MIT Proposal Misses The Point: Shar

MIT Proposal Misses The Point: Sharing Flight Delays Does Not Mean Less Pain
If only U.S. airlines would learn to play nice and share each other’s burdens the world would be a happier place. So carriers should take turns absorbing the brunt of flight delays from one day to the next.

That stunningly vapid observation masquerading as serious analytical analysis and advice is the product of a couple of (presumably serious) researchers at the vaunted Massachusetts Institute of Technology. Their analysis – and their solution – would be laughable if it weren’t so flawed. Arguably, the only thing more amazing about the study is that Transportation Science, an obscure but respected academic publication, published the report in April and USA TODAY (full disclosure, my former employer) actually took it seriously enough to write about it on Thursday.

Pardon the following plunge into the kind of pretentious writing style favored by academicians, but there’s no better way to show what I mean. In their research report, “Fairness and Collaboration in Network Air Traffic Flow Management: An Optimization Approach,” Dimitris Bertsimas and Shubham Gupta “propose a discrete optimization model that attempts to incorporate an equitable distribution of delays among airlines by introducing a notion of fairness” into how flight delays impact each carrier.

Put more simply, the authors are suggesting that if American suffered a bunch of delays yesterday, today Delta should voluntarily take the brunt of the today’s delays. Then tomorrow it will be United’s turn, and so on. It’s actually a bit more complicated than that, but not a lot.

Fairness? In the way airlines deal with delays? Really? Are these guys on crack?

Why would any airline executive ever agree to share equally in all of his or her competitors’ operational pain? Careers are never made by making sure your company always performs more or less the same as all its competitors. Young airline executives seeking to climb the career ladder can only make it to each successive rung by being able to show their bosses how they contributed to their airline kicking the snot out of the competition in some narrowly-defined way. And pretty much every senior airline manager at or near the top rungs of those ladders was once a young ladder climber, too, so they think very much the same way. I can guarantee you that they’re not going to go for any “share the pain” approaches. In fact, they can be counted on always to seek advantage for themselves and their airlines.

