the new dogs were not real sledge-d

the new dogs were not real sledge-dogs and they knew nothing about the work. Charles and Hal put them into harness, but Buck could not teach them how to pull a sledge. So now there were six dogs who couldn't pull at all, and eight who were tired after pulling for four thousand kilometres. But Charles and Hal were happy. They had more dogs than any sledge that they had seen at Skagway. They didn't know that no sledge could carry enough food for fourteen dogs.
The next morning Buck led the team up the street. They moved slowly, because they were tired before they started. Buck had pulled to Dawson and back twice, and he didn't want to do it again. He had watched Hal and Charles and Mercedes and he saw that they didn't know how to do anything. And, as the days passed, he saw that they could not learn. It took them half the evening to get everything ready for the night; and it took them half the morning to get ready to leave. And when they did start, they often had to stop because something had fallen off the sledge. On some days they travelled twenty kilometres and on some days only ten.
They didn't have enough dog food when they started, and they used what they had much too quickly. Hal gave the dogs extra food because he wanted them to pull harder. Mercedes gave them extra food because she was sorry for them. But it was not food that they wanted, but rest.
Soon Hal saw that they had travelled only a quarter of the way to Dawson, but had eaten half their food. He had to give the dogs less food. It was easy to give them less food, but it was impossible to make them travel faster.
Dub had pulled hard and well all the way from Skagway, but he had hurt his leg. It got worse and worse until finally Hal had to shoot him. The six new dogs, now weak and ill from hunger and hard work, died next.
Hal, Charles, and Mercedes had started the journey happily; but now they were tired, cross and miserable. Charles and Hal argued about everything, because each thought that he was working harder than the other. And Mercedes was unhappy because she thought that she shouldn't have to work. She was tired, so she rode on the sledge, making the work even harder for the dogs. She rode for days, until the dogs could not move the sledge. The men asked her to walk, but she would not leave the sledge. One day they lifted her off. She sat in the snow and did not move. They went off with the sledge and travelled five kilometres.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

สุนัขใหม่ไม่จริงสเลดจ์สุนัข และพวกเขารู้อะไรเกี่ยวกับการทำงาน ชาร์ลส์และ Hal ใส่เข้าไปเทียม แต่บัคสามารถไม่สอนให้ดึงสเลดจ์ ตอนนี้ มีสุนัข 6 ที่ไม่ดึงเลย และแปดคนเหนื่อยหลังจากดึงสำหรับ 4 พันกิโลเมตร แต่ชาร์ลส์และ Hal มีความสุข พวกเขามีสุนัขมากกว่ากว่าสเลดจ์ใด ๆ ที่พวกเขาได้เห็นใน Skagway พวกเขาไม่ทราบว่า สเลดจ์ไม่อาจมีอาหารเพียงพอสำหรับสุนัขสิบสี่ในเช้าวันถัดบัคนำทีมขึ้นถนน พวกเขาย้ายช้า เพราะเหนื่อยก่อนที่จะเริ่มต้น บัค ได้ดึงดอว์สันและกลับสองครั้ง และเขาไม่อยากทำมันอีกครั้ง เขาได้เฝ้าดู Hal และชาร์ลส์ และ Mercedes และเขาเห็นว่า พวกเขาไม่ทราบวิธีการทำอะไร และ วันผ่าน เห็นเขาที่พวกเขาไม่สามารถเรียนรู้ มันถ่ายตอนเย็นครึ่งเพื่อให้ทุกอย่างพร้อมสำหรับคืน และก็ถ่ายตอนเช้าครึ่งจะไป และเมื่อพวกเขาได้เริ่มต้น พวกเขามักจะมีการหยุดเนื่องจากบางสิ่งบางอย่างได้ลดลงปิดสเลดจ์ ในบางวันที่จะเดินทาง 20 กิโลเมตร และ ในบางวันเท่านั้น 10มีอาหารสุนัขเพียงพอเมื่อพวกเขาเริ่มต้น และพวกเขาใช้สิ่งพวกเขามากเกินไปอย่างรวดเร็ว Hal ให้สุนัขอาหารเสริม เพราะเขาต้องการให้ดึงยาก รถเบนซ์ให้อาหารเสริมเนื่องจากเธอขอให้ แต่ไม่ใช่อาหารที่พวกเขาต้องการ แต่ส่วนที่เหลือเร็ว ๆ นี้ Hal เห็นว่า พวกเขาได้เดินทางไปเพียงไตรมาสไปดอว์สัน แต่ได้รับประทานอาหารครึ่งหนึ่งของพวกเขา เขาต้องให้สุนัขอาหารน้อยลง ก็ต้องให้อาหารน้อยลง แต่มันเป็นไปไม่ได้ให้เดินทางได้เร็วขึ้นDub ได้ดึงหนัก และดีทุกทางจาก Skagway แต่เขาก็เจ็บขาของเขา มันได้แย่ลงและแย่ลงจนสุดท้าย ยิงเขามี Hal 6 ใหม่สุนัข ตอนนี้อ่อนแอ และป่วยจากความหิวและการทำงาน เสียชีวิตต่อไปHal ชาร์ลส์ และรถได้เริ่มต้นการเดินทางอย่างมีความสุข แต่ตอนนี้พวกเบื่อ ข้าม และอนาถ ชาร์ลส์และ Hal โต้เถียงเกี่ยวกับทุกอย่าง เนื่องจากแต่ละความคิดว่า เขาทำงานหนักกว่าอื่น ๆ และรถก็ไม่มีความสุขเนื่องจากเธอคิดว่า เธอไม่ควรมีการทำงาน เธอเหนื่อย เพื่อเธอหนีสเตอร์สเลดจ์ ทำงานได้ยากในสุนัข เธอกำลังวัน จนกว่าสุนัขจะไม่สามารถย้ายสเลดจ์ คนที่ถามเธอเดิน แต่เธอจะไม่ปล่อยสเลดจ์ วันหนึ่งเขายกเธอออก เธอนั่งอยู่ในหิมะ และได้ย้าย พวกเขาออกไปกับสเลดจ์ และเดินทาง 5 กิโลเมตร

