- ข้อความ
- ประวัติศาสตร์
MRS. LINDE.Yes, anyhow I think it w
MRS. LINDE.
Yes, anyhow I think it would be delightful to have what one needs.
NORA.
No, not only what one needs, but heaps and heaps of money.
MRS.
LINDE (smiling). Nora, Nora, haven't you learned sense yet? In our schooldays you were a great spendthrift.
NORA. (laughing).
Yes, that is what Torvald says now. (Wags her finger at her.) But "Nora, Nora" is not so silly as you think. We have not been in a position for me to waste money. We have both had to work.
MRS. LINDE.
You too?
NORA.
Yes; odds and ends, needlework, crotchet-work, embroidery, and that kind of thing. (Dropping her voice.) And other things as well. You know Torvald left his office when we were married? There was no prospect of promotion there, and he had to try and earn more than before. But during the first year he over-worked himself dreadfully. You see, he had to make money every way he could, and he worked early and late; but he couldn't stand it, and fell dreadfully ill, and the doctors said it was necessary for him to go south.
MRS. LINDE.
You spent a whole year in Italy, didn't you?
NORA.
Yes. It was no easy matter to get away, I can tell you. It was just after Ivar was born; but naturally we had to go. It was a wonderfully beautiful journey, and it saved Torvald's life. But it cost a tremendous lot of money, Christine.
MRS. LINDE.
So I should think.
NORA.
It cost about two hundred and fifty pounds. That's a lot, isn't it?
MRS. LINDE.
Yes, and in emergencies like that it is lucky to have the money.
NORA.
I ought to tell you that we had it from papa.
MRS. LINDE.
Oh, I see. It was just about that time that he died, wasn't it?
NORA.
Yes; and, just think of it, I couldn't go and nurse him. I was expecting little Ivar's birth every day and I had my poor sick Torvald to look after. My dear, kind father--I never saw him again, Christine. That was the saddest time I have known since our marriage.
MRS. LINDE.
I know how fond you were of him. And then you went off to Italy?
NORA.
Yes; you see we had money then, and the doctors insisted on our going, so we started a month later.
MRS. LINDE.
And your husband came back quite well?
NORA.
As sound as a bell!
MRS. LINDE.
But--the doctor?
NORA.
What doctor?
MRS. LINDE.
I thought your maid said the gentleman who arrived here just as I did, was the doctor?
NORA.
Yes, that was Doctor Rank, but he doesn't come here professionally. He is our greatest friend, and comes in at least once everyday. No, Torvald has not had an hour's illness since then, and our children are strong and healthy and so am I. (Jumps up and claps her hands.) Christine! Christine! it's good to be alive and happy!--But how horrid of me; I am talking of nothing but my own affairs. (Sits on a stool near her, and rests her arms on her knees.) You mustn't be angry with me. Tell me, is it really true that you did not love your husband? Why did you marry him?
MRS. LINDE.
My mother was alive then, and was bedridden and helpless, and I had to provide for my two younger brothers; so I did not think I was justified in refusing his offer.
NORA.
No, perhaps you were quite right. He was rich at that time, then?
MRS. LINDE.
I believe he was quite well off. But his business was a precarious one; and, when he died, it all went to pieces and there was nothing left.
NORA.
And then?--
MRS. LINDE.
Well, I had to turn my hand to anything I could find- -first a small shop, then a small school, and so on. The last three years have seemed like one long working-day, with no rest. Now it is at an end, Nora. My poor mother needs me no more, for she is gone; and the boys do not need me either; they have got situations and can shift for themselves.
NORA.
What a relief you must feel if--
MRS. LINDE.
No, indeed; I only feel my life unspeakably empty. No one to live for anymore. (Gets up restlessly.) That was why I could not stand the life in my little backwater any longer. I hope it may be easier here to find something which will busy me and occupy my thoughts. If only I could have the good luck to get some regular work--office work of some kind--
NORA.
But, Christine, that is so frightfully tiring, and you look tired out now. You had far better go away to some watering-place.
MRS. LINDE (walking to the window).
I have no father to give me money for a journey, Nora.
NORA. (rising).
Oh, don't be angry with me!
MRS. LINDE (going up to her).
It is you that must not be angry with me, dear. The worst of a position like mine is that it makes one so bitter. No one to work for, and yet obliged to be always on the lookout for chances. One must live, and so one becomes selfish. When you told me of the happy turn your fortunes have taken--you will hardly believe it--I was delighted not so much on your account as on my own.
NORA.
Yes, anyhow I think it would be delightful to have what one needs.
NORA.
No, not only what one needs, but heaps and heaps of money.
MRS.
LINDE (smiling). Nora, Nora, haven't you learned sense yet? In our schooldays you were a great spendthrift.
NORA. (laughing).
Yes, that is what Torvald says now. (Wags her finger at her.) But "Nora, Nora" is not so silly as you think. We have not been in a position for me to waste money. We have both had to work.
MRS. LINDE.
You too?
NORA.