Beyond the very fallacious central notion behind MIT’s entire “Airline Fairness and Collaboration” study there are a number of other flawed understandings of how airlines really operate, how consumers choose which airlines to fly, and, most importantly, what’s the main driver of flight delays in the first place.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ข้อเสนอของ MIT คิดถึงจุด: ความล่าช้าของเที่ยวบินร่วมกันไม่ได้หมายความ ปวดน้อยลงถ้ามีเพียงสายการบินสหรัฐฯ ต้องเรียนรู้ที่จะเล่นดี และแบ่งปันภาระของผู้อื่น โลกจะเป็นสถานที่มีความสุข ดังนั้น สายการบินควรผลัดกันดูด brunt ของเที่ยวบินล่าช้าจากวันหนึ่งไปสังเกตว่าทุกขนาด vapid ปัญหาการวิเคราะห์การวิเคราะห์อย่างจริงจังและแนะนำเป็นผลิตภัณฑ์ของสองนักวิจัย (สันนิษฐานว่าเป็นแบบร้ายแรง) ที่ที่ vaunted สถาบันเทคโนโลยีแมสซาชูเซตส์ การวิเคราะห์และโซลูชัน – จะ laughable ถ้ามันไม่ได้ดังนั้น flawed ว่า สิ่งเดียวที่ตื่นตาตื่นใจเกี่ยวกับการศึกษาเป็นวิทยาศาสตร์ที่ ขนส่ง การปิดบัง แต่ยอมรับทางวิชาการสิ่งพิมพ์ รายงานในเดือนเมษายน และสหรัฐอเมริกาวันนี้ (เปิดเผยเต็ม ฉันอดีต) จริงเอาจริงจังพอที่จะเขียนเกี่ยวกับมันในวันพฤหัสบดียกโทษว่ายต่อไปนี้เป็นชนิดของลักษณะการเขียนบิดเบือนปลอด academicians แต่ได้ดีกว่าการแสดงไง งานวิจัยของพวกเขา รายงาน "ยุติธรรมและทำงานร่วมกันในเครือข่ายอากาศจราจรไหลจัดการ:อันเพิ่มประสิทธิภาพวิธี Dimitris Bertsimas และกุปตา Shubham "เสนอแบบจำลองเพิ่มประสิทธิภาพเดี่ยว ๆ ที่พยายามรวมการกระจายความเท่าเทียมกันของความล่าช้าจากสายการบิน โดยการแนะนำแนวคิดของยุติธรรม"เป็นวิธีเที่ยวบินล่าช้าส่งผลกระทบต่อผู้ขนส่งแต่ละใส่กว่านั้น ผู้เขียนจะแนะนำว่า ถ้าอเมริกันประสบพวงของความล่าช้าเมื่อวานนี้ วันนี้เดลต้าควรสมัครใจใช้ brunt ของความล่าช้าของวันนี้ แล้ว พรุ่งนี้มันจะถูกเปิดของสหรัฐ และอื่น ๆ มันมีจริงเป็นบิตเพิ่มเติมมีความซับซ้อนกว่า แต่ไม่มากยุติธรรมหรือไม่ ในทาง สายการบินเรื่องความล่าช้าหรือไม่ จริง ๆ หรือไม่ ใจคนเหล่านี้ในรอยแตกหรือไม่ทำไมจะบริหารสายการบินใด ๆ เคยตกลงร่วมกันของอาการปวดในการดำเนินงานของ ตนของคู่แข่ง ไม่เคยจะสมัครงาน โดยการทำให้แน่ใจว่า บริษัทของคุณจะทำมากน้อยเหมือนกับคู่แข่งทั้งหมด นักบินหนุ่มที่กำลังไต่บันไดอาชีพสามารถเท่านั้นให้แต่ละรังต่อเนื่อง โดยความสามารถในการแสดงผู้บังคับบัญชาของพวกเขาว่าพวกเขาส่วนสายการบินของพวกเขาเตะขี้ออกจากการแข่งขันในบางวิธีกำหนดท่ามกลาง และสวยมากทุกสายการบินอาวุโสผู้จัดการที่ หรือ ใกล้ rungs ด้านบนของบันไดที่เคยเป็นบันไดเล็กเถาวัลย์ เกินไป ดังนั้นพวกเขาคิดมากเหมือนกัน ฉันสามารถรับประกันที่ที่พวกเขากำลังจะหาวิธีการ "แบ่งปันความเจ็บปวด" ในความเป็นจริง พวกเขาสามารถนับบนเสมอเพื่อแสวงหาประโยชน์สำหรับตนเองและสายการบินของพวกเขานอกเหนือจากความกลางมาก fallacious หลังการศึกษาของ MIT ทั้งหมด "สายยุติธรรมและทำงานร่วมกัน" มีจำนวนอื่น ๆ เปลี่ยนความเข้าใจ flawed ว่าสายการบินจริง ๆ มี วิธีที่ผู้บริโภคเลือกสายการบินใดบิน และ สำคัญ สิ่งไดรเวอร์หลักของความล่าช้าของเที่ยวบินแรก

