Traditionally, college physics teac

Traditionally, college physics teachers have emphasized problem solving as a way to learn physics (Fuller, 1982). Teachers and students alike are not always satisfied with their problem-solving efforts. One reason for this may lie in the different approach that an expert (teacher) and novice (student) take to a problem (Larkin, McDermott, Simon and Simon, 1980). Novices tend to concentrate on the superficial features of a physics problem, whereas experts use principles of physics to analyze and solve a problem. For example, a novice would examine a problem like At the Gasthaus(Figure 1-1, page4), see a sign suspended by a post and a cable, and interpret it as a "sign problem."On the other hand, an expert would most likely see the same problem and interpret it as a "static equilibrium problem."Novices also tend to immediately seek the proper equations that will solve the problem. That is, they attempt a quantitative analysis of the problem
before constructingan adequate qualitative analysis.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ประเพณี ครูฟิสิกส์วิทยาลัยได้เน้นการแก้ปัญหาเป็นวิธีการเรียนรู้ฟิสิกส์ (Fuller, 1982) ครูและนักเรียนเหมือนไม่เสมอพอใจกับความพยายามของพวกเขาแก้ปัญหา เหตุผลหนึ่งอาจอยู่ในวิธีแตกต่างกันที่เป็นผู้เชี่ยวชาญ (ครู) และสามเณร (นักเรียน) มีปัญหา (Larkin แม็กเดอมอตต์ Simon และ Simon, 1980) สามเณรมักจะ เน้นคุณสมบัติผิวเผินของปัญหาฟิสิกส์ ในขณะที่ผู้เชี่ยวชาญใช้หลักการของฟิสิกส์เพื่อวิเคราะห์ และแก้ปัญหา ตัวอย่าง สามเณรจะตรวจสอบปัญหาเช่นที่ Gasthaus(Figure 1-1, page4) ดูเครื่องหมายหยุดชั่วคราว โดยการโพสต์และสายเคเบิล และแปลงเป็น "เครื่องหมายปัญหา" บนมืออื่น ๆ ผู้เชี่ยวชาญส่วนใหญ่เห็นปัญหาเดียวกัน และแปลเป็น "คงสมดุลปัญหา" สามเณรยังมีแนวโน้มการ หาสมการที่เหมาะสมที่จะแก้ไขปัญหาทันที นั่นคือ พวกเขาพยายามวิเคราะห์เชิงปริมาณของปัญหา ก่อนที่จะ constructingan พอวิเคราะห์คุณภาพ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ตามเนื้อผ้าครูฟิสิกส์วิทยาลัยได้เน้นการแก้ปัญหาเป็นวิธีการเรียนรู้ฟิสิกส์ (ฟุลเลอร์ 1982) ครูและนักเรียนเหมือนกันไม่พอใจเสมอกับความพยายามในการแก้ปัญหาของพวกเขา หนึ่งในเหตุผลนี้อาจอยู่ในแนวทางที่แตกต่างกันที่ผู้เชี่ยวชาญ (ครู) และสามเณร (นักเรียน) ใช้เวลาในการปัญหา (เฟร็ดดี้, McDermott, ไซมอนและไซมอน, 1980) สามเณรมีแนวโน้มที่จะมีสมาธิอยู่กับคุณสมบัติที่ตื้น ๆ ของปัญหาฟิสิกส์ในขณะที่ผู้เชี่ยวชาญด้านการใช้หลักการของฟิสิกส์ในการวิเคราะห์และแก้ปัญหา ยกตัวอย่างเช่นเป็นสามเณรจะตรวจสอบปัญหาที่เกิดขึ้นเช่นที่เกสต์เฮาส์ (ที่ 1-1 รูป Page4) เห็นป้ายที่ถูกระงับโดยการโพสต์และสายเคเบิลและตีความว่าเป็น "ปัญหาสัญญาณ." บนมืออื่น ๆ ที่มีความเชี่ยวชาญ ส่วนใหญ่มีแนวโน้มจะได้เห็นปัญหาเดียวกันและตีความว่าเป็น "ปัญหาสมดุลคง." สามเณรยังมีแนวโน้มที่จะได้ทันทีแสวงหาสมการที่เหมาะสมที่จะแก้ปัญหา นั่นคือพวกเขาพยายามวิเคราะห์เชิงปริมาณของปัญหาก่อนที่จะวิเคราะห์เชิงคุณภาพ constructingan เพียงพอ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

นอกจากนี้ ครูวิทยาลัยฟิสิกส์ได้เน้นการแก้ไขปัญหาเป็นวิธีการเรียนรู้ฟิสิกส์ ( ฟูลเลอร์ , 1982 ) ครูและนักเรียนเหมือนกันไม่เสมอพอใจกับความพยายามของพวกเขาในการแก้ไขปัญหา หนึ่งในเหตุผลนี้อาจจะอยู่ในวิธีการที่แตกต่างกันว่า ผู้เชี่ยวชาญ ( ครู ) และสามเณร ( นักเรียน ) จะเป็นปัญหา ( ลาคิน แมคเดอร์มอท ไซม่อน ไซม่อน , 1980 )สามเณรมีแนวโน้มที่จะมีสมาธิในลักษณะผิวเผินของปัญหาฟิสิกส์ ในขณะที่ผู้เชี่ยวชาญใช้หลักการของฟิสิกส์เพื่อวิเคราะห์และแก้ไขปัญหา ตัวอย่างเช่นสามเณรจะตรวจสอบปัญหาเหมือนที่ gasthaus ( รูปที่ 1-1 , page4 ) เห็นป้ายแขวนตามเสาและสาย และแปลมันเป็นปัญหา " เซ็น " บนมืออื่น ๆผู้เชี่ยวชาญส่วนใหญ่อาจเจอปัญหาเดียวกันและแปลมันเป็น " ปัญหาสมดุลสถิต " สามเณรก็มักทันทีหาสมการที่เหมาะสมจะสามารถแก้ปัญหา นั่นคือพวกเขาพยายามวิเคราะห์เชิงปริมาณของปัญหา
ก่อน constructingan เพียงพอการวิเคราะห์เชิงคุณภาพ .