Yes; odds and ends, needlework, crotchet-work, embroidery, and that kind of thing. (Dropping her voice.) And other things as well. You know Torvald left his office when we were married? There was no prospect of promotion there, and he had to try and earn more than before. But during the first year he over-worked himself dreadfully. You see, he had to make money every way he could, and he worked early and late; but he couldn't stand it, and fell dreadfully ill, and the doctors said it was necessary for him to go south.
MRS. LINDE.
You spent a whole year in Italy, didn't you?
NORA.
Yes. It was no easy matter to get away, I can tell you. It was just after Ivar was born; but naturally we had to go. It was a wonderfully beautiful journey, and it saved Torvald's life. But it cost a tremendous lot of money, Christine.
MRS. LINDE.
So I should think.
NORA.
It cost about two hundred and fifty pounds. That's a lot, isn't it?
MRS. LINDE.
Yes, and in emergencies like that it is lucky to have the money.
NORA.
I ought to tell you that we had it from papa.
MRS. LINDE.
Oh, I see. It was just about that time that he died, wasn't it?
NORA.
Yes; and, just think of it, I couldn't go and nurse him. I was expecting little Ivar's birth every day and I had my poor sick Torvald to look after. My dear, kind father--I never saw him again, Christine. That was the saddest time I have known since our marriage.
MRS. LINDE.
I know how fond you were of him. And then you went off to Italy?
NORA.
Yes; you see we had money then, and the doctors insisted on our going, so we started a month later.
MRS. LINDE.
And your husband came back quite well?
NORA.
As sound as a bell!
MRS. LINDE.
But--the doctor?
NORA.
What doctor?
MRS. LINDE.
I thought your maid said the gentleman who arrived here just as I did, was the doctor?
NORA.
Yes, that was Doctor Rank, but he doesn't come here professionally. He is our greatest friend, and comes in at least once everyday. No, Torvald has not had an hour's illness since then, and our children are strong and healthy and so am I. (Jumps up and claps her hands.) Christine! Christine! it's good to be alive and happy!--But how horrid of me; I am talking of nothing but my own affairs. (Sits on a stool near her, and rests her arms on her knees.) You mustn't be angry with me. Tell me, is it really true that you did not love your husband? Why did you marry him?
MRS. LINDE.
My mother was alive then, and was bedridden and helpless, and I had to provide for my two younger brothers; so I did not think I was justified in refusing his offer.
NORA.
No, perhaps you were quite right. He was rich at that time, then?
MRS. LINDE.
I believe he was quite well off. But his business was a precarious one; and, when he died, it all went to pieces and there was nothing left.
NORA.
And then?--
MRS. LINDE.
Well, I had to turn my hand to anything I could find- -first a small shop, then a small school, and so on. The last three years have seemed like one long working-day, with no rest. Now it is at an end, Nora. My poor mother needs me no more, for she is gone; and the boys do not need me either; they have got situations and can shift for themselves.
NORA.
What a relief you must feel if--
MRS. LINDE.
No, indeed; I only feel my life unspeakably empty. No one to live for anymore. (Gets up restlessly.) That was why I could not stand the life in my little backwater any longer. I hope it may be easier here to find something which will busy me and occupy my thoughts. If only I could have the good luck to get some regular work--office work of some kind--
NORA.
But, Christine, that is so frightfully tiring, and you look tired out now. You had far better go away to some watering-place.
MRS. LINDE (walking to the window).
I have no father to give me money for a journey, Nora.
NORA. (rising).
Oh, don't be angry with me!
MRS. LINDE (going up to her).
It is you that must not be angry with me, dear. The worst of a position like mine is that it makes one so bitter. No one to work for, and yet obliged to be always on the lookout for chances. One must live, and so one becomes selfish. When you told me of the happy turn your fortunes have taken--you will hardly believe it--I was delighted not so much on your account as on my own.
NORA.
