Cassia tora is a member of the Caes

Cassia tora is a member of the Caesalpiniaceae family and in the local Thai dialect,
it is referred to by the name of chumhet thai whilst in English it is known as Foetid
cassia (Panthong et al., 1986). The plant is known for its antihypertensive property and
in Thailand, the seeds are grilled and a decoction is prepared from it or drunk as a tea
(Chaicharntippayut, 1980). In Africa, however the leaves, roots and even the whole
plant are employed in the treatment of impetigo, ulcers, helminthiasis and as a purgative
(Dalziel, 1955; Irvine, 1961). The powdered leaves are applied to ulcers and to parasitic
skin conditions or decoction may be prepared from fresh leaves, which may then be used
as lotion for the same purpose (Chidume et al., 2002). The decoction from the whole
plant or root is taken orally and also the fermented leaves are pounded and added to
food or “local gin.” It is also taken orally for anthelmintic and purgative effects (Chidume
et al., 2002). In India, Cassia tora has been profusely researched because it is deemed as
an important medicinal plant of the Ayurvedic system of medicine and has been widely
used to treat various ailments (Asolkar et al., 1992; Chatterjee and Pakrashi, 1992; Kirtikar
and Basu, 1975; Maity et al., 2001; Nadkarni, 1985). Anthraquinones have been isolated
from the seeds (Kitanaka et al., 1990; Niranjan and Katiyar, 1979; Upadhaya and Singh,
1976) and sennosides, which confers the plant its medicinal value have been detected
in the leaves (Chakraborty and Chawala, 1983) whilst aloe-emodin which is known to
be a purgative (Pal and Pal 1983) has also been isolated from the leaves of Cassia tora
(Pal et al.1977). Moreover, Maity et al. (1998) has reported that the leaf extract from the
plant possess a significant anti-inflammatory activity as well. Cassia fistula Linn is known
locally as chaiyaphruek in Thai (English: Golden shower, purging cassia). It belongs to
the Caesalpiniaceae family and has been recorded by Panthong et al., (1986) as a plant
with anti-inflammatory activity. The young leaves of this plant is crushed and used as a
poultice (Chaicharntippayut, 1980; Jirawongsa, 1976; Ar-yurawet, 1975).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

สาขา cassia เป็นสมาชิก ของครอบครัว Caesalpiniaceae และ ใน ภาษาท้องถิ่นมันจะเรียกตามชื่อของ chumhet ไทยในอังกฤษเป็นที่รู้จักกัน Foetidขี้เหล็ก (พานทอง et al. 1986) พืชเป็นที่รู้จักสำหรับคุณสมบัติลดความดันโลหิต และในประเทศไทย เมล็ดจะย่าง และเป็นยาต้มจากมัน หรือดื่มเป็นชา(Chaicharntippayut, 1980) ในแอฟริกา อย่างไรก็ตามใบ ราก และแม้ทั้งหมดพืชใช้ในการรักษาโรคพุพอง แผล helminthiasis และ เป็นยาระบาย(Dalziel, 1955 เออร์ไวน์ 1961) ใช้ป่นใบแผล และปรสิตอาจเตรียมสภาพผิวหรือยาต้มจากใบสด ซึ่งอาจนำไปใช้เป็นโลชั่นเพื่อวัตถุประสงค์เดียวกัน (Chidume et al. 2002) ยาต้มจากทั้งหมดพืชหรือรากถูกนำมารับประทาน และยัง หมักใบถูกทุบ และเพิ่มการอาหารหรือ "ท้องถิ่นกิน" มันจะยังนำมารับประทานผล anthelmintic และ purgative (Chidumeet al. 2002) ในอินเดีย Cassia สาขามีการไสวทำวิจัย เพราะมันจะถือว่าเป็นเป็นพืชสมุนไพรที่สำคัญของระบบการแพทย์อายุรเวทได้อย่างกว้างขวางใช้ในการรักษาโรคต่าง ๆ (Asolkar et al. 1992 Chatterjee และ Pakrashi, 1992 Kirtikarและ กับ 1975 Maity et al. 2001 Nadkarni, 1985) แอนธราควิโนนมีการแยกจากเมล็ด (Kitanaka et al. 1990 Niranjan และ Katiyar, 1979 Upadhaya และสิงห์1976) และ sennosides ซึ่งตอบพืชที่ตรวจพบค่ายาในใบ (Chakraborty และ Chawala, 1983) ขณะ aloe emodin ซึ่งเป็นที่รู้จักกันเป็นยาระบาย (Pal และ Pal 1983) ยังได้รับแยกต่างหากจากใบของสาขาขี้เหล็ก(เพื่อน et al.1977) นอกจากนี้ Maity et al. (1998) ได้รายงานว่า สารสกัดจากใบจากการพืชมีกิจกรรมต้านการอักเสบที่สำคัญเช่น ราชพฤกษ์ Linn เป็นที่รู้จักกันภายในเป็นชัยพฤกษ์ในไทย (อังกฤษ: น้ำทอง ล้างขี้เหล็ก) เป็นสมาชิกอยู่ครอบครัว Caesalpiniaceae และได้รับการบันทึกโดยพานทอง et al., (1986) เป็นพืชกับกิจกรรมต้านการอักเสบ หนุ่มใบของพืชชนิดนี้เป็นบด และใช้เป็นยาพอก (Chaicharntippayut, 1980 Jirawongsa, 1976 Ar-yurawet, 1975)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

