In this short poem, the speaker beg

In this short poem, the speaker begins by claiming that he, too, "sing[s] America" (1). He goes on to note that he is "the darker brother" (2), referring to his skin color, and then makes reference to the fact that he is sent "to eat in the kitchen / when company comes" (3-4), as if he were a black slave in a white household. The oppression, however, doesn't stop him from laughing and growing strong.

Then the speaker envisions a future in which he is no longer sent to the kitchen, in which no one would dare to call him unequal. They (presumably, the white majority) will see him as beautiful and "be ashamed" (17) at their previous prejudice.

The poem concludes with the speaker asserting, again, that he (and, therefore, his race) is indeed American.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ในบทกวีนี้สั้น ผู้เริ่มต้น โดยอ้างว่า เขา เกินไป "สิงห์ [s] อเมริกา" (1) เขาไปเพื่อทราบว่า เขาเป็น "พี่เข้ม" (2), หมายถึงสีผิวของเขา และจากนั้น ทำการอ้างอิงถึงความจริงที่ว่าเขาจะไป "กิน ในครัว / บริษัทมา" (3-4), เป็นถ้าเขาเป็นทาสในเรือนสีขาวดำ กดขี่ อย่างไรก็ตาม ไม่หยุดเขาจากการหัวเราะ และเติบโตแข็งแรงแล้ว ลำโพงที่ envisions ในอนาคตที่เขาจะไม่ถูกส่งไปห้องครัว ที่ไม่มีใครจะกล้าที่จะโทรหาเขาไม่ พวกเขา (ทับ ขาวส่วนใหญ่) จะเห็นเขาเป็นสวยงาม และ "จะละอาย" (17) ที่อคติของพวกเขาก่อนหน้านี้กลอนสรุปกับลำโพงกรรมสิทธิ์ อีก เขา (และ จึง การแข่งขันของเขา) ว่าอเมริกันจริง ๆ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ในบทกวีสั้น ๆ นี้ลำโพงเริ่มต้นด้วยการอ้างว่าเขาเหมือนกัน "ร้องเพลง [s] อเมริกา" (1) เขาก็จะทราบว่าเขาเป็น "พี่ชายเข้ม" (2) หมายถึงสีผิวของเขาแล้วทำให้มีการอ้างอิงถึงความจริงที่ว่าเขาจะถูกส่งไป "ที่จะกินในห้องครัว / เมื่อ บริษัท มา" (3-4) ราวกับว่าเขาเป็นทาสผิวดำในครัวเรือนสีขาว การกดขี่ แต่ไม่ได้หยุดเขาจากการหัวเราะและการเจริญเติบโตที่แข็งแกร่ง. แล้วลำโพงวาดภาพในอนาคตที่เขาจะถูกส่งไปไม่ได้ไปที่ห้องครัวซึ่งจะไม่มีใครกล้าที่จะเรียกเขาว่าไม่เท่ากัน พวกเขา (สมมุติส่วนสีขาว) จะเห็นว่าเขาเป็นที่สวยงามและ "จะละอายใจ" (17) ที่อคติก่อนหน้านี้. บทกวีสรุปด้วยการเข้าไปยุ่งเกี่ยวกับลำโพงอีกครั้งว่าเขา (และดังนั้นการแข่งขันของเขา) ย่อมเป็นอเมริกัน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ในบทกวีสั้น ๆนี้ ผู้พูดเริ่มโดยอ้างว่าเขาด้วย " ร้อง [ S ] อเมริกา " ( 1 ) เขาก็จะทราบว่า เค้าคือ " พี่เข้ม " ( 2 ) หมายถึงสีผิวของเขาแล้วทำให้การอ้างอิงถึงความจริงว่าเขาส่ง " กินอาหารในครัวเมื่อ บริษัท มา " ( 3-4 ) ราวกับว่าเขาเป็นทาสผิวดำในบ้านสีขาว บีบบังคับ , อย่างไรก็ตามไม่ได้หยุดเขาจากการหัวเราะและเติบโตแข็งแรง

แล้วลำโพงวาดภาพอนาคตที่เขาจะไม่ส่งไปที่ห้องครัว ซึ่งไม่มีใครกล้าเรียกเขาไม่เท่ากัน พวกเขา ( สันนิษฐาน , สีขาวส่วนใหญ่ ) จะเห็นเขาเป็นสวยงาม และ " อาย " ( 17 ) ที่อคติของพวกเขาก่อนหน้านี้

กลอนสรุปกับผู้พูดยืนยันอีกครั้งว่าเขา ( และ ดังนั้นการแข่งขันของเขา ) เป็นชาวอเมริกัน