When I was 14, I earned money in th

When I was 14, I earned money in the summer by mowing lawns, and I got to know people by the flowers I had to remember not to cut down, by the things stuck in the ground on purpose or by the things lost in the grass. I also learned something about my neighbors in Louisville, Ky., by their preferred method of payment: by the job, the month ——or not at all.

Mr Ballou fell into the last category, and he always had a reason. One day he had nothing smaller than a fifty. On another he was flat-out of checks; on another he was simply not home when I knocked on his door. Still, except for the money, he was a nice enough old guy, always waving or tipping his hat when he'd seen me from a distance. I figured him for a thin retirement check, maybe an injury that kept him from doing his own yardwork. I kept a running total, but didn't worry about the amount too much. Grass was grass, and the little that was Mr Ballou's didn't take long to trim.

Then one late afternoon in mid-July I was walking by his house, and he motioned me to come inside. The hall was cool, shaded, and it took my eyes a minute to adjust to the muted light. 4. "I owe you," Mr Ballou began, "but…

I thought I'd save him the trouble of thinking up a new excuse. "No problem. Don't worry about it."

"The bank made a mistake in my account," he continued, ignoring my words. "It will be cleared up in a day or two. In the meantime I thought perhaps you could choose one or two volumes for a down payment.

He gestured toward the walls, and I saw books stacked everywhere. It was like a library, except with no order to the arrangement.

"Take your time," Mr Ballou encouraged. "Read, borrow, keep. Find something you like. What do you read?"

"I don't know." And I didn't. I generally read what I could get from the paperback rack at the drugstore or what I found at home —— magazines, the backs of cereal boxes, comics. The idea of consciously seeking out a special title was new to me, but not without appeal——so I browsed through the piles of books and asked, "You actually read all of these?"

Mr Ballou nodded. "This is just what I've kept, the ones worth looking at a second time."

"Pick for me then."

12. He raised his eyebrows, cocked his head, regarded me appraisingly as though measuring me for a suit. After a moment, he searched through a stack and handed me a dark-red book, fairly thick.

13. "The Last of the Just," I read. "By Andre Schwarz-Bart. What's it about?"

14. "You tell me," he said. "Next week." 15. I started after supper, sitting outdoors on an uncomfortable kitchen chair. Within a few pages, the yard, the summer, disappeared, and I was plunged into the aching tragedy of the Holocaust, the extraordinary clash of good, represented by one decent man, and evil. The language was elegant, simple, overwhelming. When the evening light finally failed, I moved inside and read all through the night. 16. To this day, 35 years later, I vividly remember the experience. I was astonished by the great power a novel could contain. I lacked the vocabulary to translate my feelings into words, so the next week, when Mr Ballou asked, "Well?" I replied, "It was good." 17. "Keep it then," he said. "Shall I suggest another?" 18. I nodded, and was presented with Margaret Mead's classic study in anthropology, coming of Age in Samoa. 19. To make two long stories short, Mr Ballou never paid me a dime for cutting his grass that year or the next, but, eventually, I would teach anthropology at Dartmouth College. And I learned that summer that reading was not the innocent pastime I had assumed it to be, not a breezy, instantly forgettable escape in a hammock (though I've enjoyed many of those too.) I discovered that a book, if it arrives at the right moment, in the proper season, will change the course of all that follows.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เมื่อผม 14 ฉันได้รับเงินในฤดูร้อน โดย mowing สนามหญ้า และผมรู้คน โดยดอกไม้ผมจะจำไว้ว่า ไม่ให้ตัดลง โดยสิ่งที่ติดอยู่ในดินใน หรือ โดยสิ่งที่หายไปในหญ้า ฉันยังรู้เกี่ยวกับเพื่อนบ้านของฉันในเมืองหลุยส์วิลล์ Ky. โดยวิธีการที่การชำระเงิน: งาน เดือน — — หรือไม่ทั้งหมด