Cassia Tora เป็นสมาชิกของครอบครัว CAESALPINIACEAE และในภาษาไทยท้องถิ่น
มันจะถูกเรียกตามชื่อของ chumhet ไทยในขณะที่ภาษาอังกฤษเป็นที่รู้จักกันกลิ่นเหม็น
ขี้เหล็ก (พานทอง et al., 1986) พืชที่เป็นที่รู้จักสำหรับคุณสมบัติลดความดันโลหิตและ
ในประเทศไทยเมล็ดจะย่างและต้มที่เตรียมไว้จากมันหรือเมาเป็นชา
(Chaicharntippayut, 1980) ในทวีปแอฟริกา แต่ใบรากและแม้ทั้ง
โรงงานมีการจ้างงานในการรักษาพุพองแผล, โรคหนอนพยาธิและเป็นยาถ่าย
(เลดี 1955; Irvine, 1961) ใบผงจะใช้กับแผลและพยาธิ
สภาพผิวหรือยาต้มอาจเตรียมได้จากใบสดที่แล้วอาจจะถูกใช้
เป็นโลชั่นเพื่อวัตถุประสงค์เดียวกัน (Chidume et al., 2002) ยาต้มจากทั้ง
พืชหรือรากนำมารับประทานและใบหมักจะโขลกและเสริม
อาหารหรือ "จิท้องถิ่น." มันเป็นยังนำมารับประทานสำหรับผลพยาธิและยาถ่าย (Chidume
et al., 2002) ในประเทศอินเดีย, Cassia Tora ได้รับการวิจัยไสวเพราะมันถือเป็น
พืชสมุนไพรที่สำคัญของระบบการแพทย์อายุรเวทและได้รับการยอมรับอย่างกว้างขวาง
ใช้ในการรักษาโรคต่างๆ (Asolkar et al, 1992;. Chatterjee และ Pakrashi 1992; Kirtikar
และซึ 1975; Maity et al, 2001;. Nadkarni, 1985) แอนทราได้รับการแยก
จากเมล็ด (Kitanaka, et al, 1990;. Niranjan และ Katiyar 1979; Upadhaya และซิงห์,
1976) และ sennosides ซึ่งฟาโรห์พืชค่ายาที่ได้รับการตรวจพบ
ในใบ (Chakraborty และชวาลา, 1983) ขณะ Aloe-emodin ซึ่งเป็นที่รู้จักกัน
เป็นยาถ่าย (PAL และ Pal 1983) ยังได้รับการแยกออกจากใบขี้เหล็ก Tora
(PAL et al.1977) นอกจากนี้ Maity et al, (1998) ได้รายงานว่าสารสกัดจากใบจาก
พืชมีฤทธิ์ต้านการอักเสบอย่างมีนัยสำคัญเช่นกัน ขี้เหล็กทวารลินน์เป็นที่รู้จักกัน
ในท้องถิ่นเป็นชัยพฤกษ์ในไทย (อังกฤษ: ห้องอาบน้ำฝักบัวโกลเด้นกวาดล้างขี้เหล็ก) มันเป็นของ
ครอบครัว CAESALPINIACEAE และได้รับการบันทึกโดยพานทอง et al. (1986) เป็นพืช
ที่มีฤทธิ์ต้านการอักเสบ ใบอ่อนของพืชชนิดนี้จะถูกบดและนำมาใช้เป็น
ยาพอก (Chaicharntippayut 1980; Jirawongsa 1976; Ar-yurawet, 1975)