0/5000
นาง LINDEใช่ อย่างไรก็ตามผมคิดว่า มันจะงามมีหนึ่งต้องโนราห์ไม่ ไม่เพียงแต่สิ่งหนึ่งต้อง เซฟและเซฟเงินนางLINDE (ยิ้ม) โนรา โนราห์ ยังไม่ได้ความรู้สึกที่คุณได้เรียนรู้ ใน schooldays ของเรา คุณได้ spendthrift มากโนราห์ (หัวเราะ)ใช่ ที่อยู่ที่ Torvald กล่าวว่า ขณะนี้ (Wags นิ้วของเธอที่เธอ) แต่ "โนรา โนราห์" ไม่โง่ดังนั้นคุณคิดว่า นอกจากนี้เราไม่ได้รับในตำแหน่งที่จะเสียเงิน เรามีทั้งสองได้ทำงานนาง LINDEคุณด้วยโนราห์ใช่ ปลีก ปัก งาน crotchet เย็บปักถักร้อย และสิ่งชนิดนั้น (ปล่อยเสียงของเธอ) และสิ่งอื่น ๆ เช่น คุณรู้ Torvald ซ้ายสำนักงานของเขาเมื่อเราได้แต่งงาน มีไม่โอกาสส่งเสริมมี และเขาได้รับมากขึ้นกว่าแต่ก่อน และพยายาม แต่ปีแรก เขามากเกินไปทำงานเอง dreadfully คุณเห็น ต้องให้เงินเขาสามารถทุกทาง และเขาทำงานก่อน และ สาย แต่เขาไม่สามารถยืนได้ และล้มป่วย dreadfully และบุคลากรทางการแพทย์กล่าวว่า ต้องไปใต้นาง LINDEคุณใช้เวลาทั้งปีในอิตาลี ไม่คุณโนราห์ใช่ มันเป็นเรื่องไม่ง่ายที่จะได้รับ ผมสามารถบอกคุณ ก็หลังจากเกิด Ivar แต่ตามธรรมชาติเราก็ไป มันเป็นการเดินทางเยี่ยมยอดสวยงาม และได้บันทึกชีวิตของ Torvald แต่มันต้นทุนเงิน คริจำนวนมากมหาศาลนาง LINDEดังนั้น ควรคิดโนราห์มันต้นทุนประมาณสองร้อย และสิบปอนด์ ที่มีมาก ไม่มันนาง LINDEYes, and in emergencies like that it is lucky to have the money.NORA.I ought to tell you that we had it from papa.MRS. LINDE.Oh, I see. It was just about that time that he died, wasn't it?NORA.Yes; and, just think of it, I couldn't go and nurse him. I was expecting little Ivar's birth every day and I had my poor sick Torvald to look after. My dear, kind father--I never saw him again, Christine. That was the saddest time I have known since our marriage.MRS. LINDE.I know how fond you were of him. And then you went off to Italy?NORA.Yes; you see we had money then, and the doctors insisted on our going, so we started a month later.MRS. LINDE.And your husband came back quite well?NORA.As sound as a bell!MRS. LINDE.But--the doctor?NORA.What doctor?MRS. LINDE.I thought your maid said the gentleman who arrived here just as I did, was the doctor?NORA.Yes, that was Doctor Rank, but he doesn't come here professionally. He is our greatest friend, and comes in at least once everyday. No, Torvald has not had an hour's illness since then, and our children are strong and healthy and so am I. (Jumps up and claps her hands.) Christine! Christine! it's good to be alive and happy!--But how horrid of me; I am talking of nothing but my own affairs. (Sits on a stool near her, and rests her arms on her knees.) You mustn't be angry with me. Tell me, is it really true that you did not love your husband? Why did you marry him?MRS. LINDE.My mother was alive then, and was bedridden and helpless, and I had to provide for my two younger brothers; so I did not think I was justified in refusing his offer.NORA.No, perhaps you were quite right. He was rich at that time, then?MRS. LINDE.I believe he was quite well off. But his business was a precarious one; and, when he died, it all went to pieces and there was nothing left.NORA.And then?--MRS. LINDE.Well, I had to turn my hand to anything I could find- -first a small shop, then a small school, and so on. The last three years have seemed like one long working-day, with no rest. Now it is at an end, Nora. My poor mother needs me no more, for she is gone; and the boys do not need me either; they have got situations and can shift for themselves.NORA.What a relief you must feel if--MRS. LINDE.No, indeed; I only feel my life unspeakably empty. No one to live for anymore. (Gets up restlessly.) That was why I could not stand the life in my little backwater any longer. I hope it may be easier here to find something which will busy me and occupy my thoughts. If only I could have the good luck to get some regular work--office work of some kind--NORA.But, Christine, that is so frightfully tiring, and you look tired out now. You had far better go away to some watering-place.MRS. LINDE (walking to the window).I have no father to give me money for a journey, Nora.NORA. (rising).Oh, don't be angry with me!MRS. LINDE (going up to her).It is you that must not be angry with me, dear. The worst of a position like mine is that it makes one so bitter. No one to work for, and yet obliged to be always on the lookout for chances. One must live, and so one becomes selfish. When you told me of the happy turn your fortunes have taken--you will hardly believe it--I was delighted not so much on your account as on my own.NORA.
การแปล กรุณารอสักครู่..
นาง. LINDE.
