3.1. Salt incorporation and distrib

3.1. Salt incorporation and distribution
Table 1 shows a comparison between ‘‘nominal values”
(theoretically added values) and ‘‘actual values” (experimentally
obtained values) of each salt (STPP and NaCl)
concentration added to muscles. It can be seen that up to
an STPP level of 0.25%, the nominal and actual values of
this salt were similar. However, when a higher STPP concentration
was used, the actual values were smaller than
expected. Even more, no significant differences were
observed among the highest STPP levels. Therefore, it
appears that a lower percentage of the STPP was retained
inside the muscle compared to the expected values. Instead,
NaCl was almost totally retained at all concentrations utilized.
When comparing actual concentrations of the salts
before (data not shown) and after cooking (Table 1), it
was observed that almost all the added-amount of the salts
was retained inside the muscle after heating.
There was no interaction between treatments applied
(different combinations of STPP and NaCl) and sampling
positions on the slice (Fig. 1). However, significant differences
(p < 0.05) in STPP and NaCl concentrations were
found at different positions of the slice (data non-shown).
Disregarding of the salts concentration used, values of
the centre (C) were always higher than those of the peripheral
positions (1, 2, 3).

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

3.1 การรวมตัวและการกระจายเกลือตารางที่ 1 แสดงให้เห็นถึงการเปรียบเทียบระหว่าง '' ค่าเล็กน้อย "(มูลค่าเพิ่มในทางทฤษฎี) และ '' ค่าที่แท้จริง" (ทดลองค่าที่ได้) ของเกลือแต่ละ (STPP และโซเดียมคลอไรด์) ความเข้มข้นเพิ่มไปยังกล้ามเนื้อ จะเห็นได้ว่าถึงระดับ STPP 0.25% ค่าเล็กน้อยและเกิดขึ้นจริงของเกลือนี้มีความคล้ายคลึงกัน แต่เมื่อมีความเข้มข้นสูงกว่า STPP ถูกนำมาใช้ค่าที่แท้จริงมีขนาดเล็กกว่าที่คาดไว้ มากยิ่งขึ้นไม่แตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญที่สังเกตได้ในหมู่ STPP ระดับสูงสุด ดังนั้นจึงปรากฏว่าร้อยละล่างของ STPP ถูกเก็บรักษาไว้ภายในกล้ามเนื้อเมื่อเทียบกับค่าที่คาดหวัง แต่โซเดียมคลอไรด์ไว้เกือบทั้งหมดที่ความเข้มข้นทั้งหมดใช้. เมื่อเปรียบเทียบความเข้มข้นที่แท้จริงของเกลือก่อน (ไม่ได้แสดงข้อมูล) และหลังจากการปรุงอาหาร (ตารางที่ 1) ก็พบว่าเกือบทั้งหมดเพิ่มปริมาณของเกลือถูกเก็บรักษาไว้ภายในกล้ามเนื้อหลังจากการทำความร้อน. มีปฏิสัมพันธ์ระหว่างการรักษาไม่ได้นำไปใช้(ชุดที่แตกต่างกันของ STPP และโซเดียมคลอไรด์) และการสุ่มตัวอย่างตำแหน่งชิ้น(รูปที่ 1). แต่ความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญ(p <0.05) STPP และความเข้มข้นของโซเดียมคลอไรด์ถูกพบที่ตำแหน่งที่แตกต่างกันของชิ้น(ข้อมูลที่ไม่แสดง). ไม่คำนึงถึงความเข้มข้นของเกลือที่ใช้ค่ากลาง (C) ได้เสมอสูงกว่าของ อุปกรณ์ต่อพ่วงตำแหน่ง(1, 2, 3)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

3.1 . เกลือและการกระจาย
ตารางที่ 1 แสดงการเปรียบเทียบระหว่าง ' 'nominal ค่า "
( ทุกคนค่าเพิ่ม ) และ ' 'actual ค่า " ( โดยได้รับค่า
) ของแต่ละคน ( ที่มีเกลือ NaCl )
ความเข้มข้นเพิ่มกล้ามเนื้อ จะเห็นได้ว่าขึ้น

เป็น STPP ระดับ 0.25% ในจริงและค่า
เกลือนี้มีลักษณะคล้ายคลึงกัน อย่างไรก็ตาม เมื่อมีความเข้มข้นสูงกว่า STPP
ใช้ค่ามีขนาดเล็กกว่า
ที่คาดไว้ ยิ่งไม่แตกต่างกัน
สังเกตในระดับที่สูงที่สุดที่มี . ดังนั้น จึง
ปรากฏว่าเปอร์เซ็นต์การลดลงของ STPP ยังคง
ภายในกล้ามเนื้อเมื่อเทียบกับที่คาดว่าค่า
เกลือแทน คือเกือบทั้งหมดเก็บไว้ที่เข้มข้นใช้ .
เมื่อเปรียบเทียบความเข้มข้นของเกลือ
จริงก่อน ( ข้อมูลไม่แสดง ) และหลังจากการปรุงอาหาร ( ตารางที่ 1 ) ,
) เกือบทั้งหมด เพิ่มปริมาณของเกลือ
ถูกเก็บไว้ภายในกล้ามเนื้อหลังจากความร้อน .
ไม่มีปฏิสัมพันธ์ระหว่างการใช้
( ชุดค่าผสมที่แตกต่างกันของ STPP และ NaCl ) และตำแหน่งบนชิ้นตัวอย่าง
( รูปที่ 1 ) . อย่างไรก็ตาม ความแตกต่าง
( p < 0.05 ) ที่มีเกลือโซเดียมคลอไรด์ความเข้มข้น
พบในตำแหน่งที่แตกต่างกันของชิ้น ( ข้อมูลไม่แสดง ) .
เรื่องของเกลือ ความเข้มข้นที่ใช้ , ค่า
ศูนย์ ( C ) ก็สูงกว่าตำแหน่งพ่วง
( 1 , 2 , 3 )