The temporal variations of size–seg

The temporal variations of size–segregated PM, OC and EC in
the aerosols of Beijing from August 2009 to August 2011 are shown
in Figure 3. PM, OC, and EC experienced significant variations
during the two–year observation. The average concentration in fine
particles (PM2.1, 100.7±77.2 μg m–3) was comparable with that in
coarse particles (PM>2.1, 126.7±70.2 μg m–3) during the two years.
Considering the Chinese Grade–II standards of 35 μg m–3 (annual
average) for PM2.5 (Ministry of Environmental Protection of the
People's Republic of China, 2012), air pollution resulting from fine
particles was serious in Beijing. The average OC concentrations in
PM2.1 and PM>2.1 were 22.5±11.5 μg m–3 and 15.9±5.6 μg m–3
during the two years, respectively. The average EC concentrations
in PM2.1 and PM>2.1 were 2.7±1.5 μg m–3 and 1.1±0.7 μg m–3 during
the two years, respectively. The results indicated that carbonaceous
species enriched more in fine particles than in coarse
particles. The seasonal average concentrations of OC and EC
distributed in PM2.1 and PM>2.1 are illustrated in Figure 4. During
the two–year observation, OC concentrations in PM2.1 followed the
order of winter>autumn>summer>spring (P2.1 among four
seasons. The EC concentrations in both PM2.1 and PM>2.1 were
significantly (P

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เปลี่ยนแปลงชั่วคราวของ PM – แยกขนาด องศาเซลเซียสและ EC ในแสดงโรงกรุงปักกิ่งจาก 2552 สิงหาคมถึงเดือน 2554 สิงหาคมในรูปที่ 3 PM องศาเซลเซียส และ EC มีความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญในระหว่าง 2 – ปีสังเกต ความเข้มข้นเฉลี่ยในการปรับอนุภาค (PM2.1, 100.7±77.2 μg m – 3) ได้เปรียบเทียบกับที่อนุภาคหยาบ (PM > 2.1, 126.7±70.2 μg m – 3) ในช่วงปีสองพิจารณามาตรฐานเกรดจีน – II 35 μg m – 3 (ประจำปีค่าเฉลี่ย) สำหรับ PM2.5 (กระทรวงสิ่งแวดล้อมป้องกันของประชาชนสาธารณรัฐจีน 2012), มลภาวะที่เกิดจากการปรับอากาศอนุภาคร้ายแรงในกรุงปักกิ่งได้ ความเข้มข้นองศาเซลเซียสเฉลี่ยในPM2.1 และ PM > 2.1 คำ 22.5±11.5 μg m – 3 15.9±5.6 μg m – 3ในช่วงปีสอง ตามลำดับ ความเข้มข้น EC เฉลี่ยใน PM2.1 และ PM > 2.1 คำ 2.7±1.5 μg m – 3 1.1±0.7 μg m – 3 ระหว่าง2 ปี ตามลำดับ ผลระบุว่า carbonaceousพันธุ์อุดมไปอนุภาคดีกว่าในหยาบมากขึ้นอนุภาค ความเข้มข้นเฉลี่ยตามฤดูกาลขององศาเซลเซียสและ ECกระจายใน PM2.1 และ PM > 2.1 จะแสดงในรูปที่ 4 ในระหว่างการสังเกต 2 – ปี องศาเซลเซียสความเข้มข้นใน PM2.1 ตามสั่งของฤดูหนาว > ฤดูใบไม้ร่วง > ร้อน > สปริง (P < 0.05) ในขณะที่มีไม่แตกต่างอย่างมีนัยสำคัญของความเข้มข้นขององศาเซลเซียสใน PM > 2.1 ระหว่างสี่ฤดูกาล ความเข้มข้นของ EC ใน PM2.1 และ PM > 2.1 ได้อย่างมีนัยสำคัญ (P < 0.05) สูงในฤดูหนาว ตามลำดับ นอกจากนี้มีอินเตอร์ – ประจำปีความแตกต่างในความเข้มข้นองศาเซลเซียสและ ECระหว่าง 2 – ปีสังเกต ความเข้มข้นเฉลี่ยขององศาเซลเซียสมีแนวโน้มเพิ่มขึ้นอย่างมีนัยสำคัญ (P < 0.05) ระหว่างแหล่งสองและลดลงเล็กน้อยระหว่างฤดูอื่น ๆ ตามลำดับเพิ่มระบบแสดงค่าเฉลี่ยความเข้มข้น EC ใน PM(P < 0.05) ระหว่างสังเกตสอง – ปีในปักกิ่ง ถ่านหินลดลง 11.2% จากการใช้26.65 ล้านตันในปี 2009 กับ 23.66 ล้านตันในปี 2554 ในขณะกุหลาบ โดย 23.9% จาก 4.02 ล้านประชากรรถยนต์การล้าน 4.98 2011 (BMBS, 2013) เรียบ ปิโตรเลียม(น้ำมันเบนซิน น้ำมันก๊าด และดีเซล) ปริมาณการใช้เพิ่มขึ้น11.1%, 9.46 ล้านตันในปี 2009 เพื่อ 10.51 ล้านตันในปี 2554(BMBS, 2013) ปล่อย EC จะสัมพันธ์อย่างใกล้ชิดกับ carbonaceousการเผาไหม้เชื้อเพลิง ดังนั้น การเพิ่มขึ้นใน EC ปล่อยระหว่างสังเกต 2 – ปีอาจส่วนใหญ่เกิดจากการไอเสียของยานพาหนะคิรี เฉิง et al. (2013) พบว่าในยานพาหนะคิรีมลพิษส่วน 27.0 – 50.5% EC รวมใน PM2.5 สำรองแนะนำ carbonaceous สารมลพิษจากถ่านหินเพิ่มขึ้นปริมาณการใช้ในจังหวัดใกล้เคียงบางส่วนอาจนำไปสู่ปล่อยที่ EC เพิ่มขึ้น ตัวอย่าง การใช้ถ่านหินในเพิ่มขึ้น 12.4% จาก 235.15 ล้านตันในปี 2552 กับมณฑลเหอเป่ย์264.33 ล้านตันในปี 2554 (HPBS, 2013), ในขณะที่ปริมาณการใช้ถ่านหินในเทียนจิน 27.7%, 41.20 ล้านตันในปี 2552 การเพิ่มขึ้น52.62 ล้านตันในปี 2554 (TMBS, 2013) ในทำนองเดียวกัน เพิ่มขึ้นยานพาหนะคิรีหมดแรงในปักกิ่งและการปล่อยก๊าซจากถ่านหินเพิ่มขึ้นปริมาณการใช้ในจังหวัดใกล้เคียงอาจทำให้องศาเซลเซียสสูงกว่าความเข้มข้นในช่วงฤดูหนาวของปี 2010 กว่าในฤดูหนาวปี 2552

