนาดใหญ่อาจจะขับรถโลหะ Interannual variabil- ity ในการบันทึกปะการังมากกว่าผลกระทบจากกิจกรรมการใช้ที่ดิน ผลจากการศึกษานี้ให้ข้อมูลเชิงลึกที่สำคัญในการมีเพศสัมพันธ์ของความแปรปรวนของธรรมชาติและการป้อนข้อมูลของมนุษย์ของสารปนเปื้อนต่อสิ่งแวดล้อม nearshore

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การปนเปื้อนในสิ่งแวดล้อมในเบอร์มิวดา Harbour , ปราสาท , ที่ได้รับการเชื่อมโยงกับการการชะละลายสารปนเปื้อนจากขยะทะเลที่อยู่ติดกัน การศึกษานี้มีหลักฐานสำหรับผลกระทบของน้ำชะขยะ โดยพิจารณาจากโลหะ แสดงให้เห็นถึงการยกระดับในช่วง 30 ปีที่ผ่านมา ในอ่าวปะการังเติบโตในปราสาท ปะการัง PB / แคลิฟอร์เนียสังกะสีและแมงกานีส / CA / CA อัตราส่วนความเข้มข้นปรอทรวมและมีการยกระดับเทียบกับเว็บไซต์ที่อยู่ในการควบคุมของ จอห์น สมิธ เบย์ การเปลี่ยนแปลงชั่วคราวในปราสาทปะการังระเบียนแสดงให้เห็นว่าในขณะที่ฝังกลบมีการเพิ่มขึ้นในขนาด กว่า 35 ปี เข้าเด่นของโลหะผ่านระยะเวลาการละลายของสารปนเปื้อนจากขยะเทศบาลและบริเวณโดยรอบ ดินตะกอนสิ่งปนเปื้อนในตะกอนดินสูงโดยรอบให้ resuspension เป็นขนส่งขนาดกลางที่สำคัญสำหรับการถ่ายโอนโลหะหนักกับปะการัง ลมเพิ่มขึ้น โดยเฉพาะในช่วงปี 1990 , พร้อมด้วยสูงกว่าองค์ประกอบที่อ่าวปะการัง โลหะปราสาท คู่กับ resuspension wind-induced ,อัตราการเปลี่ยนแปลงระดับน้ำทะเลภายในท่าเรือสามารถนําไปเพิ่มปริมาณตะกอนผูกโลหะและต่อมาปะการังโลหะการ . ที่จอห์น สมิธ อ่าวขนาดใหญ่โดยการผสมอาจจะขับรถ variabil - โลหะอัตรา ity ในบันทึกของปะการังมากกว่าผลกระทบจากกิจกรรมการใช้ที่ดิน .ผลจากการศึกษานี้ได้ให้ข้อมูลเชิงลึกที่สำคัญในการเชื่อมต่อของความแปรปรวนของธรรมชาติ และมนุษย์กับ nearshore เข้าปนเปื้อนสิ่งแวดล้อม