Lu Bu walked out of the city tower

Lu Bu walked out of the city tower and watched how his soldiers collapsed on the floor. They all did a great job. They were Lu Bu’s loyal soldiers and his brothers-in-arm. Kaiyang’s nights were very cold. Lu Bu noticed that most soldiers had already fallen asleep since they were too tired. During the day, they had exhausted themselves with the endless battle spirit. They were shivering while sleeping in the cold.

“Wush!” Lu Bu took down his cloak and gave it as blanket to some teenagers who still had childish faces. He could only do this much for them.

“Nhh!” At corner of the city wall there came an extremely painful moan. Lu Bu went to have a look and saw that it was the man who lost his arm during the day. The cold wind which blew on his wounded arm created an extreme pain, but he did not make any loud sounds in fear of affecting his brothers’ rest.

“Is it painful?!” Lu Bu asked while kneeling down.

“So painful!”The men replied back unconsciously. He suddenly saw that it was Lu Bu and tried to kneel down, but was prevented by Lu Bu.

“I, Lu Bu, ask for your forgiveness!” Lu Bu’s eyes became moist. He turned his head to not let his tears fall down. “Go to the city tower and rest! Tomorrow is our final battle!”

“Right or wrong, success or failure, we will let the future generation decide! Tomorrow we will show Cao Mengde what I, Lu Bu treasure the most in my life!” declared Lu Bu with great fighting spirit and determination.

“Shing!” In Kaiyang city, most residents had already escaped. At night it was a like a ghost town without any life. Suddenly a huge beam of golden light fell from the sky.

“Bang!” A crashing sound appeared on the place where the sky shone. *Cough Cough* Liu Mang cried with a wry smile on his face “Shit I messed up!”
TL: The author made a mistake imo, he should be naked and say: “I. AM. BACK.!” Arny style!

*Clip Clop Clip Clop* more and more horses hoof sounds rang in this ghostly abandoned city.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

Lu Bu เดินจากซิตี้ทาวเวอร์ และดูว่าทหารของเขายุบชั้น พวกเขาได้งานที่ดี พวกทหารภักดี Lu Bu และของพี่น้องในอาร์ม ของไคยางคืนเย็นมากขึ้น Lu Bu สังเกตว่า ทหารส่วนใหญ่ได้แล้วตกลงมาหลับตั้งแต่พวกเขาเหนื่อยเกินไป ในระหว่างวัน พวกเขาได้หมดเอง ด้วยจิตวิญญาณการต่อสู้สิ้นสุด พวกเขาถูกสั่นขณะนอนหลับในเย็น"Wush" Lu Bu เอาลงฮูด และให้มันเป็นแบบครอบคลุมวัยรุ่นบางคนยัง มีหน้าพูดแบบเด็ก เขาเพียงไม่มากนี้สำหรับพวกเขา"Nhh" ในมุมของกำแพงเมือง มีมาคร่ำเจ็บปวดอย่างมาก Lu Bu ไปดู และเห็นว่า เป็นคนที่สูญเสียแขนของเขาในระหว่างวัน ลมเย็นที่ได้พัดบนแขนของเขาได้รับบาดเจ็บสร้างความเจ็บปวดมาก แต่เขาไม่ได้ทำเสียงดังในความกลัวส่งผลกระทบต่อส่วนที่เหลือของพี่ชาย"มันเป็นความเจ็บปวด!" Lu Bu ถามขณะที่เข่า"ดังนั้นเจ็บปวด" คนตอบกลับรับ เขาก็เห็นว่า มัน Lu Bu และพยายามทรุด แต่ถูกป้องกัน โดย Lu Bu"ฉัน Lu Bu ขออภัยโทษของคุณ" ตา Lu Bu กลายเป็นชุ่มชื่น เขาก็หันหัวของเขาเพื่อไม่ให้น้ำตาของเขาลดลง "ไปซิตี้ทาวเวอร์และอื่น ๆ พรุ่งนี้เป็นของเราต่อสู้ครั้งสุดท้าย""ขวา หรือไม่ถูกต้อง ความสำเร็จ หรือความล้มเหลว เราจะช่วยให้การตัดสินใจสร้างอนาคต พรุ่งนี้เราจะแสดง Mengde เกาอะไรฉัน สมบัติ Lu Bu ที่สุดในชีวิตของฉัน! "ประกาศ Lu Bu ด้วยจิตวิญญาณการต่อสู้ที่ดีและมุ่งมั่น"ชิง" ในเมืองไคยาง คนส่วนใหญ่ได้แล้วหลบหนีไป ในเวลากลางคืน ก็เป็นเหมือนเมืองผีไม่ มีชีวิตใด ๆ ทันใดนั้นแสงทองแสงใหญ่ตกจากท้องฟ้า"บาง" เสียง crashing ปรากฏในสถานที่ที่ท้องฟ้า shone * ไอไอ * หลิว Mang ร้องดี wry หน้า "คนฉัน messed up"TL: ผู้เขียนทำให้การผิด imo เขาควรนุ่งน้อยห่มน้อย และพูดว่า: "เป็น I. กลับมา! " Arny สไตล์* คลิป Clop คลิปที่ Clop * รังมาก ขึ้นเสียงกีบม้าในเมืองนี้น่ากลัว

