The responses of wildlife to extern

The responses of wildlife to external stimuli, such as approaches by tourists, are often first expressed in the physiological state of the animal. Even if a disturbed animal does not flee, or show other behavioural signs of disturbance, it may experience increased heart rate, body temperature or other endocrine responses tohuman presence (Ball and Amlaner 1980, Giese 1998). Elevated heart rate is regardedas indicating that an animal has perceived a threat associated with disturbance (Balland Amlaner 1980), and in some species increases in heart rate are consideredsynonymous with a stress response (Culik et al. 1990, Kosiorek and van den Hoff1994).Relationships have been identified between prolonged stress responses andsubsequent weight loss, reduced breeding success and increased vulnerability todisease (Siegel 1980). Direct relationships between elevated stress levels andreproductive effects have been made for sea lions (Harris and Leiper 1995), double-crested cormorants (Ellison and Cleary 1978), black skimmers (Safina and Burger1983) and auklets (Piatt et al. 1990)

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

การตอบสนองของสัตว์ป่าการสิ่งเร้าภายนอก เช่นแนวทางโดยนักท่องเที่ยว เป็นครั้งแรกมักจะแสดงในสถานะทางสรีรวิทยาของสัตว์ แม้สัตว์ที่รบกวนไม่หนี หรือแสดงพฤติกรรมอื่น ๆ ของรบกวน อาจพบอัตราการเต้นหัวใจเพิ่มขึ้น อุณหภูมิของร่างกาย หรือสถานะอื่น ๆ tohuman การตอบสนองต่อมไร้ท่อ (บอลและ Amlaner 1980, Giese 1998) ยกระดับหัวใจคือ regardedas ซึ่งระบุว่า สัตว์มีมองว่าเป็นภัยคุกคามที่เกี่ยวข้องกับการรบกวน (Amlaner Balland 1980), และในบางชนิดเพิ่มขึ้นในอัตราการเต้นหัวใจเป็น consideredsynonymous มีการตอบสนองความเครียด (Culik et al. 1990, Kosiorek และ van den Hoff1994) มีการระบุความสัมพันธ์ระหว่างการสูญเสียน้ำหนัก andsubsequent การตอบสนองความเครียดเป็นเวลานาน ความสำเร็จเพาะพันธุ์ลดลง และช่องโหว่เพิ่มขึ้น todisease (1980 ซีเกล) ความสัมพันธ์โดยตรงระหว่างผล andreproductive ระดับความเครียดสูงได้สำหรับสิงโตทะเล (Harris และ Leiper 1995), นกกาน้ำบิน (เอลลิสันและ Cleary 1978), คนดำ (ซาฟีน่าและ Burger1983) และ auklets (Piatt et al. 1990)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การตอบสนองของสัตว์ป่าต่อสิ่งเร้าภายนอกเช่นวิธีการโดยนักท่องเที่ยวมักจะแสดงเป็นครั้งแรกในรัฐทางสรีรวิทยาของสัตว์ แม้ว่าสัตว์รบกวนไม่หนีหรือแสดงอาการพฤติกรรมอื่น ๆ ของความวุ่นวายก็อาจพบเพิ่มอัตราการเต้นของหัวใจอุณหภูมิของร่างกายหรือการตอบสนองต่อมไร้ท่ออื่น ๆ tohuman แสดงตน (บอลและ Amlaner ปี 1980 กี 1998) อัตราการเต้นหัวใจยกระดับเป็น regardedas แสดงให้เห็นว่าสัตว์ที่ได้รับรู้ภัยคุกคามที่เกี่ยวข้องกับการรบกวน (Balland Amlaner 1980) และในบางชนิดเพิ่มขึ้นของอัตราการเต้นหัวใจเป็น consideredsynonymous กับการตอบสนองความเครียด (Culik et al. 1990 Kosiorek และ van den Hoff1994) ความสัมพันธ์ที่ได้รับการระบุระหว่างการตอบสนองเป็นเวลานานความเครียด andsubsequent ลดน้ำหนักลดความสำเร็จเพาะพันธุ์และเพิ่ม todisease ช่องโหว่ (ซีเกล 1980) ความสัมพันธ์โดยตรงระหว่างระดับความเครียดสูงผลกระทบ andreproductive ได้รับการทำสำหรับสิงโตทะเล (แฮร์ริสและ Leiper 1995) นกกาคู่สัน (เอลลิสันและเคลียร์ 1978), skimmers Black (Safina และ Burger1983) และ Auklets (Piatt et al. 1990)