First, it can be argued that happin

First, it can be argued that happiness is one component of a good life, but not
the only one. It seems reasonable to suppose that knowledge, virtue, and caring
relationships, for example, are also components of a good life. Happiness might
occur as the result of “flourishing” as a person, or it might be unrelated to
personal growth. Yet, we would not want to say that a slothful, bleak, or
impoverished life is a good life so long as one is content with one’s lot. Consider
someone—call him Fred—who never leaves his home and has no contact with
other people or with the outside world. Fred has a deck of cards and plays solitaire
all day long. Clearly, Fred has a bleak existence, and yet he might nevertheless be happy. Would we want to say, for that reason alone, that Fred has a good life?
Certainly we would pity Fred. But why would we pity him if he has a good life?
Second, it can be argued that happiness is not the most important thing in life.
For example, it can be argued that it is better to be moral than to be happy when
the two conflict, which implies that the moral life is a better life than a happy one.
If so, then happiness is not the most important thing in life. Or, to explore another
line of thought, it might be argued that if you see life for what it is, if you connect
with all the pain and suffering in the world, if you acknowledge the inevitability
of death, that whatever you might accomplish, however grand or noble, ultimately
fades—in short, if you live an “authentic” life without self-deception or delusion,
you cannot possibly be happy. And yet, it might reasonably be said, an authentic
life is a more worthwhile life, a more meaningful life, a better life than a happy
one. If this is true, then not only is happiness not a component of a good life, it
conflicts with other things that matter, and matter more deeply, in life.
Third, even though happiness may not be the most important thing in life, it
doesn’t follow that that happiness is not essential to having a good life. A deeply
moral life might be a better life than a shallowly happy life, but this doesn’t mean
that a moral life is a good life. An authentic life might be a better life than an
inauthentic one, but this doesn’t mean that an authentic life is a good life. If, as
seems reasonable to suppose, one cannot have a truly good life without being
happy, and if being happy conflicts with other essential components of a good life,
then, as pessimists argue, no life is good.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ครั้งแรก มันสามารถถูกโต้เถียงว่า ความสุขเป็นส่วนประกอบหนึ่งของชีวิตที่ดี แต่ไม่ เดียวเท่านั้น ดูเหมือนสมเหตุสมผลคิดว่าความรู้ คุณธรรม และดูแล ความสัมพันธ์ ตัวอย่าง ยังมีส่วนประกอบของชีวิตดี ความสุขอาจ เกิดขึ้นเป็นผลมาจาก "ไหน" เป็นบุคคล หรืออาจจะไม่เกี่ยวข้องกับ เจริญเติบโตส่วนบุคคล ยัง เราไม่อยากจะบอกว่า slothful เยือกเย็น หรือ ชีวิตขัดสนเป็นชีวิตดีเป็นหนึ่งคือเนื้อหาที่ มีของมาก พิจารณา คน — เรียกเขา Fred — ที่ไม่เคยออกจากบ้านของเขา และได้ติดต่อกับ คนอื่น หรือโลกภายนอก Fred มีสำรับไพ่ และเล่นเล่นคนเดียว ทั้งหมดตลอด ชัดเจน Fred มีอยู่เยือกเย็น และยัง เขาอย่างไรก็ตามอาจมีความสุข เราอยากพูด เหตุผลเพียงอย่างเดียว Fred ที่มีชีวิตดีหรือไม่ แน่นอนเราจะสงสาร Fred แต่ทำไมต้องเราสงสารเขาถ้าเขามีชีวิตดี ที่สอง มันสามารถถูกโต้เถียงว่า ความสุขไม่ใช่สิ่งสำคัญที่สุดในชีวิต ตัวอย่าง มันสามารถถูกโต้เถียงว่า เป็นดีมีคุณธรรมกว่าจะมีความสุขเมื่อ ความขัดแย้งสอง ซึ่งหมายถึงการที่ชีวิตทางศีลธรรมมีชีวิตดีขึ้นมากกว่าความสุข ถ้าเป็นเช่นนั้น แล้วความสุขไม่ได้สิ่งสำคัญที่สุดในชีวิต หรือ สำรวจอีก