ใช่ แต่อย่างใดผมคิดว่ามันจะเป็นที่น่ายินดีที่จะมีสิ่งหนึ่งต้อง. NORA. ไม่มีไม่เพียง แต่สิ่งหนึ่ง แต่กองและกองเงิน. MRS. LINDE (ยิ้ม) นอร่าแปลกใจไม่ได้ความรู้สึกคุณได้เรียนรู้หรือยัง ใน Schooldays ของเราคุณเป็นใช้เงินมือเติบดี. NORA (หัวเราะ). ใช่ว่าเป็นสิ่งที่บอกว่าตอนนี้ Torvald (Wags นิ้วของเธอที่เธอ.) แต่ "นอร่าอร่า" ไม่โง่เพื่อที่คุณคิด เรายังไม่ได้รับในตำแหน่งสำหรับผมที่จะต้องเสียเงิน เราทั้งสองต้องทำงาน. MRS LINDE. คุณเกินไป? NORA. ใช่; อัตราต่อรองและสิ้นสุด, เย็บปักถักร้อยตะของานเย็บปักถักร้อยและชนิดของสิ่งที่ (ลดลงเสียงของเธอ.) และสิ่งอื่น ๆ เช่นกัน คุณจะรู้ว่า Torvald ออกจากห้องทำงานของเขาเมื่อเราแต่งงาน? มีความคาดหวังของโปรโมชั่นไม่อยู่ที่นั่นและเขาก็จะพยายามและมีรายได้มากขึ้นกว่าก่อน แต่ในช่วงปีแรกที่เขาทำงานมากกว่าตัวเองอย่างหวาดกลัว คุณจะเห็นเขามีการสร้างรายได้ทางที่เขาสามารถทำได้ทุกคนและเขาทำงานต้นและปลาย; แต่เขาไม่สามารถยืนได้และล้มป่วยลงอย่างหวาดกลัวและแพทย์บอกว่ามันเป็นสิ่งที่จำเป็นสำหรับเขาไปทางทิศใต้. MRS LINDE. คุณใช้เวลาตลอดทั้งปีในอิตาลีไม่ได้คุณ? NORA. ใช่ มันเป็นเรื่องง่ายที่จะได้ออกไปผมสามารถบอกคุณได้ มันเป็นเพียงหลังจาก Ivar เกิด; แต่ธรรมชาติที่เราต้องไป มันเป็นการเดินทางที่สวยงามอย่างน่าพิศวงและมันช่วยชีวิตของ Torvald แต่มีค่าใช้จ่ายเป็นจำนวนมากมากของเงินคริสติน. นาง LINDE. ดังนั้นผมจึงคิดว่าควร. NORA. ค่าใช้จ่ายเกี่ยวกับ£ 250 นั่นเป็นจำนวนมากที่ไม่ได้หรือไม่นาง LINDE. ใช่และในกรณีฉุกเฉินเช่นว่ามันเป็นโชคดีที่จะได้มีเงิน. NORA. ฉันควรจะบอกว่าเรามีมันจากพ่อ. MRS LINDE. โอ้ฉันเห็น มันเป็นเพียงเกี่ยวกับเวลาที่ว่าเขาเสียชีวิตก็ไม่ได้หรือไม่NORA. ใช่; และเพียงแค่คิดว่ามันฉันไม่สามารถไปและพยาบาลเขา ผมคาดหวังว่าเกิด Ivar น้อยทุกวันและผมก็มีอาการป่วยที่ไม่ดีของฉัน Torvald ที่จะดูแล ฉันรักพ่อชนิด - ฉันไม่เคยเห็นเขาอีกครั้งคริสติน นั่นเป็นครั้งที่เศร้าที่สุดที่ฉันได้รู้จักกันมาตั้งแต่การแต่งงานของเรา. MRS LINDE. ผมรู้ว่าคุณรักเขา แล้วคุณออกไปอิตาลี? NORA. ใช่; คุณเห็นเรามีเงินแล้วและแพทย์ยืนยันว่าจะไปของเราดังนั้นเราเริ่มต้นเดือนต่อมา. MRS LINDE. และสามีของคุณกลับมาได้ค่อนข้างดี? NORA. ในฐานะที่เป็นเสียงระฆัง! MRS LINDE. แต่? - แพทย์. NORA? หมออะไร MRS LINDE. ฉันคิดว่าคุณแม่บ้านกล่าวว่าสุภาพบุรุษที่มาถึงที่นี่เช่นเดียวกับผมได้เป็นหมอ? NORA. ใช่ว่าเป็นหมออันดับ แต่เขาไม่ได้มาที่นี่อย่างมืออาชีพ เขาเป็นเพื่อนที่ดีที่สุดของเราและมาในอย่างน้อยหนึ่งครั้งในชีวิตประจำวัน ไม่มี Torvald ไม่ได้มีการเจ็บป่วยชั่วโมงตั้งแต่นั้นและลูกหลานของเรามีความแข็งแรงและมีสุขภาพดีและอื่น ๆ พ่ะย่ะค่ะ (กระโดดขึ้นและตบมือมือของเธอ.) คริสติน! คริสติน! มันเป็นเรื่องดีที่จะมีชีวิตและมีความสุข - แต่วิธีการที่น่าเกลียดน่ากลัวของฉัน!; ฉันกำลังพูดถึงอะไร แต่เรื่องของตัวเอง (นั่งบนม้านั่งใกล้เธอและวางแขนของเธอบนเข่าของเธอ.) คุณจะต้องไม่โกรธฉัน บอกฉันมันคือความจริงที่คุณไม่ได้รักสามีของคุณ? ทำไมคุณแต่งงานกับเขา? MRS . LINDE แม่ของฉันยังมีชีวิตอยู่แล้วและล้มป่วยและทำอะไรไม่ถูกและฉันได้เพื่อให้น้องชายสองคนของฉัน ดังนั้นผมจึงไม่คิดว่าฉันได้รับการพิสูจน์ในการปฏิเสธข้อเสนอของเขา. NORA. ไม่มีบางทีคุณอาจมีสิทธิ์ค่อนข้าง เขาเป็นคนที่อุดมไปด้วยในเวลานั้นแล้วนาง LINDE. ผมเชื่อว่าเขาก็ค่อนข้างดีออก แต่ธุรกิจของเขาเป็นที่ล่อแหลมหนึ่ง และเมื่อเขาตายมันทั้งหมดไปชิ้นและมีอะไรเหลือ. NORA. และแล้ว? - นาง LINDE. ดีฉันต้องหันมือของเรากับสิ่งที่ฉันสามารถ find- -First ร้านเล็ก ๆ แล้วโรงเรียนขนาดเล็กและอื่น ๆ สามปีที่ผ่านได้ลำบากเช่นการทำงานที่ยาวหนึ่งวันกับส่วนที่เหลือไม่มี ตอนนี้ก็เป็นที่สิ้นสุด, โนรา แม่ที่น่าสงสารของฉันต้องฉันไม่มากเพราะเธอจะหายไป; และเด็กชายไม่จำเป็นต้องฉันทั้ง; พวกเขาได้มีสถานการณ์และสามารถเปลี่ยนสำหรับตัวเอง. NORA. อะไรโล่งอกที่คุณต้องรู้สึก if-- MRS LINDE. ไม่มีแน่นอน; ฉันรู้สึกว่าชีวิตของฉันที่ว่างเปล่าน่ะ ไม่มีใครจะมีชีวิตอยู่อีกต่อไป (ได้รับการขึ้นพล่าน.) นั่นคือเหตุผลที่ผมไม่สามารถยืนชีวิตในน้ำนิ่งน้อยของฉันอีกต่อไป ฉันหวังว่ามันอาจจะง่ายที่นี่เพื่อหาสิ่งที่จะฉันไม่ว่างและครอบครองความคิดของฉัน ถ้าเพียง แต่ฉันจะมีโชคดีที่จะได้รับบางงานประจำ - งานสำนักงานบาง kind--. NORA แต่คริสตินที่ให้เหนื่อยน่าขนพองสยองเกล้าและคุณดูเหนื่อยออกตอนนี้ คุณได้ดีกว่าที่จะหายไปบางสถานที่รดน้ำ. MRS LINDE (เดินไปที่หน้าต่าง). ฉันมีพ่อที่จะให้ฉันเงินสำหรับการเดินทางโนรา. NORA (เพิ่มขึ้น). โอ้ไม่โกรธกับฉัน! MRS LINDE (จะขึ้นไปของเธอ). มันเป็นคุณที่จะต้องไม่โกรธฉันรัก ที่เลวร้ายที่สุดของตำแหน่งเช่นเหมืองคือมันทำให้หนึ่งเพื่อให้มีรสขม ไม่มีใครที่จะทำงานให้และหน้าที่ที่ยังไม่ได้มักจะมองหาโอกาส หนึ่งจะต้องมีชีวิตอยู่และดังนั้นหนึ่งจะกลายเป็นคนเห็นแก่ตัว เมื่อคุณบอกว่าผมมีความสุขที่เปลี่ยนโชคชะตาของคุณมีการดำเนินการ - คุณแทบจะเชื่อว่ามัน -. ฉันก็ยินดีที่ไม่มากในบัญชีของคุณเป็นของฉันเองNORA
ใช่ แต่อย่างใดผมคิดว่ามันจะเป็นที่น่ายินดีที่จะมีสิ่งหนึ่งต้อง. NORA. ไม่มีไม่เพียง แต่สิ่งหนึ่ง แต่กองและกองเงิน. MRS. LINDE (ยิ้ม) นอร่าแปลกใจไม่ได้ความรู้สึกคุณได้เรียนรู้หรือยัง ใน Schooldays ของเราคุณเป็นใช้เงินมือเติบดี. NORA (หัวเราะ). ใช่ว่าเป็นสิ่งที่บอกว่าตอนนี้ Torvald (Wags นิ้วของเธอที่เธอ.) แต่ "นอร่าอร่า" ไม่โง่เพื่อที่คุณคิด เรายังไม่ได้รับในตำแหน่งสำหรับผมที่จะต้องเสียเงิน เราทั้งสองต้องทำงาน. MRS LINDE. คุณเกินไป? NORA. ใช่; อัตราต่อรองและสิ้นสุด, เย็บปักถักร้อยตะของานเย็บปักถักร้อยและชนิดของสิ่งที่ (ลดลงเสียงของเธอ.) และสิ่งอื่น ๆ เช่นกัน คุณจะรู้ว่า Torvald ออกจากห้องทำงานของเขาเมื่อเราแต่งงาน? มีความคาดหวังของโปรโมชั่นไม่อยู่ที่นั่นและเขาก็จะพยายามและมีรายได้มากขึ้นกว่าก่อน แต่ในช่วงปีแรกที่เขาทำงานมากกว่าตัวเองอย่างหวาดกลัว คุณจะเห็นเขามีการสร้างรายได้ทางที่เขาสามารถทำได้ทุกคนและเขาทำงานต้นและปลาย; แต่เขาไม่สามารถยืนได้และล้มป่วยลงอย่างหวาดกลัวและแพทย์บอกว่ามันเป็นสิ่งที่จำเป็นสำหรับเขาไปทางทิศใต้. MRS LINDE. คุณใช้เวลาตลอดทั้งปีในอิตาลีไม่ได้คุณ? NORA. ใช่ มันเป็นเรื่องง่ายที่จะได้ออกไปผมสามารถบอกคุณได้ มันเป็นเพียงหลังจาก Ivar เกิด; แต่ธรรมชาติที่เราต้องไป มันเป็นการเดินทางที่สวยงามอย่างน่าพิศวงและมันช่วยชีวิตของ Torvald แต่มีค่าใช้จ่ายเป็นจำนวนมากมากของเงินคริสติน. นาง LINDE. ดังนั้นผมจึงคิดว่าควร. NORA. ค่าใช้จ่ายเกี่ยวกับ£ 250 นั่นเป็นจำนวนมากที่ไม่ได้หรือไม่นาง LINDE. ใช่และในกรณีฉุกเฉินเช่นว่ามันเป็นโชคดีที่จะได้มีเงิน. NORA. ฉันควรจะบอกว่าเรามีมันจากพ่อ. MRS LINDE. โอ้ฉันเห็น มันเป็นเพียงเกี่ยวกับเวลาที่ว่าเขาเสียชีวิตก็ไม่ได้หรือไม่NORA. ใช่; และเพียงแค่คิดว่ามันฉันไม่สามารถไปและพยาบาลเขา ผมคาดหวังว่าเกิด Ivar น้อยทุกวันและผมก็มีอาการป่วยที่ไม่ดีของฉัน Torvald ที่จะดูแล ฉันรักพ่อชนิด - ฉันไม่เคยเห็นเขาอีกครั้งคริสติน นั่นเป็นครั้งที่เศร้าที่สุดที่ฉันได้รู้จักกันมาตั้งแต่การแต่งงานของเรา. MRS LINDE. ผมรู้ว่าคุณรักเขา แล้วคุณออกไปอิตาลี? NORA. ใช่; คุณเห็นเรามีเงินแล้วและแพทย์ยืนยันว่าจะไปของเราดังนั้นเราเริ่มต้นเดือนต่อมา. MRS LINDE. และสามีของคุณกลับมาได้ค่อนข้างดี? NORA. ในฐานะที่เป็นเสียงระฆัง! MRS LINDE. แต่? - แพทย์. NORA? หมออะไร MRS LINDE. ฉันคิดว่าคุณแม่บ้านกล่าวว่าสุภาพบุรุษที่มาถึงที่นี่เช่นเดียวกับผมได้เป็นหมอ? NORA. ใช่ว่าเป็นหมออันดับ แต่เขาไม่ได้มาที่นี่อย่างมืออาชีพ เขาเป็นเพื่อนที่ดีที่สุดของเราและมาในอย่างน้อยหนึ่งครั้งในชีวิตประจำวัน ไม่มี Torvald ไม่ได้มีการเจ็บป่วยชั่วโมงตั้งแต่นั้นและลูกหลานของเรามีความแข็งแรงและมีสุขภาพดีและอื่น ๆ พ่ะย่ะค่ะ (กระโดดขึ้นและตบมือมือของเธอ.) คริสติน! คริสติน! มันเป็นเรื่องดีที่จะมีชีวิตและมีความสุข - แต่วิธีการที่น่าเกลียดน่ากลัวของฉัน!; ฉันกำลังพูดถึงอะไร แต่เรื่องของตัวเอง (นั่งบนม้านั่งใกล้เธอและวางแขนของเธอบนเข่าของเธอ.) คุณจะต้องไม่โกรธฉัน บอกฉันมันคือความจริงที่คุณไม่ได้รักสามีของคุณ? ทำไมคุณแต่งงานกับเขา? MRS . LINDE แม่ของฉันยังมีชีวิตอยู่แล้วและล้มป่วยและทำอะไรไม่ถูกและฉันได้เพื่อให้น้องชายสองคนของฉัน ดังนั้นผมจึงไม่คิดว่าฉันได้รับการพิสูจน์ในการปฏิเสธข้อเสนอของเขา. NORA. ไม่มีบางทีคุณอาจมีสิทธิ์ค่อนข้าง เขาเป็นคนที่อุดมไปด้วยในเวลานั้นแล้วนาง