All of the above features seem to c

All of the above features seem to cover the main functions
of hedging in the text. However, when it comes to the
actual analysis, the above definitions can hardly be of any
help, since the distinction between a hedge and non-hedge
becomes problematic. In this paper I adopt the most
plausible and technically most viable interpretation of the
term taken from Crompton (1997). He defines hedging as a
linguistic strategy allowing the author to avoid committing
to the truth of a proposition. This understanding does not
contradict many other definitions or functions attributed to
hedging, like establishing the writer’s reputation in the
discourse community (see, for example, Hyland 1996).
Crompton also suggests a technique which helps identify
hedges. He claims that a proposition is considered hedged
only if the unhedged version does not change the propositional
content. The definition does not limit hedging to a closed
set of elements; it does, however, help identify hedges in
the text.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

คุณสมบัติข้างต้นทั้งหมดดูเหมือนจะครอบคลุมหน้าที่หลักของ hedging ในข้อความ อย่างไรก็ตาม เมื่อมันมาถึงการวิเคราะห์จริง คำนิยามข้างต้นแทบไม่ได้ของวิธีใช้ เนื่องจากความแตกต่างระหว่างป้องกันและไม่ป้องกันจะมีปัญหา ในเอกสารนี้ ฉันนำมาใช้มากที่สุดความเป็นไปได้ และทำงานมากที่สุดเทคนิคของการคำที่มาจาก Crompton (1997) เขากำหนด hedging เป็นการภาษาศาสตร์กลยุทธ์ช่วยให้ผู้เขียนเพื่อหลีกเลี่ยงการยอมรับความจริงของข้อเสนอการ ความเข้าใจนี้ไม่ได้ขัดแย้งกับข้อกำหนดหรือฟังก์ชันบันทึกอื่น ๆ หลายhedging เช่นสร้างชื่อเสียงของผู้เขียนในการวาทกรรมชุมชน (ดู เช่น ปี 1996 ลเซี่ยงไฮ้ไฮ)Crompton ยังแนะนำเทคนิคที่ช่วยในการระบุประเมินค่าเฮดจ์ เขาอ้างว่า ข้อเสนอที่ถือว่า hedgedถ้าเป็นรุ่น unhedged ไม่เปลี่ยนที่ propositionalเนื้อหา คำนิยามที่ไม่จำกัดการ hedging เพื่อการปิดชุดขององค์ประกอบ อย่างไรก็ตาม มัน ช่วยให้ระบุการประเมินค่าเฮดจ์ในข้อความ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

คุณสมบัติทั้งหมดดังกล่าวข้างต้นดูเหมือนจะครอบคลุมฟังก์ชั่นหลัก
ของการป้องกันความเสี่ยงในข้อความ แต่เมื่อมันมาถึง
การวิเคราะห์ที่เกิดขึ้นจริงนิยามข้างต้นแทบจะไม่สามารถใด ๆ ของ
ความช่วยเหลือเนื่องจากความแตกต่างระหว่างการป้องกันความเสี่ยงและไม่ป้องกันความเสี่ยง
กลายเป็นปัญหา ในบทความนี้ผมนำมาใช้มากที่สุดใน
การตีความที่เป็นไปได้และทำงานได้มากที่สุดในทางเทคนิคของ
คำที่นำมาจากครอมป์ตัน (1997) เขากำหนดป้องกันความเสี่ยงเป็น
กลยุทธ์ทางด้านภาษาช่วยให้ผู้เขียนเพื่อหลีกเลี่ยงการกระทำ
ที่จะเป็นความจริงของข้อเสนอ ความเข้าใจนี้ไม่ได้
ขัดแย้งกับคำจำกัดความอื่น ๆ อีกมากมายหรือฟังก์ชั่นมาประกอบกับ
การป้องกันความเสี่ยงเช่นการสร้างชื่อเสียงของนักเขียนใน
ชุมชนของวาทกรรม (ดูตัวอย่างเช่นไฮแลนด์ 1996).
ครอมป์ตันยังแสดงให้เห็นเทคนิคที่ช่วยระบุ
การป้องกันความเสี่ยง เขาอ้างว่าข้อเสนอที่ได้รับการพิจารณาป้องกันความเสี่ยง
เฉพาะในกรณีที่รุ่นป้องกันความเสี่ยงไม่ได้เปลี่ยนประพจน์
เนื้อหา ความหมายไม่ได้ จำกัด การป้องกันความเสี่ยงที่จะปิด
ชุดขององค์ประกอบ; มันไม่ แต่ช่วยในการระบุการป้องกันความเสี่ยงใน
ข้อความ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

คุณสมบัติทั้งหมดข้างต้นดูเหมือนจะครอบคลุมฟังก์ชันหลัก
ของการป้องกันความเสี่ยงในข้อความ อย่างไรก็ตาม , เมื่อมันมาถึง
การวิเคราะห์ที่เกิดขึ้นจริง , คำนิยามข้างต้นจะไม่สามารถช่วยอะไรได้บ้าง
เนื่องจากความแตกต่างระหว่างป้องกันและไม่ป้องกันความเสี่ยง
กลายเป็นปัญหา ในบทความนี้ผมใช้ในการตีความและน่าเชื่อถือที่สุด

เทอมามาจาก Crompton ในเชิงพาณิชย์มากที่สุด ( 1997 )เขานิยามความเป็นกลยุทธ์ที่ช่วยให้ผู้เขียนภาษา

เพื่อหลีกเลี่ยงการยืนยันความจริงของข้อเสนอ ความเข้าใจนี้ไม่ได้ขัดแย้งกับความหมายอื่น ๆอีกมากมาย


หรือฟังก์ชันจากการป้องกันความเสี่ยง เช่น การสร้างชื่อเสียงของนักเขียนในชุมชน ( ดู
วาทกรรม เช่น ไฮแลนด์ 2539 ) .
Crompton ยังแนะนำเทคนิคที่ช่วยระบุ
พุ่มไม้เขาอ้างว่าข้อเสนอถือว่า 3
เท่านั้นถ้ารุ่น unhedged ไม่ได้เปลี่ยนเนื้อหาเชิงประพจน์

ความหมายไม่จํากัดความการปิด
ชุดขององค์ประกอบ ; มันไม่ แต่ช่วยระบุป้องกันความเสี่ยงใน
ข้อความ