รายการของความคิด มันอาจจะโต้เถียงที่ถ้าคุณดูชีวิตมันคืออะไร ถ้าคุณเชื่อมต่อ ความเจ็บปวดและทุกข์ทรมานในโลก ถ้าคุณยอมรับโดยกล่าว ความตาย ว่าอะไรก็ตามคุณอาจทำให้ สำเร็จ แกรนด์ หรือโน เบิล อย่างไรก็ตามในที่สุด fades—in short, if you live an “authentic” life without self-deception or delusion, you cannot possibly be happy. And yet, it might reasonably be said, an authentic life is a more worthwhile life, a more meaningful life, a better life than a happy one. If this is true, then not only is happiness not a component of a good life, it conflicts with other things that matter, and matter more deeply, in life. Third, even though happiness may not be the most important thing in life, it doesn’t follow that that happiness is not essential to having a good life. A deeply moral life might be a better life than a shallowly happy life, but this doesn’t mean that a moral life is a good life. An authentic life might be a better life than an inauthentic one, but this doesn’t mean that an authentic life is a good life. If, as seems reasonable to suppose, one cannot have a truly good life without being happy, and if being happy conflicts with other essential components of a good life, then, as pessimists argue, no life is good.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ครั้งแรกก็สามารถจะแย้งว่าความสุขเป็นองค์ประกอบหนึ่งของชีวิตที่ดี
แต่ไม่ได้เพียงคนเดียว
มันดูเหมือนว่าเหมาะสมที่จะคิดความรู้ที่คุณธรรมและการดูแลความสัมพันธ์เช่นนี้ยังมีองค์ประกอบของการมีชีวิตที่ดี ความสุขอาจเกิดขึ้นเป็นผลมาจากการ "เจริญรุ่งเรือง" เป็นคนหรือมันอาจจะไม่เกี่ยวข้องกับการเจริญเติบโตส่วนบุคคล แต่เราไม่ต้องการที่จะบอกว่าเกียจคร้านเยือกเย็นหรือชีวิตที่ยากจนเป็นชีวิตที่ดีดังนั้นตราบใดที่หนึ่งเป็นเนื้อหาที่มีจำนวนมากของคน ๆ หนึ่ง พิจารณาคน-เรียกเขาว่าเฟร็ด-ที่ไม่เคยออกจากบ้านของเขาและมีการติดต่อกับไม่มีคนอื่นหรือกับโลกภายนอก เฟร็ดมีดาดฟ้าของบัตรและเล่นไพ่คนเดียวตลอดทั้งวัน เห็นได้ชัดว่าเฟร็ดมีการดำรงอยู่เยือกเย็นและเขายังคงมีความสุขอาจจะ เราต้องการที่จะพูดด้วยเหตุผลที่อยู่คนเดียวที่เฟร็ดมีชีวิตที่ดีหรือไม่? แน่นอนเราจะสงสารเฟร็ด แต่ทำไมเราจะสงสารเขาถ้าเขามีชีวิตที่ดีหรือไม่? ที่สองก็สามารถจะแย้งว่าความสุขไม่ได้เป็นสิ่งที่สำคัญที่สุดในชีวิต. ยกตัวอย่างเช่นมันสามารถจะแย้งว่ามันจะดีกว่าที่จะเป็นทางศีลธรรมมากกว่าที่จะมีความสุขเมื่อสองความขัดแย้งซึ่งแสดงให้เห็นว่าชีวิตทางศีลธรรมเป็นชีวิตที่ดีกว่ามีความสุข. ถ้าเป็นเช่นนั้นความสุขไม่ได้เป็นสิ่งที่สำคัญที่สุดในชีวิต หรือการสำรวจอีกแนวความคิดก็อาจจะแย้งว่าถ้าคุณเห็นชีวิตว่ามันคืออะไรถ้าคุณเชื่อมต่อกับทุกความเจ็บปวดและความทุกข์ทรมานในโลกถ้าคุณรับทราบความจำเป็นของการเสียชีวิตว่าสิ่งที่คุณอาจจะประสบความสำเร็จแต่แกรนด์หรือขุนนางในที่สุดจางหายไปในระยะสั้นหากคุณมีชีวิตอยู่ "ของแท้" ชีวิตที่ปราศจากการหลอกลวงตัวเองหรือหลง, คุณไม่อาจจะมีความสุข และยังอาจจะมีเหตุผลที่จะกล่าวว่าแท้ชีวิตเป็นชีวิตที่คุ้มค่ามากขึ้นชีวิตมีความหมายมากขึ้นชีวิตที่ดีขึ้นกว่าที่มีความสุขอย่างใดอย่างหนึ่ง ถ้าเป็นจริงแล้วไม่เพียง แต่เป็นความสุขที่ไม่ได้เป็นส่วนหนึ่งของชีวิตที่ดีก็ขัดแย้งกับสิ่งอื่นๆ ที่มีความสำคัญและมีความสำคัญอย่างลึกซึ้งยิ่งขึ้นในชีวิต. ประการที่สามแม้ว่าความสุขไม่อาจจะเป็นสิ่งที่สำคัญที่สุดในชีวิตของมันไม่เป็นไปตามที่มีความสุขที่ไม่ได้เป็นสิ่งจำเป็นที่จะมีชีวิตที่ดี ลึกชีวิตศีลธรรมอาจจะมีชีวิตที่ดีขึ้นกว่าที่ชีวิตมีความสุขตื้นแต่นี้ไม่ได้หมายความว่าชีวิตที่มีคุณธรรมเป็นชีวิตที่ดี ชีวิตที่แท้จริงอาจจะมีชีวิตที่ดีขึ้นกว่าหนึ่งไม่น่าไว้วางใจ แต่นี้ไม่ได้หมายความว่าชีวิตที่แท้จริงคือการมีชีวิตที่ดี ถ้าเป็นดูเหมือนว่าเหมาะสมที่จะคิดอย่างใดอย่างหนึ่งไม่สามารถมีชีวิตที่ดีอย่างแท้จริงโดยไม่ต้องมีความสุขและถ้าเป็นความขัดแย้งที่มีความสุขกับส่วนประกอบที่สำคัญอื่นๆ ของชีวิตที่ดีนั้นเป็นpessimists เถียงไม่มีชีวิตเป็นสิ่งที่ดี