นาย Ballou ตกเป็นครั้งสุดท้าย และเขามีเหตุผลเสมอ วันหนึ่งที่เขาไม่มีอะไรน้อยกว่าห้าสิบ ในอีก เขาถูก flat-out ตรวจสอบ ในอีกเขาไม่เพียงแต่เมื่อบ้าน ฉันกังวานประตูของเขา ยังคง ยกเว้นสำหรับเงิน เขาเป็น ผู้ชายพออายุ โบกตลอดเวลา หรือให้ทิปหมวกของเขาเมื่อเขาจะเห็นฉันจากระยะไกล ฉันคิดเขาสำหรับเครื่องบางเกษียณ บางทีบาดที่เขาเก็บจากการทำ yardwork ของเขาเอง ฉันเก็บผลรวม แต่ไม่ต้องกังวลเกี่ยวกับจำนวนเงินมากเกินไป หญ้าคือ หญ้า และเล็กน้อยที่นาย Ballou ไม่นานการตัดแต่ง

แล้วบ่ายหนึ่งในกลางเดือนกรกฎาคมผมเดินตามบ้านของเขา และเขา motioned ให้เข้าไปข้างใน มีห้องโถงเย็น สีเทา และใช้ตาเป็นนาทีปรับแสงไม่ออกเสียง 4 "ผมเป็นหนี้คุณ นาย Ballou เริ่ม, " แต่...

ฉันคิดว่า ฉันจะบันทึกเขาปัญหาของคิดค่าแก้ตัวใหม่ "ไม่มีปัญหา ไม่ต้องกังวลเกี่ยวกับการใช้งาน"

"ธนาคารทำความผิดพลาดในบัญชีของฉัน เขาต่อ ละเว้นคำของฉัน "มันจะถูกลบค่าในวันหรือสองวัน ในระหว่างนี้ ฉันคิดว่า บางทีคุณสามารถเลือกหนึ่ง หรือสองวอลุ่มสำหรับเงินดาวน์

เขา gestured ต่อผนัง และผมเห็นหนังสือซ้อนทุก มันเป็นเหมือนรี ยกเว้น โดยไม่มีใบสั่งการจัด

"ใช้เวลาของคุณ นาย Ballou กำลังใจ "อ่าน ยืม ให้ ค้นหาสิ่งที่คุณต้องการ อะไรคุณอ่าน "

"อย่า" และผมไม่ได้ โดยทั่วไปอ่านสิ่งที่ฉันสามารถได้รับจากชั้นหนังสือปกอ่อนที่ร้านขายยาหรือสิ่งที่ฉันพบที่บ้าน — — นิตยสาร หลังกล่องธัญพืช การ์ตูน ความคิดของสติหาชื่อเรื่องพิเศษที่มา กับฉัน แต่ไม่ มีอุทธรณ์ไม่ — — เพื่อเรียกกองหนังสือ และถาม "คุณจริงอ่านสิ่งเหล่านี้หรือไม่"

Ballou นายพยักหน้า "นี้เป็นเพียงสิ่งฉันได้เก็บ ที่น่าดูที่เป็นสองเวลาด้วย"

"รับฉันนั้น"

12 เขายกคิ้วของเขา ถูกผึ่งศีรษะ ถือฉัน appraisingly ว่าวัดฉันสำหรับสูท หลังจากครู่ เขาค้นกอง และมอบฉันหนังสือสีแดงเข้ม ค่อนข้างหนา

