3.1. Exudates, protein concentratio

3.1. Exudates, protein concentration, and total protein content in exudates
The amount of exudates naturally escaping from pork steaks and
protein content in meat exudates were investigated after 2, 3, 5, and
7 days of storage. As shown in Fig. 2, the lowest exudate amount
was 2.10% from C1 at storage day 2, whereas the highest exudate
amount (10.25%) was observed in T2 at storage day 7. T1 and T2
had significantly higher exudate amount than those of C1 and C2
during cold storage days (p b 0.05), indicating that exudate amount
was affected by freeze–thaw. The protein concentration of exudates
was 92.50–96.20 mg/ml during cold storage; however, no significant
difference in protein concentration was observed among the treat-
ments. The results of total protein content showed a similar trend to
that of exudate amount. All treatments had lower exudate amount
and total protein content values at the initial storage day than that
at the latter storage days (p b 0.05). No significant effect of exudate
removal or the combined effect of freeze–thaw and exudate removal
was observed for exudate amount, protein concentration, or total
protein content (p > 0.05).
Three fractions of water exist in muscle cells, such as bound water,
immobilized water, and free water (Fennema, 1985). Bound water is
very resistant to freezing, but the other fractions are easily exuded
from muscle cells by freezing and thawing (Fennema, 1985). For
this reason, T1 and T2, which were the pork steaks treated with
freeze-thawing, had higher exudate amount. Freezing induces distor-
tion of tissue structure and mechanical damage due to the formation
of ice crystals (Sebranek, 1982). Thus, we expected that a higher
protein concentration would be found in T1 and T2; however, no
effect of freeze–thaw on protein concentration was observed. Total
protein content was higher in T1 and T2 than that in C1 and C2
because of increased exudate amount.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

3.1. exudates โปรตีนเข้มข้น และปริมาณโปรตีนทั้งหมดใน exudatesจำนวน exudates ธรรมชาติหนีจากสเต็กหมู และปริมาณโปรตีนในเนื้อสัตว์ exudates ถูกสอบสวนหลัง 2, 3, 5 และ7 วันของการจัดเก็บ ดังแสดงในรูป 2, exudate ยอดต่ำสุดเป็น 2.10% จาก C1 ที่เก็บวันที่ 2 ในขณะที่ exudate สูงสุดจำนวนเงิน (10.25%) พบว่า ใน T2 ที่เก็บวัน 7 T1 และ T2มี exudate ยอดเงินสูงกว่าของ C1 และ C2ในช่วงเย็นวัน (p b 0.05), ระบุจำนวน exudateได้รับผลกระทบ โดย freeze – thaw ความเข้มข้นของโปรตีนของ exudatesเป็น 92.50 – 96.20 mg/ml ช่วงเย็น อย่างไรก็ตาม ไม่สำคัญพบว่า ความแตกต่างในความเข้มข้นของโปรตีนในการรักษา-ดังนี้ มีแนวโน้มคล้ายแสดงผลลัพธ์ของปริมาณโปรตีนทั้งหมดที่จำนวน exudate ทรีทเมนท์ทั้งหมดมีจำนวน exudate ต่ำและวันเริ่มต้นเก็บที่ค่าเนื้อหาโปรตีนทั้งหมดวันหลังเก็บ (p b 0.05) ไม่มีผลสำคัญของ exudateผลรวมของ freeze – thaw และ exudate กำจัดหรือกำจัดพบว่า จำนวน exudate โปรตีนเข้มข้น หรือทั้งหมดปริมาณโปรตีน (p > 0.05)ส่วน 3 ของน้ำที่มีอยู่ในเซลล์กล้ามเนื้อ เช่นน้ำผูกน้ำที่ถูกตรึงกับ และน้ำฟรี (Fennema, 1985) น้ำที่ถูกผูกไว้มากทนต่อการแช่แข็ง แต่อื่น ๆ เศษส่วนง่าย ๆ ที่ exudedจากเซลล์กล้ามเนื้อโดยการแช่แข็ง และละลาย (Fennema, 1985) สำหรับด้วยเหตุนี้ T1 และ T2 สเต็กหมูซึ่งรักษาด้วยแช่แข็งละลาย จำนวน exudate ที่สูงขึ้นได้ เยือกแข็งก่อให้เกิด distor-ทางการค้าของโครงสร้างเนื้อเยื่อและความเสียหายทางกลเนื่องจากการก่อตัวของผลึกน้ำแข็ง (Sebranek, 1982) ดังนั้น เราคาดหวังที่สูงขึ้นพบความเข้มข้นของโปรตีนใน T1 และ T2 อย่างไรก็ตาม ไม่มีพบว่า ผลของ freeze – thaw ในความเข้มข้นของโปรตีน รวมปริมาณโปรตีนได้มากกว่าใน T1 และ T2 ใน C1 และ C2เนื่องจากยอด exudate ที่เพิ่มขึ้น