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

สุนัขใหม่ไม่จริงเลื่อนสุนัขและพวกเขารู้ว่าไม่มีอะไรที่เกี่ยวกับการทำงาน ชาร์ลส์ฮาลและใส่ไว้ในเทียม แต่บั๊กไม่สามารถสอนให้รู้ว่าจะดึงเลื่อน ดังนั้นตอนนี้มีอยู่ด้วยกันหกสุนัขที่ไม่สามารถดึงที่ทั้งหมดและแปดที่เหนื่อยหลังจากที่ดึงสำหรับสี่พันกิโลเมตร แต่ชาร์ลส์ฮาลมีความสุข พวกเขามีสุนัขมากกว่าเลื่อนว่าพวกเขาได้เห็น Skagway ใด ๆ พวกเขาไม่ทราบว่าเลื่อนไม่สามารถดำเนินการอาหารเพียงพอที่สิบสี่สุนัข.
เช้าวันรุ่งขึ้นบั๊กนำทีมขึ้นถนน พวกเขาเดินช้า ๆ เพราะพวกเขาเหนื่อยก่อนที่จะเริ่มต้น บั๊กได้ดึงดอว์สันและกลับมาเป็นครั้งที่สองและเขาไม่ต้องการที่จะทำมันอีกครั้ง เขาได้ดูฮาลและชาร์ลส์และเมอร์และเขาเห็นว่าพวกเขาไม่ทราบวิธีการที่จะทำอะไร และเป็นวันที่ผ่านมาเขาเห็นว่าพวกเขาไม่สามารถเรียนรู้ พวกเขาใช้เวลาครึ่งหนึ่งตอนเย็นจะได้รับทุกอย่างพร้อมสำหรับกลางคืน และจะเอาพวกเขาครึ่งเช้าวันที่จะได้รับพร้อมที่จะออก และเมื่อพวกเขาเริ่มต้นพวกเขามักจะต้องหยุดเพราะสิ่งที่ได้หลุดออกไปตะเฆ่ ในบางวันพวกเขาเดินทางยี่สิบกิโลเมตรและในบางวันเพียงสิบ.
พวกเขาไม่ได้มีอาหารสุนัขพอเมื่อพวกเขาเริ่มต้นและพวกเขาใช้ในสิ่งที่พวกเขามากเกินไปได้อย่างรวดเร็ว ฮัลให้สุนัขอาหารพิเศษเพราะเขาอยากให้พวกเขายากที่จะดึง เมอร์ให้พวกเขามีอาหารพิเศษเพราะเธอรู้สึกเสียใจสำหรับพวกเขา แต่มันไม่ได้อาหารที่พวกเขาต้องการ แต่ส่วนที่เหลือ.
เร็ว ๆ นี้ฮัลเห็นว่าเขาได้เดินทางเพียงหนึ่งในสี่ของวิธีการดอว์สัน แต่ได้กินอาหารของพวกเขาครึ่งหนึ่ง เขาจะต้องให้สุนัขอาหารน้อยลง มันเป็นเรื่องง่ายที่จะให้พวกเขามีอาหารน้อยลง แต่มันเป็นไปไม่ได้ที่จะทำให้พวกเขาเดินทางได้เร็วขึ้น.
พากย์ได้ดึงหนักและดีทุกทางจาก Skagway แต่เขาได้รับบาดเจ็บที่ขาของเขา มันก็แย่ลงและแย่จนในที่สุดฮาลมีการยิงเขา หกสุนัขใหม่ตอนนี้อ่อนแอและป่วยจากความหิวและการทำงานหนักเสียชีวิตต่อไป.
ฮัลชาร์ลส์และเมอร์ได้เริ่มต้นการเดินทางอย่างมีความสุข; แต่ตอนนี้พวกเขาข้ามเหนื่อยและมีความสุข ชาร์ลส์ฮาลเป็นที่ถกเถียงกันเกี่ยวกับทุกอย่างเพราะแต่ละคิดว่าเขาเป็นคนที่ทำงานหนักกว่าที่อื่น ๆ และเมอร์ก็มีความสุขเพราะเธอคิดว่าเธอไม่ควรจะต้องทำงาน เธอเป็นคนที่เหนื่อยเพื่อให้เธอขี่เลื่อนที่ทำให้ทำงานได้ยากสำหรับสุนัข เธอขี่ม้าวันจนกว่าสุนัขไม่สามารถย้ายตะเฆ่ คนที่ขอให้เธอเดิน แต่เธอจะไม่ปล่อยตะเฆ่ วันหนึ่งพวกเขายกเธอออก เธอนั่งอยู่ในหิมะและไม่ได้ย้าย พวกเขาเดินออกไปพร้อมกับเลื่อนและเดินทางห้ากิโลเมตร