13 "สุดของเพียงแค่นี้ ฉันอ่าน "โดย Andre โรลด์-Bart คืออะไรมันเกี่ยวกับ

14 "คุณบอก เขากล่าวว่า "สัปดาห์หน้า" 15.เริ่มต้นหลังจากซุปเปอร์ นั่งบนเก้าอี้อึดอัดครัวกลางแจ้ง ภายในไม่กี่หน้า หล้า ฤดู ร้อน หาย และฉันได้ลดลงเป็นโศกนาฎกรรมฮอโลคอสต์ ปะทะวิสามัญของดี ปวดแทน โดยหนึ่งคนดี ความชั่วร้าย ภาษาสวยงาม ง่าย ครอบงำ เมื่อแสงเย็นในที่สุดล้มเหลว ฉันย้ายภายใน และอ่านสนิทยามค่ำคืน 16. จนถึงทุกวันนี้ 35 ปี ผมน่าฟังจำได้ว่า ประสบการณ์การ ฉันไม่ประหลาด โดยอำนาจนวนิยายอาจประกอบด้วย ผมขาดคำศัพท์เพื่อแปลความรู้สึกของฉันเป็นคำ ดังนั้น ในสัปดาห์ถัดไป เมื่อนาย Ballou ถาม "ดี" ผมตอบไป "ได้ดี" 17. "ให้มันแล้ว เขากล่าวว่า "จะแนะอีก" 18.พยักหน้า แล้วแสดงผลกับมาร์กาเร็ตมีดคลาสสิกศึกษาสาขามานุษยวิทยา มาอายุในซามัว 19. การทำให้สั้น ยาวสองชั้น นาย Ballou ไม่ชำระฉันขนาดการตัดเขาหญ้าปีหรือถัดไป แต่ สุด ฉันจะสอนมานุษยวิทยาที่ดาร์ตมัธ และฉันรู้ว่าร้อนว่า อ่านไม่ใช่งานอดิเรกผู้บริสุทธิ์ที่ได้สมมติให้ ไม่ หนีที่บางเบา forgettable ทันทีในเปลญวน (แม้ว่าฉันเคยเดินทางหลายคนเกินไป) พบที่หนังสือ ถ้ามันมาถึงในช่วงเวลาเหมาะสม ในฤดูกาลเหมาะสม จะเปลี่ยนหลักสูตรทั้งหมดต่อไปนี้

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ตอนผมอายุ 14 ผมได้รับเงินในฤดูร้อน ตัดหญ้า และผมได้รู้จักผู้คน โดยดอกไม้ที่ฉันต้องจำที่จะไม่ตัดลง โดยสิ่งที่ติดอยู่ในพื้นดินตั้งใจหรือโดยสิ่งที่สูญหายไปในหญ้า ฉันยังได้เรียนรู้อะไรเกี่ยวกับเพื่อนบ้านใน Louisville นะ ไคล์ โดยวิธีที่ต้องการของพวกเขาการชำระเงิน : โดยงาน เดือน . . . หรือไม่มีเลย

นายเบิลลูหลุดเข้าไป สุดท้าย ประเภทและเขาก็ต้องมีเหตุผล วันหนึ่งเขาไม่มีอะไรน้อยกว่าห้าสิบ อื่นเขาถูกแบนออกจากการตรวจสอบ ; ในอื่น เขาไม่เพียงแค่บ้านเมื่อผมเคาะประตูของเขา ยังยกเว้นสำหรับเงิน เขาเป็นคนดีพอ คนแก่มักจะโบกมือหรือปลายหมวกของเขา เมื่อเขาเห็นฉันจากระยะไกล ฉันคิดว่าเขาตรวจสอบการเกษียณอายุบางบางทีการบาดเจ็บที่ทำให้เขาจากการทำ yardwork ของเขาเอง ผมก็ใช้ แต่ไม่ได้ห่วงเรื่องเงินมากเกินไป หญ้าเป็นหญ้า และเล็ก ๆน้อย ๆที่คุณเบิลลูไม่ได้ใช้เวลานานเพื่อตัด

จากนั้นหนึ่งบ่ายในช่วงกลางเดือนกรกฎาคม ผมเดินผ่านบ้านเขา เขาจึงให้ผมเข้าไปข้างใน หอเย็น , สีเทาและก็เอาสายตาสักครู่เพื่อปรับแสงด้วย 4 ." ฉันเป็นหนี้คุณ " นายเบิลลูเริ่ม " แต่ . . . . . . .

นึกว่าจะช่วยเขาได้ ปัญหาของการคิดขึ้นใหม่คือ " . ไม่มีปัญหา อย่ากังวลเกี่ยวกับมัน . "

" ธนาคารทำผิดในบัญชีของฉัน " เขาพูดต่อ ไม่สนใจคำพูดของฉัน " . มันจะชัดเจนขึ้นในวันหรือสองวัน ในขณะเดียวกันฉันคิดว่าบางที คุณสามารถเลือกหนึ่งหรือสองเล่มสำหรับการชำระเงินลง

เขาชี้นิ้วบอกว่าต่อกำแพงและผมเห็นหนังสือซ้อนกันเต็มไปหมด มันเป็นเหมือนห้องสมุด แต่ไม่มีการจัด

" เวลา " นายเบิลลูใจ” อ่าน ยืมต่อไป ค้นหาสิ่งที่คุณต้องการ คุณอ่านอะไร ?