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

3.1 exudates ความเข้มข้นของโปรตีนและปริมาณโปรตีนรวมใน exudates
ปริมาณของสารที่หลั่งธรรมชาติหนีออกจากสเต็กหมูและ
ปริมาณโปรตีนในสารที่หลั่งเนื้อถูกตรวจสอบหลังจากที่ 2, 3, 5 และ
7 วันของการจัดเก็บ ดังแสดงในรูป 2 ปริมาณสารหลั่งต่ำสุด
เป็น 2.10% จาก C1 ในวันที่ 2 การจัดเก็บข้อมูลในขณะที่สารหลั่งสูงสุด
จำนวน (10.25%) พบว่าใน T2 ในวันที่จัดเก็บ 7 T1 และ T2
มีปริมาณสารหลั่งสูงกว่าบรรดา C1 และ C2
ในช่วงเย็น วันที่จัดเก็บข้อมูล (Pb 0.05) แสดงให้เห็นว่าปริมาณสารหลั่ง
รับผลกระทบจากการแช่แข็งละลาย ความเข้มข้นของสารที่หลั่งโปรตีน
เป็น 92.50-96.20 mg / ml ในระหว่างการเก็บรักษาความเย็น; แต่ไม่มีนัยสำคัญ
ความแตกต่างในความเข้มข้นของโปรตีนที่ถูกพบในหมู่ลูออไรด์
ments ผลของปริมาณโปรตีนรวมพบว่ามีแนวโน้มที่คล้ายกับ
ที่ของจำนวนเงินสารหลั่ง การรักษาทั้งหมดมีปริมาณสารหลั่งลดลง
และค่าปริมาณโปรตีนรวม ณ วันเริ่มต้นการจัดเก็บไปกว่านั้น
ในวันที่จัดเก็บหลัง (Pb 0.05) ไม่มีผลกระทบอย่างมีนัยสำคัญของสารหลั่ง
กำจัดหรือผลรวมของการแช่แข็งและละลายสารหลั่งกำจัด
พบว่าสำหรับจำนวนเงินสารหลั่งความเข้มข้นของโปรตีนหรือผลรวม
ปริมาณโปรตีน (p> 0.05).
สามเศษส่วนของน้ำที่มีอยู่ในเซลล์กล้ามเนื้อเช่นน้ำที่ถูกผูกไว้
น้ำตรึงและน้ำดื่มฟรี (Fennema, 1985) น้ำที่ถูกผูกไว้เป็น
มากทนต่อการแช่แข็ง แต่เศษส่วนอื่น ๆ จะปริกได้อย่างง่ายดาย
จากเซลล์กล้ามเนื้อโดยการแช่แข็งและละลาย (Fennema, 1985) สำหรับ
เหตุผลนี้ T1 และ T2 ซึ่งเป็นสเต็กเนื้อหมูรับการรักษาด้วย
การแช่แข็งละลายมีปริมาณสารหลั่งที่สูงขึ้น ก่อให้เกิดการแช่แข็ง distor-
การของโครงสร้างของเนื้อเยื่อและความเสียหายทางกลเนื่องจากการก่อตัว
ของผลึกน้ำแข็ง (Sebranek, 1982) ดังนั้นเราจึงคาดว่าสูงกว่า
ความเข้มข้นของโปรตีนที่จะพบได้ใน T1 และ T2; แต่ไม่มี
ผลกระทบของการแช่แข็งละลายกับความเข้มข้นของโปรตีนที่ถูกตั้งข้อสังเกต รวม
ปริมาณโปรตีนสูงใน T1 และ T2 กว่าใน C1 และ C2
เพราะปริมาณสารหลั่งเพิ่มขึ้น

