5.1 Life Satisfaction/happinessAs d

5.1 Life Satisfaction/happiness
As described above, we have reasons to expect that political participation will contribute to basic human psychological needs. As Frey and Stutzer write “[P]articipation and autonomy in decision-making provide procedural goods that serve innate needs of competence, autonomy and relatedness and thus contribute to individual well-being” (2005a: page 94, footnote 8). In this section, we will first compare the characteristics of different countries to see if there is an aggregate level relationship between political participation (or opportunities for participation) and average national happiness. Then we move to the level on which existing theories concentrate-the individual level-and use multivariate regression models to examine which individual characteristics may be correlated with happiness. We use multilevel regression models to incorporate information from both the individual and country levels in a single statistical model. Finally, we use two novel tactics in an attempt to better examine causality. We explore a quasi-experimental design using the fact that some survey respondents, based on their ages, were not differences between two groups of non-voters in a recent Costa Rican referendum: those who wanted to vote but could not and those who did not want to vote.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

5.1 ความพึงพอใจ/ความสุขของชีวิตตามที่อธิบายข้างต้น เรามีเหตุผลที่คาดหวังว่า จะสนับสนุนการมีส่วนร่วมทางการเมืองเพื่อต้องการทางจิตวิทยาพื้นฐานของมนุษย์ เป็น Frey และ Stutzer เขียน "articipation [P] และมีอิสระในการตัดสินใจให้สินค้าขั้นตอนที่ต้องการโดยธรรมชาติ ของความรู้ความสามารถ อิสระ relatedness และจึง นำไปสู่ความเป็นอยู่ที่ดีของแต่ละ" (2005a: เชิงอรรถ 8 หน้า 94) ในส่วนนี้ เราครั้งแรกจะเปรียบเทียบลักษณะของประเทศต่าง ๆ เพื่อดูว่า มีความสัมพันธ์ระดับรวมระหว่างการมีส่วนร่วมทางการเมือง (หรือโอกาสในการเข้าร่วม) และเฉลี่ยความสุขแห่งชาติ จาก นั้นเราย้ายไปยังระดับบนที่มีอยู่ทฤษฎีเข้มข้นในแต่ละระดับ- ใช้แบบจำลองการถดถอยแบบหลายตัวแปรเพื่อตรวจสอบลักษณะเฉพาะบุคคลซึ่งอาจสัมพันธ์กับความสุข เราสามารถใช้แบบจำลองถดถอยหลายระดับเพื่อรวมข้อมูลจากบุคคลทั้งสองและระดับประเทศในรูปแบบสถิติที่เดียว ในที่สุด เราใช้กลยุทธ์ใหม่ที่สองในความพยายามดี ตรวจสอบอำนาจ เราศึกษาการออกแบบการทดลองเสมือนใช้ความจริงที่ว่า ผู้ตอบแบบสำรวจบาง ตามอายุ ไม่มีความแตกต่างระหว่าง 2 กลุ่มไม่ใช่ผู้ลงคะแนนในการลงประชามติ Costa Rican ล่า: ผู้ที่ต้องการออกเสียง แต่ไม่สามารถและผู้ที่ไม่ต้องออกเสียง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

5.1 ความพึงพอใจของชีวิต / ความสุข
ตามที่อธิบายไว้ข้างต้นเรามีเหตุผลที่จะคาดหวังว่าการมีส่วนร่วมทางการเมืองจะส่งผลให้ความต้องการทางจิตวิทยามนุษยชนขั้นพื้นฐาน ขณะที่เฟรย์และ Stutzer เขียน "[P] articipation และอิสระในการตัดสินใจในการดำเนินการให้สินค้าที่ตอบสนองความต้องการโดยธรรมชาติของความอิสระและความสัมพันธ์และทำให้นำไปสู่บุคคลเป็นอยู่ที่ดี" (2005A: หน้า 94, เชิงอรรถ 8) ในส่วนนี้เราจะเปรียบเทียบลักษณะของประเทศที่แตกต่างกันเพื่อดูว่ามีความสัมพันธ์ระหว่างระดับรวมส่วนร่วมทางการเมือง (หรือโอกาสในการมีส่วนร่วม) และความสุขแห่งชาติเฉลี่ย จากนั้นเราก็ย้ายไปยังระดับที่ทฤษฎีที่มีอยู่มีสมาธิ-ระดับบุคคลและใช้แบบจำลองการถดถอยหลายตัวแปรในการตรวจสอบลักษณะของแต่ละบุคคลซึ่งอาจจะมีความสัมพันธ์กับความสุข เราใช้แบบจำลองการถดถอยหลายระดับในการรวมข้อมูลจากทั้งบุคคลและประเทศระดับในแบบจำลองทางสถิติเดียว สุดท้ายเราใช้สองกลยุทธ์นวนิยายในความพยายามที่จะตรวจสอบดีกว่าเวรกรรม เราสำรวจออกแบบกึ่งทดลองใช้จริงที่ว่าบางผู้ตอบแบบสำรวจขึ้นอยู่กับวัยของพวกเขาไม่ได้มีความแตกต่างระหว่างสองกลุ่มที่ไม่ใช่ผู้มีสิทธิเลือกตั้งในล่าสุดคอสตาริกาประชามติ: ผู้ที่ต้องการที่จะลงคะแนนเสียง แต่ไม่สามารถและผู้ที่ไม่ได้ ต้องการที่จะลงคะแนนเสียง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

5.1 ความพึงพอใจในชีวิต / ความสุขตามที่อธิบายไว้ข้างต้น เราต้องมีเหตุผลที่จะคาดหวังว่า การมีส่วนร่วมทางการเมืองจะส่งผลให้พื้นฐานของมนุษย์จิตวิทยาความต้องการ ขณะที่เฟรย์ แล้ว stutzer เขียน " [ p ] articipation และอิสระในการตัดสินใจให้กระบวนการสินค้าที่ให้บริการความต้องการโดยธรรมชาติของความสามารถอิสระและแบ่งงานกันทำ ซึ่งจะช่วยให้ความเป็นอยู่ของบุคคล " ( 2005a : หน้า 94 , เชิงอรรถ 8 ) ในส่วนนี้เราจะเปรียบเทียบแรกลักษณะของประเทศที่แตกต่างกันเพื่อดูว่ามีความสัมพันธ์ระหว่างระดับการมีส่วนร่วมทางการเมืองรวม ( หรือโอกาสในการมีส่วนร่วม และความสุขของประชาชนโดยเฉลี่ย งั้นเราย้ายไปยังระดับที่ทฤษฎีที่มีอยู่มีสมาธิระดับบุคคลและการใช้ตัวแบบการถดถอยหลายตัวแปร เพื่อศึกษาคุณลักษณะของบุคคล ซึ่งอาจจะมีความสัมพันธ์กับความสุข เราใช้ตัวแบบการถดถอยพหุระดับรวมข้อมูลจากทั้งในระดับบุคคลและประเทศเดียวทางสถิติแบบ สุดท้าย เราใช้สองกลยุทธ์ใหม่ในความพยายามที่จะดีกว่าการตรวจสอบดังกล่าวต่อไป เราสำรวจเป็นการวิจัยกึ่งทดลอง แบบที่ว่า มีผู้ตอบแบบสอบถาม ตามวัย มีความแตกต่างระหว่างสองกลุ่มที่ไม่โหวตในประชามติคอสตาริกาล่าสุด : ผู้ที่อยากโหวตแต่ไม่ได้ และผู้ที่ไม่ได้ต้องการที่จะโหวต