Unfortunately, I was straying from

Unfortunately, I was straying from my mother. At that time, I was scared. I thought that I would never meet my parents again. If I was kidnapped, how I can do? I cried and called my mother. I walked along the beach and I hope to meet my parents. Then I met a man. This man asked me, “Your parents?”, “Do you remember the telephone number of your parents?” Of course, I remember my mother's telephone number. I told him the telephone number, and he has contacts to my mother.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

อับ ฉันมี straying จากแม่ ในขณะนั้น ผมกลัว ฉันคิดว่า ฉันจะไม่เคยพบพ่ออีกครั้ง ถ้าผมถูกลักพาตัวไป ฉันสามารถอย่างไร ร้อง และเรียกแม่ ฉันเดินตามชายหาด และหวังกับพ่อ แล้ว ผมได้พบกับชายคนหนึ่ง คนนี้ถามฉัน "พ่อแม่" "คุณ จำหมายเลขโทรศัพท์ของผู้ปกครองของคุณหรือไม่" แน่นอน ฉันจำหมายเลขโทรศัพท์ของแม่ ผมบอกหมายเลขโทรศัพท์ และเขาได้ติดต่อกับแม่ของฉัน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

แต่น่าเสียดายที่ผมได้พลัดหลงจากแม่ของฉัน ในขณะที่ผมกลัว ฉันคิดว่าฉันไม่เคยจะได้พบกับพ่อแม่ของฉันอีกครั้ง ถ้าผมถูกลักพาตัววิธีการที่ฉันจะทำอย่างไร ฉันร้องไห้และเรียกแม่ของฉัน ผมเดินไปตามชายหาดและผมหวังว่าจะได้พบกับพ่อแม่ของฉัน จากนั้นผมได้พบกับชายคนหนึ่ง ผู้ชายคนนี้ถามผมว่า "พ่อแม่ของคุณ?", "คุณจำหมายเลขโทรศัพท์ของพ่อแม่ของคุณ?" แน่นอนผมจำได้ว่าหมายเลขโทรศัพท์ที่แม่ของฉัน ผมบอกเขาว่าหมายเลขโทรศัพท์และเขาก็มีรายชื่อไปยังแม่ของฉัน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ขออภัย ผมพลัดหลงจากแม่ของฉัน ในตอนนั้น ผมกลัว ฉันคิดว่าจะไม่ได้พบพ่อแม่อีกครั้ง ถ้าฉันถูกจับตัวไป ฉันสามารถทำอะไร ? ฉันร้องไห้และเรียกแม่ ฉันเดินเลียบชายหาด และผมหวังว่าจะได้พบกับพ่อแม่ของฉัน แล้วฉันก็เจอกับผู้ชายคนหนึ่ง เขาถามฉันว่า " พ่อแม่ของคุณ ? " " คุณจำเบอร์โทรศัพท์ของพ่อแม่คุณ " แน่นอนให้