In the infected cultures treated wi

In the infected cultures treated with 25 mg L− 1 DOC, mortalities were high, and were not significantly different from the infected cultures that were not treated. In contrast, in the infected cultures treated with 4 g L− 1 sea salt, mortalities were arrested, with 76% of the M. macrocopa alive at day 10 ( Table 1). Although survival in this treatment was significantly higher than in the infected cultures treated with humic substances [25 mg L− 1 DOC] (p < 0.01), it was significantly lower than in the uninfected controls (p < 0.05).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ในวัฒนธรรมการติดเชื้อที่รักษา ด้วย 25 มิลลิกรัม L− 1 DOC ฟาร์มเลี้ยงกุ้งสูง และมีไม่แตกต่างจากวัฒนธรรมการติดเชื้อที่ได้รับการรักษาไม่ ตรงกันข้าม ในวัฒนธรรมการติดเชื้อที่รักษา ด้วยเกลือทะเล 4 g L− 1 ฟาร์มเลี้ยงกุ้งถูกจับกุม 76% macrocopa M. ชีวิตวัน 10 (ตารางที่ 1) แม้ว่าความอยู่รอดในการรักษาอย่างมีนัยสำคัญสูงกว่าในวัฒนธรรมติดเชื้อที่รักษา ด้วยสารฮิวมิค [25 mg L− 1 DOC] (p < 0.01), มันก็ต่ำกว่าในการควบคุมการติดเชื้อ (p < 0.05)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ในวัฒนธรรมที่ติดเชื้อได้รับการรักษาที่มี 25 mg L-1 DOC, อัตราการตายสูงและไม่แตกต่างจากวัฒนธรรมที่ติดเชื้อที่ไม่ได้ถูกรับการรักษา ในทางตรงกันข้ามในวัฒนธรรมที่ติดเชื้อการรักษาด้วย L- 1 เกลือทะเล 4 กรัม, ตายถูกจับ 76% ของ M. macrocopa มีชีวิตอยู่ในวันที่ 10 (ตารางที่ 1) แม้ว่าจะอยู่รอดในการรักษานี้คือสูงกว่าในวัฒนธรรมที่ติดเชื้อได้รับการรักษาด้วยสารฮิวมิก [25 mg L-1 DOC] (p <0.01) อย่างมีนัยสำคัญมันเป็นอย่างมีนัยสำคัญต่ำกว่าในการควบคุมการติดเชื้อ (p <0.05)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ในวัฒนธรรมที่ปฏิบัติกับ 25 mg L − 1 หมอ mortalities สูง และไม่ได้แตกต่างไปจากวัฒนธรรมที่ติดเชื้อที่ยังไม่ได้รับการรักษา ในทางตรงกันข้าม ในวัฒนธรรมการติดเชื้อ 4 g L − 1 เกลือทะเล mortalities ถูกจับกุมกับ 76% ของ ยชีวิตในวันที่ 10 ( ตารางที่ 1 ) แม้ว่าการรักษานี้สูงกว่าในวัฒนธรรมที่ติดเชื้อที่ได้รับการรักษาด้วยสารฮิวมิก [ 25 mg L − 1 หมอ ] ( p < 0.01 ) ก็ลดลงกว่าในการควบคุมผู้ที่ไม่ติดเชื้ออย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ ( P < 0.05 )