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

บูลูเดินออกจากหอเมืองและดูวิธีการที่ทหารทรุดตัวลงบนพื้น พวกเขาทั้งหมดได้งานที่ดี พวกเขาบูลูของทหารที่ภักดีและพี่น้องในแขนของเขา Kaiyang คืนของได้หนาวเย็นมาก บูลูสังเกตเห็นว่าทหารส่วนใหญ่ลดลงแล้วหลับไปตั้งแต่พวกเขาเหนื่อยเกินไป ระหว่างวันที่พวกเขาได้หมดตัวเองด้วยจิตวิญญาณของการต่อสู้ที่ไม่มีที่สิ้นสุด พวกเขาถูกสั่นในขณะนอนหลับในเย็น. "ดื่มสุรา" บูลูเอาลงเสื้อคลุมของเขาและทำให้มันเป็นผ้าห่มให้กับวัยรุ่นบางคนที่ยังคงมีใบหน้าที่หน่อมแน้ม เขาจะทำเช่นนี้มากสำหรับพวกเขา. "Nhh!" ในมุมของกำแพงเมืองที่มีมาครางเจ็บปวดอย่างมาก บูลูไปได้ดูและเห็นว่ามันเป็นคนที่สูญเสียแขนของเขาในระหว่างวันที่ ลมหนาวที่พัดบนแขนได้รับบาดเจ็บของเขาสร้างความเจ็บปวดมาก แต่เขาไม่ได้ทำให้เสียงดัง ๆ ในความกลัวของผลกระทบต่อส่วนที่เหลือพี่น้องของเขา '. "มันเป็นความเจ็บปวด ?!" บูลูถามในขณะที่คุกเข่าลง. "เจ็บปวดดังนั้น!" คนที่ตอบกลับมาโดยไม่รู้ตัว ทันใดนั้นเขาเห็นว่ามันเป็นบูลูและพยายามที่จะคุกเข่าลง แต่ถูกขัดขวางโดย Lu Bu. "ผมลูปูขอขมาคุณ!" ตาบูลูกลายเป็นชื้น เขาหันหัวของเขาที่จะไม่ให้น้ำตาของเขาล้มลง "ไปที่หอเมืองและส่วนที่เหลือ! พรุ่งนี้เป็นวันสุดท้ายของเราต่อสู้! "" ถูกหรือผิดความสำเร็จหรือความล้มเหลวของเราจะช่วยให้คนรุ่นอนาคตตัดสินใจ! พรุ่งนี้เราจะแสดงเฉา Mengde สิ่งที่ฉัน, บูลูสมบัติมากที่สุดในชีวิตของฉัน! "ประกาศบูลูมีจิตวิญญาณการต่อสู้ที่ยิ่งใหญ่และความมุ่งมั่น." ชิง "ในเมืองที่ Kaiyang, ประชาชนส่วนใหญ่ได้หลบหนีไปแล้ว ในเวลากลางคืนมันเป็นเหมือนเมืองผีที่ไม่มีชีวิตใด ๆ ทันใดนั้นแสงขนาดใหญ่ของแสงสีทองลดลงมาจากฟากฟ้า. "แบง!" เสียงกระแทกปรากฏอยู่ในสถานที่ที่ท้องฟ้าส่อง * * * * * * * * ไอไอหลิว Mang ร้องไห้ด้วยรอยยิ้มเบี้ยวบนใบหน้าของเขา "อึฉัน messed up!" TL: ผู้เขียนทำผิดพลาด IMO เขาควรจะเปลือยกายและกล่าวว่า "ครั้งที่หนึ่ง AM กลับ. "สไตล์ Arny! * คลิป Clip Clop Clop * กีบม้ามากขึ้นและมากขึ้นเสียงดังในเมืองนี้ถูกทิ้งร้างผี