LINDE. ผมเชื่อว่าเขาก็ค่อนข้างดีออก แต่ธุรกิจของเขาเป็นที่ล่อแหลมหนึ่ง และเมื่อเขาตายมันทั้งหมดไปชิ้นและมีอะไรเหลือ. NORA. และแล้ว? - นาง LINDE. ดีฉันต้องหันมือของเรากับสิ่งที่ฉันสามารถ find- -First ร้านเล็ก ๆ แล้วโรงเรียนขนาดเล็กและอื่น ๆ สามปีที่ผ่านได้ลำบากเช่นการทำงานที่ยาวหนึ่งวันกับส่วนที่เหลือไม่มี ตอนนี้ก็เป็นที่สิ้นสุด, โนรา แม่ที่น่าสงสารของฉันต้องฉันไม่มากเพราะเธอจะหายไป; และเด็กชายไม่จำเป็นต้องฉันทั้ง; พวกเขาได้มีสถานการณ์และสามารถเปลี่ยนสำหรับตัวเอง. NORA. อะไรโล่งอกที่คุณต้องรู้สึก if-- MRS LINDE. ไม่มีแน่นอน; ฉันรู้สึกว่าชีวิตของฉันที่ว่างเปล่าน่ะ ไม่มีใครจะมีชีวิตอยู่อีกต่อไป (ได้รับการขึ้นพล่าน.) นั่นคือเหตุผลที่ผมไม่สามารถยืนชีวิตในน้ำนิ่งน้อยของฉันอีกต่อไป ฉันหวังว่ามันอาจจะง่ายที่นี่เพื่อหาสิ่งที่จะฉันไม่ว่างและครอบครองความคิดของฉัน ถ้าเพียง แต่ฉันจะมีโชคดีที่จะได้รับบางงานประจำ - งานสำนักงานบาง kind--. NORA แต่คริสตินที่ให้เหนื่อยน่าขนพองสยองเกล้าและคุณดูเหนื่อยออกตอนนี้ คุณได้ดีกว่าที่จะหายไปบางสถานที่รดน้ำ. MRS LINDE (เดินไปที่หน้าต่าง). ฉันมีพ่อที่จะให้ฉันเงินสำหรับการเดินทางโนรา. NORA (เพิ่มขึ้น). โอ้ไม่โกรธกับฉัน! MRS LINDE (จะขึ้นไปของเธอ). มันเป็นคุณที่จะต้องไม่โกรธฉันรัก ที่เลวร้ายที่สุดของตำแหน่งเช่นเหมืองคือมันทำให้หนึ่งเพื่อให้มีรสขม ไม่มีใครที่จะทำงานให้และหน้าที่ที่ยังไม่ได้มักจะมองหาโอกาส หนึ่งจะต้องมีชีวิตอยู่และดังนั้นหนึ่งจะกลายเป็นคนเห็นแก่ตัว เมื่อคุณบอกว่าผมมีความสุขที่เปลี่ยนโชคชะตาของคุณมีการดำเนินการ - คุณแทบจะเชื่อว่ามัน -. ฉันก็ยินดีที่ไม่มากในบัญชีของคุณเป็นของฉันเองNORA
การแปล กรุณารอสักครู่..
คุณนายลินด์ .
ครับ ยังไงก็ตาม ฉันคิดว่ามันจะเป็นเรื่องน่ายินดีที่จะมีสิ่งที่หนึ่งต้องการ
นะ ไม่ , ไม่เพียง แต่สิ่งที่หนึ่งต้องการ แต่กอง และกองเงิน
คุณนายลินด์ ( ยิ้ม ) นอร่า นอร่า คุณยังไม่เรียนรู้ความรู้สึกรึยัง ? ในโรงเรียนของเรา คุณเป็นคนฟุ่มเฟือยมาก
นอร่า ( หัวเราะ )
ใช่ นั่นคือสิ่งที่วัลบอกว่าตอนนี้ ( wags นิ้วของเธอที่เธอ แต่ " นอร่า นอร่า " ไม่ได้โง่อย่างที่คุณคิดเราไม่ได้อยู่ในตำแหน่งสำหรับผมที่จะต้องเสียเงิน เราได้ทำงาน
คุณนายลินด์ .
คุณด้วย ?
ค่ะ นอร่า ดุเด็ดเผ็ดมัน needlework ตะของาน เย็บปักถักร้อย อะไรทำนองนั้น ( ปล่อยเสียง ของเธอ ) และสิ่งอื่น ๆ เช่นกัน คุณรู้จักวัลออกจากที่ทำงาน เมื่อเราแต่งงานกันแล้ว ไม่มีโอกาสของการส่งเสริมนั้น เขาต้องพยายามและได้รับมากขึ้นกว่าก่อนแต่ในช่วงปีแรกที่เขาไปทำงานเองอย่างมาก คุณเห็นเขาจะหาเงินทุกวิธีที่เขาทำได้ และเขา ทำงานเร็วและช้า แต่เขาก็ทนไม่ได้ และตกลงมามาก ป่วย และหมอบอกว่ามันเป็นสิ่งที่จำเป็นสำหรับเขาที่จะไปทางใต้ คุณนายลิน
.
คุณใช้เวลาตลอดทั้งปีในประเทศอิตาลี คุณไม่ได้ ?