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

รูปแบบชั่วคราวของ PM ขนาดแยก, OC และอีซีใน
ละอองของกรุงปักกิ่งตั้งแต่เดือนสิงหาคม 2009 ถึงสิงหาคม 2011 จะแสดง
ในรูปที่ 3 PM, OC และ EC มีประสบการณ์การเปลี่ยนแปลงอย่างมีนัยสำคัญ
ในช่วงการสังเกตสองปี ค่าเฉลี่ยความเข้มข้นในการปรับ
อนุภาค (PM2.1, 100.7 ± 77.2 ไมโครกรัม M-3) เมื่อเปรียบเทียบกับที่ใน
อนุภาคหยาบ (PM> 2.1 126.7 ± 70.2 ไมโครกรัม M-3) ในช่วงสองปีที่ผ่านมา.
พิจารณาจีนเกรด-II มาตรฐานของ 35 ไมโครกรัม M-3 (ประจำปี
โดยเฉลี่ย) สำหรับ PM2.5 (กระทรวงคุ้มครองสิ่งแวดล้อมของ
สาธารณรัฐประชาชนจีน, 2012), มลพิษทางอากาศที่เกิดจากการปรับ
อนุภาคเป็นเรื่องร้ายแรงในกรุงปักกิ่ง ความเข้มข้น OC โดยเฉลี่ยใน
PM2.1 และ PM> 2.1 เป็น 22.5 ± 11.5 ไมโครกรัม M-3 และ 15.9 ± 5.6 ไมโครกรัม M-3
ในช่วงสองปีที่ผ่านมาตามลำดับ ความเข้มข้นของ EC เฉลี่ย
ใน PM2.1 และ PM> 2.1 เป็น 2.7 ± 1.5 ไมโครกรัม M-3 และ 1.1 ± 0.7 ไมโครกรัม M-3 ในช่วง
สองปีตามลำดับ ผลการศึกษาพบว่าถ่าน
สายพันธุ์อุดมในอนุภาคเล็กกว่าในหยาบ
อนุภาค ความเข้มข้นเฉลี่ยฤดูกาลของ OC และ EC
กระจายอยู่ใน PM2.1 และ PM> 2.1 จะแสดงในรูปที่ 4 ในระหว่าง
การสังเกตสองปีเข้มข้น OC ใน PM2.1 ตาม
คำสั่งของฤดูหนาว> ฤดูใบไม้ร่วง> ฤดูร้อน> ฤดูใบไม้ผลิ (P < 0.05) ในขณะที่มี
ไม่แตกต่างกันของความเข้มข้นใน OC PM> 2.1 ในหมู่สี่
ฤดูกาล ความเข้มข้นของอีซี PM2.1 ทั้งในและ PM> 2.1 ได้
อย่างมีนัยสำคัญ (P <0.05) ที่สูงขึ้นในช่วงฤดูหนาวตามลำดับ นอกจากนี้ยัง
มีความแตกต่างระหว่างประจำปีใน OC และความเข้มข้นของอีซี
ระหว่างการสังเกตสองปี ความเข้มข้น OC เฉลี่ย
มีแนวโน้มเพิ่มขึ้นอย่างมีนัยสำคัญ (P <0.05) ระหว่างสองฤดูหนาว
และจะลดลงเล็กน้อยระหว่างฤดูกาลอื่นตามลำดับ.
เข้มข้น EC โดยเฉลี่ยใน PM แสดงให้เห็นเพิ่มขึ้นอย่างเป็นระบบ
(P <0.05) ระหว่างการสังเกตสองปี
ในกรุงปักกิ่งใช้ถ่านหินลดลง 11.2% จาก
26,650,000 ตันใน 2009-23660000 ตันในปี 2011 ขณะที่
ประชากรยานยนต์เพิ่มขึ้น 23.9% จาก 4,020,000 ในปี 2009
เพื่อ 4.98 ล้านบาทในปี 2011 (Bmbs, 2013) ตามลําดับปิโตรเลียม