" ไม่รู้ " และผมไม่ได้ ผมมักจะอ่าน สิ่งที่ผมได้รับจากหนังสือ แรค ที่ร้านขายยา หรือที่ผมเจอที่บ้าน -- นิตยสาร หลังกล่องซีเรียลการ์ตูนความคิดของการมีสติ หาตำแหน่งพิเศษคือใหม่ให้ฉัน แต่ไม่ได้โดยไม่มีการอุทธรณ์ -- ดังนั้นฉันเรียกดูผ่านกองหนังสือ และถามว่า " คุณอ่านทั้งหมดนี่เลยเหรอ ? "

คุณเบิลลูพยักหน้า " นี่เป็นเพียงสิ่งที่ฉันได้เก็บไว้ ที่ควรค่าแก่การดูครั้งที่สอง "

" รับสำหรับผมแล้ว "

12 เขายกคิ้วของเขาเอียงศีรษะ ถือว่าผม appraisingly เหมือนวัดมาเป็นชุดหลังจากนั้น เขาค้นหาผ่านกองฉันและมอบหนังสือ แดงเข้ม ค่อนข้างหนา

13 " . สุดท้ายของแค่ " อ่าน " โดยอังเดร ชวาร์ซบาร์ท มันเกี่ยวกับอะไร ?

14 " . คุณบอกฉันว่า , " เขากล่าว . " สัปดาห์หน้า " 15 ผมเริ่มหลังมื้อเย็น นั่งกลางแจ้งบนเก้าอี้ห้องครัว อึดอัด ภายในไม่กี่หน้า , หลา , ฤดูร้อน , หายไปและฉันก็ตกอยู่ในความเจ็บปวดโศกนาฏกรรมแห่งความหายนะ , ปะทะวิสามัญดี แสดงโดย หนึ่ง ผู้ชายที่ดีและความชั่วร้าย ภาษาหรูหรา เรียบง่าย ท่วมท้น เมื่อแสงยามเย็นก็ล้มเหลว ฉันย้ายเข้าไปอ่านทั้งคืน 16 . วันนี้ , 35 ปีต่อมา ฉันก็ยังจำประสบการณ์ ผมทึ่งในพลังที่ยิ่งใหญ่ เป็นนวนิยายอาจประกอบด้วยผมมีศัพท์แปลความรู้สึกออกมาเป็นคำพูดได้ ดังนั้นในสัปดาห์หน้า เมื่อนายเบิลลูถามว่า " สบายดีมั้ย ? " ผมตอบ " ก็ดี " 17 " ให้มันแล้ว " เขากล่าว ผมจะแนะนำอีก ? " 18 . ผมพยักหน้า และนำเสนอกับมาร์กาเร็ตมี้ดคลาสสิกในการศึกษามานุษยวิทยา , ที่มาของอายุในประเทศซามัว 19 . ให้สองเรื่องยาวสั้นนายเบิลลูไม่เคยจ่ายเงินให้ฉันเล็กน้อยเพื่อตัดหญ้าของเขาในปีนั้น หรืออีก แต่ในที่สุด ผมก็สอนมานุษยวิทยาที่ดาร์ทเมาท์คอลเลจ และผมได้เรียนรู้ว่าฤดูร้อนที่อ่านไม่ได้ไร้เดียงสา งานอดิเรกผมถือว่ามันเป็น ไม่สดชื่น ลืมทันทีหนีในเปลญวน ( แม้ผมจะชอบหลายคนเหมือนกัน ) ผมค้นพบว่าหนังสือ ถ้ามันมาถึงในเวลาที่เหมาะสมในฤดูที่เหมาะสม ที่จะเปลี่ยนหลักสูตรของทั้งหมดดังนี้