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

3.1 . สารที่หลั่งความเข้มข้นของโปรตีน และโปรตีนรวมในสารที่หลั่งปริมาณของสารที่หลั่งตามธรรมชาติและหลบหนีจากสเต็กหมูโปรตีนในเนื้อสัตว์ คือสารที่หลั่งจาก 2 , 3 , 5 , และ7 วันของการจัดเก็บ ดังแสดงในรูปที่ 2 ปริมาณโปรตีนสูงสุดคือ 2.10 % จาก C1 ที่กระเป๋า 2 วัน ส่วนที่เกิดจากสูงสุดจำนวน ( 10.25 เปอร์เซ็นต์ ) พบว่าใน T2 ที่กระเป๋าวัน 7 T1 และ T2มีปริมาณโปรตีนสูงสูงกว่า C1 และ C2ในระหว่างวัน ห้องเย็น ( P B 0.05 ) แสดงว่าปริมาณโปรตีนสูงได้รับผลกระทบจากแช่แข็ง - ละลาย ความเข้มข้นของสารที่หลั่งโปรตีนเป็น 92.5 – 96.20 มก. / มล. ในช่วงเย็น , อย่างไรก็ตาม , ไม่แตกต่างกันความแตกต่างของความเข้มข้นของโปรตีนในการรักษา --ments . ผลของปริมาณโปรตีนทั้งหมดมีแนวโน้มคล้ายกับของที่เกิดจากจำนวน การรักษาทั้งหมดมีปริมาณโปรตีนสูงกว่าและรวมค่าโปรตีนในวันกระเป๋าเริ่มต้นกว่าที่วันกระเป๋าหลัง ( P B ตามลำดับ ไม่มีผลของโปรตีนสูงการกำจัดหรือผลรวมของแช่แข็งและละลายที่เกิดจากการกำจัดและเป็นสังเกตสำหรับที่เกิดจากปริมาณโปรตีน หรือรวมโปรตีน ( P > 0.05 )สามส่วนของน้ำที่มีอยู่ในเซลล์กล้ามเนื้อ เช่นการจำกัดน้ำที่ใช้น้ำ และน้ำฟรี ( fennema , 1985 ) จำกัดน้ำทนมาก แข็ง แต่ส่วนอื่น ๆได้อย่างง่ายดายปริกจากเซลล์กล้ามเนื้อ โดยการแช่แข็งและละลาย ( fennema , 1985 ) สำหรับเหตุผลนี้ , T1 และ T2 ซึ่งเป็นสเต็กหมูรักษาแช่แข็งละลายมีปริมาณโปรตีนสูงขึ้น ทำให้ distor - แช่แข็งผ่านโครงสร้างเนื้อเยื่อและความเสียหายทางกลจากการของผลึกน้ำแข็ง ( sebranek , 1982 ) ดังนั้น เราคาดว่าสูงกว่าความเข้มข้นของโปรตีนจะพบใน T1 และ T2 ; อย่างไรก็ตาม , ไม่ผลของแช่แข็งและละลายความเข้มข้นของโปรตีน . รวมโปรตีนสูงกว่า T1 และ T2 ว่า C1 และ C2เนื่องจากการเพิ่มขึ้นของปริมาณโปรตีนสูง .