(น้ำมันเบนซินน้ำมันก๊าดและน้ำมันดีเซล) การบริโภคเพิ่มขึ้น
11.1% จาก 9,460,000 ตันใน 2009-10510000 ตันในปี 2011
(Bmbs, 2013) การปล่อยอีซีมีความเกี่ยวข้องอย่างใกล้ชิดกับถ่าน
เผาไหม้เชื้อเพลิง ดังนั้นการเพิ่มขึ้นของการปล่อยอีซีระหว่าง
การสังเกตสองปีอาจจะมีสาเหตุหลักมาจาก
ไอเสียของยานพาหนะ เฉิงและคณะ (2013) พบว่าพาหนะ
การปล่อยส่วน 27.0-50.5% ถึง EC รวมใน PM2.5 นอกจากนี้
การเปิดตัวของสารมลพิษคาร์บอนจากถ่านหินที่เพิ่มขึ้น
การบริโภคในจังหวัดใกล้เคียงส่วนหนึ่งอาจนำไปสู่
​​การเพิ่มขึ้นของการปล่อยอีซี ยกตัวอย่างเช่นการใช้ถ่านหินใน
มณฑลเหอเป่เพิ่มขึ้น 12.4% จาก 235,150,000 ตันในปี 2009 ถึง
264.33 ล้านตันในปี 2011 (HPBS, 2013) ในขณะที่ปริมาณการใช้ถ่านหิน
ในเทียนจินเพิ่มขึ้น 27.7% จาก 41.20 ล้านตันในปี 2009 ถึง
52.62 ล้านตัน ในปี 2011 (TMBS, 2013) ในทำนองเดียวกันการเพิ่ม
ไอเสียพาหนะในกรุงปักกิ่งและปล่อยก๊าซเรือนกระจกที่เพิ่มขึ้นจากถ่านหิน
บริโภคในจังหวัดใกล้เคียงอาจทำให้ OC สูงกว่า
ความเข้มข้นในช่วงฤดูหนาวของปี 2010 กว่าในช่วงฤดูหนาวของปี 2009

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

รูปแบบและขนาดและแยก PM , OC และ EC ใน
แอโรซอลของปักกิ่งจากสิงหาคม 2552 ถึงสิงหาคม 2554 แสดง
ในรูปที่ 3 น. OC และ EC มีประสบการณ์อย่างมีนัยสำคัญการเปลี่ยนแปลง
ในระหว่างสองปีและการสังเกต ความเข้มข้นเฉลี่ยของอนุภาค
( pm2.1 100.7 ± , หัวหน้าμ G M ( 3 ) เทียบเท่ากับใน
อนุภาคหยาบ ( PM > 2.1 126.7 ± 70.2 μ g m ( 3 ) ในช่วงสองปี .
เมื่อพิจารณาจากเกรดมาตรฐานภาษาจีน 2 ( 35 μ G M – 3 ( เฉลี่ย
) สำหรับ pm2.5 ( กระทรวงคุ้มครองสิ่งแวดล้อมของ
สาธารณรัฐประชาชนจีน , 2012 ) , มลพิษอากาศที่เกิดจากอนุภาค
จริงจังในปักกิ่ง มีความเข้มข้นใน OC
pm2.1 และ PM > 2.1 เป็น 22.5 ± 11.5 μ G M – 3 และ 15.9 ± 5.6 μ G M )
3 ในช่วง 2 ปี ตามลำดับ
EC ความเข้มข้นเฉลี่ยใน pm2.1 และ PM > 2.1 อยู่ที่ 2.7 ± 1.5 μ G M – 3 และ 1.1 ± 0.7 μ G M )
3 ในช่วง 2 ปี ตามลำดับ ผลการศึกษา พบว่า ที่ประกอบด้วยคาร์บอน
ชนิดอุดมเพิ่มเติมในอนุภาคอนุภาคหยาบกว่า