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

MIT เสนอคิดถึงจุด:
ความล่าช้าของเที่ยวบินที่ใช้ร่วมกันไม่ได้หมายความว่าอาการปวดน้อยถ้าเพียงแต่สายการบินสหรัฐจะเรียนรู้ที่จะเล่นดีและแบ่งปันภาระแต่ละอื่น ๆ ของโลกจะเป็นสถานที่ที่มีความสุข ดังนั้นผู้ให้บริการควรจะผลัดกันดูดซับความรุนแรงของเที่ยวบินล่าช้าจากวันหนึ่งไปยังอีก. ที่สังเกตรสชาติโดดปลอมตัวเป็นวิเคราะห์การวิเคราะห์อย่างจริงจังและคำแนะนำที่เป็นผลิตภัณฑ์ของคู่ของ (น่าจะร้ายแรง) นักวิจัยที่ได้ถูกโอ้อวดแมสซาชูเซตสถาบันเทคโนโลยี การวิเคราะห์ของพวกเขา - และวิธีการแก้ปัญหาของพวกเขา - จะบ้องแบ๊วถ้ามันไม่ได้มีข้อบกพร่องเพื่อ เบบี้สิ่งเดียวที่น่าตื่นตาตื่นใจมากขึ้นเกี่ยวกับการศึกษาคือการขนส่งวิทยาศาสตร์สิ่งพิมพ์ทางวิชาการที่ชัดเจน แต่การยอมรับตีพิมพ์รายงานในเดือนเมษายนและวันนี้ประเทศสหรัฐอเมริกา (เปิดเผยนายจ้างเก่าของฉัน) จริงเอามันอย่างจริงจังพอที่จะเขียนเกี่ยวกับเรื่องนี้ในวันพฤหัสบดีที่ขอโทษกระโดดต่อไปนี้ลงชนิดของรูปแบบการเขียนเก๊กรับการสนับสนุนจากนักวิชาการ แต่ไม่มีวิธีที่ดีกว่าที่จะแสดงสิ่งที่ผมหมายถึง ในรายงานการวิจัยของพวกเขา "ความเป็นธรรมและการร่วมมือกันในเครือข่ายของการจราจรทางอากาศการจัดการกระแส: วิธีการเพิ่มประสิทธิภาพ" ดิมิท Bertsimas และ Shubham แคนด์ "นำเสนอรูปแบบการเพิ่มประสิทธิภาพต่อเนื่องที่พยายามที่จะรวมการกระจายเท่าเทียมกันของความล่าช้าในหมู่สายการบินโดยการแนะนำความคิดของความเป็นธรรม" เป็นวิธีการส่งผลกระทบต่อเที่ยวบินล่าช้าแต่ละผู้ให้บริการ. ใส่ขึ้นเพียงผู้เขียนจะบอกว่าถ้าชาวอเมริกันได้รับความเดือดร้อนพวงของความล่าช้าเมื่อวานวันนี้เดลต้าสมัครใจควรใช้ความรุนแรงของความล่าช้าของวันนี้ที่ จากนั้นในวันพรุ่งนี้ก็จะได้รับการเปิดของสหรัฐและอื่น ๆ เป็นจริงบิตซับซ้อนมากขึ้นกว่า แต่ไม่มาก. ความเป็นธรรม? สายการบินในวิธีการจัดการกับความล่าช้า? จริงเหรอ? มีคนเหล่านี้ในการ crack? ทำไมผู้บริหารสายการบินใด ๆ ที่เคยเห็นด้วยกับการมีส่วนร่วมอย่างเท่าเทียมกันในทุกคู่แข่งของเขาหรือเธอ 'ความเจ็บปวดในการดำเนินงาน? ร่วมงานที่ไม่เคยทำโดยการทำให้แน่ใจว่า บริษัท ของคุณมักจะมีประสิทธิภาพมากขึ้นหรือน้อยเช่นเดียวกับคู่แข่งทั้งหมด ผู้บริหารสายการบินที่กำลังมองหาหนุ่มสาวที่จะปีนบันไดอาชีพเท่านั้นที่สามารถทำให้มันไปแต่ละขั้นต่อเนื่องโดยความสามารถในการแสดงของพวกเขาว่าผู้บังคับบัญชาของพวกเขามีส่วนทำให้สายการบินของพวกเขาเตะน้ำมูกออกจากการแข่งขันในบางวิธีหวุดหวิดกำหนด และสวยมากทุกผู้จัดการอาวุโสสายการบินหรือใกล้ด้านบนของขั้นบันไดที่เคยเป็นนักปีนบันไดหนุ่มเกินไปดังนั้นพวกเขาคิดว่าอย่างมากเช่นเดียวกับ ฉันสามารถรับประกันคุณว่าพวกเขาจะไม่ไปสำหรับการใด ๆ "แบ่งปันความเจ็บปวด" วิธีการ ในความเป็นจริงพวกเขาสามารถนับเสมอที่จะแสวงหาประโยชน์สำหรับตัวเองและสายการบินของพวกเขา. นอกเหนือจากความคิดกลางผิดพลาดมากที่อยู่เบื้องหลังเอ็มไอทีทั้ง "ความเป็นธรรมของสายการบินและการร่วมมือกัน" การศึกษามีจำนวนของความเข้าใจข้อบกพร่องอื่น ๆ ของวิธีการที่สายการบินจริงๆทำงานวิธีที่ผู้บริโภค เลือกสายการบินที่จะบินไปที่และที่สำคัญที่สุดคือสิ่งที่ขับเคลื่อนหลักของเที่ยวบินล่าช้าในสถานที่แรก

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ข้อเสนอด้วยคิดถึงจุด : แบ่งปันเที่ยวบินล่าช้าไม่ได้หมายถึงความเจ็บปวดน้อยลง
ถ้าสายการบินเพียงสหรัฐฯจะเรียนรู้การเล่นที่ดี และแบ่งปันกันไว้โลกจะน่าอยู่ขึ้นเยอะ ดังนั้นผู้ให้บริการควรผลัดกันดูดหนักหน้าของความล่าช้าของเที่ยวบินจากวันหนึ่งไปยัง .