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

สุนัขใหม่ไม่มีสุนัขเลื่อนจริง และพวกเขารู้อะไรเกี่ยวกับการทำงาน ชาร์ลส์ กับ ฮัล ใส่ลงในเครื่อง แต่เจ้าชู้ไม่สอนวิธีการดึง เลื่อนมา ตอนนี้ มี 6 ตัว ที่ไม่สามารถดึงทั้งหมดและแปดที่เหนื่อยจากการดึง 4 พันกิโลเมตร แต่ชาร์ลและฮาลมีความสุข พวกเขามีสุนัขมากกว่าใด ๆ -- ที่พวกเขาได้เห็นใน Skagway .พวกเขาไม่รู้ว่าไม่เลื่อนจะแบกอาหารเพียงพอสำหรับสิบสี่ตัว
เจ้าชู้ ตอนเช้านำทีมขึ้นถนน พวกเขาย้ายไปอย่างช้าๆ เพราะเหนื่อย ก่อนที่จะเริ่ม บัคได้ดึงให้ดอว์สันและกลับ 2 ครั้ง และเขาก็ไม่อยากที่จะทำอีก เขาได้ดูฮัล และ ชาร์ลส์ และ เมอร์เซดีส และเขาเห็นว่าเขาไม่ได้รู้อะไรเลย และเมื่อเวลาผ่านไปเขาเห็นว่าเขาไม่สามารถเรียนรู้ ใช้เวลาครึ่งตอนเย็น เตรียมทุกอย่างให้พร้อม สำหรับคืน และใช้เวลาครึ่งเช้า เตรียมตัวเดินทาง และเมื่อพวกเขาเริ่มต้นที่พวกเขามักจะต้องหยุดเพราะมีบางอย่างร่วงจากเลื่อนมา ในบางวันที่พวกเขาเดินทาง 20 กิโลเมตรและในบางวันเท่านั้น 10 .
ไม่มีอาหารหมาเมื่อพวกเขาเริ่มต้นและพวกเขาใช้สิ่งที่พวกเขามีมากเกินไปอย่างรวดเร็ว ฮาลให้สุนัขเสริมอาหาร เพราะเขาอยากให้ดึงยาก เมอร์เซดีส ให้อาหารเสริม เพราะว่าเธอเสียใจสำหรับพวกเขา แต่มันก็ไม่ใช่อาหารที่พวกเขาต้องการ แต่ส่วนที่เหลือ .
แล้วฮาลเห็นว่าพวกเขาได้เดินทางเพียงไตรมาสของวิธีการ ดอว์สัน แต่กินครึ่งหนึ่งของอาหาร เขาต้องให้สุนัขอาหารน้อยลงมันเป็นเรื่องง่ายที่จะให้พวกเขาอาหารน้อยลง แต่มันเป็นไปไม่ได้เพื่อให้เดินทางได้เร็วขึ้น .
พากย์ได้ดึงยากและดีตลอดทางจาก Skagway , แต่เขาขาเจ็บ มันแย่ลงและแย่ลงจนในที่สุดฮาลต้องยิงเขา หกใหม่สุนัข ตอนนี้อ่อนแอและป่วยตายจากความหิวและงานหนักต่อไป .
ฮาล ชาร์ลส์ และ เมอร์ซีเดส ได้เริ่มต้นการเดินทางอย่างมีความสุข แต่ตอนนี้พวกเขากำลังเหนื่อยข้ามและเป็นทุกข์ ชาร์ลส์และฮาลแย้งเรื่องทุกอย่าง เพราะแต่ละคนก็คิดว่าเขาทำงานหนักกว่าคนอื่น และเธอไม่พอใจเพราะเธอคิดว่าเธอไม่ควรจะทำงาน เธอเหนื่อย เธอขี่เลื่อน , การทำงานหนักสำหรับสุนัข เธอขี่หลายวัน จนกว่าสุนัขจะไม่ขยับเลื่อนมา คนถามเธอเดินแต่เธอจะไม่ทิ้ง สเลด วันหนึ่งพวกเขายกเธอออก เธอนั่งในหิมะ และไม่ได้ย้าย พวกเขาก็ออกไปและเลื่อนไป 5 กิโลเมตร