ฤดูกาลเฉลี่ยความเข้มข้นของ OC และ EC
กระจายใน pm2.1 และ PM > 2.1 จะแสดงในรูปที่ 4 ในช่วงสองปี
–การสังเกต โอซี ความเข้มข้นใน pm2.1 ตาม
คำสั่งของฤดูหนาวฤดูใบไม้ร่วงฤดูร้อน > > > สปริง ( P < 0.05 ) ในขณะที่มี
ไม่แตกต่างกัน OC ความเข้มข้นใน PM > 2.1
ระหว่างสี่ฤดูกาล EC ความเข้มข้นทั้งใน pm2.1 และ PM > 2.1 )
( P < 0.05 ) ในฤดูหนาว ตามลำดับ นอกจากนี้ อินเตอร์ จำกัด ประจำปี
มีความแตกต่างใน OC และ EC ( ความเข้มข้น
ระหว่างสองปี การสังเกต ค่าเฉลี่ยความเข้มข้น
โอซีเพิ่มขึ้นอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ ( p < 0.05 ) ระหว่างสองหนาว
และลดลงเล็กน้อยระหว่างฤดูกาลอื่น ๆ ตามลำดับ ความเข้มข้นเฉลี่ย
EC ใน PM ให้เพิ่มระบบ
( p < 0.05 ) ระหว่างสอง–ปี ) .
ในปักกิ่ง การใช้ถ่านหินลดลง 11.2% จาก
26.65 ล้านบาท ตันในปี 2552 23.36 ล้านตันในปี 2554 ในขณะที่
รถยนต์ประชากรเพิ่มขึ้น 239 % จาก 4.02 ล้านบาทในปี 2552 เพื่อ 4.98 ล้านบาทในปี 2554 (
bmbs 2013 ) ต้องกัน , ปิโตรเลียม
( น้ำมัน , น้ำมันก๊าดและน้ำมันดีเซล ) การบริโภคเพิ่มขึ้น
11.1% จาก 9.46 ล้านตันในปี 2009 ถึง 10.51% ล้านตันในปี 2011
( bmbs 2013 ) ปล่อย EC อย่างใกล้ชิดที่เกี่ยวข้องกับการเผาไหม้ของเชื้อเพลิงที่ประกอบด้วยคาร์บอน

ดังนั้น การเพิ่มขึ้นในการปล่อยก๊าซ EC ระหว่าง
สอง - ปีสังเกตอาจจะส่วนใหญ่เกิดจาก
ไอเสียของยานพาหนะ เฉิง et al . ( 2013 ) พบว่า การมีส่วนร่วม และ 50.5 องยานพาหนะ
% EC ทั้งหมดใน pm2.5 . นอกจากนี้
เบื้องต้นของสารมลพิษที่ประกอบด้วยคาร์บอนจากการใช้ถ่านหินในจังหวัดใกล้เคียง อาจมีส่วนสนับสนุน


ปล่อยก๊าซเรือนกระจกเพิ่มขึ้น EC ตัวอย่างเช่น การใช้ถ่านหินใน
มณฑลเหอเป่ย์เพิ่มขึ้น 12.4% จาก 235.15 ล้านตันในปี 2009

264.33 ล้านตันในปี 2011 ( hpbs 2013 ) ในขณะที่การบริโภคถ่านหิน
ในเทียนจินเพิ่มขึ้น 7.7 % จาก 41.20 ล้านตันในปี 2009

52.62 ล้านตันในปี 2011 ( การค 2013 ) ส่วนการเพิ่ม
ยานพาหนะเครื่องจักรในกรุงปักกิ่งและเพิ่มมลภาวะจากการใช้ถ่านหินในจังหวัดใกล้เคียง

อาจส่งผลใน OC สูงกว่าความเข้มข้นในฤดูหนาว 2010 กว่าในฤดูหนาวของปี 2009