Biofiltration[4] was first introduc

Biofiltration[4] was first introduced in England in 1893 as a trickling filter for wastewater treatment and has since been successfully used for the treatment of different types of water. Biological treatment has been used in Europe to filter surface water for drinking purposes since the early 1900s and is now receiving more interest worldwide. Biofiltration is also common in wastewater treatment, aquaculture and greywater recycling as a way to minimize water replacement while increasing water quality.

Biofiltration process[edit]

Biofilter installation at a commercial composting facility.
A biofilter is a bed of media on which microorganisms attach and grow to form a biological layer called biofilm. Biofiltration is thus usually referred to as a fixed–film process. Generally, the biofilm is formed by a community of different microorganisms (bacteria, fungi, yeast, etc.), macro-organisms (protozoa, worms, insect’s larvae, etc.) and extracellular polymeric substances (EPS) (Flemming and Wingender, 2010). The aspect of the biofilm[5] is usually slimy and muddy.

Water to be treated can be applied intermittently or continuously over the media, via upflow or downflow. Typically, a biofilter has two or three phases, depending on the feeding strategy (percolating or submerged biofilter):

a solid phase (media);
a liquid phase (water);
a gaseous phase (air).
Organic matter and other water components diffuse into the biofilm where the treatment occurs, mostly by biodegradation. Biofiltration processes are usually aerobic, which means that microorganisms require oxygen for their metabolism. Oxygen can be supplied to the biofilm, either concurrently or countercurrently with water flow. Aeration occurs passively by the natural flow of air through the process (three phase biofilter) or by forced air supplied by blowers.

Microorganisms' activity is a key-factor of the process performance. The main influencing factors are the water composition, the biofilter hydraulic loading, the type of media, the feeding strategy (percolation or submerged media), the age of the biofilm, temperature, aeration, etc.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

Biofiltration [4] ถูกรู้จักในอังกฤษใน 1893 เป็นบำบัดน้ำเสียกรอง trickling และจึงสำเร็จใช้ในการรักษาของน้ำชนิดต่าง ๆ บำบัดทางชีวภาพมีการใช้ในยุโรปเพื่อกรองน้ำผิวดินเพื่อวัตถุประสงค์ในการดื่มตั้งแต่ช่วงต้นทศวรรษ 1900 และตอนนี้กำลังสนใจทั่วโลกมากขึ้น Biofiltration เป็นเรื่องธรรมดาในการบำบัดน้ำ เพาะเลี้ยงสัตว์น้ำ และ greywater รีไซเคิลเพื่อลดการเปลี่ยนน้ำคุณภาพของน้ำที่เพิ่มขึ้นกระบวนการ Biofiltration [แก้]ติดตั้งกรองชีวภาพที่ composting เป็นเชิงพาณิชย์ตัวกรองชีวภาพเป็นเตียงของสื่อที่แนบ และเติบโตในรูปแบบทางชีวภาพชั้นเรียกว่าไบโอฟิล์มจุลินทรีย์ Biofiltration จึงมักเรียกว่ากระบวนการแก้ไข – ฟิล์ม โดยทั่วไป ฟิล์มจะเกิดขึ้น โดยชุมชนต่าง ๆ จุลินทรีย์ (แบคทีเรีย รา ยีสต์ ฯลฯ), แมโคมีชีวิต (โปรโตซัว หนอน ตัวอ่อนของแมลง ฯลฯ) และสารโพลีเมอร์สาร (EPS) (Flemming และ Wingender, 2010) ด้านของฟิล์ม [5] จะปลิ้นปล้อน และโคลนน้ำว่าสามารถใช้อย่างต่อเนื่อง หรือเป็นระยะ ๆ ผ่านสื่อ ผ่าน upflow หรือกระแสลมไหลลง โดยทั่วไป ตัวกรองชีวภาพมีสอง หรือสามระยะ ขึ้นอยู่กับกลยุทธ์การให้อาหาร (ไลูพึ่ง หรือแช่ในน้ำ):เป็นเฟสของแข็ง (สื่อ);เฟสของเหลว (น้ำ);เฟสก๊าซ (อากาศ)อินทรีย์และอื่น ๆ ส่วนประกอบของน้ำกระจายเป็นฟิล์มที่การรักษาเกิดขึ้น ส่วนใหญ่ โดยการย่อยสลายทางชีวภาพ กระบวนการ Biofiltration เป็นแอโรบิกมักจะ ซึ่งหมายความ ว่า จุลินทรีย์ต้องใช้ออกซิเจนสำหรับการเผาผลาญ ออกซิเจนสามารถจัดหาให้ฟิล์ม พร้อม หรือ countercurrently กับการไหลของน้ำ อากาศเกิดขึ้นเฉย ๆ โดยการไหลตามธรรมชาติของอากาศผ่านกระบวนการ (สามเฟสไลู) หรืออากาศที่ถูกบังคับจากเครื่องเป่าลมกิจกรรมของจุลินทรีย์เป็นตัว คีย์ของประสิทธิภาพของกระบวนการ ปัจจัยที่มีอิทธิพลต่อหลักมีองค์ประกอบน้ำ ไลูไฮดรอลิกโหลด ชนิดของสื่อ กลยุทธ์การให้อาหาร (percolation หรือสื่อแบบจุ่มใต้น้ำ) อายุของฟิล์ม อุณหภูมิ เติมอากาศ ฯลฯ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