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ลูบูเดินออกจากเมืองทาวเวอร์ และดูว่าทหารของเขาล้มลงบนพื้น ทุกคนทำดีมาก พวกเขาเป็นลูบูซื่อสัตย์ทหารและพี่น้องของเขาในแขน ไก่ย่าง เป็นคืนที่หนาวมาก ลูบู สังเกตเห็นว่า ทหารส่วนใหญ่ก็เผลอหลับไปเพราะเหนื่อยเกินไป ในระหว่างวันที่เขาตัวเองหมดด้วยจิตวิญญาณการต่อสู้ไม่มีที่สิ้นสุดเขาสั่นขณะนอนหลับในเย็น

" wush ! " Lu Bu เอาลงเสื้อคลุมของเขาและให้มันเป็นผ้าห่มกับวัยรุ่นที่ยังคงมีใบหน้าไร้เดียงสา เขาอาจจะทำเพื่อพวกเค้า nhh

" ! " ในมุมของกำแพงเมืองนั้นมาเป็นครางเจ็บปวดมาก ลูบูไปดู และเห็นว่าเป็นคนที่สูญเสียแขนของเขาในระหว่างวันสายลมเย็นที่พัดบนแขนที่ได้รับบาดเจ็บของเขาสร้างความเจ็บปวดมาก แต่เขาก็ไม่ทำเสียงดังกลัวมีผลกระทบต่อพี่น้องของเขาที่เหลือ

" มันเจ็บใช่มั้ยล่ะ ? ! " ลูบูถามขณะที่คุกเข่าลง

" เจ็บจังเลย ! " ผู้ชายตอบกลับโดยไม่รู้ตัว จู่ๆ เขาก็เห็นว่ามันคือลูบู และพยายามที่จะคุกเข่าลง แต่ถูกขัดขวางโดย Lu Bu .

" ฉัน ลูบู ขอขมาของคุณ !" ลูบูตากลายเป็นชื้น เขาหันศีรษะของเขาจะไม่ปล่อยให้น้ำตาร่วงลงมา " ไปเมือง หอพัก พรุ่งนี้เป็นศึกสุดท้ายของเรา ! "

" ถูกหรือผิด ความสำเร็จ หรือความล้มเหลว เราจะปล่อยให้รุ่นอนาคตตัดสิน พรุ่งนี้เราจะให้โจโฉแล้ว ลูบูค่ามากที่สุดในชีวิตของฉัน " ประกาศ ลูบู ด้วยจิตวิญญาณแห่งการต่อสู้ และความมุ่งมั่นที่ดี

" ชิง ! " ไก่ย่างเมืองผู้อยู่อาศัยส่วนใหญ่ได้หนีไปแล้ว ตอนกลางคืนมันเป็นเหมือนผีเมือง ไม่มีชีวิตใด ๆ ทันใดนั้นก็มีลำแสงขนาดใหญ่ของแสงสว่างสีทองตกลงมาจากท้องฟ้า

" ปัง ! " กระแทกเสียงที่ปรากฏในสถานที่ซึ่งท้องฟ้าส่อง * ไอไอ * หลิว มัง ร้องไห้กับยิ้มแหยๆ บนใบหน้าของเขา " ฉัน messed ขึ้น "
TL : ผู้เขียนเข้าใจผิด โมะเขาต้องเปลือยกายและพูดว่า : " ฉันเป็นใคร กลับมา ! สไตล์ " อาร์นี่ !

ทำเสียงดังกอบๆ * * คลิปเสียงดังกอบๆคลิปมากขึ้น และมากขึ้น เสียงกีบเท้าม้าดังในนี้น่ากลัวทิ้งเมือง