นะ ครับ มันไม่ใช่เรื่องง่ายที่จะหนี ฉันสามารถบอกคุณได้
ครับ ยังไงก็ตาม ฉันคิดว่ามันจะเป็นเรื่องน่ายินดีที่จะมีสิ่งที่หนึ่งต้องการ
นะ ไม่ , ไม่เพียง แต่สิ่งที่หนึ่งต้องการ แต่กอง และกองเงิน
คุณนายลินด์ ( ยิ้ม ) นอร่า นอร่า คุณยังไม่เรียนรู้ความรู้สึกรึยัง ? ในโรงเรียนของเรา คุณเป็นคนฟุ่มเฟือยมาก
นอร่า ( หัวเราะ )
ใช่ นั่นคือสิ่งที่วัลบอกว่าตอนนี้ ( wags นิ้วของเธอที่เธอ แต่ " นอร่า นอร่า " ไม่ได้โง่อย่างที่คุณคิดเราไม่ได้อยู่ในตำแหน่งสำหรับผมที่จะต้องเสียเงิน เราได้ทำงาน
คุณนายลินด์ .
คุณด้วย ?
ค่ะ นอร่า ดุเด็ดเผ็ดมัน needlework ตะของาน เย็บปักถักร้อย อะไรทำนองนั้น ( ปล่อยเสียง ของเธอ ) และสิ่งอื่น ๆ เช่นกัน คุณรู้จักวัลออกจากที่ทำงาน เมื่อเราแต่งงานกันแล้ว ไม่มีโอกาสของการส่งเสริมนั้น เขาต้องพยายามและได้รับมากขึ้นกว่าก่อนแต่ในช่วงปีแรกที่เขาไปทำงานเองอย่างมาก คุณเห็นเขาจะหาเงินทุกวิธีที่เขาทำได้ และเขา ทำงานเร็วและช้า แต่เขาก็ทนไม่ได้ และตกลงมามาก ป่วย และหมอบอกว่ามันเป็นสิ่งที่จำเป็นสำหรับเขาที่จะไปทางใต้ คุณนายลิน
.
คุณใช้เวลาตลอดทั้งปีในประเทศอิตาลี คุณไม่ได้ ?
นะ ครับ มันไม่ใช่เรื่องง่ายที่จะหนี ฉันสามารถบอกคุณได้
การแปล กรุณารอสักครู่..
ภาษาอื่น ๆ
การสนับสนุนเครื่องมือแปลภาษา: กรีก, กันนาดา, กาลิเชียน, คลิงออน, คอร์สิกา, คาซัค, คาตาลัน, คินยารวันดา, คีร์กิซ, คุชราต, จอร์เจีย, จีน, จีนดั้งเดิม, ชวา, ชิเชวา, ซามัว, ซีบัวโน, ซุนดา, ซูลู, ญี่ปุ่น, ดัตช์, ตรวจหาภาษา, ตุรกี, ทมิฬ, ทาจิก, ทาทาร์, นอร์เวย์, บอสเนีย, บัลแกเรีย, บาสก์, ปัญจาป, ฝรั่งเศส, พาชตู, ฟริเชียน, ฟินแลนด์, ฟิลิปปินส์, ภาษาอินโดนีเซี, มองโกเลีย, มัลทีส, มาซีโดเนีย, มาราฐี, มาลากาซี, มาลายาลัม, มาเลย์, ม้ง, ยิดดิช, ยูเครน, รัสเซีย, ละติน, ลักเซมเบิร์ก, ลัตเวีย, ลาว, ลิทัวเนีย, สวาฮิลี, สวีเดน, สิงหล, สินธี, สเปน, สโลวัก, สโลวีเนีย, อังกฤษ, อัมฮาริก, อาร์เซอร์ไบจัน, อาร์เมเนีย, อาหรับ, อิกโบ, อิตาลี, อุยกูร์, อุสเบกิสถาน, อูรดู, ฮังการี, ฮัวซา, ฮาวาย, ฮินดี, ฮีบรู, เกลิกสกอต, เกาหลี, เขมร, เคิร์ด, เช็ก, เซอร์เบียน, เซโซโท, เดนมาร์ก, เตลูกู, เติร์กเมน, เนปาล, เบงกอล, เบลารุส, เปอร์เซีย, เมารี, เมียนมา (พม่า), เยอรมัน, เวลส์, เวียดนาม, เอสเปอแรนโต, เอสโทเนีย, เฮติครีโอล, แอฟริกา, แอลเบเนีย, โคซา, โครเอเชีย, โชนา, โซมาลี, โปรตุเกส, โปแลนด์, โยรูบา, โรมาเนีย, โอเดีย (โอริยา), ไทย, ไอซ์แลนด์, ไอร์แลนด์, การแปลภาษา.
- ดูในโปรไฟล์ฉันสิ
- ฉันทำบุญครบรอบวันตายของย่า
- In its construction and shape, a PECS re
- a complicate shaped small sheet.
- Signs giving order or command
- หล่อนเป็นคนที่ช่วยเหลือครอบครัวและบุคคลอ
- The remainder of the paper is organized
- been ฉันรักแปลThairath
- อุ่นอาหาร
- travel
- ขอรูปถ่ายเพิ่มเติ่มได้ไหม
- บ่อย
- The remainder of the paper is organized
- bergamot
- The system should produce a (hard copy)
- ผีเสื้อ
- when you want to clone a girl so that ne
- Antibacterial and Antifungal Effect of E
- 上品
- all right
- Thailand believes that people are gettin
- คำภักดิ์ดี
- Atleast you are lucky i can buy new if y
- Also I woke up ages ago