กรองทางชีวภาพ [4] เป็นครั้งแรกในประเทศอังกฤษในปี 1893 เป็นตัวกรองไหลการบำบัดน้ำเสียและได้รับตั้งแต่ใช้ประสบความสำเร็จในการรักษาที่แตกต่างกันของน้ำ การรักษาทางชีวภาพได้ถูกนำมาใช้ในยุโรปในการกรองน้ำผิวดินสำหรับวัตถุประสงค์การดื่มตั้งแต่ช่วงต้นทศวรรษ 1900 และตอนนี้กำลังได้รับความสนใจมากขึ้นทั่วโลก กรองทางชีวภาพยังเป็นเรื่องธรรมดาในการบำบัดน้ำเสีย, เพาะเลี้ยงสัตว์น้ำและการรีไซเคิล greywater เป็นวิธีที่จะลดการเปลี่ยนน้ำในขณะที่เพิ่มน้ำที่มีคุณภาพ.

กระบวนการกรองทางชีวภาพ [แก้ไข]

การติดตั้งถังกรองชีวภาพที่โรงงานทำปุ๋ยหมักในเชิงพาณิชย์.
กรองชีวภาพเป็นเตียงของสื่อที่จุลินทรีย์แนบและเติบโต ในรูปแบบชั้นทางชีวภาพที่เรียกว่าไบโอฟิล์ม กรองทางชีวภาพจึงมักจะเรียกว่าเป็นกระบวนการตรึงฟิล์ม โดยทั่วไปแล้วฟิล์มจะเกิดขึ้นโดยชุมชนของจุลินทรีย์ที่แตกต่างกัน (แบคทีเรียเชื้อรายีสต์ ฯลฯ ) แมโครชีวิต (โปรโตซัวหนอนตัวอ่อนของแมลง ฯลฯ ) และสารพอลิเมอสาร (EPS) (เฟลมิงและ Wingender 2010 ) ด้านของฟิล์ม [5] มักจะลื่นไหลและโคลน.

น้ำได้รับการปฏิบัติสามารถนำไปใช้เป็นระยะ ๆ อย่างต่อเนื่องหรือผ่านสื่อผ่านทางไหลหรือไหลลง โดยปกติแล้วกรองชีวภาพมีสองหรือสามขั้นตอนขึ้นอยู่กับกลยุทธ์การให้อาหาร (แทรกซึมหรือกรองชีวภาพจมอยู่ใต้น้ำ):

เฟสของแข็ง (Media);
เฟสของเหลว (น้ำ);
เฟสก๊าซ (อากาศ).
สารอินทรีย์และส่วนประกอบทางน้ำอื่น ๆ กระจาย เข้าสู่ไบโอฟิล์มที่การรักษาที่เกิดขึ้นส่วนใหญ่มาจากการย่อยสลาย กระบวนการกรองทางชีวภาพที่มักจะมีแอโรบิกซึ่งหมายความว่าจุลินทรีย์ต้องใช้ออกซิเจนสำหรับการเผาผลาญของพวกเขา ออกซิเจนจะจ่ายให้กับฟิล์มอย่างใดอย่างหนึ่งที่เห็นพ้องกันหรือทางกับการไหลของน้ำ การเติมอากาศเกิดขึ้นเฉยๆโดยการไหลตามธรรมชาติของอากาศผ่านกระบวนการ (สามเฟสกรองชีวภาพ) หรือโดยการบังคับอากาศที่จัดทำโดยเครื่องเป่าลม.

กิจกรรมจุลินทรีย์ 'เป็นปัจจัยสำคัญของประสิทธิภาพการทำงานของกระบวนการ ปัจจัยที่มีอิทธิพลต่อหลักคือองค์ประกอบของน้ำกรองชีวภาพโหลดไฮดรอลิประเภทของสื่อกลยุทธ์การให้อาหาร (ซึมหรือสื่อที่จมอยู่ใต้น้ำ) อายุฟิล์มอุณหภูมิอากาศ ฯลฯ