ที่บรรยากาศจืดชืดแบบ masquerading เป็นร้ายแรงวิเคราะห์การวิเคราะห์และแนะนำผลิตภัณฑ์ของคู่ ( น่าจะนะ ) vaunted นักวิจัยที่ Massachusetts Institute of Technology . - การวิเคราะห์และแก้ปัญหา ( จะตลกถ้ามันไม่ได้สมบูรณ์ arguably , สิ่งเดียวที่น่าตื่นตาตื่นใจมากขึ้นเกี่ยวกับการศึกษาคือการขนส่งวิทยาศาสตร์การปิดบัง แต่เคารพสิ่งพิมพ์ทางวิชาการ เผยแพร่รายงานในเดือนเมษายนและสหรัฐอเมริกาในวันนี้เปิดเผย นายจ้างเก่าของฉัน ) จริงๆ เอามันอย่างจริงจังเพียงพอที่จะเขียนเกี่ยวกับมันในวันพฤหัสบดีที่ .

ขอโทษที่รีบเข้าไปเขียนอะไรแบบดัดจริตโปรด โดยนักวิชาการ ต่อไปนี้ แต่ไม่มีวิธีที่ดีกว่าที่จะแสดงสิ่งที่ฉันหมายถึง ในรายงานวิจัยของพวกเขา" ความยุติธรรมและความร่วมมือในการจัดการจราจรเครือข่ายการไหลอากาศ : การเพิ่มประสิทธิภาพและวิธีการ " Dimitris bertsimas shubham Gupta " นำเสนอรูปแบบการเพิ่มประสิทธิภาพที่ไม่ต่อเนื่องที่พยายามที่จะรวมการกระจายเท่าเทียมกันของความล่าช้าของสายการบินโดยอาศัยความคิดของความเป็นธรรม " เป็นวิธีการเที่ยวบินล่าช้าผลกระทบผู้ให้บริการแต่ละ .

ใส่เพียงผู้เขียนได้แนะนำว่า หากชาวอเมริกันได้รับพวงของความล่าช้าเมื่อวาน วันนี้ต้องสมัครใจใช้เดลต้าหนักหน้าของความล่าช้าของวันนี้ แล้วพรุ่งนี้จะเป็น ยูไนเต็ด แล้ว และ จริงๆแล้วมันซับซ้อนกว่านั้น แต่ไม่มาก

ความเป็นธรรม ? ในทางจัดการกับความล่าช้าของสายการบิน ? จริงเหรอ ? เจ้าพวกนี้ไม่ได้ ?

ทำไมผู้บริหารสายการบินที่เคยตกลงร่วมกันอย่างเท่าเทียมกันในทั้งหมดของเขาหรือของคู่แข่งของเธอปฏิบัติความเจ็บปวด ? อาชีพที่ไม่เคยทำโดยการทำให้แน่ใจว่า บริษัท ของคุณมักจะมีประสิทธิภาพมากขึ้นหรือน้อยเช่นเดียวกับคู่แข่งทั้งหมดผู้บริหารสายการบิน ยังพยายามปีนบันไดอาชีพเท่านั้นที่สามารถให้กับแต่ละรุ่งต่อเนื่อง โดยสามารถให้ผู้บังคับบัญชาของพวกเขาว่าพวกเขามีส่วนของสายการบินเตะน้ำมูกออกจากการแข่งขันในนี้ กำหนดวิธี สวยมากทุกสายการบินผู้จัดการอาวุโสที่หรือใกล้ด้านบนของบันได rungs ผู้เคยปีน บันไดยังด้วยดังนั้นพวกเขาคิดว่ามากเหมือนกัน ฉันสามารถรับประกันคุณได้ว่า พวกเขาจะไม่ไปสำหรับการใด ๆร่วมกัน " ความเจ็บปวด " วิธี ในความเป็นจริงพวกเขาสามารถนับบนเสมอเพื่อแสวงหาประโยชน์สำหรับตนเองและสายการบินของพวกเขา .

เกินมากหลอกลวงกลางความคิดเบื้องหลังของ MIT ความเป็นธรรมสายการบินทั้งหมด " และการ " ศึกษามีจำนวนของข้อมูลอื่น ๆที่สมบูรณ์ของวิธีการสายการบินจริง ๆ ใช้วิธี ผู้บริโภคเลือกสายการบินที่บินได้ และที่สำคัญที่สุดคือสิ่งที่เป็นโปรแกรมควบคุมหลักของความล่าช้าของเที่ยวบินในสถานที่แรก